Morgunblaðið - 09.03.2019, Blaðsíða 21

21
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. MARS 2019
Engan fjölpóst – voff! Kattalúgur eru oft gagnlegar, t.a.m. þegar vörður heimilisins þarf að kanna grunsamlegar mannaferðir eða sjá til þess að skýrum fyrirmælum frá heimilisfólkinu sé hlýtt.
Kristinn Magnússon
Það hlýtur að vera
einkennileg staða að
vera í fyrir Breta að
vinna fyrir Evrópu-
sambandið sem beitir
sér af alefli gegn þjóð
hans sem tvisvar á síð-
ustu öld skakkaði leik-
inn þegar þjóðir Evr-
ópu bárust á banaspjót.
Nú ætlar Evrópusam-
bandið, án minnsta
hiks, undir forystu
Frakka og Þjóðverja, að vinna Bret-
landi allt það tjón sem þeir mega í
hefndarskyni fyrir útgöngu Bret-
lands úr sambandinu. Mannfórnir
Breta eru gleymdar. Þetta kemur
samt ekki á óvart. Uppbygging
valdastofnana ESB minnir um
margt á Sovétríkin. Enginn er kos-
inn til neins, heldur velur valdastétt-
in sjálf hverjir komast
til valda, en þó m.a.
með hliðsjón af þjóð-
erni. Og þingið er ger-
samlega valdalaus
ræðusamkoma.
Grein sendiherra
ESB á Íslandi
Sendiherrann skrif-
aði um margt ágæta
grein um 3. orkupakk-
ann í Morgunblaðið
hinn 15. nóvember síð-
astliðinn. Þar leiðrétti
hann margt sem mis-
sagt er um málið. Þannig staðfesti
hann (sem vitað var) að Íslandi er
ekki skylt að opna raforkumarkað
sinn né að veita þriðja aðila aðgang
hér eða fjárfestingartækifæri. Jafn-
framt að þar sem Ísland er ekki aðili
að ESB muni ACER ekki hafa neitt
vald hér á landi. Þau málefni er lúta
að Íslandi séu á hendi ESA (Eft-
irlitsstofnunar EFTA) en ekki
ACER.
Þriðji orkupakkinn og Ísland
Það skiptir ESB ekki nokkru
hvort Ísland innleiðir þriðja orku-
pakkann og Ísland væntanlega
minnstu. Það verður að játa hér og
nú að þáverandi forsætisráðherra,
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, og
utanríkisráðherrann, Gunnar Bragi
Sveinsson, gerðu nákvæmlega ekk-
ert til að huga að hagsmunum Ís-
lands við samþykkt þriðja orku-
pakkans hjá EES. Gunnar Bragi
hefur væntanlega verið upptekinn
við tilbeiðslu eða aðra trúariðkun og
Sigmundur Davíð reyndi m.a.s. hvað
hann gat til að fá erlenda aðila til að
leggja hingað sæstreng. Áhuginn
var bara ekki fyrir hendi. Svo er nú
það.
Hvað veldur tortryggni
hérlendis gagnvart ESB
Ég hef reynt að kynna mér þriðja
orkupakkann eftir föngum og ekki
síst hvað veldur andstöðunni. Þann-
ig spurði ég Bjarna Jónsson, einn
þeirra sem mest hafa beitt sér gegn
málinu, um tilvísanir í lög og reglu-
gerðir, haldföst rök. Þau reyndust
ekki vera fyrir hendi. Hann vísaði til
gerðar sem ekki væri formlegur
hluti af orkupakkanum, en eðlilegur
hluti af honum og yrði vafalítið inn-
leidd í kjölfar pakkans! Gerðin væri
að vísu enn ekki lagalega bindandi,
en fæli í sér möguleika til pólitísks
þrýstings á yfirvöld hvers lands!
Hvað veldur þessari miklu tor-
tryggni í garð ESB? Svarið felst m.a.
í meðferð og afstöðu ESB til valds.
Þar er sendiherrann engan veginn
undanskilinn. Engum dylst vald-
níðslan gagnvart Bretlandi. Þegar
sendiherrann segir svo blákalt eftir
að hafa velt því fyrir sér hvað gerist
ef Ísland innleiðir ekki orkupakk-
ann: „Í versta falli gæti þetta valdið
því að hluti af EES-samningnum
félli úr gildi, a.m.k. til bráðabirgða.“
Við gleymum aldrei Icesave. –
Hvers vegna er ESB svo tamt að
grípa til hótana, nú varðandi mál
sem ekki skiptir ESB hinu minnsta
máli? Tortryggnin blossar upp,
kannski skiljanlega, og í framhald-
inu koma fram skoðanir sem ekki
byggjast á neinum staðreyndum,
bara hugarburði.
Eftir Einar S.
Hálfdánarson »Hvers vegna er
ESB svo tamt að
grípa til hótana, nú varð-
andi mál sem
ekki skiptir ESB hinu
minnsta máli? – Við
gleymum aldrei Icesave.
Einar S.
Hálfdánarson
Höfundur er hæstaréttarlögmaður.
Til Michaels Manns, sendiherra ESB á Íslandi
Fyrirhugaðar sam-
einingar og lokun á
grunnskóla í norðan-
verðum Grafarvogi
hafa ekki fengið góðar
undirtektir hjá íbúum.
Hér kraumar mikil
óánægja. Síðast árið
2012 sameinuðust þess-
ir skólar, og það þrátt
fyrir hörð mótmæli for-
eldra.
Sú sameining var
gerð með tilheyrandi raski fyrir börn
og foreldra í Grafarvogi en í kjölfar
sameiningaraðgerðanna var ýmsu
lofað. Öllum foreldrum var tjáð að
allt ætti eftir að verða svo miklu
betra sem að sjálfsögðu hefur ekki
gengið eftir, því miður! Raunar er
það þannig að rykið hefur ekki enn
sest eftir síðustu sameiningar og því
óskiljanlegt að nú sé komið fram með
enn eina tillöguna sem
skerðir þá lögbundnu
þjónustu sem Reykja-
víkurborg ber að veita
börnunum okkar.
Hér í Grafarvogi vilj-
um við ekki pálmatré
eða puntstrá. Öðru
nær, við biðjum bara
um eitt; að halda þeirri
grunnþjónustu sem til
staðar er í dag fyrir
börnin okkar. Hér þurf-
um við hins vegar að
berjast fyrir sjálfsagðri
þjónustu með kjafti og
klóm. Það er ekki laust við að maður
spyrji sig: Hvers vegna þurfum við
að berjast fyrir grunnþjónustu þegar
meirihlutanum finnst í góðu lagi að
byggja mathallir, planta puntstrám
og gæla við það að rækta pálmatré í
Vogabyggð? Hvers vegna er hægt að
tala um það á tyllidögum að efla
þjónustu í nærumhverfinu um leið og
þjónustan er rifin af börnum og for-
eldrum sem búa í norðanverðum
Grafarvogi?
Ljótur leikur að leika
sér að framtíð barna
Kelduskóli Korpa sem til stendur
að loka hýsir 61 nemanda en sex
bekkir eru í skólanum. Skólinn getur
fullsetinn hýst 170 börn. Ef skólinn
væri með börn frá fyrsta til tíunda
bekk má gera ráð fyrir því að í skól-
anum yrðu yfir eitt hundrað nemend-
ur. Hins vegar hafa ekki verið kynnt-
ar tölur um það hversu mörg börn
búa í Staðahverfinu á skólaaldri.
Þannig má leiða líkur að því að þessi
tala sé mun hærri. Þá er fyrirhuguð
þétting byggðar á svæðinu sem ekki
hefur verið reiknuð inn í þessar tölur.
Byggja á um 100 íbúðir á þessu
svæði. Þar með væri þessi skóli að
öllum líkindum fullsetinn. Jafnframt
hefur spurningunni um aldurs-
samsetningu í þessum hverfum ekki
verið svarað.
Eftir að hafa farið yfir alla þætti
málsins finnst mér augljóst að hér
eru borgaryfirvöld að gera alvarleg
mistök. Tölurnar um barnafjölda
sem hafa verið kynntar foreldrum
eru til að mynda vanreifaðar. Ljóst
er að þær eru alls ekki unnar eftir
öllum þeim forsendum sem þarf að
horfa til þegar kemur að sameiningu.
Við í Grafarvogi höfum lengi upp-
lifað okkur sem afgangsstærð, hér er
hægt að skera niður grunnþjónustu
ef það hentar borgaryfirvöldum. Við
erum ekki einhverjar tölur í Excel-
skjali. Við erum fólk, borgarbúar
sem skila góðum tekjustofni fyrir
Reykjavík.
Það virðist vera lenskan þegar
kemur að því að þjónusta hverfið
okkar, Grafarvog, að líta svo á að
hægt sé að beita niðurskurðarhnífn-
um í okkar hverfi fremur en öðrum
hverfum borgarinnar. Með öðrum
orðum, þegar kemur að því að skera
niður er mjög gjarnan ráðist beint á
þá grunnþjónustu sem eftir er í
hverfinu okkar. Það er ekki lengur í
boði. Ég segi hingað og ekki lengra!
Það er ljótur leikur að leika sér að
framtíð barnanna okkar með enda-
lausum tilfærslum þeirra á milli
skóla! Látið kyrrt liggja, látið börnin
okkar fá að njóta sín í sínu nærum-
hverfi!
Eftir Valgerði
Sigurðardóttur »Hvers vegna þurfum
við að berjast fyrir
grunnþjónustu þegar
meirihlutanum finnst í
góðu lagi að byggja
mathallir, planta punt-
strám og gæla við það
að rækta pálmatré í
Vogabyggð?
Valgerður
Sigurðardóttir
Höfundur er borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins.
valgerdur.sigurdardottir@reykjavik.is
Við viljum grunnskóla, ekki puntstrá eða pálmatré