Skírnir - 01.10.2009, Qupperneq 259

SKÍRNIR
í SKUGGA HRUNSINS
513
hluthöfum. Sú umfjöllun minnir á skrif Fréttablaðsins strax eftir gjörn-
inginn. Miðað við þær upplýsingar sem nú liggja fyrir er öllum ljóst að
Glitnir var í raun „liðið lík“ allt árið 2008 eins og Asgeir Jónsson segir í
sinni bók sem fjallað er um hér á eftir.
Það er meginatriði í kenningum Ólafs að orð Davíðs í sjónvarpsviðtali
7. október hafi orðið til þess að sett voru hryðjuverkalög á íslensku bank-
ana. Að kvöldi dags er viðtal við Davíð og að morgni var ekki að sökum að
spyrja: „Næsta morgun var farið að hryðjuverkalögum gegn Landsbank-
anum.“ „Varla leikur nokkur vafi á að lævi blandið andrúmsloftið í West-
minster þessa októberdaga og ógætileg orð formanns stjórnar Seðlabank-
ans vógu þar þyngst.“ Engu skiptir að hvorki Alistair Darling né Gordon
Brown hafa vitnað til þessa viðtals. Darling vitnaði í samtal við Árna
Mathiesen til þess að skýra hryðjuverkalögin, en það stenst að mati Ólafs
varla skoðun og hljóti að flokkast sem eftiráskýringar. Hryðjuverkalögin
hljóta að vera Davíð að kenna að mati Ólafs, þó að hann hafi engin rök fyrir
því önnur en að ummælin féllu áður en lögunum var beitt.
Vissulega segir höfundur öðru hvoru frá því að ýmislegt hafi verið að
í bönkunum. Greinilegast er það í þeim köflum sem teknir eru að mestu
leyti upp eftir öðrum. Bókin í heild er hins vegar ákæruskjal á hendur
Davíð Oddssyni og ójafnvægið í málflutningnum verður til þess að höf-
undur missir marks.
Frásögn um margboðað hrun
Ásgeir Jónsson hagfræðingur hefur skrifað fyrstu bókina sem gefin er út
á ensku um hrunið. Bók Ásgeirs, Why Iceland?, er öðruvísi uppbyggð en
fyrri bækur sem komið hafa út um kreppuna og aðdraganda hennar.
Ásgeir var forstöðumaður greiningardeildar Kaupþings meðan flestir þeir
atburðir sem hann lýsir urðu, auk þess að vera lektor við Háskóla Islands.
í bókinni rekur Ásgeir í stuttu máli íslandssöguna frá kristnitöku árið
1000. Fyrir íslendinga er áhugaverðast að lesa um þróunina á 21. öldinni
allt frá ræðu Sigurðar Einarssonar, þar sem hann setti Kaupþingi ótrúleg
markmið, markmið sem enginn taldi raunhæf nema hann sjálfur, en þau
náðust samt. Kannski hefur sagan leitt í ljós að hraður vöxtur bankans var
óraunhæfur þó að markið næðist og vel það. Með metnaðarfullum
markmiðum setti Kaupþing í gang samkeppni milli íslenskra banka, sam-
keppni sem á endanum leiddi til óskapa fyrir þjóðina.
Ásgeir rekur að þó að íslensku bankarnir hafi keypt erlendar fjármála-
stofnanir hafi það í raun ekki styrkt þá eins og ætla mátti, því að hver banki