Skessuhorn - 13.07.2016, Blaðsíða 20
MIÐVIKUDAGUR 13. JÚLÍ 201620
Á 16. öld bjó Björn Pétursson á
bænum Öxl í grennd við Búð-
ir á Snæfellsnesi. Hann var kallað-
ur Axlar-Björn og er þekktur fyrir
sitt djöfullega eðli. Hann var fyrsti
og eini raðmorðingi Íslands. Sagan
segir að hann hafi drepið 18 manns
áður en upp um hann komst. Þeir
sem Björn drap voru ferðamenn
sem áttu leið um hlaðið hjá honum.
Það verður því að teljast nokkuð
kaldhæðnislegt að nú á næstu vik-
um opni gistiheimili á Öxl. Stefnt
er að því að þar geti fólk komist í
ró og hugleitt en einnig ætla stað-
arhaldarar að vera með sjálfsþurft-
arbúskap á svæðinu sem verður
öðruvísi fyrir þær sakir að ekki á að
slátra dýrum, né mönnum.
Opna á næstu vikum
Aðstandendur gistiheimilisins,
sem mun einfaldlega bera nafn-
ið Öxl, eru þau Egill Örn Bjarna-
son, Guðni Þorberg Svavarsson,
Ásgeir Jóel Jacobsson og Þrúð-
ur Arna Briem. Þegar Skessuhorn
kíkti við á Öxl voru þar fyrir Egill
og Guðni en þeir hafa undanfarn-
ar sex vikur verði að vinna að end-
urbótum á húsinu. „Það er hentugt
að við séum báðir iðnaðarmenn svo
við getum gert margt sjálfir. Það
þurfti að gera svolítið fyrir húsið,
við höfum t.d. skipt um pípulagnir,
raflagnir og fleira. Við gerum ráð
fyrir að það verði gistirými fyrir tíu
manns hérna og að við getum farið
að opna á næstu vikum,“ segir Eg-
ill Örn.
Axlar-Björn
ekki aðalmálið
Aðstandendurnir eru flest af höf-
uðborgarsvæðinu en hafa ákveð-
ið að flytja í Öxl. „Fyrir tíu mánuð-
um síðan sá maður þetta ekki fyrir.
Við erum öll að stunda hugleiðslu
og eftir eina hugleiðsluhelgi í sept-
ember í fyrra vorum ég, Guðni og
Ásgeir að ræða saman. Í þeim sam-
ræðum kom í ljós að við vorum allir
með svipaðan draum sem snerist um
að flytja út í sveit og vera í einhvers
konar sjálfbærni og hugleiðslu. Við
vildum allir komast í ró út í sveit.
Við vildum allir frekar eyða orkunni
okkar í sveitinni en í borginni. Ég
var meira að segja búinn að teikna
upp bóndabýli fyrir átta árum sem
ég vildi búa á. Við vorum allir með
rosalega álíka sýn. Boltinn fór síð-
an bara að rúlla, Þrúður var komin
í verkefnið með okkur og það var
ekki aftur snúið. Við leituðum víða
að húsnæði en við vildu helst ekki
fara mikið lengra en 200 km radí-
us frá Reykjavík þannig að við gæt-
um heimsótt fólkið okkar og það
okkur án þess að ferðalagið yrði
langt. Við vorum ekki endilega að
leita að húsnæði hér á Snæfellsnesi
en við heilluðumst af þessum stað
þegar við sáum hann. Sagan um
Axlar-Björn kom í kaupbæti, við
vorum í raun ekkert að pæla í því
þegar við keyptum. Við höfum enn
ekkert ákveðið hvort við ætlum að
notfæra okkur þann karakter eitt-
hvað en eins og er þá er ekkert í
vinnslu með það. Níu mánuðum
eftir samtalið vorum við komn-
ir á fullt að undirbúa gistiheimil-
ið. Meðan framkvæmdum stendur
bý ég í camper og Guðni í kaffi-
skúr. Stefnan er síðan að byggja
býli hérna fyrir okkur; gistiheimil-
ið verður sem sagt í bænum Öxl.
Hugleiðsla og
veganismi
Hugmyndir þeirra Egils, Guðna,
Ásgeirs og Þrúðar um gistiheim-
ilið eru öðruvísi en flestra gisti-
heimila. Þau vilja leggja áherslu
á andlegan þátt gesta. „Við erum
með margar hugmyndir. Við ætl-
um okkur að setja bæði upp sánu
og svitahof af fyrirmynd indjána.
Við viljum að fólk geti haft tæki-
færi á að rækta sig andlega með því
að koma hingað. Hérna er mikil ró
og orka. Það er mikil orka í Snæ-
fellsjökli og sumir sem maður hef-
ur hitt á svæðinu hafa sagt að jök-
ullinn sé hjartastöð jarðar. Fólk er
alltaf að átta sig betur og betur á
að andleg ræktun sé góð. Bara það
að setjast niður og hugsa ekki neitt
í ró og næði getur gert svo mik-
ið fyrir fólk. Mörgum finnst þetta
bara skrýtin tilhugsun og trúa
þessu varla en eins og ég segi þá
er fólk að verða meðvitaðra um að
þetta virkar,“ segir Egill.
Stefnt er að því að á Öxl verði
stundaður eins mikill sjálfsþurft-
arbúskapur og hægt er. „Við viljum
helst bara vera hérna í ró og ekki
þurfa að leita mikið annað. Við
erum með sjálfbærni og veganisma
að leiðarljósi í þessari vegferð okk-
ar. Það verður þó ekki neinum dýr-
um slátrað hér. Við ætlum að koma
upp gróðurhúsi, fá okkur hænur
og reyna að bjarga okkur sjálfir.
Ásgeir og Þrúður eru vegan en ég
og Guðni erum að mjakast í áttina
að því. Við borðum báðir enn þá
kjöt og dýraafurðir en erum hægt
og bítandi að verða lausir við það.
Maður er alinn upp við að borða
kjöt og það tekur bara tíma að að-
lagast veganisma og maður þarf að
gefa sér hann,“ segir Egill Örn.
Dýraát barn síns tíma
Egill og Guðni tala báðir um að
eftir því sem þeir eldast skilja þeir
minna í dýraáti. „Ég var alltaf hrif-
inn af því að veiða dýr og borða
þau. Ég sá ekkert athugunarvert við
það allt saman. Í dag get ég varla
drepið dýr. Ég væri helst til í að
fara og taka utan um þau þegar ég
sé þau. Ég er kominn með nýtt le-
vel af samkennd með dýrum,“ seg-
ir Guðni. Egill tekur í sama streng
„Annað hvort hefur þú samkennd
með dýrum eða ekki. Ef þú hefur
samkennd þá hlýtur þér að finnst
það að drepa dýr til að borða það
vera rangt. Samkennd í heiminum
er almennt að aukast. Við sjáum
bara hvernig heimurinn tók ást-
fóstri við Ísland meðan á EM var í
gangi; það var bara einhvers konar
samkennd með okkur,“ segir Egill.
„Við búum við allt aðrar aðstæður
í dag en áður. Þú gast ekki lifað af
sem vegan á Íslandi árið 1800. Fólk
þurfti þá að vera í sjálfsþurftarbú-
skap og drepa dýr til þess að lifa af.
Við þurfum þetta alls ekki lengur.
Tæknin í dag gerir okkur kleift að
lifa af án þess að drepa dýr. Það er
engin ástæða lengur fyrir okkur að
vera að drepa dýr,“ segir Guðni.
„Ég er alveg sammála Guðna og
það sem mér finnst verst við þetta
allt saman er þessi iðnaður. Við
erum að framleiða dýr til þess að
drepa þau og éta. Við erum líka að
framleiða dýr, drepa þau og henda
þeim síðan. Við erum með mikla
umframframleiðslu á kjöti; kjöt
sem við þurfum ekki. Við erum
að ríkisstyrkja bændur til þess að
framleiða mikið meira kjöt en við
ráðum við að borða. Það er þessi
iðnaður sem mér finnst hvað verst-
ur. Þessi iðnaður er líka helsta um-
hverfisvandamál heimsins í dag.
Búfénaðurinn er heldur langt frá
því að vera vistvænn. Við þurfum
í alvöru að fara pæla í þessu, það
þýðir ekkert að loka augun eða líta
í hina áttina og leiða þetta hjá sér.
Þetta er bara svona í dag, við þurf-
um að bregðast við. Kannski er
maður bara svona tillitssamur við
komandi kynslóðir en ég vil breyta
þessu,“ segir Egill.
Iðnvæðingin
breytti öllu
Það er greinilegt að Egill og Guðni
hafa mikið pælt í þessum málefnum
og Guðni heldur áfram með um-
ræðuna. „Þessi iðnaður allur byrj-
aði með iðnvæðingunni. Kapítal-
íski markaðurinn tók við af sjálfs-
þurftarbúskapnum. Iðnvæðingin
skilaði okkur allri þessari tækni sem
við búum yfir núna og með henni
þurfum við ekki að borða dýr. Það
er mótsagnakennt en iðnvæðing-
in varð til þess að þessi landbún-
aðariðnaður fór af stað en ég tel að
hún hafi einnig gert okkur kleift
að hverfa til baka í sjálfsþurftarbú-
skapinn en nú á okkar forsendum
en ekki út af þörfinni til að lifa af,“
segir Guðni. „Með iðnvæðingunni
hætti maðurinn að hugsa bara um
það hvernig hann gæti lifað af.
Við gátum farið að pæla í hvað við
erum að gera hérna á jörðinni. Við
verðum í alvöru að fara pæla hvað
við erum að gera. Ég held að við
séum sjálfkrafa að færast í átt að
veganisma og einn daginn verður
dýraáti hætt hjá mönnunum. Við
erum samt á algjörum byrjunarreit
enn þá. Það er bara spurning um
hvort þú vilt verða vegan núna og
hjálpa að ryðja brautina eða hvort
þú vilt verða einn af þessum síð-
ustu sem vilt ekki viðurkenna að
hlutirnir verði betri með þessari
breytingu,“ segir Egill.
Enn þá hugmyndir
Eftir langar og miklar pæling-
ar um það hvers vegna maðurinn
borðar enn þá dýr, umhverfismál
og hugleiðingar grípur Guðni inn
í: „Við viljum samt bara búa út í
sveit,“ segir hann og hlær. „All-
ar þessar pælingar um hvernig
gistiheimili við viljum reka koma
úr þeirri grunnhugmynd. Núm-
er eitt, tvö og þrjú viljum við bara
búa út í sveit í ró og næði,“ bæt-
ir hann við. „Við erum í raun enn
þá á hugmyndastig. Við erum með
alls konar hugmyndir; við værum
alveg til í að opna stúdíó hérna.
En við ætlum ekkert að ráðast í
neitt slíkt strax. Við höfum far-
ið í marga hringi með þessa hug-
mynd en fyrst og fremst ætlum við
að byrja að byggja þetta gistiheim-
ili og búa hérna út í sveit. Eins og
Guðni segir við viljum bara búa út
í sveit og njóta okkar“, segir Egill.
Að endingu vilja þeir Guðni og
Egill benda fólki á að fylgjast með
þeim á netinu. Fólk getur bæði
fundið Öxl á facebook.com/oxl365
og svo mun fljótlega opna vefsíð-
an oxl.is.
bþb
„Við viljum bara búa úti í sveit og njóta okkar“
Rætt við Egill Örn og Guðna Þorberg um nýja ferðaþjónustu, hugleiðslu og veganisma.
Hópurinn í heild sinni. T.v. Þrúður Arna Briem, Guðni Þorberg Svavarsson, Kolka Ásgeirsdóttir, Egill Örn Bjarnason, Ásgeir Jóel
Jacobsson og Blær Örn Ásgeirsson.
Það er meiri ró og friður yfir Öxl núna en þegar Axlar-Björn átti jörðina á 16. öld.
Hundarnir að leik í vor.