Morgunblaðið - 31.01.2019, Blaðsíða 51

MINNINGAR 51
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. JANÚAR 2019
Sigríður Þor-
geirsdóttir var
kennarinn minn frá
upphafi grunn-
skólagöngu minnar í Öldutúns-
skóla árið 1972 og allt til loka
sjötta bekkjar. Veran í skólastof-
unni hjá Sigríði er sveipuð hlýj-
um og björtum ljóma ljúfra
minninga um kennara sem lét
sér sérlega annt um nemendur
sína, menntun þeirra og velferð.
Ég varð löngu síðar þess heið-
urs aðnjótandi að fá að kenna
með henni í sama skóla sem var
einstök upplifun því þá sá ég að
hún annaðist nemendur sína af
sömu alúð og umhyggju og okk-
ur sem vorum hjá henni áratug-
um fyrr. Og hún naut einstakrar
virðingar og aðdáunar í skólan-
um sem ekki kom á óvart.
Ég fann sömu hlýju straum-
ana fara um mig þegar við hitt-
umst við kennslu og þegar ég
mætti í skólann til hennar dag-
lega alla skóladaga æskunnar.
Sem dæmi um það hve vel mér
hafði liðið í Öldutúnsskóla þessi
fyrstu sex ár skólagöngunnar má
nefna að þótt við fjölskyldan
flyttum yfir í vesturbæinn, á
Hraunbrún og bjuggum þá við
hliðina á Víðistaðaskóla, kom
aldrei neitt annað til greina í
mínum huga en að halda áfram í
Öldutúnsskóla. Og þá var ekki
verið að skutla börnum hingað
og þangað heldur var gengið alla
þessa leið alla skóladaga og það-
an í tónlistarskólann og þaðan í
íþróttahúsin, út og suður. En það
skipti engu. Öldutúnsskóli skyldi
það vera.
Sigríður var að mínu mati ein-
stakur fræðari og hreinræktaður
mannvinur – sannkölluð fyrir-
mynd og holdgervingur allra
þeirra eiginleika sem prýða hinn
fullkomna kennara. Hún lagði
Sigríður Ingibjörg
Þorgeirsdóttir
✝ Sigríður Ingi-björg Þorgeirs-
dóttir fæddist 29.
júlí 1937. Hún lést
28. desember 2018.
Útför Sigríðar
fór fram 8. janúar
2019.
sérstaka rækt við
móðurmálið og ég
man að þar lágu
leiðir okkar einstak-
lega þétt saman því
ég hafði mikinn
metnað fyrir þeim
hluta námsins og ég
trúi því að Sigríður
hafi verið meðal
helstu áhrifavalda
minna varðandi
ljóðagerð. Það er
síðan algjörlega á mína ábyrgð
hversu misjafnlega mér hefur
tekist upp á þeim vettvangi.
Mig langar þess vegna að láta
hér fylgja örlitla tilraun til þess
að þakka Sigríði fyrir allar góðar
stundir, nú þegar komið er að
leiðarlokum, með nokkrum ljóð-
línum sem urðu til þegar hún lét
af störfum við Öldutúnsskóla eft-
ir 54 ára starf þar árið 2015 og
birt var í Fjarðarpóstinum af því
tilefni. Það má í raun tileinka um
leið öllum góðum kennurum eins
og Sigríði sem skilja eftir sig fal-
legar og góðar minningar um
vellíðan og fróðleiksfýsn sem
fólk eins og hún vekur meðal
nemenda sinna og leiðir af sér
viljann til að breyta rétt og vera
góður samfélagsþegn.
Þá fróðleiksþorsti fyllir ungar sálir
og fagrar vonir bærast létt í
hjörtum:
Vaknar þráin eftir vinarljóðum
í verndarhjúpi ljúfum, sólarbjörtum.
Þar gleðin býr er glitra tærir vetur
og glæðist von um líf í fögrum
heimi.
Er mótar gangan börn á mennta-
vegi,
mildi kærleikans ei nokkur gleymi.
Svo dýrmæt þá er dásemd góðra
kynna
og djúpt er snortið barn af námsins
meiðum.
Við leiðarenda lifna þakkarskuldir
sem lífið allt með breytni okkar
greiðum.
(JGR)
Með einlægri þökk fyrir allt
og allt.
Jóhann Guðni Reynisson.
Í dag sendi ég
mína hinstu kveðju
til kærrar vinkonu.
Vinkonu sem ég var svo lán-
samur að eignast þegar ég var
barn.
Vinkonu sem var indæl og hlý.
Vinkonu sem ræktaði með
mér vinskap sem entist. Vinkonu
sem verður sárt saknað.
Elsku fjölskylda og vinir, ég
sendi ykkur mínar dýpstu sam-
úðarkveðjur á þessum erfiðu
tímum, vegna fráfalls Ingu,
blessuð sé minning hennar.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Kári Magnús Ölversson.
Á svona tímum þjóta um hug-
ann minningar um góða konu,
hana Ingu móðursystur mína.
Ingveldur
Teitsdóttir
✝ IngveldurTeitsdóttir
fæddist 19. sept-
ember 1959. Hún
lést 17. janúar
2019.
Útför Ingveldar
fór fram 30. janúar
2019.
Inga studdi mig í
hverju sem ég tók
mér fyrir hendur.
Pantaði af mér mál-
verk þegar henni
fannst ég eitthvað
rýr á námsárunum
og mætti með
samlokugrill í inn-
flutningsgjöf þegar
ég flutti að heiman.
Nota það ennþá 20
árum seinna.
En sterkustu minningar mín-
ar um Ingu eru frá unglingsár-
unum, því þá átti ég það til að
hjóla vestar í Kópavoginn og
kíkja við á Sæbólsbrautinni þar
sem fjölskyldan bjó lengstum.
Þar var yfirleitt eitthvað gott í
kæliskápnum fyrir stækkandi
pilt. Kókópöffs og kjúklinga-
afgangar. Þar var líka hægt að
horfa á sjónvarpið um hábjartan
dag í gegnum örbylgjuloftnetið
sem Gunni hefur væntanlega
verið einn af þeim fyrstu til að
kaupa.
Þrátt fyrir allt hangsið í sjón-
varpssófanum og tómar matar-
kistur fann ég aldrei annað en að
ég væri velkominn á heimilið.
Eitthvað hefur þó iðjuleysið í
unglingnum – já og átið væntan-
lega – farið fyrir brjóstið á þeim
hjónum.
Ég man í það minnsta að Ingu
þótti ég sérlega latur til að finna
mér sumarvinnu og fann því oft
lítil verkefni fyrir letingjann og
gaukaði að smá vasapeningi
fyrir. Stundum var það að líta
eftir litlum frændum en líka alls
kyns erindi og snudd í kringum
húsið.
Einhvern tíma var mér afhent
málningarrúlla og ég látinn mála
veggi. Ekki kunni ég mikið fyrir
mér í húsamálun og veit ekki
hvort helgidagarnir eða máln-
ingin höfðu yfirhöndina að því
verki loknu en ekki rekur mig
minni til þess að hafa verið beð-
inn um að mála meira innan-
stokks.
Ég er þakklátur fyrir tímana
með frænku minni og hún mun
alltaf eiga sess í hjartanu mínu.
Haraldur (Hari).
Margaretha var
nunna í Karmelklaustrinu í Hafn-
arfirði í um 30 ár og hét þá systir
Mikaela. Hún kom til Íslands árið
1947. Árið 1973 ákvað hún að yf-
irgefa klausturlífið og flutti til
heimalands síns Hollands og tók
aftur upp skírnarnafn sitt Marg-
aretha og vann við umönnunar-
störf þar til hún fór á eftirlaun.
Á þeim tíma sem ég var að alast
upp í Hafnarfirði var algeng sjón
að sjá eina eða tvær Karmelsystur
ganga um bæinn. Önnur hét systir
Rafaela en hin systir Mikaela sem
hér verður minnst. Þær voru svo-
kallaðar útisystur sem sinntu ver-
aldlegum erindum klaustursins.
Fyrstu nunnurnar komu frá
Hollandi árið 1939 til að stofnsetja
klaustur í Hafnarfirði. Breski her-
inn og síðan sá bandaríski lagði
undir sig klaustrið á stríðsárun-
um. Þess vegna fóru nunnurnar til
Bandaríkjanna en komu aftur
Margaretha
de Zeeuw
✝ Margareth deZeeuw fæddist
31. janúar 1927.
Hún lést 9. janúar
2019.
Útför hennar fór
fram frá St.
Pancratiuskerk
Castricum í Hol-
landi 16. janúar
2019.
1946. Þá voru
klaustrið og kapellan
blessuð og Karmel-
systur héldu áfram
sínu starfi. Hol-
lensku nunnurnar
hættu starfsemi
klaustursins 1983 og
fluttu aftur til Hol-
lands, m.a. vegna
þess að þær voru
orðnar aldraðar og
nýliðun í reglu
þeirra var lítil sem engin. Árið
1984 fluttust 16 Karmelsystur frá
Póllandi í klaustrið og eru þar enn.
Móðir mín, Sigurveig Guð-
mundsdóttir, var vinkona Marg-
aretha og þær skrifuðust á. Þar til
móðir mín lést árið 2010. Þá bað
Margaretha mig að halda áfram
að senda sér fréttir frá Íslandi og
Kaþólska kirkjublaðið því hún
vildi gjarna fylgjast með vinum
sínum á Íslandi.
Mikaela hafði einstaklega hlýtt
viðmót, og laðaði fólk að sér með
elskulegri og gamansamri fram-
komu. Einu sinni í viku kom hún
heim til okkar með egg í körfu á
handleggnum sem hún seldi okk-
ur. Þá spjallaði hún stutta stund
við mömmu og heimilisfólkið. En
hún settist aldrei niður og mátti
ekki þiggja veitingar. Systurnar
áttu ekki bíl og fóru gangandi
allra sinna ferða og þurftu útisyst-
urnar að bera allt sjálfar. En oft
held ég þó að kaupmenn, bakarar
og sjómenn bæjarins hafi komið
færandi hendi til klaustursins með
mat til þeirra og fengu fyrirbænir
systranna í staðinn. Margir sem
áttu um sárt að binda leituðu til
systranna og báðu þær um að
biðja fyrir sér. Við systkinin eig-
um margar og góðar minningar
um systur Mikaelu. Engan verald-
legan auð átti hún en naut þess að
gefa okkur gjafir sem henni voru
sendar um jólin, frá ættingjum í
Hollandi. Það var tilhlökkunarefni
að fá pakkann úr Karmelklaustr-
inu á jólunum. Í pakkanum var
m.a. súkkulaði, kex, kakó. Hol-
lensk myndablöð voru líka í pakk-
anum og vorum við nokkuð vel að
okkur um hollensku konungsfjöl-
skylduna sem mikið var fjallað um
í þessum blöðum.
Jólakortið frá henni kom eins
og venjulega um síðustu jól. Hún
lét sæmilega af sér en sagðist vera
með krabbamein en sér liði ekki
illa og hún vonaðist eftir að Guð
gæfi sér lengra líf. Í janúar síðast-
liðnum fékk ég annað kort frá
henni með kveðjum og þökkum
fyrir kirkjublaðið. Utan um það
kort var umslag og í því tilkynning
frá ættingja hennar um andlát
Margaretha og fyrirhugaða jarð-
arför 16. janúar síðastliðinn.
Blessuð sé minning mætrar
konu.
Margrét Hrefna
Sæmundsdóttir.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
PÁLMA STEINARS
SIGURBJÖRNSSONAR
stýrimanns,
Sléttuvegi 31.
Ólafía Guðlaug Þórhallsdóttir
Halla Bergþóra Pálmadóttir
Björn Steinar Pálmason Johanna E. Van Schalkwyk
Ariadne Líf, Embla Elizabeth
og Harpa Emilía Shelagh
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
ÚLFAR GARÐAR RANDVERSSON,
fyrrverandi vörubílstjóri
í Hafnarfirði,
lést þriðjudaginn 22. janúar á Hrafnistu í
Hafnarfirði.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 1. febrúar
klukkan 13.
Þórir Úlfarsson Sigríður Einarsdóttir
Guðlaugur Jón Úlfarsson María Pálsdóttir
Gyða Úlfarsdóttir Erlingur Kristensson
Jóna Sigríður Úlfarsdóttir
Úlfar Randver Úlfarsson Berglind Þorleifsdóttir
Matthildur Úlfarsdóttir
Haraldur Sigurðsson Sæunn Magnúsdóttir
Geir Sigurðsson
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELÍN ELLERTSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási 21. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum innilega samúð og hlýhug.
Helgi Birgisson Tone Birgisson
Kristján Fr. Birgisson Ólafía Valgerður Kristjánsd.
Guðmunda H. Birgisdóttir Snæbjörn Sigurgeirsson
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar og tengdaföður,
ÞORSTEINS SIGURÐSSONAR,
Lambastekk 1.
Erla Hermína Þorsteinsdóttir
Sarah Bertha Þorsteinsd. Kristinn Hilmarsson
Sigríður H. Þorsteinsdóttir Páll Ásgeir Pálsson
Sigurður Þorsteinsson Caroline Tayar
Lilja Þorsteinsdóttir Sverrir Ágústsson
Alúðarþakkir færum við öllum þeim sem
auðsýndu okkur samúð og hluttekningu við
andlát og útför föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
SIGURÐAR E. GUÐMUNDSSONAR,
sem lést á Landspítalanum 6. janúar 2019.
Einlægar þakkir flytjum við læknum, hjúkrunarfólki og öðru
starfsfólki Landspítalans fyrir umönnun hans. Einnig þökkum við
samstarfsmönnum hans og vinum fyrir elskusemi og aðstoð í
hans garð.
Guðrún Helga Sigurðard. Friðrik Friðriksson
Benedikt Sigurðsson
Kjartan Emil Sigurðsson
Aldís Eva Friðriksdóttir
Dagur Páll Friðriksson
Emelía Rut Viðarsdóttir
Innilegar þakkir og hlýhugur til allra sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýju vegna
andláts og útfarar ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÓLAFAR HELGU SIGURÐARDÓTTUR
BREKKAN,
tannlæknis.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á Grund fyrir alveg einstaklega
faglega og kærleiksríka umönnun.
Friðrik Brekkan Jóhanna Jóhannsdóttir
Elísabet Brekkan Þorvaldur Friðriksson
Hólmsteinn Brekkan
Helga Brekkan
Hanna Brekkan
barnabörn og langömmubörn
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
STEFÁNS DAN ÓSKARSSONAR,
Ísafirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Rannveig Hestnes