Skírnir - 01.10.2009, Qupperneq 197

SKÍRNIR
Á BAK VIÐ VERULEIKANS KÖLDU RÓ
451
sifjaspell og heimilisofbeldi. Enn styttra er síðan farið var að ræða
einelti af þeirri gerð sem Rachel Simmons gerði athuganir á, en
eins og fyrr segir kom bók hennar ekki út fyrr en árið 2000 og
vakti mikla athygli. Svava hefur hins vegar gert sér fyllilega grein
fyrir því við lok sjöunda áratugarins.
Eftir Veislu undir grjótvegg skrifaði Svava skáldsöguna Leigj-
andann þar sem furðurnar eru enn við völd. Arið 1982 birtist svo
þriðja smásagnasafnið, Gefið hvort öðru. Ein þekktasta sagan þar
er eflaust titilsagan þar sem brúðurin ampúterar sig og afhendir til-
vonandi eiginmanni hönd sína, en í bókinni er líka sagt frá annarri
áhugaverðri brúði. Það er unga konan í sögunni „I draumi manns“.
Titillinn vísar í samnefnt ljóð Steins Steinarr og sagan kemur heim
og saman við ferðalagið sem þar er lýst og sagt er að liggi í „gegn-
um dimman kynjaskóg af blekkingum“. Ung brúður verður fyrir
því á brúðkaupsnóttina að sogast inn í draum brúðguma síns og
lokast þar inni. I draumnum hvílir konan í silkihjúpaðri himinsæng
í hvítu brúðarlíni og skammt undan er þetta líka útflúraða snyrti-
borð hlaðið buðkum og baukum sem safna bara ryki. Draumur
mannsins reynist matröð konunnar. Henni finnst hann ráðast á sig,
rífa utan af sér spjarirnar og kvalirnar eru svo ægilegar að hún líkir
þeim við svipuhögg. Svava þeytir lesandanum á milli raunveruleika
og óraunveruleika því eftir þes'sa óhugnanlegu reynslu konunnar er
sagt frá því að hún æpi svo hraustlega að nágrannarnir heyra í
henni og hringja á laganna verði. Tveir lögreglumenn banka upp á
og þeir færa steinilostinn brúðgumann á brott en hann skilur
ekkert hvað gripið hefur hans heittelskuðu.
Frá þessu öllu er sagt í upprifjun því sagan gerist að morgni
brúðkaupsnæturinnar afdrifaríku. Þá er móðir brúðarinnar mætt í
heimsókn og hendist um íbúðina með afþurrkunarklút. Tengda-
sonurinn hafði samband við hana úr fangelsinu því hann vildi ekki
að konan hans væri ein. Honum finnst greinilega vænt um hana og
gerir sér ekki grein fyrir því hvers draumur hans er megnugur, að
hann hafi hneppt konuna í fjötra. I ljóði Steins Steinarr fellur sá
sem ort er til fyrir sínum eigin draumi í fullkominni uppgjöf sigr-
aðs manns. Það er aftur á móti ekki nema von að brúðurin unga
æpi því, eins og fram hefur komið, er þetta ekki draumur hennar.