Skessuhorn - 03.02.2016, Blaðsíða 21

MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 2016 21
fá mat frá taugasérfræðingi.“ Hjördís
Heiða beið í sjö mánuði eftir tíman-
um hjá taugasérfræðingnum. Á með-
an á því stóð var hún ekki með um-
sókn í kerfinu eftir hjólastól og því
ekkert að gerast í þeim málum. Hún
segir heimsóknina til taugasérfræð-
ingsins vera með verstu læknisheim-
sóknum sem hún hafi upplifað. „Hún
var ekki með neinar upplýsingar um
mig, hafði ekki kynnt sér nein gögn
eða neitt. Þarna átti ég að romsa út
úr mér tíu ára sjúkrasögu á tíu mín-
útum og fara svo í skoðun. Ég stress-
aðist öll upp og átti eitthvað erfitt
með að koma þessu frá mér.“ Nið-
urstaðan varð sú að taugalæknirinn
sagði veikindin vel geta verið af and-
legum toga. „Ég sagði henni að það
gæti vel verið að ég væri orðin eitt-
hvað andlega veik eftir að hafa barist
í kerfinu og verið með verki daglega
í tíu ár.“ Hjördís Heiða hélt áfram
að berjast fyrir hjólastólnum eftir
læknisheimsóknina. Hún þurfti aft-
ur að skila vottorðum frá sjúkraþjálf-
ara, heimilislækni og svo framveg-
is. „Sama sagan endurtekur sig svo
hjá Tryggingastofnun - sem er und-
ir sama hatti og Hjálpartækjamið-
stöð Íslands, og heyra báðar undir
velferðarráðuneytið.“
Átti rétt á bílastyrk -
en fékk ekki
Á meðan Hjördís Heiða notaðist
enn við hækjurnar fékk hún bíla-
styrk upp á 300 þúsund krónur. Hún
keypti sér lítinn bíl og segir það hafa
breytt miklu. En eftir að hún endaði
í hjólastólnum hentaði bíllinn ekki
lengur. „Ég var í stökustu vandræð-
um með að koma stólnum í skott-
ið og þurfti svo að skríða í götunni
í öllum veðrum til að komast inn í
bílinn,“ útskýrir hún. Hjördís Heiða
segist hafa fengið þær upplýsingar
hjá Tryggingastofnun að hún ætti
rétt á bílastyrk upp á 1,2 milljón-
ir, þar sem hún væri í hjólastól. „Ég
talaði við þrjá mismunandi einstak-
linga þarna sem allir sögðu að ég
ætti 100 prósent rétt á 900 þúsund
krónum, þar sem ég væri búin að fá
300 þúsund. Ég fann mér frábær-
an bíl á 500 þúsund og keypti hann.
Ég skilaði svo inn umsókninni, eins
og mér hafði verið sagt að gera.“ En
Hjördís fékk bréf frá Trygginga-
stofnun þar sem greint var frá því
að umsókninni hefði verið hafn-
að. Stofnunin vildi fá nýtt læknis-
vottorð. „Læknirinn minn endaði
á því að hringja sjálfur niður í TR
og talaði þar við Harald trygginga-
lækni sem synjaði beiðninni, þrátt
fyrir ítrekuð vottorð. Hann bend-
ir á Sjúkratryggingar Íslands. Síð-
ustu rök höfnunar hjá TR eru þau
að fyrst að ég eigi ekki rétt á hjálp-
artækjum hjá Sjúkratryggingum eigi
ég ekki heldur rétt á bílastyrk, þrátt
fyrir að vera bundin hjólastól.“
Hótaði öllu illu
Svona hefur mál Hjördísar Heiðu
velkst um í kerfinu. Á meðan er hún
með ónýtan hjólastól og skuldug upp
fyrir haus eftir bílakaupin. „Heilsu-
gæslulæknirinn hérna í Borgarnesi
er stórkostlegur læknir. Hann er bú-
inn að senda þrjú vottorð á sitthvorn
staðinn og er allur af góðum vilja
gerður. En Sjúkratryggingar Íslands
neita mér um hjálpartæki, sem eru
hjólastóllinn, sturtustóll, skrifborðs-
stóll og akstursbúnaður í bílinn.
Tryggingastofnun neitar mér svo um
bílastyrkinn.“ Hún segist þó vonast
til þess að einhver skriður hafi komist
á málið núna í lok janúar, þegar hún
átti síðast samtal við Sjúkratrygg-
ingar Íslands. „Ég sagði þeim að ég
myndi bíða í símanum þar til einhver
gerði eitthvað í mínum málum. Ef
það yrði ekki gert myndi ég kæra alla
sem hlut eiga að þessu máli. Ég sagði
þeim að ég væri komin með nóg af
því að mín mannréttindi og annarra
væru brotin dag hvern og að ég væri
orðin reið. Það virðist hafa virkað,“
segir hún og brosir. Hún segist loks
hafa fengið samband við aðila sem
vinnur að málinu og hann hafi ætl-
að að koma því áfram. „En það eru
fjölmargir í sömu stöðu og ég, það er
sorglegast. Yfir tuttugu einstakling-
ar hafa haft samband við mig, sem
eru í sömu stöðu eða svipaðri og ég.
Að bráðvanta hjálpartæki en fá ekki.
Ekki veit ég um neinn öryrkja sem
Restaurant - Bistro
Körfuknattleiksfélag Akraness
Íþróttahúsið við Vesturgötu
1. deild

Fimmtudaginn 4. febrúar kl. 19.15
ÍA - Breiðablik
Fjölmennum og hvetjum
ÍA til sigurs!
Í samræmi við 6. gr. laga nr. 106/2000 hefur Borgarbyggð farið yfir tilkynningu fram-
kvæmdaraðila Arctic protein ehf. Niðurstaða Borgarbyggðar er að framkvæmdin:
Framleiðsla á próteindufti sé ekki líkleg til að hafa í för með sér umtalsverð umhverfis-
áhrif, sbr. viðmið í 2. viðauka laga nr. 106/2000. Því skal framkvæmdin ekki háð mati á
umhverfisáhrifum.
Ákvörðunin liggur frammi hjá Borgarbyggð, á vefsíðu Borgarbyggðar:
www.borgarbyggd.is og á vefsíðu Skipulagsstofnunar www.skipulagsstofnun.is.

Samkvæmt 14. gr. laga nr. 106/2000 má kæra ákvörðunina til úrskurðarnefndar
umhverfis- og auðlindamála. Kærufrestur er til 2. mars 2016.
Tilkynning
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
6
hefur efni á að leigja sér hjólastól frá
Hjálpartækjamiðstöðinni á yfir þús-
und krónur á dag, því sama kerfi
hafnar þér um úthlutun á stól. Þetta
er engan veginn í lagi.“
Fleiri í sömu stöðu
Hjördís Heiða segir það ekki hafa
komið til greina að kæra málið. Hún
hafi hugsað um það en ekki þorað því
þegar upp var staðið. „Ég sá ekki eft-
ir því. Ég hitti einu sinni konu sem
hafði lent í því sama og kært. Hún
ráðlagði mér eindregið frá því að
kæra enda höfðu landlæknir og lög-
fræðingar embættisins dregið hennar
mál lengi. Hún sat uppi með mikinn
kostnað og tapaði að lokum málinu.
Þessi kona er gjaldþrota í dag,“ segir
Hjördís Heiða alvarleg í bragði. „En
ástæðan fyrir því að ég ákvað að opna
munninn og segja frá þessu er að ég
veit að það eru fleiri í sömu stöðu.
Eitt skipti sem ég hringdi í Trygg-
ingastofnun var mér sagt að ég þyrfti
bara að bíða - eins og allir hinir. Þá
fyrst fannst mér ég þurfa að segja frá
þessu,“ bætir hún við. Hjördís Heiða
er vongóð um að hennar mál leys-
ist á endanum en finnur til með öðr-
um sem eru í sömu stöðu. „Guði sé
lof fyrir þennan fallega engil, hún er
ljósgeislinn minn,“ segir hún og horf-
ir blíðlega á dóttur sína. „Ég get ekki
hugsað mér lífið hjá því fólki sem er í
sömu sporum og á ekki barn. Hún er
ljósið í lífinu mínu.“
Íslandsmeistari
í ökuleikni
Hjördís Heiða reynir að hafa gam-
an af lífinu þrátt fyrir veikindin.
Mæðgurnar eru ánægðar í Borgar-
nesi og segir Hjördís Heiða það hafa
komið á óvart hvað það væri frábært
að búa þar. „Mig hefur alltaf lang-
að til að búa úti á landi. Svo sáum
við þessa íbúð auglýsta til leigu og
hún hentaði mjög vel. Á jarðhæð og
án þröskulda, svo er leiguverð helm-
ingi lægra hér en í Reykjavík,“ segir
hún sátt. Hún segir læknisþjónustu
í Borgarnesi mun betri en á höfuð-
borgarsvæðinu og að auðvelt sé að
kynnast fólkinu í bænum. „Ég var
til dæmis mun einangraðri í Reykja-
vík en hérna, þó maður hefði getað
ímyndað sér að það væri akkúrat öf-
ugt.“ Hjördís Heiða er þó dugleg að
keyra og hefur náð góðri færni með
því að nota einungis vinstri fótinn
þegar hún keyrir. Svo góðri að hún
hefur í raun fengið verðlaun fyrir.
„Ég tók þátt í Íslandsmeistarakeppni
í ökuleikni á síðasta ári, ásamt bróð-
ur mínum og systur. Þar þarf maður
að gera ýmsar þrautir á bíl, að bakka
inn í stæði og svo framvegis. Ég náði
einhvern veginn fyrsta sæti, þó að ég
noti bara vinstri fótinn,“ segir Hjör-
dís Heiða brosandi að endingu.
grþ
Mæðgurnar í desember 2012.
Hjördís Heiða eftir í Íslandsmeistara-
keppni í Ökuleikni 2015, þar sem hún
stóð uppi sem sigurvegari þrátt fyrir
að geta aðeins notað vinstri fótinn við
akstur.