Skírnir - 01.10.2009, Qupperneq 211

SKÍRNIR
LJÓNIÐ SEM HVARF
465
En eftir á að hyggja beið ég kannski einhvers annars. Til dæmis
þess að Silverio, austur-tímoríski fóðrarinn, kæmi á hlaupum út úr
stöðvarbyggingunni. Starfsfólkið í dýragarðinum hleypur aldrei,
okkur er bannað það af því slíkt gefur slæma mynd af umönnun
dýranna, auk þess sem dýrin sjálf þurfa yfirvegun og skipulag á
öllu sínu lífi til að innilokunin verði þeim bærilegri. Þegar ég sá
Silverio koma hlaupandi vissi ég því samstundis að eitthvað væri í
ólagi.
Eg stóð upp af bekknum og um leið og Silverio hljóp framhjá
mér hrópaði ég á eftir honum: „Hvað gerðist?“
„Ljónin!“ hrópaði hann á móti, talstöðin við öxl hans spýjandi
skruðningum og æstum, óskiljanlegum röddum. Ég stakk inn á
mig sígarettunum og flýtti mér á eftir honum að ljónabúrinu, sem
var ekki langt frá ísbirninum.
Þrír starfsmenn voru komnir þarna á undan okkur: tveir sem
sáu um að þrífa og einn fóðrari. Þeir voru í innibúrinu, ferkönt-
uðum steypuhlunki þar sem ljónin fengu kjötið sitt afhent og
átu það á bak við þykka plastglugga. Járnhlerarnir milli inni- og
útibúrsins voru niðri, og hinum megin við gluggana gengu Ijón-
in — fjórar ljónynjur — órólega milli veggjanna, eflaust reiðar
yfir að eitthvað óvanalegt var að gerast. Ein þeirra lyfti sér upp
á glugga og urraði grimmdarlega til okkar. Karldýrið var hvergi
sjáanlegt.
Fleiri starfsmenn söfnuðust inn í ljónabúrið og ráðaleysið og
æsingurinn var ótrúlegur þar til yfirmaður dýragarðsins kom loks-
ins á staðinn og byrjaði að skipta sumum upp í hópa, þess á milli
hrópaði hann skipanir í talstöð. Yfirmaðurinn var vopnaður stór-
um riffli sem hann hafði skáhallt yfir bakið. Skömmu síðar var
búið að rýma dýragarðinn, allir gestir sem hlupu ekki sjálfir út
höfðu verið fluttir út í bílum, búið að loka öllum hliðum og dreifa
rifflum á marga af fóðrurunum og skipa þeim hingað og þangað
um garðinn — allir með talstöðvar sem skvöldruðu og suðuðu
eins og glóandi kolamolar sem detta ofan í vatn. Lögreglan í borg-
inni hafði líka verið látin vita og var í óðaönn að loka götunum
umhverfis garðinn og umkringja hann með vopnuðum lögreglu-
þjónum.