Morgunblaðið - 30.05.2019, Side 48

48 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. MAÍ 2019
Þá er hún Þóra
okkar farin, ein
okkar fremsta og
skemmtilegasta
leikkona. Hún vakti
strax mikla athygli
í sínu fyrsta stóra hlutverki í
Þjóðleikhúsinu 1955 í leikritinu
Fædd í gær strax að loknu námi
og var síðan í röð okkar helstu
leikkvenna um áratuga skeið,
aðallega í Þjóðleikhúsinu þar
sem hún lék yfir sjötíu hlut-
verk. Hjá Leikfélagi Reykjavík-
ur starfaði hún öðru hverju
fyrstu ár ferils síns auk þess
sem hún á að baki fjölda hlut-
verka í útvarpi, sjónvarpi og
kvikmyndum. Þóru voru falin
bæði fræg og stór hlutverk úr
leikbókmenntunum eins og
Þóra Friðriksdóttir
✝ Þóra Friðriks-dóttir fæddist
26. apríl 1933. Hún
lést 12. maí 2019.
Útför hennar var
gerð 23. maí 2019.
Blanche í Spor-
vagninum Girnd
eftir Tennessee
Williams og hin
dauðvona Mary
Tyrone í Dagleið-
inni löngu eftir
O’Neill, sem hún
skilaði báðum af-
burðavel. Meðal
annarra þekktra
hlutverka hennar
eru frú Stokkman í
Þjóðníðingi Ibsens, Kristín
Linde í Brúðuheimili, Kopetska
í Sveyk í síðari heimsstyrjöld-
inni, Elvíra í Ærsladraugnum
og Lucy í Túskildingsóperunni.
Þar söng hún líka, eins og
reyndar í íslensku söngleikjun-
um Járnhausnum þeirra Jónas-
ar og Jóns Múla og Hornakóral
Odds Björnssonar.
Eftirminnileg eru líka hlut-
verkin í íslensku leikritunum.
Ég minni á Rauðsmýrarmaddö-
muna hans Laxness, Nínu í
Sólarferð Guðmundar Steins-
sonar, Júllu í Týndu teskeiðinni
og Matthildi í síðasta verki Jök-
uls Syni skóarans að ógleymdri
Ljónu Ólfer í Strompleiknum
þar sem hún fór á kostum og
varð fyrst íslenskra leikkvenna
til að deila með okkur þeirri
lífsspeki Ljónu að „þó heimur-
inn sé blöff, þá eru kjaftshöggin
ekta!“
Þóra blómstraði í gaman-
leikjum, hún gat skapað
ógleymanlegar persónur úr til-
tölulega litlum hlutverkum því
hún hafði eðlislæga kómíska
gáfu. Það fylgdi henni stundum
eins og dálítið óöryggi prívat og
það nýttist henni skemmtilega á
sviði, sérstaklega í gamansöm-
um verkum. Hún hafði einstakt
lag á að tímasetja tilsvör sín
þannig að þau virtust detta
óvænt og jafnvel ósjálfrátt upp
úr henni og koma persónunni
sem hún var að leika gjörsam-
lega á óvart. Hún var líka gædd
þeim eiginleika góðs leikara að
geta dregið að sér athygli
áhorfandans um leið og hún
birtist án nokkurrar áreynslu.
Hún hafði sterkan sviðssjarma.
Þótt við ynnum aldar-
fjórðung saman í leikhúsinu
æxlaðist það þannig að við unn-
um ekki saman að sýningu
nema þrisvar, þótt hún léki
reyndar oft hjá mér í útvarps-
leikritum. Fyrsta sýningin var
Liðin tíð eftir Pinter, þar sem
hún lék eitt aðalhlutverkanna,
hina töfrandi en dularfullu
Kötu, og tveim áratugum síðar
lék hún hjá mér frú Pearce,
ráðskonu Henrys Higgins í My
Fair Lady. Loks var það síð-
asta hlutverk hennar í Þjóðleik-
húsinu: amman í Veislunni; allt
var þetta samstarf einstaklega
skemmtilegt. Eitt af síðustu
hlutverkum hennar var í leik-
ritinu Maður í mislitum
sokkum. Þar léku þau líka, Árni
Tryggva, Bessi, Gunnar Eyj-
ólfs, Helga Bachmann og Guð-
rún Stephensen. Nú er þessi
kynslóð eiginlega horfin úr
leikhúsinu þótt Árni sé vissu-
lega sprelllifandi enn.
Við hjónin sendum dætrum
Þóru, Láru og Kristínu, og fjöl-
skyldunni allri innilegar sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minn-
ing Þóru Friðriksdóttur.
Stefán Baldursson.
✝ SigurðurHörður Krist-
jánsson fæddist í
Grindavík 20.
nóvember 1958.
Hann lést 4. maí
2019 á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi, eftir
baráttu við
krabbamein, sem
fyrst lét á sér
kræla síðla árs
2015.
Foreldrar Sigurðar voru þau
Kristján Ragnar Sigurðsson, f.
1931 í Hafnarfirði, d. 2014, og
Ingey Arnkelsdóttir, f. 1929 í
Buðlungu, Grindavík, d. 2014.
Þau bjuggu alla tíð í Grindavík.
Systkini Sigurðar eru:
Brynja, f. 1951, gift Knúti
Aadnegard, f. 1951, búsett á
Sauðárkróki; Soffía, f. 1955,
búsett í Garðabæ, hennar mað-
ur er Jóhann Magnús Guð-
mundsson, f. 1952, og Jón Ingi-
berg, f. 1963, kvæntur Írisi
Kristjánsdóttur, f. 1964, búsett
í Keflavík.
Eftirlifandi eiginkona Sig-
urðar er Guðlaug Björg
Metúsalemsdóttir, f. 21. febrúar
1961 í Reykjavík en ólst upp á
Reyðarfirði. Guðlaug er sjúkra-
Dætur Sigurðar og Guð-
laugar eru: 1) Rakel Ósk, f.
1981, gift Róbert Rafni Birg-
issyni, f. 1982, og eru synir
þeirra Jóhann Rafn, f. 2012, og
Óliver Rafn, f. 2015. Þau eru
búsett í Kópavogi. 2) Hrefna
Björk, f. 1981, gift Frey Brynj-
arssyni, f. 1977, og eru synir
þeirra Brynjar Dagur, f. 2005,
Daníel Logi, f. 2009, og Andrés
Bjarmi, f. 2012. Þau eru búsett
í Njarðvík. 3) Ingey Arna, f.
1989, búsett í Neskaupstað.
Sigurður ólst upp í Grinda-
vík og stundaði venjubundið
grunnskólanám þar, en lauk þó
tveimur síðustu bekkjum
grunnskóla í Hlíðardalsskóla í
Ölfusi. Síðar stundaði hann
nám í tækniteiknun, en starfaði
ekki við slíkt. Sigurður lagði
stund á ýmis störf, eftir því
sem tækifæri gáfust til í
Grindavík og nágrenni. Hann
vann um tíma við netagerð og
starfaði við áhaldahús Grinda-
víkur í alls kyns verkefnum. Þá
starfaði hann hjá Íslenskum að-
alverktökum, en hóf síðan störf
hjá Varnarliðinu 1987 og starf-
aði þar til ársins 2006, þegar
Varnarliðið hvarf af landi
brott. Frá árinu 2006 og allt
þar til hann varð að hætta
störfum vegna veikinda sinna
haustið 2015 starfaði Sigurður
hjá Isavia á Keflavíkurflugvelli.
Útför Sigurðar fór fram frá
Grindavíkurkirkju 15. maí
2019, í kyrrþey að ósk hins
látna.
liði og starfar á
hjúkrunarheim-
ilinu Víðihlíð í
Grindavík. For-
eldrar Guðlaugar
voru þau Metúsal-
em Kjerúlf Sig-
marsson, f. 1917 í
Vallarneshjáleigu á
Völlum, S-Múla-
sýslu, d. 1998, og
Ásta Arnbjörg
Jónsdóttir, f. 1923
á Búðareyri í Reyðarfirði, d.
1987. Þau bjuggu alla tíð á
Reyðarfirði.
Systkini Guðlaugar eru: Ás-
geir, f. 1941, kvæntur Ingu
Hólmfríði Ingvarsdóttur, f.
1946, búsett á Reyðarfirði;
Hildur, f. 1946, d. 2011, var gift
Svavari Kristinssyni, f. 1944,
voru búsett á Eskifirði; Lára
Ragnheiður, f. 1950, í sambúð
með Guðna Þór Elíssyni, f.
1956, búsett á Eskifirði, og Sig-
mar, f. 1964, kvæntur Ásrúnu
Elmarsdóttur, f. 1971, búsett í
Reykjavík.
Sigurður og Guðlaug hófu
sambúð í ágúst 1980 í Grinda-
vík og áttu þar heimili sitt alla
tíð eftir það, nú síðast í Efsta-
hrauni 3 þar í bæ. Þau gengu í
hjónaband 16. janúar 1988.
Það er svo óendanlega margt
sem kemur í hugann þegar ég lít
til baka yfir öll þau 39 ár sem
okkur voru ætluð saman. Efst í
huga er þakklæti, þakklæti fyrir
allan þann góða tíma sem okkur
var gefinn, þakklæti fyrir börnin
okkar og barnabörnin, sem þú
elskaðir öll svo óendanlega
mikið.
Við kynntumst fyrst á Reyð-
arfirði 1978, þegar þú komst þar í
heimsókn til Soffíu systur
þinnar, sem þá sá um félags-
heimili bæjarins. Ég starfaði við
félagsheimilið og síðan leiddi eitt
af öðru.
Við gerðum svo margt saman,
áttum svo margar góðar stundir
– sem nú verða dýrmætari en
nokkru sinni í minningunni.
Þú varst ávallt til staðar þegar
ég átti í mínum veikindum –
kletturinn sem ég gat treyst á í
einu og öllu. Þú dreifst mig út að
ganga og minntir á að það gerði
mér gott til að ná bata og þannig
áttum við saman ótal gönguferð-
ir, sem við nutum bæði.
Við fórum ekki oft til útlanda –
en sú ferð sem við nutum bæði
best og ég á eftir að ylja mér við í
minningunni um ókomin ár er
ferðin okkar um Svartaskóg í
Þýskalandi í október á síðasta
ári. Okkur lánaðist að fara þessa
ferð með Bændaferðum áður en
þú varst orðinn of veikur til að
ferðast. Þá mánuði sem í hönd
fóru rifjuðum við þessa ferð oft
upp, hvað hún gaf okkur mikið.
Þú varst alla tíð svo mikill fjöl-
skyldumaður. Ég og börnin þín
og svo allir afastrákarnir þegar
þeir komu hver af öðrum – við
vorum alltaf númer eitt hjá þér.
Þegar stelpurnar okkar voru
börn var það fastur liður í okkar
tilveru að þú vannst mikið fimm
daga vikunnar en laugardaga og
sunnudaga helgaðir þú fjölskyld-
unni. Þá höfðum við pabba
óskiptan fyrir okkur og oftar en
ekki var farið eitthvað um
helgar, hvort sem það var rúntur
út og suður, fjöruferðir eða ann-
að sem stelpunum þótti gaman
að gera.
Ég minnist allra íþróttaferð-
anna sem við fórum með stelp-
unum, þar kom aldrei annað til
greina en að fylgja þeim eftir,
hvert sem farið var – þar varst
þú óþreytandi.
Barnabörnin – fimm hressir
strákar – þú elskaðir þá alla og
vissir ekkert skemmtilegra en
vera samvistum við þá. Ekki síst
man ég hvað þú varst glaður síð-
asta sumar þegar yngsti afa-
strákurinn, hann Óliver Rafn,
var hjá okkur nokkra daga. Sam-
an voruð þið að smíða kafbát,
a.m.k. sögðuð þið það – og mátti
ekki á milli sjá hvor ykkar var
áhugasamari í kafbátasmíðinni.
Þannig stundir áttir þú oft með
öllum þínum afastrákum, sem
allir elskuðu þennan afa, sem var
alltaf til í hvað sem var.
Síðustu vikurnar hafðir þú
mestar áhyggjur af mér, hvernig
mér myndi farnast eftir að þú
værir farinn, en af sjálfum þér
hafðir þú ekki áhyggjur. Þú varst
alla tíð mjög trúaður og trúin á
Guð var þér svo töm og eðlileg.
Bæði trúðum við einlæglega á að
líf væri eftir þetta líf og í þeirri
Sigurður Hörður
Kristjánsson
vissu kveð ég þig að sinni, með
þökk fyrir allt og allt.
Guðlaug.
Elsku pabbi, nú er komið að
kveðjustund, sem hefði átt að
verða eftir mörg ár, en er nú
runnin upp. Þú varst ekki nema
nýlega orðinn sextugur þegar
kallið kom, alltof snemma.
Í sorg okkar er þó huggun að
rifja upp allar góðu stundirnar
sem við áttum með þér, þær
verða ekki frá okkur teknar og
þær dýrmætu minningar munum
við varðveita.
Það var sama hvað upp kom,
alltaf varst þú tilbúinn að veita
aðstoð í öllum okkar vanda-
málum, stórum og smáum.
Alltaf voru vinir okkar vel-
komnir á heimili þitt og mömmu,
jafnt þegar við vorum börn og
unglingar og ekki tókuð þið
mamma síður vel á móti tengda-
sonunum, þegar þeir komu til
sögunnar.
Fimm afastrákar eiga nú um
sárt að binda, enda duttu þeir
sannarlega í lukkupottinn að fá
þig fyrir afa. Alltaf þegar þú hitt-
ir afastrákana fengu þeir allan
þinn tíma og áhuga, fullorðna
fólkið mátti bíða. Þú varst
óþreytandi að brasa allt mögu-
legt með þeim, sem bæði var
leikur en ekki síður varstu oft að
kenna þeim til verka.
Bílskúrinn var þinn heimur og
þar fengu strákarnir að hjálpa
afa að laga og smíða allt mögu-
legt. Þessar stundir voru dýr-
mætar, bæði fyrir strákana og
þig – og mátti ekki á milli sjá
hverjir voru kátastir á svona
stundum, strákarnir eða þú.
Þú varst algjör dellukall og
vélar af öllu tagi heilluðu þig, allt
frá borvélum til fjórhjóla, auk
bíla að sjálfsögðu. Ef afastrák-
arnir fá dellu af þessu tagi vitum
við af hverju.
Þegar veikindin byrjuðu að
herja á þig var ekkert annað í
stöðunni hjá þér en berjast til
sigurs, þú ætlaðir ekki að láta
eitthvert krabbamein stýra þínu
lífi. Svo fór að taka þurfti af þér
annan handlegginn vegna
krabbameinsins, en þú lést það
ekki stöðva þig í því sem þú hafð-
ir ákveðið að gera. Með annarri
hendi byggðir þú heilan skúr og
settir upp nýja eldhúsinnréttingu
– nokkuð sem ekki allir geta, þótt
hafi báðar hendur til verka.
Svo fór þó að krabbinn sigraði
á endanum.
Sól slær silfri á voga,
sjáið jökulinn loga.
Allt er bjart fyrir okkur tveim,
því ég er kominn heim.
(Jón Sigurðsson)
Við munum gæta mömmu fyr-
ir þig, elsku pabbi.
Rakel Ósk og Hrefna Björk.
Sálm. 17.5-6
biblian.is
Skref mín eru örugg
á vegum þínum,
mér skrikar ekki
fótur. Ég hrópa til
þín því að þú svarar
mér, Guð,...
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
BRAGA SIGURÞÓRSSONAR
verkfræðings,
Kristnibraut 6.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heru,
sérhæfðrar líknarþjónustu, og starfsfólki líknardeildar LSH í
Kópavogi fyrir einstaka og kærleiksríka umönnun.
Inga Björk Sveinsdóttir
Sólrún Bragadóttir
Þórdís Bragadóttir Þorbjörn Guðjónsson
Friðrik Bragason María Guðmundsdóttir
Ragnar Kristinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Alúðarþakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát og útför
GUÐMUNDAR ÞORSTEINSSONAR,
Leynisbraut 38, Akranesi.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Gyða Bergþórsdóttir
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
TRAUSTI SIGURÐSSON
frá Hæli í Vestmannaeyjum,
til heimilis á Kirkjusandi 5, Reykjavík,
lést miðvikudaginn 22. maí.
Útförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn 5. júní
klukkan 13.
Herborg Sigurðsson
Soffía Traustadóttir Skúli Bergmann
Bára Traustadóttir Björn Elíson
Sóley Traustadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma okkar,
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Miklubraut 66, Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítalans föstudaginn
17. maí. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Þökkum samhug og hlýhug við andlát hennar.
Jóna Björg Sigurðard. Karl H. Karlsson
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Okkar ástkæri,
JÓNMUNDUR GÍSLASON,
Barðavogi 42,
lést á Hrafnistu Reykjavík 11. maí.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þökkum hlýhug og auðsýnda samúð.
Þórdís Richardsdóttir
Kjartan Jónmundsson
Björg Jónmundsdóttir
Anna Jóna Jónmundsdóttir
Gísli Jónmundsson
Anton Jónmundsson
og fjölskyldur
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar