Úti - 15.12.1935, Blaðsíða 29

ÚTI
2Í)
stað og umfram alt: Farið varlega með
primusinn.
2. Vetrarbúningur.
ísléndingar hafa víst aldrei skarað
fram úr öðrum þjóðum um smekk eða
hagsýni um búning sinn eða klæðnað.
Nokkur breyting er þó að verða á þessu
hin síðustu árin, sjerstaklega um húning
verkamanna við sjávarsíðuna.
En vetrarbúning, heppilegan og hag-
kvæman eigum við engan. Standa skátar
þar síst betur að vígi en aðrir, því skáta-
búningurinn — stuttar buxur og ermar
— er alls óhæfur í vetrarferðir.
I nálægum löndum tíðkast allmikið
sjerstakur skíðabúningur, sem einnig hef-
ir borist hingað. En hann er bersýnilega
frekar afkvæmi tísku en liagsýni.
Enda dettur engum heimskautafara til
hugar að nota slíkan húning. Og af þeim
mönnum ber okkur frekar að læra en er-
lendum tískuhlöðum.
Tvent ber sjerstaklega að liafa í huga
um val vetrarbúnings. Það fyrst, að ull
er hesta vörn gegn kulda og í öðru lagi
að haðmull ver gegn vætu og vindi.
Þessu næst ber þess að gæta að margar.
þunnar flíkur eru betri en ein þvkk.
Sje farið eftir þessum meginreglum
verður búningurinn eittlivað á þessa
leið: Inst þunn ullarföt. Ull þornar fljótt
og er hlýrri en haðmull, jafnvel þegar
hún vöknar. Þunnir hálfsokkar næst fæt-
inum, og langir, þvkkir ullarsokkar utan
um. Ágætt að liafa leppa í skónum eða
korksóla.
Næst ullarskyrtunni skal svo vera ljer-
eftsskyrta, þá þykk ullarpeysa, og loks
svonefndur Anorakk, en það er úlpa,
sniðin eftir húningi Eskimóa og hefir
nafnið frá þeim. Þessi Anorakk er úr
vindþjettu efni, svonefndu poplin, dreg-
inn sarnan um mittið og með viðfestri
hettu yfir höfuðið. Um úlnliðina eru
teygjuhönd, svo að ekki hlási inn um
handvegina. Þessar úlpur kosta um 20
krónur og' eru mestu „for!áta“ flíkur.
Að neðan eru svo pokabuxur eða
„sport“-huxur. Skórnir eiga að vera liæfi-
lega viðir og vel þjettir. Utan um legg-
ina er ág'ætt að hafa sokkboli klipta
ofan af gömlum sokkum, og láta þá
ganga utan um skóinn, niður á ristina.
Það varnar því að snjórinn lirajjí niður
í skóna og' væti menn í fæturna. Bux-
urnar verða að vera nægilega langar,
svo að ekki þrengi að hnjánum.
Húfan á að vera ljett og með eyrna-
hlífum.
Tvennir vetlingar. Innri úr ull, en ytri
lir striga.
Þetta eru minstu kröfur, sem gera
verður til sæmileg's vetrarbúnings.
En hjer fer á eftir listi yfir það, sem
æskilegt er að menn eigi og liafi með sjer
í vetrarferðum:
Búningur:
Hálfsokkar.
Ullarsokkar.
Ullarnærföt.
Ljereftsskyrta.
Pokabuxur.
Axlahönd eða bel.ti.
Peysa.
Úlpa —„Anorakk“.
Húfa.
Yetlingar.
í bcikpoka:
Ullarnærföt.
Skyrta.
Tvennir sokkar.
Háleistar lil aðhafa
utan um skóna i
miklu frosti.
Trefill.
Vasaklútar.
Vetlingar.
Ullarhúfa.
Áhurður á skó.