Skessuhorn - 26.04.2017, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 26. APRÍL 201718
Félagar í Karlakórnum Söngbræðr-
um ráðast ekki á garðinn þar sem
hann er lægstur þegar kemur að æf-
ingum og aðstoð við raddþjálfun.
Kristján Jóhannsson óperusöngv-
ari hefur í vetur hitt kórfélaga og
kennt þeim sitthvað varðandi radd-
beitingu, öndun og fleira sem flokka
verður sem undirstöðu fágaðs söngs.
Blaðamaður Skessuhorns leit við á
æfingu hjá kórnum á Bifröst síðast-
liðið föstudagskvöld en þá var ver-
ið að leggja lokahönd á undirbún-
ing síðustu tónleika kórsins fyrir lok
vetrarvertíðarinnar. Tónleikar verða
í Borganeskirkju nú á fimmtudags-
kvöldið klukkan 20:30. Á laugardag-
inn verður stór dagur, en þá verður
fyrst sungið fyrir vistmenn og starfs-
fólk á Fellsenda í Dölum klukk-
an 14, klukkan 16 verða opnir tón-
leikar í Dalabúð í Búðardal en dag-
skránni lýkur um kvöldið í Hólma-
víkurkirkju með tónleikum klukkan
20:30. Eftir það fer kórinn í sum-
arfrí.
Landsbyggðarkórar
að verða betri
Kristján Jóhannsson sagði í samtali
við blaðamann að Söngbræðrakór-
inn væri býsna góður og gaf hann
þeim afar jákvæða umsögn. „Hjarta
mitt slær til karlakóra og reyndar
kóra yfirleitt allt frá því ég var ung-
ur maður norður á Akureyri og kom
að þjálfun og söng með söngfélag-
inu Gígjunni og fleiri kórum,“ sagði
Kristján. Sjálfur kveðst hann hafa
komið að þjálfun karlakórs Hreppa-
manna, Fóstbræðra og Þrasta að
undanförnu, en er nú að kynnast
körlunum í Söngbræðrum í fyrsta
sinn. „Þetta er býsna áhugaverður
kór og hefur fallegan hljóm. Mér
finnst almennt að kórar úti á landi
séu betri en þeir kórar sem enn eru
starfandi í þéttbýlinu. Líklega helg-
ast það af því að söngfólk úti á landi
gefur sér betri tíma til æfinga og
tónleikahalds en kórarnir í þéttbýl-
inu, sem margir hverjir eru orðnir
ansi fámennir. Úti á landi er minna
sem truflar. Hér læra menn bet-
ur textana. Nýlega var ég til dæmis
að þjálfa Hreppamenn og þar tóku
menn aldrei upp blað, sungu allt
nótna- og blaðalaust, kunnu allt. Þá
verður söngurinn um leið betri en ef
menn eru að rýna í nóturnar. Í sveit-
inni gefa menn sér tíma til æfinga,
bændur syngja í traktornum eða úti í
fjósi eða í bílnum á leiðinni á æfingar.
Í þéttbýlinu hins vegar er svo margt
sem glepur og menn láta trufla kór-
starfið.“ Kristján nefnir sem dæmi
að á Akureyri hafi lengi verið tveir
kórar starfandi með 50 til 60 manns
í hvorum. Nú sé þar einn samein-
aður kór sem samanstandi af þrem-
ur tugum. „Kórar í þéttbýlinu og þá
sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu
búa auk þess við ákveðið vandamál.
Þar er sett niður of þétt dagskrá, sér-
staklega í kringum jólin. Svo þegar
til kemur er svo mikið framboð af
allskonar tónlist í kringum hátíðirn-
ar að sumt fellur um sjálft sig vegna
dræmrar aðsóknar.“
Láti aðra um poppið
Kristján segir að kórar þurfi að
halda sig við þá tónlist sem þeim sé
eðlislægt að flytja. „Mér hefur allt-
af þótt hálf hallærislegt þegar kór-
ar eru að reyna að syngja popplög,
kannski gamlir karlar. Slíkt einhvern
veginn hentar ekki og kemur illa út.
Kórar eiga hins vegar að setja háar
kröfur um gæði. Þó að auðvitað eigi
að vera „bara gaman“ á æfingum og
við undirbúning tónleika, verður að
leggja mikla áherslu á að vanda til
verka. Menn þurfa að að setja eins
háan standard og mögulegt er.“
Sjálfur segist Kristján Jóhannsson
vera að syngja víða um heim þótt
kominn sé af léttasta skeiði. Auk
jólatónleika í haust hefur hann svo
tekið að sér að syngja aðalhlutverk-
ið í Toska sem Íslenska óparan mun
flytja í Hörpunni. „Ég held áfram
að syngja meðan heilsan er góð og
röddin svíkur ekki. Þetta er einfald-
lega svo svakalega gaman að ég hætti
ekki fyrr en í fulla hnefana.“
„Hugsið ykkur
fallega konu“
Þegar þarna var komið í spjallinu
voru félagar í Söngbræðrum flest-
ir mættir í hátíðarsalinn Hriflu á
Bifröst. Kristján settist við píanó-
ið og kórfélagar röðuðu sér í hálf-
hring og hófu að taka leiðsögn stór-
söngvarans. Drjúgum tíma varði
hann til að kenna upphitun raddar-
innar, og beitingu tungunnar, önd-
un með aðstoð þindarinnar og ekki
síst að menn gefi einatt bæði hjart-
að og sálina í sönginn. Mikilvægt
sé að þjálfa rétta öndun, innprenta
rétta hugarfarið og tjá einlægar til-
finningar í söngnum líkt og krakk-
ar að leik í sandkassa. „Hugsið ykk-
ur fallega konu áður en þið byrjið að
syngja,“ sagði Kristján við karlana
þegar hann hvatti þá til rétta hugar-
farsins; „nú eða fallegan læk sem líð-
ur niður hlíðina, þið sem eruð ekki
nógu rómantískir!“ Ekki var laust
við að það hafi hentað ágætlega að
einungis karlar voru í kennslustund
hjá stórtenórnum, því vissulega væri
nokkrum sinnum farið niður fyrir
beltisstað í gamanmálunum. Haldið
var áfram og rennt mjúklega í hin-
ar ýmsu tónæfingar. Söngmenn luku
svo æfingu með að fara yfir nokkur
þeirra laga sem hljóma munu á tón-
leikum í Borgarnesi, Dölum og á
Ströndum síðar í vikunni áður en
þeim verður sjálfum hleypt út í vor-
ið.
mm
Söngbræður fengu þekktan óperusöngvara til að slípa raddirnar
„Tjáið ætíð einlægar tilfinningar í söngnum líkt og krakkar að leik í sandkassa.“ Öndun og raddþjálfun hjá Kristjáni áður en sönglagaflutningur hófst.
Skeifudagurinn, keppni nem-
enda í hrossarækt III við Land-
búnaðarháskóla Íslands á Hvann-
eyri, fór fram á Mið-Fossum fyrsta
dag sumars. Að hátíðinni stend-
ur sem fyrr Hestamannafélagið
Grani á Hvanneyri og fór dagur-
inn vel fram í alla staði. Að lokinni
keppni var kaffihlaðboð í Ásgarði
á Hvanneyri þar sem hið vinsæla
folatollahappdrætti fór fram. Þar
er í vinning gjafabréf til að leiða
hryssur undir hina ýmsu stóðhesta
og búa til framtíðargæðinga. Um
300 miðar seldust enda til mikils að
vinna fyrir áhugasama hrossarækt-
endur. Aðstandendur að keppninni
voru ánægðir með daginn en í ár
var hann haldinn í 61. sinn.
Bryndís Karen vann
fjórganginn
Gunnarsbikarinn er gefinn til
minningar um Gunnar Bjarna-
son, fyrrum hrossaræktarráðunaut,
en nemendur keppa í fjórgangi.
Úrslit urðu eftirfarandi:

1. sæti Bryndís Karen Pálsdóttir
2. sæti Sigurður Kristmundsson
3. sæti Hugrún Björt Hermanns-
dóttir
4. sæti Þráinn Ingólfsson
5. sæti Kristján Valur Sigurjóns-
son.
Eiðfaxabikar og fram-
faraverðlaun Reynis
Félag tamningamanna gefur verð-
laun þeim nemanda sem þykir
sitja hest sinn best og þau verð-
laun hlaut Bryndís Karen Páls-
dóttir. Eiðfaxabikarinn hlutu Sig-
ríður Linda Hyström og Alex Rafn
Elfarsson en hann er veittur þeim
nemanda sem hlýtur hæstu ein-
kunn í bóklegum áfanga í hesta-
fræði. Sigríður og Alex voru jöfn
með hæstu einkunn.
Framfaraverðlaun Reynis eru
veitt þeim nemanda sem sýnt hef-
ur hvað mestan áhuga, ástundun
og tekið hvað mestum framförum í
Reiðmennsku. Þau verðlaun hlaut
Þráinn Ingólfsson.
Harpa Björk hlaut
Morgunblaðsskeifuna
Morgunblaðsskeifuna hlaut Harpa
Björk Eiríksdóttir frá Stað í Reyk-
hólasveit, en önnur sæti skip-
uðu:

2. sæti Kristján Valur Sigurjónsson
3. sæti Bryndís Karen Pálsdóttir
4. sæti Þráinn Ingólfsson
5. sæti Sigurður Kristmundsson.
Reynisbikarinn
Skeifudagurinn er jafnframt út-
skriftardagur nemenda í nám-
skeiðinu Reiðmaðurinn sem er
tveggja ára starfsmenntanám ætlað
þeim sem vilja bæta reiðmennsku
sína. Reiðmannsnemendur keppa
um Reynisbikarinn sem gefinn er
ef fjölskyldu Reynis Aðalsteins-
sonar, upphafsmanns Reiðmanns-
námskeiðsins.
Úrslitin urðu þessi:

1. sæti Maja Vilstrup á Forsjá frá
Túnsbergi
2. sæti Jenny Eriksson
3. sæti Gunnar Jónsson
4. sæti Bragi Viðar Gunnarsson
5. sæti Matthildur María Guð-
mundsdóttir
mm/bss/ Ljósm. Auður Ósk Sig-
þórsdóttir
Skeifudagurinn er uppskeruhátíð reiðmennsku við LbhÍ
Fánareið í upphafi keppni. Með nemendum er Heiða Dís Fjeldsted kennari.
Búfræðinemendur í Hrossarækt III við LbhÍ.
Maja Vilstrup hlaut hæstu einkunn í
Reiðmanninum.
Harpa Björk Eiríksdóttir frá Stað
í Reykhólasveit er handhafi 61.
Morgunblaðsskeifunnar.