Skessuhorn - 22.07.2015, Síða 23

MIÐVIKUDAGUR 22. JÚLÍ 2015 23
með nýrri og betri tæki. Þessi sem
voru á gömlu stofunni voru mörg
hver orðin lúin. Við keyptum nýj-
an massagreini en það er mjög
fullkomið tæki sem greinir bæði
stein- og snefilefni í heyi og jarð-
vegi. Slíkt tæki var ekki til á rann-
sóknastofunni á Hvanneyri og því
ekki í boði að greina öll snefilefni
þar. Arngrími var búið að dreyma
lengi um að komast yfir massa-
greini og því er hann að sjálfsögðu
mjög glaður að konan hans skyldi
kaupa slíkt tæki. Það eru ekki all-
ir svo vel kvæntir,“ segir Elísabet
og hlær við. „Við stefnum líka á
að vera samkeppnishæf og ætlum
að bjóða upp á sömu þjónustu og
Íslendingar hafa verið að sækja til
Rannsóknastofu í Hollandi síðustu
misserin. Með þessu erum við að
stytta afgreiðslutíma umtalsvert
frá því sem var á gömlu stofunni. Á
háannatíma í heyefnagreiningum,
þ.e. frá 1.september til 15. nóvem-
ber, ætlum við að vera tilbúin með
niðurstöður á tíu vinnudögum og
ef við náum því ekki þarf ekki að
greiða fyrir greininguna. Við ætl-
um einnig að vera með greining-
arnar á mjög góðu verði,“ bætir
hún við.
Heyefnagreining í
áskrift
Elísabet er viss um að fyrirtæk eigi
eftir að ganga vel og vonar að fólk
sjái hag í að eiga viðskipti við hana.
„Ég sé mörg sóknarfæri fyrir fyr-
irtækið enda er ekkert svona fyrir-
tæki hér á landi. Margir hafa sent
sýni út til Hollands og ég skil vel
að fyrst um sinn sé fólk ekki að færa
viðskipti sín yfir til mín, ekki síst ef
þeir eru ánægðir með viðskiptin í
Hollandi. Við ætlum að sýna fram
á að við séum alveg samkeppnishæf
og þá sér fólk vonandi hag í því að
færa viðskipti yfir til okkar, þó síð-
ar verði. Við höfum ákveðnar hug-
myndir um breytt form þessarar
þjónustu og ætlum að bjóða við-
skiptavinum upp á heyefnagrein-
ingu í áskrift þ.e. að senda inn sýni,
t.d. mánaðarlega, yfir allan gjafa-
tímann. Með þessu fyrirkomulagi
gætu bændur vænst niðurstaðna
fyrir sautjánda hvers mánaðar fyrir
sýni sem berast okkur fyrir fimmta
dag sama mánaðar. Þetta hent-
ar sérlega vel fyrir verkuð heysýni,
sem breytast með geymslu og mik-
ill kostur að þurfa ekki að byggja
fóðrun á margra mánaða gömlum
niðurstöðum,“ segir Elísabet.
Aðspurð hvort mánaðar-
leg heyefnagreining síðasta vet-
ur hefði mögulega getað komið í
veg fyrir þennan mikla ærdauða í
vor segir hún þessa nýju þjónustu
ekki sniðna sérstaklega að sauð-
fjárbændum. „Menn vita ekki enn
hver orsökin fyrir þessum ærdauða
er. Ef það hins vegar reynist rétt,
sem sumir hafa haldið fram, að or-
sökin liggi í lélegu heyi, þá er vel
líklegt að víðtækari heyefnagrein-
ing hefði getað dregið úr þessu
áfalli. Ef bændur hefðu vitað að
heyið sem þeir voru að gefa væri
ekki nægilega næringarríkt fyr-
ir ærnar, hefði verið hægt að grípa
inn í,“ segir Elísabet.
Gefur ýmis tækifæri
Elísabet hefur trú á því að hún
fái þau viðskipti sem áður voru
hjá Landbúnaðarháskólanum á
Hvanneyri og einnig frá þeim sem
ekki hafa nýtt sér efnagreiningu
áður. Hún er viss um að fleiri komi
til með að láta efnagreina heyið
hjá sér og jarðveginn og hún ætl-
ar að taka nýjum viðskiptavinum
opnum örmum. „Tómstundagarð-
yrkjubændur eru t.d. alveg óplægð-
ur akur í þessu og í þeim hópi eru
margir sem gætu haft gagn af okk-
ar þjónustu. Fólk sem lendir í því
að grasið verður ekki vel grænt í
garðinum þeirra, blómin vaxa ekki
eða kartöflurnar eru sýktar. Þetta
fólk gæti í mörgum tilvikum haft
gagn af jarðvegsefnagreiningu. Við
myndum þá geta greint jarðveginn
og útvegað fólki leiðbeiningarþjón-
ustu til að meta niðurstöðurnar.
Þetta gæti örugglega hjálpað mörg-
um,“ segir Elísabet
Bjartsýnin
hefur skilað sér
Mikil vinna hefur farið í að und-
irbúa opnun fyrirtækisins og sumt
hefur tekið lengri tíma heldur en
áætlað var. Það tók t.d. langan tíma
að fá svar frá Byggðarstofnun um
lán. Það ferli tók um þrjá mánuði en
ekki tvær vikur eins og áætlað var.
Öll undirbúningsvinna tók umtals-
vert lengri tíma en gert var ráð fyrir
en Elísabet hefur augljóslega verið
bjartsýn og haft óbilandi trú á við-
fangsefninu, enda verður hún með
einu efnagreiningastofu landsins
á þessu sviði. „Það var margt sem
gekk ekki alveg eins og það átti að
gera en við höfum aldrei verið ann-
að en bjartsýn. Lánið sem við fáum
frá Byggðastofnun er ekki jafn hátt
og ég þurfti upphaflega en þetta
bjargaðist vegna þess að ég fékk
nokkra styrki sem gerðu gæfumun-
inn. Þetta voru styrkir frá Vaxta-
samningi Vesturlands, Hugheim-
um - frumkvöðlasetri í Borgar-
nesi, Framleiðinisjóði landbúnað-
arins og síðast en ekki síst frá átaki
fyrir atvinnumál kvenna á vegum
Vinnumálastofnunar, en ég fékk
stærsta styrkinn sem var úthlutað
úr þeim sjóði árið 2015. Ég reyndi
snemma í ferlinu að fá lán hjá Ar-
ion banka þar sem ég hef verið með
öll mín viðskipti fram að þessu. Þar
á bæ vildu menn ekki lána sérstak-
lega til þessa nýsköpunarverkefnis
svo ég sótti um lán hjá Landsbank-
anum. Þar var hljóðið allt annað.
Landsbankinn hafði augljóslega trú
á mér og fyrirtækinu og veitti lán á
grundvelli viðskiptaáætlunar,“ segir
Elísabet sem er mjög þakklát fyrir
alla þá aðstoð sem hún hefur feng-
ið og það fólki sem hefur haft trú
á henni.
Nýja efnagreiningarstofan er
staðsett í gömlu Nautastöðinni á
Hvanneyri og Elísabet hefur haft
nóg að gera við að undirbúa hús-
næðið fyrir starfsemina. Milli-
veggir voru settir upp, Arngrím-
ur hannaði loftræstikerfi og setti
upp. Búið er að setja ný gólfefni,
mála veggi, setja upp innréttingar
og margt fleira. „Við gerðum þetta
mest allt með aðstoð vina og ætt-
ingja en það var ekki auðvelt að
fá iðnaðarmenn hingað á þessum
tíma, þeir voru allir í Húsafelli,“
segir Elísabet og hlær. „Það var líka
mjög fínt að gera þetta svona. Við
búum svo vel að eiga marga að sem
voru tilbúnir að hjálpa,“ bætir hún
við. Elísabet lét þó ekki duga að
vera á kafi í þessu verkefni heldur
fékk hún lánaða aðstöðu hjá Land-
búnaðarháskólanum á meðan nýja
aðstaðan var að verða til. Því hefur
hún getað greint fóður fyrir fóður-
stöðvar loðdýrabænda. „Þetta fóð-
ur hefur takmarkað geymsluþol og
þolir því illa flutning á milli landa,
svo það er augljós kostur að fá
þessi sýni greind hér heima,“ seg-
ir Elísabet.
Ef fólk hefur áhuga á að vita
meira um nýju efnagreiningarfyr-
irtækið á Hvanneyri er hægt að
kíkja á heimasíðuna þeirra, www.
efnagreining.is. arg
Freisting vikunnar
Þessa viku er freisting vikunnar
dúndrandi sykurbomba sem slær
í gegn. Marengsterta toppuð með
einfaldri karamellusósu sem getur
ekki klikkað. Það er fátt jafn einfalt
og að hræra í einn marengs.
Marengs:
3 eggjahvítur
220 gr. púðursykur
100 gr. Rice Krispies
Fyrst af öllu eru eggjahvítur og
púðursykur sett í skál og þeytt vel
saman. Fyrir þá sem eiga hrærivél
er tilvalið að nýta tímann í eitthvað
sniðugt á meðan því þetta tekur
smá tíma og alveg óþarfi að standa
yfir þessu. Þegar eggjahvítubland-
an er orðin það stíf að þú get-
ur snúið skálinni á hvolf án þess
að blandan leki þá er hún tilbúin.
Þá er Rice Krispies hrært varlega
saman við með sleif. Blöndunni er
skipt niður á tvær plötur og mót-
aðir tveir kringlóttir botnar. Botn-
arnir eru bakaðir við 120° í svona
50 mínútur, þá er slökkt á ofnin-
um og botnanir látnir kólna þar.
Þegar botnanir eru klárir og
kaldir er hálfur líter af rjóma
þeyttur og settur á annan marengs
botninn. Þarna er tilvalið að setja
eitthvað nammi eða ávexti ofan á
rjómann, kókosbollur og jarðar-
ber eru mjög góð. Næst er hinn
botninn settur ofan á. Gott er að
leyfa þessu að standa í smá stund
og er tilvalið að gera einföldu
karamellusósuna á meðan.
Karamellusósa:
Einn poki werther’s original kara-
mellur (ekki þessar hörðu heldur
mjúkar karamellur sem fást í Bón-
us).
¾ dl. rjómi.
Þetta er látið malla í smá stund,
þar til karamellurnar eru bráðn-
aðar og svo er þetta látið kólna í
smá stund. Að lokum er sósunni
hellt yfir tertuna og hún borin
fram.
Marengsterta
Eins og fram kom í Skessuhorni
síðastliðið haust stendur til að
opna nýja efnagreiningastofu á
Hvanneyri. Nú er stofan að verða
að veruleika og eru hjónin Elísabet
Axelsdóttir og Arngrímur Thorla-
cius langt komin með undirbún-
ing og stefnt að opnun í lok ágúst.
Elísabet er framkvæmdastjóri en
hún á einnig stærsta hlut fyrirtæk-
isins. Arngrímur mun taka að sér
hlutastarf hjá fyrirtækinu en hann
mun halda áfram í sinni vinnu sem
dósent hjá Landbúnaðarháskóla Ís-
lands á Hvanneyri. Elísabet er bú-
fræðingur frá Hvanneyri og stund-
aði hún einnig nám í Viðskipta-
og tölvuskólanum. Hún starf-
aði í samtals tíu ár sem bústjóri á
tveimur búum á Suðurlandi, þar
sem hún fór með mannahald og sá
um bókhald. Síðustu 13 árin hef-
ur hún starfað við efnagreiningar
á efnagreiningastofu Landbúnað-
arháskólans. Þeirri stofu var lok-
að um síðustu áramót. Henni var
boðið annað starf hjá skólanum en
ákvað að þiggja það ekki. „Vinnan
mín var svo fjölbreytt og skemmti-
leg og mér fannst alveg ómögulegt
að einhver gæti sagt mér að hætta
að vinna við það sem ég hef svona
gaman að. Ég tók því þá ákvörðun
að demba mér út í þetta verkefni,
frekar en að þiggja annað starf inn-
an skólans. Þetta gerði ég á bjart-
sýninni einni saman,“ segir Elísa-
bet og brosir.
Styttum afgreiðslu-
tímann
Aðspurð segir Elísabet að nýja stof-
an hennar verði heldur frábrugðin
þeirri sem var lokað á Hvanneyri
um áramótin. „Hér verðum við
Opnun nýrrar efnagreiningastofu í uppsiglingu
Massagreinir. Ljósm. arg
Elísabet og Arngrímur í Kína þegar þau heimsóttu Top Instrument í Zehjiang, þar
sem þau keyptu tækin sem notuð verða til greiningar orkuefna. Ljósm. ea.
Í bítið í gærmorgun skreið flutn-
ingaskip frá Biglift inn Hvalfjörð-
inn og meðal annars um borð nýj-
an hafnarkrana fyrir Grundartanga.
Kraninn er í eigu Eimskipa. Að
sögn Gísla Gíslasonar hafnarstjóra
mun þessi öflugi krani breyta ýmsu
á Grundartanga varðandi losun og
lestun skipa. Hann segir þetta því
talsverð tímamót í lífi þessarar 37
ára gömlu hafnar. mm
Risakranar
fluttir til
landsins