Morgunblaðið - 23.02.2019, Síða 46

46 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. FEBRÚAR 2019
Strokkvartettinn Siggi kemur
fram á tónleikum Kammermúsík-
klúbbsins í Norðurljósasal Hörpu
á morgun, sunnudag, og hefjast
þeir klukkan 16. Þetta verða sjöttu
og síðustu tónleikar 63. starfsárs
þessa rótgróna og merka tónlistar-
klúbbs. Á efnisskránni eru rómuð
verk fyrir strengjakvartett eftir
Vínarklassíkerana Mozart og
Beethoven sem og 20. aldar braut-
ryðjendurna Webern og Strav-
inskíj.
Strokkvartettinn Siggi hefur
verið starfræktur í sjö ár. Hann er
skipaður Unu Sveinbjarnardóttur
og Helgu Þóru Björgvinsdóttur á
fiðlur, Þórunni Ósk Marinósdóttur
á víólu og Sigurði Bjarka Gunnars-
syni sem leikur á selló.
Flutningur Strokkvartettsins
Sigga hefur vakið verðskuldaða at-
hygli, meðal annars vegna mikillar
breiddar í efnisvali. Auk þess að
flytja verk eftir klassísk tónskáld á
borð við Beethoven og tónlist allt
aftur til endurreisnartímans, þá
hefur kvartettinn flutt verk þar
sem heyra má nýjungar í nálgun í
tónlist fyrir strengjakvartett, og
hefur hann líka frumflutt fjölda
tónverka. Þá vakti samstarf kvart-
ettsins við Víking Heiðar Ólafsson
athygli, en Strokkvartettinn Siggi
lék með honum í verkum á plöt-
unni með etýðum eftir Philip
Glass.
„Á sínum tíma langaði okkur
bara til að spila saman sem kvart-
ett,“ segir víóluleikarinn Þórunn
Ósk um stofnun kvartettsins og
rifjar upp að fyrst hafi þau komið
fram á hátíð ungra norrænna tón-
skálda árið 2012. Þar festist þetta
nafn á hópinn en á tónleikunum
léku þau á allt mögulegt, til að
mynda á tannþráð og stálstatíf
með bogunum. „Það var alls konar
tilraunamennska og við sáum að
orðið strengjakvartett myndi ekki
ná utan um það sem við vorum að
gera en hið gamla orð strok-
kvartett gerði það mun betur.“
Þórunn segir þá mynd hafa fest
við kvartettinn frá upphafi að þau
séu opin fyrir hverskyns verkum.
Svo hafi þau átt í góðu samstarfi
til ýmis tónskáld sem hafi þróast
með ánægjulegum hætti. Til að
mynda skrifaði Daníel Bjarnason
„fyrir okkur frábært stykki sem
við vorum að hljóðrita og kemur út
hjá Sonu Luminus-útgáfunni á vor-
dögum,“ segir Þórunn Ósk og bæt-
ir við að það sé ástríða þeirra fjór-
menninganna fyrir tónlist sem
stjórni efnisvalinu.
„Það blundar til að mynda í öll-
um strengjaleikurum að spila síð-
ustu Beethoven-kvartettana og
það er svolítið eins og að einsetja
sér að klífa fimm hæstu fjalls-
tindana. Þetta er mögnuð músík!“
en á tónleikunum leika þau til að
mynda kvartett nr. 13 í B-dúr, op.
130.
„Þegar maður setur saman
blandað prógramm eins og fyrir
tónleikana núna þá má finna svo
sterkt fyrir tónlistarsögunni sem
liggur gegnum verkin. Við spilum
til dæmis „Þrjú stykki“ eftir
Stravinskíj, míníatúra sem eru
ekki nema sex mínútur, en í því
verki eru þættir sem við heyrðum í
Vorblótinu eftir tónskáldið,“ sem
Sinfóníuhljómsveitin flutti einmitt
í vikunni. efi@mbl.is
Eins og að klífa hæstu tinda
 Strokkvartettinn Siggi kemur fram á tónleikum Kammermúsíkklúbbsins
 Það má finna „sterkt fyrir tónlistarsögunni sem liggur gegnum verkin“
Siggi Strokkvartettinn skipa þau Sigurður Bjarki Gunnarsson, Una Svein-
bjarnardóttir, Helga Þóra Björgvinsdóttir og Þórunn Ósk Marinósdóttir.
TÓNLIST
Arnar Eggert Thoroddsen
arnareggert@arnareggert.is
Lýruleikur Ingu er að sönnuhimneskur, og áferðin áRómi er í senn blíð og upp-
lyftandi. Lögin bera heiti eins og
„Bjarg“, „Undir geisla grænum“ og
„Uppstreymi“ og lögin eru þjóðlaga-
kennd, jafnvel vögguvísuleg. Al-
þýðutónlist Íra og vísnasöngur frá
Norðurlöndum kemur í hugann við
áhlustun, og maður er rifinn af stað í
þægilegt ferðalag. En um leið heyr-
ist vel að lögin eru samin í dag, það
er eitthvað íslenskt við þau og sam-
tímalegt. Söngur Ingu er þá fallegur
og næsta barns-
legur, gefur plöt-
unni einkennandi
blæ og hann hæfir
strípuðu laga-
mótinu vel, hvar
strengir lýrunnar
mynda nokk einstakan hljóm. Inga
Björk er músíkmeðferðarfræðingur
(þerapisti) og starfar sem slíkur í
Hljómu, sem er hennar eigin með-
ferðarstöð, staðsett í Hafnarfirði.
Upptökur á Rómi fóru hins vegar
fram í Stúdíó Bambus og voru í
höndum hins mikilhæfa Stefáns Arn-
ar Gunnlaugssonar. Hann leikur á
gítar í völdum lögum og Matti Kallio
lék á harmonikku í völdum lögum
einnig. Sigurdór Guðmundsson
hljómjafnaði.
Pistilritari setti sig í samband
við Ingu og forvitnaðist aðeins um
herlegheitin.
„Lýran er í grunnmynd sinni
eitt elsta strengjahljóðfærið,“ út-
skýrir hún. „Á 3. áratug síðustu ald-
ar voru það hljóðfærasmiðir, tónlist-
arfólk og músíkþerapistar í Þýska-
landi sem í sameiningu endurhönn-
Birtan bíður okkar
Ljósmynd/Þröstur Ingason
uðu lýruna. Lýran mín er enda smíð-
uð í Þýskalandi og ég valdi sérstak-
lega þær tvær viðartegundir sem
hana prýða.“ Inga segist einfaldlega
hafa heillast af hljóðfærinu. „Ég
kynntist henni í námi mínu þar í
músíkmeðferð. Ég tengdi samstund-
is við hana og hún bara varð strax
mitt hljóðfæri. Hún er notuð um all-
an heim til tónlistarsköpunar og
meðferðar. Ég hef ekki heyrt af
neinum öðrum en mér og nemend-
um mínum sem spila á hana á
Íslandi.“
Inga segist eiga erfitt með að
skilja á milli praktíkur og tónsköp-
unar, músíkmeðferðarfræðingurinn
og tónlistarkonan séu ein og sama
konan.
„Þetta eru tveir óaðskiljanlegir
þættir,“ segir hún. „Sem eru í stans-
lausu samtali sín á milli, í starfi mínu
og tónlistarsköpun. Ég hef alltaf lif-
að og hrærst í tónlist, að innan sem
utan, og er löngu orðin tónskáld.
Hef verið að skrifa tónlist og texta
frá unga aldri.“
Örðugt er þá að gefa tónlistinni
merkimiða, og pistilritari gerir tón-
listarmönnum jafnan óleik, er hann
gengur á þá með útskýringar. Er
þetta popp? Þjóðlagatónlist?
Klassík? Grautur af öllu saman?
Spyr sá sem (varla) veit.
„Það er erfitt að finna réttan
merkimiða eða skúffu fyrir tegund
tónlistarinnar,“ segir Inga. „Lýran
er jú alveg einstök og á sér eigin
hillu bara í tónlistarrekkanum. Með
söngröddinni og textunum fær
hljómur hennar svo enn annan blæ.
þjóðlagakennd, jú kannski. Lífs-
tónlist, hvernig hljómar það (hlær)?“
Inntakið er fallega undirstrikað
með umslaginu, sem ber með sér
draumkenndan og seiðandi blæ.
Hönnun og umbrot var í höndum
Hörpu Halldórsdóttur, ljósmynd á
Þröstur Ingason og málverk í um-
slagi er eftir Guðbjörgu Lindu Jóns-
dóttur. Ég verð líka að benda áhuga-
sömum á fágæta myndupptöku af
Ingu, þar sem hún flytur upphafslag
plötunnar, „Óður til ljósanna“, á tón-
leikum sem skipulagðir voru af Sof-
ar Reykjavík. Farið inn á þjónvarpið
(youtube) og sláið inn „Inga Björk“.
Plötuna er hægt að nálgast í 12
tónum, Eymundsson og hjá útgef-
anda í Hljómu Hafnarfirði.
» Söngur Ingu er þáfallegur og næsta
barnslegur, gefur plöt-
unni einkennandi blæ og
hann hæfir strípuðu
lagamótinu vel.
Nýútkomin plata Ingu
Bjarkar Ingadóttur,
Rómur, er fyrsta breið-
skífan hérlendis með
lýruleik og söng en öll
lögin eru eftir Ingu.
Lífstónlist Músíkmeð-
ferðarfræðingurinn og
tónlistarkonan Inga
Björk Ingadóttir.
Duo Harpverk heldur „ekki svo ár-
lega“ tónleika sína í menningarhús-
inu Mengi á morgun, sunnudag,
klukkan 17. Duo Harpverk skipa
ásláttarleikarinn Frank Aarnink og
Katie Buckley hörpuleikari. Á efn-
isskránni er heimsfrumflutningur
verka eftir tónskáldin Rodney
Newton, John E. Zammit Pace,
Magna Frey Þórisson, Antonio
Celso Ribeiro og Finn Torfa Stef-
ánsson. Öll verkin eru samin fyrir
dúettinn.
Duo Harpverk-dúettinn var
stofnaður árið 2007 af þeim Katie
Buckley og Frank Aarnink sem
bæði hafa verið lengi búsett hér á
landi og komið víða við í tónlistar-
lífinu. Þau settu sér það markmið
að panta ný verk frá tónskáldum
fyrir þessa hljóðfærasasmsetningu,
hörpu og áslátt, og á undanförnum
tólf árum hafa þau pantað og flutt
yfir áttatíu verk ólíkra tónskálda.
Dúettinn Frank Aarnink og Katie Buck-
ley hafa verið Duo Harpverk frá 2007.
Duo Harpverk
frumflytur í Mengi
Bíldshöfða 16, 110 Reykjavík 414 84 00 www.martex.is
Góð þjónusta
byrjar með
flottu útliti.
Fatnaður fyrir fagfólk