Heimsmynd - 01.03.1991, Blaðsíða 36

LISTIR: Söngvaseiður
Rómantíkin verður alls ráðandi á fjölum Þjóðleikhiissins þegar söngleikurinn
heimsfrcegi, Söngvaseiður (betur þekktur sem Sound of Music), verður tekinn til
sýninga upp úr miðjum marsmánuði.
Margir eiga sennilega ljúfar minningar frá
því þeir sátu í myrkrinu og nutu þess að
horfa á hina ungu og fögru Julie Andrews
hlaupa um grasi grónar hæðir austurrísku
alpanna og dásama fegurð þeirra með
söng sínum. Er komið að því að við Is-
lendingar eignumst okkar Julie Andrews?
Að sögn Benedikts Árnasonar leikstjóra
verksins er þess tæpast að vænta því þótt
Margrét Pétursdóttir, sem fer með hlut-
verk lífsglöðu stúlkunnar sem nunnur
senda í vist til að gæta sjö barna, sé góð
leikkona og hafi sérlega hljómfagra rödd,
þá sé leikritið talsvert frábrugðið kvik-
myndinni. „Leikritið er mun beinskeytt-
ara og langt frá því að vera væmið. Við
höfum reyndar oft sagt okkar á milli að
stóri kosturinn við okkar uppfærslu sé það
að Julie Andrews sé víðs fjarri.“
Margrét, dóttir leikaranna Péturs Ein-
arssonar og Soffíu Jakobsdóttur, stundaði
leiklistarnám við leiklistadeild New York
University í Bandaríkjunum, þar af einn
vetur í sérstöku söngleikjanámi. Hún kom
heim frá námi árið 1986 og réð sig
skömmu síðar til starfa hjá Leikfélagi Ak-
ureyrar. „Pað verður spennandi að takast
á við þetta hlutverk og örugglega mikið
sungið,“ segir Margrét sem að sögn Bene-
dikts hefur góða söngrödd sem hentar
þessu tiltekna hlutverki fullkomlega. Sjálf
segist hún eiga skemmtilegar minningar
tengdar kvikmyndinni því Sound of Music
var fyrsta „fullorðinsmyndin" sem hún sá.
„Það er langt í frá að ég ætli mér að reyna
að stæla leik Julie Andrews í myndinni,
enda held ég að það sé ekki hægt að end-
urtaka þannig verk annarra.“ Maria er fal-
leg sál og mig langar til að skila henni
þannig til áhorfandans án þess að hún
verði væmin. Pað krefst þess að maður
sjálfur sé hundrað prósent einlægur, því
einlægni getur aldrei orðið væmin. Eg veit
hins vegar að það verður erfitt að standa á
sviðinu nánast með hjartað í hendinni.1'
Fleiri listamenn taka þátt í uppfærslu
sýningarinnar. Jóhann Sigurðarson leikur
Von Trapp kaptein sem lætur heillast svo
af ungu barnfóstrunni að hann lætur kærustuna, Elsu sem
leikin er af Helgu Jónsdóttur, sigla lönd og leið. Elstu dóttur
greifans leikur nýútskrifuð leikkona, Steinunn Olína Þor-
steinsdóttir, en hinar fjórar dæturnar leika ungar og eflaust
upprennandi leikkonur sem valdar voru úr hópi hundrað efni-
legra stúlkna eftir linnulausar söng- og leikprufur í heila viku.
Léttara reyndist að skipa í hlutverk Trapps sonanna tveggja
því þau Agnes Löve tónlistarstjóri og Benedikt prufuðu svip-
aðan fjölda drengja í fyrravetur þegar verið var að leita að
dreng til að fara með hlutverk Olívers í samnefndum söngleik
eftir sögu Charles Dickens. Það verða því þeir Gissur Gissur-
arson, Halldór Sveinsson og Ólafur Egilsson sem skipta með
Margrét Pétursdóttir
og Jóhann
Sigurðarson fara
með aðalhlutverkin í
uppfærslu
Þjóðleikhússins á
söngleiknum þekkta,
Söngvaseiöur.
sér hlutverkum sonanna. Þá leikur Erlingur Gíslason Seller,
umdæmisstjóra nasista, Örn Árnason leikur Max, heimilisvin
Trapp fjölskyldunnar, og Ragnheiður Steindórsdóttir abbadís-
ina sem sendir ungu konuna í vist hjá kapteininum.
Búningar og leiktjöld koma að utan, enda annað tæpast
hægt því sem stendur er allt í hers höndum í Þjóðleikhúsinu
þar sem endurbótum á húsinu fer senn að ljúka. Flosi Ólafs-
son þýddi verkið en Agnes Löve stjórnar 16 manna hljómsveit
sem leikur undir hjá söngvurunum, auk þess sem hún er æf-
ingastjóri tónlistar.
Á verk eins og Söngvaseiður erindi til okkar? Benedikt
bendir á hversu lítils virði lífið væri ef taka ætti frá okkur alla
rómantík og fegurð, allt sem vekur von um betri tíð. „Er það
ekki einmitt það sem stjórnmálamenn eru alltaf að bjóða
þjóðinni, að vera bjartsýn?“ Hann bendir jafnframt á að þótt
verkið sé öðrum þræði rómantísk ástarsaga þá fléttast einnig
inn í pólitísk saga þessa tímabils. Verkið gerist árið 1938, í
upphafi síðari heimsstyrjaldarinnar þegar nasisminn er að
breiðast út í Austurríki. Boginn er hátt spenntur hjá aðstand-
endum sýningarinnar og verður spennandi að sjá hvernig til
tekst með íslenska útfærslu þessa heimsfræga söngleiks.
- LAUFEY ELÍSABET LÖVE
36 HEIMSMYND