Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.07.2019, Blaðsíða 12

VIÐTAL
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21.7. 2019
súkkulaðið. Þetta gerði ég marga daga í röð.
Eina nóttina fundu foreldrar mínir mig ekki.
Þegar unga parið opnaði dyrnar á kofanum lá
ég þar sofandi á dyramottunni. Ég held ég hafi
ekki getað beðið til morguns eftir súkkulaðinu.
Frá þeim degi var ég í kringum þetta par og
þau urðu heilluð af mér. Þau sögðust vilja hafa
Rahul hjá sér. Ég hafði ekki hugmynd þá um
að þau voru aðeins sextán og nítján ára; hann
sextán og hún nítján,“ segir hann.
Unga parið fékk þá flugu í höfuðið að reyna
að ættleiða litla drenginn.
„Pabbi hringdi í pabba sinn og sagðist vilja
ættleiða mig, en hann er einkasonur mjög ríks
manns í Sviss. Þau gátu auðvitað ekki ættleitt
mig löglega þar sem þau voru svo ung. Afi
sagði bara nei. Hann átti fimm dætur og einn
son og að sjálfsögðu vildu þau amma ekki að
sextán ára sonur þeirra ættleiddi barn frá Ind-
landi. Þá sagði pabbi við afa að ef hann gengi
ekki að þessu myndi hann aldrei gifta sig og
aldrei eignast börn. Þannig að hann setti hon-
um stólinn fyrir dyrnar og afi flaug til Ind-
lands, til Góa. Hann fór í svissneska sendiráðið
og vegna aldurs föður míns ættleiddi afi minn
mig. Þannig að í raun er afi minn löglega faðir
minn.“
Kom frá brauði og lauki
Bharti flutti með unga parinu til Sviss. „Pabbi
minn reyndist mjög áhugaverður maður.
Hann hvorki reykti né drakk og stundaði hug-
leiðslu daglega. Mamma var algjör andstæða
hans. Henni fannst gaman að djamma og að
sjálfsögðu fannst henni pabbi heldur leið-
inlegur. Árin liðu og árið 1977 varð mamma
ástfangin af öðrum manni. Nú var þeim vandi
á höndum. Samkvæmt svissneskum lögum á
þessum tíma var það alveg gefið að móðirin
fengi forræðið, en þau ákváðu að fara með
þetta fyrir dóm. Í dómsalnum sat pabbi úti í
horni niðurlútur því hann vissi að hann myndi
missa mig. Mamma sat þarna með sínum nýja
manni, en hann átti fyrir tvö börn. Þau sátu í
fanginu á mömmu og hún var hamingjusöm.
Dómarinn sagðist vilja heyra í mér, sem var
óvenjulegt. Ég fékk að tjá mig og ég sagði að
mamma virkaði mjög hamingjusöm en pabbi
minn sorgmæddur. Ég vildi vera hjá pabba,
þótt ég elskaði móður mína mjög mikið,“ segir
Bharti og segir hann föður sinn hafa eytt æv-
inni í að hugsa um hann.
„Allt frá þessum tíma hefur pabbi ekki verið
við konu kenndur; hann hugsaði aðeins um
mig. Ég reyndi oft að koma honum saman við
konur en það gekk ekki,“ segir hann og brosir.
„Við erum bestu vinir. Hann vinnur ekki;
hann er fæddur á eftirlaunum. Fjölskylda
hans á Milka og Toblerone-súkkulaðiveldið.
En afi tók mér aldrei alveg, þannig að ég skrif-
aði undir löglegt skjal og afsalaði mér öllum
arfi. Ég þarf enga peninga, bara ást. Pabbi var
reiður en ég er sáttur; ég er sáttur við líf mitt
og það sem ég er að gera. Ég kom frá brauði
og lauki og hef undan engu að kvarta. Pabbi sá
um menntun barna minna og keypti handa
mér hús, þótt ég hafi ekki viljað það, en hann
vill hjálpa mér að hjálpa öðrum. Ég er ham-
ingjusamur.“
Sjö ára í nuddskóla
Bharti bjó í Sviss á árunum 1972-1977 en eftir
skilnað foreldranna flutti hann til Taílands
með föður sínum. „Þar var ég settur í alþjóð-
legan skóla og ég man að þar var kona frá
Þýskalandi sem var að læra nudd og vantaði
einhvern til að æfa sig á. Hún spurði pabba,
sem var upptekinn þannig að ég fékk nuddið.
Þarna var vendipunktur í lífi mínu, en líf mitt
er svo flókið að ég tala sjaldan um það,“ segir
hann og brosir.
„Mér leið eins og ég hefði áður þekkt svona
nudd; eins og ég hefði sjálfur gert þetta ein-
hvern tímann einhvers staðar. Næsta dag bað
ég hana um að fara með mig í nuddskólann,
sem hún gerði. Ég var þar allan daginn og
kom heim um kvöldið alsæll. Pabbi spurði mig
af hverju ég væri svona hamingjusamur og ég
sagði honum að mig langaði að læra nudd.
Hann sagði: „Rahul, þú ert sjö ára gamall og
verður að fara í skóla. En ég spurði hann á
móti: „Hvað myndir þú gera ef þú værir ég?“
Pabbi er mjög heiðarlegur maður og segir
hlutina beint út. Hann spurði hvort ég vildi fá
að heyra sannleikann og ég svaraði játandi.
„Ef ég væri þú myndi ég læra nudd,“ sagði
hann þá. Þannig að ég hætti í venjulegum
skóla og fór í nuddskólann. Þess vegna lærði
ég aldrei að lesa eða skrifa og hef aldrei gert,“
segir hann.
„Ég var svo tvö ár í skólanum og varð einn
af þeim bestu. Sem barn var ég fljótur að læra
og varð fljótt eins konar leiðbeinandi þarna.
Árið 1979 áttaði ég mig á því að ég hafði ein-
ungis verið að læra um líkamann en ég vissi að
það var eitthvað meira handan hans. Ég sá að
fólk var fullt af tilfinningum og vissi ekki hvað-
an þær komu. Þannig að ég ákvað læra um
það; hvernig líkaminn virkaði. En ég vissi ekki
hvar ég ætti að byrja og einhver nefndi Srí
Lanka. Ég sagði pabba að við þyrftum að fara
til Srí Lanka og hann hélt að ég væri að missa
vitið. En hann vissi að allar ákvarðanir sem ég
tæki væru góðar.“
Á meðal nakinna frumbyggja
Þess má geta að þarna er Bharti aðeins níu
ára gamall en engu að síður ákvað faðir hans
að láta drauma drengsins rætast. „Við fórum
til Colombo og ég vissi ekki hvar ég ætti að
byrja og fór að leita. Ég hitti dreng á mínu
reki á ströndinni og við urðum vinir. Í nokkra
daga fór ég með honum heim, en hann bjó með
fjölskyldu sinni í eins konar tjaldi. Faðir hans
var heilari og fólk streymdi til hans og ég sá að
því leið betur þegar það fór. Ég spurði hvort
hann gæti kennt mér og hann játaði því. Svo
kom vinur minn til mín og sagði að þau þyrftu
að flytja og það kom í ljós að þau voru sígaun-
ar sem fluttu á vikufresti. Þau máttu ekki vera
nema sjö daga á sama stað,“ segir Bharti, sem
útskýrir að fólkið flutti stanslaust á milli
tjalda.
„Ég fór þá til pabba og sagðist vilja ferðast
með þessu fólki. Við komumst að því að þessi
heilari vissi allt um orku líkamans. Hann var
eins konar konungur þessara sígauna. Hann
Morgunblaðið/Ásdís
’Við höldum áfram hvort semhann nær einhverjum bataeða ekki. Hann hefur engu aðtapa. Dropinn holar steininn,
þannig að við gefumst ekki upp.
„Ég er með námskeið og þeir betur efnuðu
borga það sem þeir vilja en hinir fá frítt.
Ég kenni öllum og rukka engan um neitt.
Brandur kom til Nepals ásamt tíu manna
hópi og þau bjuggu frítt hjá mér og hann
fékk alla meðferðina ókeypis,“ segir Bharti.