Skessuhorn - 22.02.2017, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 22. FEBRÚAR 20174
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá-
auglýsinga er til 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 2.835 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 2.457. Rafræn áskrift kostar 2.226 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.058 kr.
Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 750 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Guðný Ruth Þorfinnsdóttir gudny@skessuhorn.is
Kristján Gauti Karlsson kgauti@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Emilía Ottesen emilia@skessuhorn.is
Lísbet Sigurðardóttir lisbet@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Tinna Ósk Grímarsdóttir tinna@skessuhorn.is
Þórarinn Ingi Tómasson toti@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Starfslok og ekkert
múður
Um síðustu áramót tóku gildi breytingar á greiðslum til ellilífeyrisþega í
kjölfar laga um almannatryggingar, félagslega aðstoð og málefni aldraðra.
Breytingar þessar byggja á lögum sem fráfarandi félagsmálaráðherra náði
mótstöðulítið í gegn á Alþingi. Breytingarnar voru í kynningu sagðar þær
viðamestu sem gerðar hefðu verið á almannatryggingakerfinu í áratugi og
fólust meðal annars í breyttu og einfölduðu bótakerfi og sveigjanlegum
starfslokum. Því var haldið fram að kerfisbreytingarnar og aukin greiðsla
ríkissjóðs inn í lífeyriskerfið leiddi til hækkunar bóta hjá þorra ellilífeyris-
þega. Það má vera en málið er ekki sérlega áferðarfallegt þegar nánar er
skoðað.
Við þessar breytingar var eldra fólki gert ómögulegt að afla sér tekna
á efri árum án þess að við þær skerði stórlega lífeyrisgreiðslur sem það á
rétt á. Frítekjumark var lækkað í 25 þúsund krónur á mánuði, eða 300 þús-
und krónur á ári (ég er ekki að grínast). Allar tekjur umfram frítekjumark,
hvort sem það eru atvinnutekjur, lífeyrissjóðstekjur eða fjármagnstekjur,
skerða nú lífeyrisgreiðslur frá Tryggingastofnun. Núgildandi ellilífeyrir,
eða grunnlífeyrir eins og það er kallað, tekjutrygging og lágmarksfram-
færslutrygging eru sameinuð í einn flokk, ellilífeyri, sem getur að hámarki
verið 227.883 krónur á mánuði. Þá er felldur niður með öllu ellilífeyrir ef
heildartekjur ná 531.406 kr. á mánuði. Semsagt; „ekki vinna,“ segja stjórn-
málamenn.
Eldri borgarar þessa lands eru sá hagsmunahópur sem mest og verst læt-
ur troða á réttindum sínum og slíkt virðist engan endi ætla að taka. Nú
hafa stjórnmálamenn komið því þannig fyrir að ef heilbrigðum einstak-
lingi langaði til að vinna hlutastarf eftir að fullri þátttöku á vinnumarkaði
lýkur, er viðkomandi refsað fyrir það með svipu, vendi og að endingu stráð
salti í sárin. Ég þekki fjölmarga sem blessunarlega eru frískir og óska þess
innilega að geta verið virkir þátttakendur í hlutastarfi á vinnumarkaði þótt
aldurinn segi sjötíu. Þeir telja einfaldlega að það gæti bætt heilsu þeirra og
lengt ævina að hafa eitthvað fyrir stafni hluta úr vikunni. Fjölmörg störf
er að finna á vinnumarkaði sem beinlínis henta eldra fólki betur en öðru,
til dæmis erlendu farandverkafólki. Þá er vinnumarkaðurinn nú með þeim
hætti að atvinnuleysi er í lágmarki. Því gefur auga leið að atvinnulífið hefur
mikla þörf fyrir starfskrafta eldra fólks.
Ágætt máltæki segir að allir vilji verða gamlir, en enginn vilji vera það.
Það eru orð að sönnu. Einhvern veginn finnst mér eins og hin vanmátt-
uga tilraun Íslendinga til að byggja upp velferðarkerfi að norrænni fyrir-
mynd hafi mislukkast hvað eldra fólk snertir. Við Íslendingar förum ein-
faldlega illa með gamalt fólk og ættum að skammast okkar fyrir það. Þannig
er þekkt að tekjur sem fólk hefur önglað saman í lífeyrissjóð skerða þær líf-
eyrisgreiðslur sem ríkið ætti svikalaust að greiða öllum í gegnum Trygg-
ingastofnun. En einnig þar er fólki mismunað. Fólki er refsað fyrir að gera
nákvæmlega það sem krafist er af því. Þeir sem fara í gegnum lífið án þess
að greiða krónu í lífeyrissjóð, eru svo verðlaunaðir sérstaklega. Ekki bæt-
ir úr skák ef fólk er svo ólánssamt að þurfa að búa á öldrunarstofnun. Við
innlögn eða búsetu þar er nánast allur lífeyrir hirtur af því, hvort sem það
eru tekjur úr ríkissjóði, lífeyrissjóði eða fjármagnstekjur. Náðarsamlegast er
greiddur vasapeningur langt innan við hundrað þúsund krónur á mánuði.
Viðkomandi er gerður að hálfgerðum ómaga, en ætti að vera meðhöndl-
aður af virðingu og þakklæti fyrir það sem hann eða hún hefur gert fyrir
land og þjóð. Ekki veit ég hvað veldur þessari framkomu Íslendinga í garð
fólksins sem ól þá upp, en hafi þeir skömm fyrir sem ákváðu að koma mál-
um þannig fyrir.
Magnús Magnússon.
Leiðari
Síðastliðinn laugardag var lista-
verkinu Síberíu komið fyrir á
Breiðinni á Akranesi, skammt frá
Akranesvita. Elsa María Guðlaugs
Drífudóttir er höfundur verks-
ins og er það hennar fyrsta úti-
listaverk. Það er gert úr rekaviði
frá Árneshreppi á Ströndum og
var upphaflega smíðað árið 2015
fyrir samsýningu á Vökudögum á
Akranesi sama ár. Talið er að lang-
stærstur hluti rekaviðar sem rek-
ur á fjörur hér á landi komi frá Sí-
beríu.
Bæjarráð Akraness samþykkti
fyrir rúmu ári síðan að kaupa verk-
ið og kom listakonan því fyrir á
Breið síðasta laugardag og naut
aðstoðar föður síns Guðlaugs
Maríassonar. Fyrirtækið Smellinn
styrkti uppsetningu verksins með
því að steypa sökkulinn undir það
sem og Vélsmiðja Halldórs, sem
gaf sand sem einnig var notaður í
undirstöðuna.
„Þetta er mitt fyrsta útilista-
verk og ég er ótrúlega ánægð að
það fái að sóma sér í þessu fallega
umhverfi hér á Akranesi,“ skrifar
Elsa María í íbúahóp Akurnesinga
á Facebook í tilefni af uppsetn-
ingu verksins. „Mig langar til þess
að þakka Akraneskaupstað fyrir
að vilja eignast verkið, Smellinn,
Vélaleigu Halldórs Sigurðsson-
ar og auðvitað Hilmari vitaverði
fyrir veitta aðstoð og svo síðast en
alls ekki síst fær pabbi óendanlega
miklar þakkir fyrir að hjálpa mér,
án hans stæði verkið ekki í dag,“
skrifar listakonan Elsa María.
kgk/ Ljósm. Akranes.is
Síberíu komið fyrir á Breið
Listakonan Elsa María Guðlaugs Drífudóttir við listaverk sitt Síberíu, sem nýverið
var komið fyrir á Breið á Akranesi.
Nýverið var tekin í notkun ný sjálfs-
afgreiðslustöð N1 við Breiðablik í
Eyja- og Miklaholtshreppi og geta
vegfarendur á Snæfellsnesi sem og
heimamenn nú sótt eldsneyti þang-
að. Samhliða hefur eldri sjálfsaf-
greiðslustöð N1 að Vegamótum
verið lokað.
Við Breiðablik eru tvær dælur en
á hvorri er ein bensíndæla, tvær sem
dæla ólitaðri díselolíu en önnur af
þeim er fyrir stóra bíla og dælir 80
lítrum á mínútu. Síðan er dæla fyr-
ir litaða olíu. Þá er einnig í Breiða-
bliki dæla fyrir AdBlue, en því er
ætlað að minnka loftmengun frá
dísilbílum. Mun sjálfsafgreiðslu-
stöðin við Breiðablik vera ein af
fáum bensínstöðvum á landinu þar
sem hægt er að dæla AdBlue beint á
tankinn. „N1 vandaði mjög til verka
því þetta er með fullkomnari sjálfs-
afgreiðslustöðvum á landinu og við
erum mjög ánægð með hana,“ segir
Eggert Kjartansson, oddviti Eyja-
og Miklaholtshrepps, í samtali við
Skessuhorn. „Aðgengi að dælunum
er mjög gott og verður enn betra
þegar búið verður að leggja malbik
á planið. Það verður gert í vor,“ seg-
ir hann.
Gestastofa í Breiðabliki
Frekari uppbygging er áform-
uð í Breiðabliki því hreppsnefnd
Eyja- og Miklaholtshrepps stefn-
ir á í byrjun mánaðarins að ganga
til samninga við Svæðisgarð Snæ-
fellsness um að þróa áfram hug-
mynd um Gestastofu Snæfellsness á
Breiðabliki og finna félagsheimilinu
þar með nýtt hlutverk. Eftir sem
áður er gert ráð fyrir því að íbúar
geti nýtt húsið til félags- og funda-
starfa eins og verið hefur hing-
að til. Eggert telur það spennandi
möguleika að nýta húsið sem gesta-
stofu og upplýsingamiðstöð. „Nú
er í gangi vinna hjá Svæðisgarðin-
um um hvað ætti að vera í Gesta-
stofu Snæfellsness. Það er freistandi
að hafa þarna aðstöðu til að upp-
lýsa og fræða ferðamenn. Um 80%
af allri umferð inn á Snæfellsnes
kemur um þennan veg sem liggur
framhjá Breiðabliki. Menn eiga að
reyna að nýta möguleikann á því að
geta stoppað fólk og leiðbeint því á
ferð sinni. Fræða ferðamenn um þá
fjölmörgu áningastaði og ferðaleið-
ir sem búið er að byggja upp og geta
tekið við gestum og jafnframt kom-
ið því á framfæri að aðrir staðir eru
ekki í boði. Kynna svæðið fyrir fólki
og upplýsa það um hvar það getur
fengið það sem leitað er að, hvort
sem það er afþreying, matvara, gist-
ing eða hvað sem er og benda því
á áhugaverða staði,“ segir hann.
„Ekkert hefur verið ákveðið í þess-
um efnum enn sem komið er en ég
sé endalausa möguleika í þessu til
að efla atvinnulíf á Snæfellsnesi enn
frekar,“ segir Eggert Kjartansson að
lokum. kgk/ Ljósm. iss.
Sjálfsafgreiðslustöðin við
Breiðablik tekin í notkun
Sjálfsafgreiðslustöðin við Breiðablik í Eyja- og Miklaholtshreppi hefur verið tekin í notkun. Einnig eru uppi hugmyndir um að
opna Gestastofu Snæfellsness í gamla félagsheimilinu á Breiðabliki.
Dælur sjálfsafgreiðslustöðvarinnar á Breiðabliki. „Þetta er með fullkomnari sjálfs-
afgreiðslustöðvum á landinu,“ segir Eggert Kjartansson í samtali við Skessuhorn.