Úti - 15.12.1935, Blaðsíða 9

Hið sanna ljós
Eftir séra Þorst. L. Jónsson
að Kolbeinsstöðum.
Myrkur grúfir yfir jörðinni, myrkur
siðspillingar og ómannúðar, myrkur
svika og fláræðis, myrkur guðleysis og
grimdar, myrkur jafnsvartara en nú grúf-
ir yfir heiminum.
Tímar líða fram. Fjárhirðar gæta
hjarðar sinnar. Þeir heyra himneskan
söng: „Dýrð sje Guði í upphæðum og
friður á jörðu með þeim mönnum, sem
hann hefur velþóknun á“. Og' hann, sem
var hið sanna ljós, sem upplýsti hvern
mann, kom i heiminn, en heimurinn
þekti hann ekki. Hann kom til eignar
sinnar, en hans eig'in menn tóku ekki á
móti honum. Er liann óx upp gekk hann
um kring hoðandi fagnaðarerindið, lækn-
andi sjúka, miskunnandi lirjáðum, kali-
aði og sagði: Komið tii mín, allir þjer sem
erfiðið oig þunga eruð lilaðnir og jeg
mu-n veita yður hvíld. Og hann fjekk sinn
dóm hjá þjóð sinni: „Sjá átvagl og vín-
svelgnr, vinur tollheimtumanna og synd-
ara“. Og rifar áttu greni og fuglar him-
insins lireiður, en manns-sonurinn átti
livergi liöfði sín að að lialla.
En þeir voru nokkrir, sem sáu dýrð
hans, dýrð sem eingetins sonar frá föð-
ur. — Og í liverju sáu þeir þessa dýrð
hans? Þeir sáu hana í lífi hans, krafta-
verkum, boðskap hans, krossdauða og
upprisu. Þeir sáu dýrð hans í rödd hans,-
sem hvað sjer liljóðs með alveg sjerstök-
um hætti — rödd hans, sem skildi og þekti
til hlýtar alla mannlega þörf og þrá. Þeir
sáu dýrð hans í fullkomleika hans, því að
hann var því vaxinn að stíga niður til
smæðarinnar — mannlegrar eymdar og
volæðis. Hann lýtur niður til mannanna,
beinir þeim inn á brautina, sem liggur til
hins æðsta takmarks, því að hann er kon-
ungurinn, sem gat sagt: „Alt vald er mjer
gefið á himni og jörðu“. Hann er spámað-
„Dýrð sje Guði í upphæð-
um og friður með mönn-
um, sem hctnn hefir ve.l-
þóknun á“.
urinn, sem gat sagt: „Skrifað stendur -
— en jeg segi yður“. Og liann er frelsar-
inn, sem gat sagt: „Meiri elsku hefur eng-
inn en þá, að hann leggur líf sitt í sölurn-
ar fyrir vini sína“.
Kynslóðir eiga eftir að koma og fara og
Kristur heldur áfram göngu sinni meðal
mannanna, því að hann er hið sanna ljós,
sem brýst fram úr myrkrunum og lýsir
upp um ókomnar aldir. — Ljósið kær-
leikans mun halda áfram að tendrast i
hjörtum manna, með æ meiri og meiri
krafti og þar á það að tendrast þessa hátíð.
Og kraftnr þess Ijóss er mikill. Þar fær
ekki siðspilling og ómannúð þrifist. Þar
verða ekki framinn verk svika og fláræðis.
Þar sjást ekki skuggar guðleysis og grimd-
ar. —■ -— En í hádegisstað mun lýsa ljós
kærleika og sannleika, sem sameinar
mannkynið svo að ein verði sálin og eitt
hjartað;-------svo að í stuttu máli verði
„nóttlaus voraldar veröld“ hins sanna
ljóss, sem rýfur helþungt myrkur og gerir
þennan lofsöng englanna sígildan: „Dýrð
sje Guði í upphæðum og friður á jörðu
með mönnum, sem hann hcfur velþókn-
un á“. Gleðileg jól!