Skessuhorn - 18.05.2016, Blaðsíða 14

MIÐVIKUDAGUR 18. MAÍ 201614
Um helgina 7.-8. maí fóru nokkrir félagar í Stangveiðifélag-
inu Græna bindið (bindid.123.is) í veiðiferð í Skorradal. Einn
úr hópnum, Guðmundur Páll Jónsson, sem stundum er kallaður
Brytinn, fékk þennan glæsilega urriða í vatninu. Fiskurinn vóg ná-
kvæmlega 7,2 pund. Hann tók snemma á sunnudagsmorgninum í
þvílíku blíðskaparveðri, eins og sést á myndunum. Fiskinn veiddi
Guðmundur Páll á stöng frá landi, í landi Stóru-Drageyrar. Guð-
mundur Páll veiddi reyndar annan sex punda urriða kvöldið áður
á svipuðum stað í vatninu. mm/ Ljósm. Jóhannes Viggósson.
Rígvænir urriðar veiðast í Skorradalsvatni
Ég heiti Lily og er 16 ár gömul og
er frá Berlín í Þýskalandi. Síðustu
mánuði hef ég verið skiptinemi á
Íslandi, í Auðarskóla í Búðardal.
Áður en ég kom til Íslands gat ég
bara kynnt mig á íslensku og sagt
hvaðan ég er. En dvölin á Íslandi
hefur verið mest spennandi ár lífs
míns og ég hef lært mikið í íslensk-
unni, á gott með að tala hana og
skilja.
Þangað til 21. ágúst á síðasta
ári hafði allt líf mitt verið þýskt
og í Þýskalandi. Ég tala þýsku, ég
á þýska fjölskyldu, vini og skóla.
Vegabréfið mitt segir að ég er þýsk.
Ég bý í höfuðborg sem heitir Berl-
ín. Þegar ég horfi út um gluggann
minn í Þýskalandi sé ég tré á sumr-
in og hús á veturna. Ég heyri í um-
ferðinni og í fólkinu sem er niðri
á götunni. Þar er alltaf eitthvað í
gangi. Ég elska þetta stórborgar-
líf.
En mig langaði til að sjá eitt-
hvað nýtt. Að sjá heiminn og
kynnast honum og sjálfri mér bet-
ur. Og svo kom ég hingað til Ís-
lands, langt frá öllu sem ég þekki.
Í land sem ég eitt sinn eyddi sum-
arfríinu mínu í. Núna sé ég fjörð-
inn og fjöllin þegar ég horfi út um
gluggann. Ég heyri í vindinum eða
stundum bara ekki neinu. Ég er nú
með íslenska fjölskyldu, vini, skóla
og samfélag. Og ég er kominn með
íslenska kennitölu.
Að flytja frá Berlín til Búðardals
voru mikil viðbrigði, allir þekkja
alla og allir þekkja mig.
Ég vissi ekki mikið um Dalina
áður en ég kom. Það er erfitt að
finna eitthvað um Vesturland á net-
inu. Þar af leiðandi var margt sem
kom mér á óvart. Landslagið til
dæmis. Það sem ég elska mest við
íslenskt landslag er hversu langt er
hægt að sjá. Ég sé allan sjóndeildar-
hringinn en ekki bara næstu hús.
Líka á nóttunni, já þú getur líka
séð stjörnurnar í Berlín en aldrei
svona mikið. Og þú getur ekki séð
norðurljósin.
Íslensk fegurð er eins og leiktjöld
fyrir hversdagsleikann minn.
Síðustu mánuði hef ég upplifað
margt sem ég hefði aldrei getað í
Þýskalandi. Í haust hjálpaði ég til í
réttum, lýjandi, já, en rosalega gam-
an. Núna er sauðburður að byrja
sem er mjög spennandi. Eitthvað
sem ég hefði kannski ekki upplifað
annars staðar á landinu.
Ég fékk tækifæri til að upplifa ís-
lenska sveitamenningu á Vestur-
landi.
Ég bjó til slátur og borða íslensk-
an mat. Þorramat og skötu, kjöt-
súpu og kleinur. Ég lærði að það er
til verri matur en hákarl. Til dæm-
is bjúgu.
Ég hef lært svo mikið, um Ísland
og Þýskaland, um mig sjálfa og um
fólk yfir höfuð. Áður en ég kom
hingað hélt ég að íslenskt fólk væri
kalt, með þykkan skráp. En það tók
mér með opnum örmum, þótt ég
væri ekki héðan.
Eins ólíkt líf mitt í Þýsalandi er
lífi mínu á Íslandi þá er ísland, og
sérstaklega Dalirnir, núna mitt ann-
að heimili.
Lily Dahl
Frá Berlín til Búðardals
Frásögn þýsks skiptinema af að fara úr þýskri stórborg í íslenskan fjörð
Í réttunum í haust. „Þegar ég horfi út um gluggann minn
í Þýskalandi sé ég tré á sumrin og hús
á veturna.“
„Þar af leiðandi var margt sem kom mér á óvart. Landslagið til dæmis.“
Við Sælingsdalslaug.
Í sláturgerð. „Ég lærði að það er til verri matur en hákarl. Til dæmis bjúgu!“„Það sem ég elska mest við íslenskt landslag er hversu langt er hægt að sjá.“