Faxi - 01.10.2016, Blaðsíða 17

Kveðjafrá Faxafélögum
Birgir Guðnason
Fœddur 14. júlí 1939 - Dáinn 11. september 2016
Birgir Guðnason var Faxafélagi um
áratugabil. Hann tók virkan þátt í
störfum málfundafélagsins, lagði ávallt
gott til málanna, sem víðar. Honum var
mjög annt um viðgang og virðingu Faxa.
Síðustu árin var hann heiðursfélagi.
Faxafélagar, sem voru vinir hans og
félagar senda eiginkonu og afkomendum
dýpstu samúðarkveðjur.
Við Birgir þekktumst og vorum vinir
frá því skömmu eftir að við fórum sem
börn að ganga. Við áttum heima svo
skammt frá hvor öðrum að samgangur
var mikill. Báðir vorum við næstum
hvíthærðir, hann ævina alla. Snemma
kom í ljós listhneigð hans, það lék allt í
höndum hans og huga. Við vorum saman
í barnaskóla og gagnfræðaskóla. Þar var
hann afar vinsæll meðal samnemenda,
var hrókur alls fagnaðar og eftir skóla-
árin ötull við að halda bekkjarfélögunum
saman við hverskonar tækifæri. Hann
lærði húsamálun af föður sínum Guðna
Magnússyni sem var einstakur maður.
Birgir ólíkt því sem þá gerðist hélt utan,
ásamt félaga sínum Kristni Guðmunds-
syni til framhaldsnáms í húsamálun og
fluttu þeir nýja strauma inn i landið í
þeim efnum.
Birgir hafði gott viðskiptavit og byggði
upp fyrirtæki á sínu sviði, sem síðar
var nefnt Bílakringlan, sem vistuð var í
Grófinni i Keflavík við góðan húsakost.
Hann eignaðist mikið og gekk vel. Var
fyrirtækið á sínum tíma eitt það rismesta
í Keflavík. Þar endurspeglaðist listaáhugi
hans hvar hann vistaði listaverk Erlings
Jónssonar bæjarlistamanns Keflavíkur.
Mikill fjöldi fólks naut listarinnar í
fyrirtæki Birgis. Var það hugsjón hans að
komið yrði upp sérstöku listasafni verka
Erlings, en því miður varð það ekki.
Það var mikill kraftur í Birgi, hann
hafði mikil afskipti af félagsmálum og
var kjörinn til fjölda trúnaðarstarfa, sem
komu samfélaginu mjög til góða. Hann
var trúaður og þótti vænt um Kefla-
víkurkirkju. Þar var hann í sóknarnefnd
í mörg ár. Hann var ekki hlutlaus
áhorfandi, sem við erum flest. Hann átti
mikinn þátt í byggingu hins glæsilega
safnaðarheimilis, sem kirkjan nýtur nú
góðs af.
Birgir var einlægur Framsóknarmaður,
af gamla skólanum, mest alla ævina. I
hvert sinn er ég hafði tíma til heimsótti
ég Birgi á vinnustað. Þar var auðvitað
spjallað um heima og geima, en alltaf
var tekinn snúningur á pólitíkinni.
Þar sótti hann og varði sinn flokk er
Alþýðuflokksmaðurinn fullur efasemda
og líklega áreitis var hinsvegar. Þar var
margt látið fjúka, en aldrei slitnaði vin-
áttan á milli okkar. Fyrir örfáum árum
skipti hann reyndar um skoðun til að
styðja vin sinn og venslamann Ásmund
Friðriksson og gerði það glaður og á
einlægan hátt. Eftir það urðu samræður
okkar um pólitíkina vissulega daufari.
Birgir hafði mörg járn í eldinum. Á
sínum tíma stóð til að rífa eitt elsta húsið
í Keflavík „Gömlu búð“ Með lagni góðs
viðskiptamanns tókst honum að koma í
veg fyrir sögulegt slys. Hann hafði mikla
tilfinningu fyrir verðmæti og gildi
gamalla muna og átti mikið safn þeirra.
Hann var líka sterkur talsmaður verk-
menningar og kom á sínum tíma upp
sýningu er varðaði sögu iðnmenntunnar
hér um slóðir. Þá var hann mjög fróður
um sögu umhverfisins,
En svo fór að grimm örlög gripu í
taumana. Fyrir um 15 árum fór heilsan
að bila og hinn snjalli rekstrarmaður
hafði ekki sömu yfirsýn og áður. Smám
saman voru eignir af honum týndar, loks
allt er heitið getur. Hann bar sig samt
alltaf vel, en vel kunnugir greindu reiði
og angist yfir gangi mála. Hann kvaðst
hinsvegar fyrirgefa í anda kristninnar, og
hélt sinni reisn.
Birgir giftist ungur Hörpu Þorvalds-
dóttur. Hún færði honum mikla ham-
ingju og veit ég að það var gagnkvæmt.
Afkomendur þeirra, eru fyrirmyndar-
fólk. Þau öll hafa mikils að sakna.
Gömlu skólafélagarnir sakna hans. Við
hjónin söknum hans, heimsóknanna
hvar málin voru rædd í þaula. Sárastur
er missir hetjunnar Hörpu. Dýpstu sam-
úðarkveðjur. Hvíl í friði, kæri vinur.
Karl Steinar Guðnason
FAXI 17