Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1933, Blaðsíða 21

Quð lifir. Stjörnurnar ganga framvegis sin-
ar brautir. Hann, sem skapaði alheiminn með
almættisorði sinu, hefur ekki afsalað sér veld-
isstóli sfnum. Hann viðheldur framvegis sínu
mikla sköpunarverki, og áhugi hans fyrir
pessum hnetti hefur ekki dofnað.
Sannleikurinn er sá, að Quð, ef unt væri,
hefur meiri áhuga fyrir málefnum pessa heims
nú en nokkru sinni áður í sögu hans. Enda
pótt hann ef til vill verði að hylja auglit sitt,
pá vakir hann pó yfir sínum börnum og
framkvæmir í kyrpey sína eilífu ráðsályktun.
HVERS VEGNA JESÚS KOM.
Vegna pess að syndin kom í heiminn og
leiddi hræðilega óhamingju yfir mannkynið,
sendi Quð Son sinn til að frelsa frá tortím-
ingu alla pá, sem frelsið vildu piggja. —
Jafnvel pótt heimurinn sé aðeins sem duft-
korn í hinum takmarkalausa himingeimi, pá
var kærleiki hans svo ólýsanlega mikill, hinar
sköpuðu verur hans svo dýrmætar og syndin
svo viðbjóðsleg í hans augum, að hann áleit
ekki neina fórn of mikla hans vegna. — Dví
lesum vér: „Dví að svo elskaði Quð heiminn,
að hann gaf Son sinn eingetinn, til pess að
hver, sem á hann trúir, glatist ekki, heldur
hafi eilíft líf“. Jóh. 3, 16.
En pað mundi ekki hafa fullnægt að senda
Jesúm aðeins einu sinni til pessarar jarðar.
Jafnvel dauði hans og upprisa, svo ómetan-
lega pýðingarmikið sem petta hvorttveggja er,
mundi vera til lítils gagns ef hann kæmi ekki
aftur til jarðarinnar til að sækja pá, sem á
umliðnum öldum höfðu tekið gilda fórn hans
og viðurkent yfirráð hans. Til að geta full-
nægt áformi Guðs, verður Jesús að koma aftur.
Jesús talar sjálfur um pessa staðreynd. —
Við sérstakt tækifæri sagði hann við læri-
sveina sína: „Hjarta yðar skelfist ekki; trúið
á Guð og trúið á mig. í húsi föður míns eru
mörg híbýli; væri ekki svo, mundi ég pá hafa
sagt yður, að ég færi burt að búa yður stað?
Og pegar ég er farinn burt og hefi búið yð-
ur stað, kem ég aftur og mun taka yður til
mín, til pess að pér séuð og par sem ég er“.
Jóh. 14, 1—3.
Frelsarinn hafði pað ávalt í huga, að hann
myndi einhvern tíma koma aftur til jarðarinn-
ar. Við og við minti hann lærisveina sina á,
að hann myndi koma aftur, og að hann pá
kæmi sem konungur í dýrð sinni. Skömmu
áður en hann var krossfestur, skýrði hann
peim frá nokkrum af táknum peim, er skyldu
boða nálægð endurkomu hans. — „Og tákn
munu verða“, sagði hann, „á sólu, tungli og
stjörnum og á jörðinni angist meðal pjóðanna
i ráðaleysi við dunur hafs og brimgný; og
menn munu gefa upp öndina af ótta og kvíða
fyrir pví, er koma mun yfir heimsbygðina,
pví að kraftar himnanna munu bifast. Og pá
munu menn sjá Manns-soninn koma í skýi
með mætti og mikilli dýrð“. Lúk. 21, 25—27.
Detta ásigkomulag, eins og pví er lýst af
Jesú sjálfum, er nákvæm táknmynd af pví
ástandi heimsins, sem vér stöndum andspæn-
is nú. Að vísu hefur verið ótti og örvilnun á
öllum umliðnum öldum, en aldrei hefur slíkt
kvalið hjörtu mannanna jafnmikið og nú. —
Allur heimurinn er gagntekinn af óró tímans
og kvíða meir en nokkru sinni fyr, eins og
spámaðurinn Daníel fyrirsagði að verða myndi,
er Míkael, hinn mikli verndarengill, gengi
fram. (Dan. 12, 1.)
Allir spádómar Heilagrar Ritningar viðvíkj-
andi enda veraldar, mætast í raun og veru á
einum miðdepli, einmitt peim tíma sem vér
lifum á. Öil sú neyð og vandræði sem á sér
stað kringum oss, er helstríð heimsins. Upp-
fylling allra pessara spádóma gefa oss til
kynna, að lausnarstundin nálgast. Sagði Jesús
ekki sjálfur: „En pegar petta tekur að koma
fram, pá réttið úr yður og lyftið upp höfðum
yðar, pví að lausn yðar er í nánd“. Lúk. 21, 28.
SÆLURÍK VON.
Meðvitundin um að Jesús kemur, breytir
horfunum algerlega. Vonin eyðir örvilnuninni.
Verði úrslit núverandi ástands svona undur-
samleg og dýrleg, pá verða pær byrðar, er
nú pjaka, aðeins léttbær prenging. — Maður
getur polað næstum ótakmarkað mótlæti, sé í
vændum endanleg lausn. Og pess vegna er
endurkoma Drottins svo „sæiurík von“ ein-
mitt nú. Hún bendir ekki einungis á hina
Bls, 19