Skessuhorn - 22.07.2015, Síða 10

MIÐVIKUDAGUR 22. JÚLÍ 201510
Samhliða sólskini undanfarinna
vikna kemur fæstum á óvart þótt
húð þeirra dökkni örlítið á þeim
svæðum sem sólin fær að sleikja
hana. Raunar má ætla að allflestir
taki smá lit þegar sól skín í heiði.
Sementsturnarnir á Akranesi eru
þar engin undantekning, en þeir
fá lit sinn þó með öðrum hætti en
við sem erum af holdi og blóði. Í
sumar hafa starfsmenn fyrirtækisins
Fasteignaviðhalds nefnilega unnið
hörðum höndum við að mála efn-
isturna gömlu Sementsverksmiðj-
unnar á Akranesi. „Þetta geng-
ur bara mjög vel. Við erum farnir
að sjá fyrir endann á þessu,“ sagði
Rúnar Þór Sigurðsson, málari hjá
Fasteignaviðhaldi, þegar blaða-
maður spjallaði við hann fyrir helgi.
Um þriggja ára verkefni er að ræða.
Tveir turnanna voru málaðir í fyrra
og stefnt er að því að ljúka málun
á seinni tveimur fyrir miðjan ágúst
næstkomandi. Pökkunarhúsið verð-
ur svo málað næsta sumar.
Að sögn Rúnars þurfti að ljúka
töluverðu múrbroti áður en hægt
var að hefjast handa við að mála.
„Þetta var náttúrulega aldrei mál-
að á sínum tíma, nema bara þessar
rendur sem einhvern tímann voru
málaðar á turnana. Þannig að múr-
inn hefur bara fengið að kenna á
því alla tíð,“ segir hann.
Turnarnir fjórir eru 25 metra
háir og mikið magn af málningu
þarf til verksins. Að sögn Rúnars
er öll málningin í tíu lítra fötum.
Hana sé hægt að fá í stærri tunn-
um en þau ílát segir hann ómeð-
færileg, því hafi föturnar orðið fyr-
ir valinu. „Mig minnir að það þurfi
um það bil 240 lítra af málningu á
hvern turn. Það eru því ansi marg-
ar tíu lítra fötur sem hafa farið í
þetta allt saman,“ segir Rúnar, létt-
ur í bragði.
kgk/ Ljósm. mþh.
Tonn af málningu þarf til
að þekja sementsturnana
Áður en hægt er að hefjast handa við málningarvinnuna sjálfa þarf að ná gömlu
málningunni af og hreinsa steypuna. Rúnar Þór beitir háþrýstidælunni.
Unnið við turnana í síðustu viku.
Ein vinsæla hæfileikaþáttaröðin í
heiminum í dag; The Voice, verð-
ur sýnd á SkjáEinum í haust og tek-
in upp hér á landi. „Þættirnir hafa
slegið í gegn um allan heim. The
Voice lifir Idol í samkeppni um
áhorfendur og hæfileika,“ segir í til-
kynningu frá Skjá einum sem fram-
leiðir og sýnir þættina. „Þátturinn
hefur verið endurgerður í öllum
heimshornum frá því að hann kom
fyrst fram í Hollandi 2010. Átta
keppnir eru nú afstaðnar í Banda-
ríkjunum og meira að segja tvær í
Afganistan! Ísland verður 61. land-
ið sem gerir eigin útgáfu af þáttun-
um. Nú erum við farin af stað með
að undirbúa einn stærsta sjónvarps-
þátt vetrarins hjá okkur, The Voice
Ísland, en áætlað er að hann fari í
loftið í lok september. Þeir sem
vilja spreyta sig til þátttöku í þátt-
unum þurfa að skrá sig hér: http://
thevoiceisland.is/ Síðasti dagur til
að skrá sig er 28. júlí n.k.“
mm
Skráning hafin í þáttinn
The Voice Ísland
Fremur óvenjulegt atvik, sem lík-
lega má rekja til misskilnings, átti
sér stað á veginum upp Hallmund-
arhraun í Borgarfirði laugardaginn
11. júlí síðastliðinn. Þar voru menn
á tveimur jeppum á ferð áleiðis að
Norðlingafljóti og upp á Arnar-
vatnsheiði til veiða. Veiðimenn-
irnir höfðu í góðri trú keypt veiði-
leyfi í söluskálanum við Hraun-
fossa. Á þessum tíma hafði leiðin í
Úlfsvatn verið opin í tæpan mánuð
og vegurinn þangað prýðilega fær.
Á móts við Vopnalág vita þeir ekki
fyrr en þyrlu frá Landhelgisgæsl-
unni er lent á veginum. Út stýgur
stýrimaður þyrlunnar og tjáir veiði-
mönnum að vegurinn sem þeir aki
eftir sé merktur lokaður. Um það
vitni skilti sem er neðar í hraun-
inu ofan við Surtshelli en á því
standi „ÓFÆRT.“ Veiðimennirnir
voru ráðþrota og óku því sem leið
lá til baka og fengu veiðileyfi sín
endurgreidd og voru eins og gef-
ur að skilja ósáttir. Snorri Jóhann-
esson veiðivörður kveðst undrandi
á þessari aðgerð þyrlusveitarinnar
og fer fram á að Landhelgisgæslan
greiði það tjón sem af hlaust fyrir
veiðifélagið. „Þyrlusveit gæslunn-
ar virðist ekki hafa haft leyfi lög-
reglu, Vegagerðar né annarra yfir-
valda til að stöðva för mannanna,
enda vegurinn á þessum tíma fær á
allan syðsta hluta Arnarvatnsheið-
ar og margir veiðimenn á svæð-
inu. Það hafi áhöfn þyrlunnar séð
eftir að umræddir veiðimenn sneru
við og viðurkennt að vegurinn væri
ágætlega fær.
Guðmundur Ragnar Magnússon
var stýrimaður í þessu þyrluflugi
gæslunnar. Í skriflegu svari vegna
fyrirspurnar frá Snorra veiðiverði
sagði Guðmundur Ragnar orð-
rétt: „Þar sem ég var stýrimaður-
inn í þessu flugi, og sá sem talaði
við mennina, þá vill ég koma því á
framfæri að mönnunum var bent
á að vegurinn væri lokaður. Þeir
fengu ekki fyrirmæli um að snúa
við. Þeim var bent á að hafa sam-
band við lögreglu eða Vegagerð til
þess að fá upplýsingar um hvort
vegurinn væri lokaður eða ekki.“ Í
öðru svari sem Snorra barst, skrif-
ar Björgúlfur H Ingason aðalvarð-
stjóri hjá Landhelgisgæslunni:
„Rétt norðan við Surtshelli er lok-
un á veginum sem liggur yfir heið-
ina. Á þeim tíma sem við vorum að
fljúga yfir óku tveir jeppar framhjá
skilti sem stendur á ÓFÆRT, en
miðað við kort Vegagerðarinnar
virðist lokunin miða við það skilti.“
Snorri Jóhannesson kveðst full-
viss um að þarna hafi þessir um-
ræddu menn í áhöfn þyrlunnar
hlaupið á sig, enda hafi þeir ekki
haft nokkra heimild til að stöðva
för veiðimannanna. Bendir Snorri á
að skiltið við Surtshelli sé eingöngu
upplýsingaskilti sem sett hafi ver-
ið upp í þeim tilgangi að ferða-
fólk væri ekki að koma sér í vand-
ræði með akstri norður yfir Arnar-
vatnsheiði, enda var á þessum tíma
ekki búið að opna þann hluta heið-
arinnar fyrir akstri. Bannmerki við
akstri, sem lokaði umferð með öllu,
hefði verið fært upp að Álftakrók í
júní.
Snorri segir að samskipti sín og
veiðifélagsins við starfsmenn Land-
helgisgæslunnar hafi alla jafnan ver-
ið mjög góð. Þetta tilvik sé undan-
tekning og kveðst vonast til að það
þurfi ekki að endurtaka sig.
Því má við þetta bæta að Vega-
gerðin lét opna fyrir umferð norður
Arnarvatnsheiði síðastliðinn föstu-
dag. Því má búast við að umrætt
upplýsingaskilti við Surtshelli sé
farið.
mm
Stöðvuðu för veiðimanna
sem þurftu frá að hverfa
Í síðustu viku komu tvær konur,
ættaðar úr Borgarnesi, á Safna-
hús Borgfirðinga. Spurðu þær eft-
ir Ljósubókinni, bók Jóhönnu Jó-
hannsdóttur ljósmóður frá Skóg-
um á Fellsströnd. Konurnar voru
báðar ljósubörn Jóhönnu sem
starfaði í Borgarnesi og nærsveit-
um í tæp fjörutíu ár á síðustu öld,
fram til ársins 1980. Willys jeppi
Jóhönnu er einmitt til sýnis á sýn-
ingunni Börn í 100 ár, sem er á
neðri hæð safnahússins. Jeppinn er
með skráningarnúmerið M-125 og
er í eigu Kristjáns Björnssonar frá
Þverfelli, sem búsettur er í Borgar-
nesi. Hann hefur lánað jeppann á
sýninguna sem tákn fyrir starf ljós-
mæðra á Íslandi sem þurftu oft að
hætta lífi sínu á erfiðum ferðum.
Við opnun sýningarinnar í júní
2008 var ákveðið að byrja að safna
eiginhandaráritunum þeirra sem
Jóhanna tók á móti og að nöfnum
þessara tveggja kvenna viðbættum
eru nú komin um 180 nöfn ljós-
ubarna og verður, að sögn Guð-
rúnar Jónsdóttur safnstjóra, haldið
áfram að safna. „Það sem af er ári
eru komnar sex nýjar undirskrift-
ir. Fólk kemur alls staðar að, kona
sem var búsett í Hong Kong kom
hingað fyrir nokkrum árum til að
skrifa í bókina sem er orðin verð-
mætur safngripur og segir mikla
sögu,“ segir Guðrún. mm
105 ár frá fæðingu Jóhönnu ljósmóður
Ökuskírteini Jóhönnu Jóhannsdóttur ljósmóður.
Ljósmæður hafa verið duglegar að koma á sýninguna. Til
dæmis þessir fjórir nemar í ljósmóðurfræðum frá Frakklandi,
sem fannst jeppinn afar merkilegur gripur.
Hér gefur að líta eina opnuna í gestabókinni sem ljósubörn Jóhönnu hafa ritað í.