Skessuhorn - 14.09.2016, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 14. SEPTEMBER 201616
Skógræktin, ný skógræktarstofn-
un, varð til 1. júlí síðastliðinn við
sameiningu Skógræktar ríkisins
og landshlutaverkefna í skógrækt;
Vesturlandsskóga, Skjólskóga á
Vestfjörðum, Norðurlandsskóga,
Héraðs- og Austurlandsskóga og
Suðurlandsskóga ásamt því að um-
sjón með Hekluskógum fluttist
með inn í nýju stofnunina. Sigríð-
ur Júlía Brynleifsdóttir í Borgar-
nesi er sviðsstjóri skógarauðlinda-
sviðs Skógræktarinnar. Hún segir
að nú standi yfir tímabil breytinga,
þar sem verið er að innleiða sam-
eininguna. „Sameiningin átti sér
formlega stað 1. júlí en bókhaldsár-
ið er klárað á gömlu fjárlaganúmer-
unum allra sex stofnananna. Það var
bara einfaldara að klára fjárlagaárið
þannig og vera á byrjunarreit á ára-
mótum, frekar en að breyta á miðju
ári,“ segir Sigríður. „En við erum
farin að segja; „Skógræktin góðan
daginn,“ þegar við svörum í símann
og svona,“ bætir hún við og brosir.
Hæstánægð
að fá þetta starf
Aðspurð hvers vegna hún sóttist
eftir stöðunni stendur ekki á svör-
um. „Skógar eru mitt líf og yndi
og sá starfsvettvangur sem ég hef
valið mér. Sérstaklega efldist ég í
þeirri afstöðu minni þegar ég starf-
aði hjá Vesturlandsskógum, en
þar hlaut ég dýrmæta reynslu sem
framkvæmdarstjóri í þrjú ár,“ seg-
ir Sigríður. Þegar lá fyrir að sam-
eina skyldi landshlutaverkefnin og
Skógrækt ríkisins í eina stofnun var
hún því staðráðin í að starfa áfram
á vettvangi skógræktar á Íslandi.
Hún sat í stýrihópi sem undirbjó
sameininguna og varð strax heilluð
af sameiningarhugmyndunum. „Ég
sá fyrir mér að hægt yrði að vinna
miklu markvissara að öllum mál-
um. Þarna voru sex stofnanir sam-
einaðar í eina og það þýðir að við
höfum miklu meiri slagkraft,“ seg-
ir hún. Þegar sameining hafði ver-
ið ákveðin sótti hún um tvær stöður
hjá nýju stofnuninni; stöðu sviðs-
stjóra auðlindasviðs annars veg-
ar og samhæfingarsviðs hins vegar.
Hún kveðst hæstánægð að hafa ver-
ið ráðin til auðlindasviðsins. „Þetta
er ótrúlega spennandi. Þar sem ég
hef miklar skoðanir á því hvern-
ig hlutirnir eigi að vera kom aldrei
annað til greina en að reyna að fá
starf hjá nýju stofnuninni. Á síðasta
ári öðlaðist ég góða reynslu við að
fara í gegnum umsóknarferli varð-
andi stöðu skógræktarstjóra sem þá
var auglýst. Ég fór tvisvar í viðtal í
tengslum við það sem skerpti enn
frekar framtíðarsýn mína. Þegar ég
fékk stöðu sviðsstjóra auðlindasviðs
varð ég mjög ánægð og tel mig
heppna að hafa fengið hana. Ég hef
mestan áhuga á framkvæmdaþætt-
inum og að vinna við það sem teng-
ist uppbyggingu á skógarauðlind-
inni,“ segir hún.
Framleiðum afurðir
„Skógrækt snýst um að framleiða
ýmsar afurðir. Algengast er að fólk
sjái fyrir sér planka og borðvið en
þegar horft er á stóru myndina þá
er um 85% af öllu timbri sem til
fellur í heiminum það sem kallað er
iðnviður, til að mynda kurl, papp-
ír, viður til vinnslu á vefnaðarvöru
og bragðefna; vanilla til matvæla-
framleiðslu er til dæmis unnin úr
trjám. Vinnsla á etanóli úr timbri
er einnig stunduð en ég fór einmitt
í heimsókn nú á dögunum í verk-
smiðju í Noregi sem er háþróuð
á þessu sviði. Auk þess er mun al-
gengara að valið sé timbur til bygg-
inga vegna umhverfissjónarmiða,
en í Noregi er um þessari mundir
unnið að átaksverkefni í að mark-
aðssetja timbur enn frekar í bygg-
ingarbransanum,“ bætir hún við.
Alin upp í skógi
Áhugi Sigríðar á skógrækt er ekki ný-
tilkominn. Hún hefur lifað og hrærst
í skógi frá unga aldri. „Ég ólst upp
í skógi,“ segir hún og brosir; „bjó í
Vaglaskógi frá því ég var fimm ára
og þar til ég var níu ára. Fyrsta ung-
lingavinnan mín var þar líka. Skógur
hefur því einhvern veginn alltaf ver-
ið sjálfsagður hluti af minni tilveru.
Síðan eftir að ég fór í meistaranám í
Noregi varð ég enn einbeittari í því
að við skyldum byggja upp skógar-
auðlind hér heima. Það er auðvitað
verið að hugsa marga áratugi fram í
tímann í skógrækt og alltaf aðrir en
við sem fáum á njóta góðs af því sem
gert er núna. „Besti tíminn til að
gróðursetja tré var í gær,“ er stund-
um sagt innan geirans, en mér þykja
allir fasar skógræktar heillandi, hver
á sinn hátt,“ segir hún.
Pitsakeðjur kaupa
mikinn arinvið
Sigríður segir skógrækt á Íslandi í
raun vera unga grein. Íslenskir skóg-
ar eru ekki sambærilegir við skóga
erlendis að stærð en hér eru mikl-
ir möguleikar því hér getur skógur
vaxið og það vel. En mikilvægt er að
afla þekkingar til að geta nýtt hana í
framtíðinni. „Þó skógrækt á Íslandi
vinni ekki með miklar stærðir, eins
og þekkist erlendis frá, þá er mik-
ilvægt að vera skrefinu á undan og
læra. Við erum í raun í lærdómsfasa,“
segir hún. „Við höfum til dæmis yf-
irfært þekkingu á því hvernig best sé
að grisja skóga. Það gerðum við með
því að afla reynslu og tækja til þess,
hvernig eigi að standa að flutning-
um á trjánum og fleira,“ segir hún.
Allt sem fellur til við grisjun skóga
á Íslandi er að sögn Sigríðar nýtt
með einum eða öðrum hætti. Samn-
ingur er í gildi milli Skógræktarinn-
ar og Elkem á Grundartanga um
ákveðið magn iðnviðar. Trjánum er
ekið á iðnaðarsvæði Elkem þar sem
„Skógar eru líf mitt og yndi“

Rætt við Sigríði Júlíu Brynleifsdóttur nýjan sviðsstjóra hjá Skógræktinni
Sigríður Júlía Brynleifsdóttir, sviðsstjóri auðlindasviðs hjá Skógræktinni.
Daníelslundur við Svignaskarð í Borgarfirði. Ljósm. úr safni.
Verið að grisja í Daníelslundi síðasta vetur. Allt sem fellur til við grisjun skóga er
að sögn Sigríðar nýtt með einum eða öðrum hætti. Ljósm. úr safni.
Skógar hafa breytt miklu í landslaginu á síðustu árum. Á þessari loftmynd, sem tekin var í síðustu viku, er horft í austur yfir
Reykholt í Borgarfirði. Vel sést hvernig skógur umlykur staðinn og skapar skjól fyrir ríkjandi norðanáttinni.
Ljósm. Guðlaugur Óskarsson.