Morgunblaðið - 01.06.2019, Blaðsíða 43

Menning
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2019
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
Það eru forréttindi að fá að taka þátt
í þessu ævintýri,“ segir Dagný Mar-
inósdóttir, ein flautuleikaranna í
flautuseptettinum viibra sem hefur
undanfarinn mánuð verið í stóru
hlutverki á tónleikasýningu Bjarkar
Guðmundsdóttur, Cornucopia, í
menningarhúsunu nýja og umtalaða,
The Shed á Manhattan. Það seldist
strax upp á alla tónleikana og hafa
þeir fengið vægast sagt frábæra
dóma. Áttundu og síðustu tónleik-
arnir verða í kvöld og þar verða þær
Dagný, Áshildur Haraldsdóttir,
Þuríður Jónsdóttir, Melkorka Ólafs-
dóttir, Berglind María Tómasdóttir,
Steinunn Vala Pálsdóttir og Björg
Brjánsdóttir, nokkrir okkar þekkt-
ustu flautuleikarar, á sínum stað á
sviðinu, klæddar í búninga eins og
aðrir aðalleikarar í sýningunni,
leika, dansa og syngja í marglaga og
ævintýralegum tónlistarheimi
Bjarkar sem er færður þar upp af
miklum metnaði.
Flautuleikararnir tóku þátt í síð-
ustu plötu Bjarkar, Utopia, og viibra
hélt síðan með henni í tónleikaferð
milli sumarhátíða í Evrópu í fyrra.
„Það eru aðeins önnur lög í þess-
ari dagskrá, færri eldri og aðeins ró-
legra efni; þetta er gríðarlega vel
unnin sýning,“ segja Dagný, Áshild-
ur og Þuríður, þrjár af sjö viibrum,
þegar blaðamaður hittir þær að máli
á björtum degi í New York. „Hér
sitja áhorfendur og fylgjast með og
við flytjum prógrammið alltaf á
sama stað, sem er breyting síðan í
fyrra þar sem við fórum milli hátíða
þar sem gestir stóðu og voru að
fylgjast með fjölbreytilegri dagskrá.
Nú er þetta eins og leikhús, mikil
samfella í flutningnum.“
Uppgötva leynda hæfileika
Það var auðheyrilega talsverð
breyting fyrir flautuleikarana að
þurfa að dansa og æfa sviðshreyf-
ingar samhliða því að spila. Þær lofa
samstarfið við Margréti Bjarnadótt-
ur danshöfund sem þær segja hafa
verið ótrúlega þolinmóða. Fyrir sýn-
inguna hér í New York bætist að
auki við leikstjóri, Lucrecia Martel.
„Fæstar okkar hafa nokkurn bak-
grunn í dansi. Þetta liggur misvel
fyrir okkur,“ segir Áshildur. „Sumar
hafa uppgötvað leyndan hæfileika
sem þær vissu ekki að þær hefðu.
Magga hefur alltaf verið hvetjandi
og uppbyggileg svo við misstum
aldrei kjarkinn. Nú lagði Lucretia
mikla áherslu á að þó að við værum
hópur ættum við að koma fram sem
einstaklingar. Við ættum hver og ein
að sýna okkar karakter. Við ættum
ekki að vera eins og viðkvæm blóm á
sviðinu heldur eins og fyrirmyndir
sem sterkar konur.“
Þær ítreka að allt í þessu ævintýri
með Björk sé gerólíkt því sem þær
hafa áður gert í tónlistinni, þetta sé
mjög ólíkt því að mæta með sínar
nótur á tónleika og hugsa bara um
að spila vel. Í sýningu eins og Corn-
ucopia sé tímaflæðið til að mynda
með allt öðrum hætti en þær séu
vanar úr klassíska heiminum, eins
og til að mynda að dansa eftir þaul-
skipulagðri kóreógrafíu. „Svo syngj-
um við meira að segja í einu laginu,
það er líka nýtt fyrir okkur,“ segir
Þuríður.
Þær viibrur hafa á tónlistarferl-
inum farið í ýmis tónleikaferðalög en
segja sérstakt að vinna í heilan mán-
uð á sama stað eins og þær gera nú.
„Maður hefur getað gert svo
margt, æft sig, skoðað sig um, við
erum komnar í líkamsrækt og í jóga,
verðum að halda okkur í formi,“ seg-
ir Áshildur. Þuríður bætir við að
þetta hafi verið frábær tilbreyting
og það hafi verið dásamlegt að vera í
vorinu í New York, og sækja tón-
leika og söfn. „En tíminn líður hratt
og ég gæti alveg verið í einn mánuð í
viðbót,“ bætir hún við. Saman ítreka
þær að þetta hafi verið mikið ævin-
týri hingað til, ævintýri sem klarín-
ettuleikarar á Íslandi myndu líka al-
veg vilja upplifa, rétt eins og
tvíblöðungarnir …
Kemur ný vídd í tónlistina
Það er athyglisvert hvað Björk
hefur lagt mikla áherslu á að hafa ís-
lenska listamenn með í þessu mikla
verkefni sínu í The Shed, með
viibra-septettinn og Hamrahlíðar-
kórinn áberandi. Þær viibrur segja
það athyglisvert og ánægjulegt.
„Björk veitir samverkafólki sínu líka
einstakan stuðning og gleðst yfir því
sem allir afreka, hver í sínu. Hún
deilir kastljósinu og gefur mikla
orku. Henni finnst líka alltaf að allt
sé hægt – eins og að koma hingað
með yfir fimmtíu manna kór. Maður
er vanur því að í klassíkinni sé allt
erfiðara um vik.“
Og þær tala um gamanið sem fel-
ist í því að skipta svona um tónlist-
arstefnu, mögulega í eina skiptið á
ævinni. „Það kemur ný vídd í þetta
hjá manni,“ segir Áshildur. „Þetta
gefur mér örugglega meira frelsi
þegar ég fer aftur í klassíkina. Það
er nefnilega hægt að spila á flautuna
í allskonar stellingum, með hana
þvers og kruss, beint upp í loftið og
á hreyfingu. Ég held að það sé gott
fyrir tóninn. Það er alveg stuð í
klassíkinni en maður þarf ekki að
hemja sig í þessu hér. Það hefur ver-
ið góð þerapía að fara í þessari vinnu
frá míkró yfir í makró.“ Hinar taka
undir það og Þuríður segir brosandi:
„Það var freistandi að gerast rokk-
stjarna á sextugsaldri, að fá að
skyggnast inn í þennan heim.“
„Mér finnst skemmtilegt að fá að
spila og dansa á samtímis, það hef
ég alls ekki gert áður,“ segir Dagný.
Tónleikaröðinni í The Shed í New
York lýkur í kvöld en ævintýrið er
ekki úti fyrir viibrur því í vikunni
var tilkynnt að Cornucopia yrði sett
upp í Mexíkóborg í ágúst, og yrðu að
minnsta kosti þrjár sýningar.
„Og þetta gæti farið víðar, við ber-
umst bara með flæðinu,“ segja þær.
Morgunblaðið/Einar Falur
Flautuleikarar Þuríður Jónsdóttir, Áshildur Haraldsdóttir og Dagný Marinósdóttir, þrjár af sjö viibrum, með fjár-
málahverfi New York-borgar í baksýn. Þátttakan í Cornucopia hefur verið þeim ný og afar áhugaverð reynsla.
Forréttindi að fá að
taka þátt í ævintýrinu
 Flautuseptettinn viibra er í stóru hlutverki í Cornucopia-
sýningu Bjarkar í The Shed í New York  Mexíkó næst
Ljósmynd/Santiago Felipe
Leika og dansa Gagnrýnendur hafa lofað þátt viibra-septettsins, en hluti
hans er hér á sviðinu í The Shed, rétt eins og sýningu Bjarkar í heild.