Fréttablaðið - 05.01.2013, Side 32

5. janúar 2013 LAUGARDAGUR| HELGIN | 32
Hálkan er svo gríðar-leg í Norðlingaholtinu þegar Fréttablaðs-fólk fer þangað að hitta Priyönku Thapa að bíllinn skransar út
í skafl. Með góðri hjálp og lagni
kemst hann þó aftur á rétta braut.
Þarna býr Priyanka hjá Guðjóni
Reykdal og foreldrum hans og
aðstoðar hann við daglegt líf því
hann er bundinn hjólastól. „Ég
byrja klukkan sjö á morgnana að
aðstoða Guðjón með dagleg störf
svo sem að klæða hann í peysuna
og finna til matinn. Þetta er gleði-
leg og mjög skemmtileg vinna
vegna þess að hann er með mér í
skólanum,“ segir hún.
Priyanka og Guðjón eru bæði að
læra lyfjafræði í Háskóla Íslands
og stunda námið stíft. „Við förum
í skólann á morgnana og lærum
síðan allan daginn,“ lýsir hún. „Ég
skrifa niður fyrir okkur bæði það
sem kennarinn segir og þar sem
kennslan er öll á íslensku fæ ég
aðstoð frá Guðjóni með að fara
yfir fyrirlestrana. Kennararnir
eru líka mjög góðir og hika ekki
við að hjálpa mér.“
Stefnir á doktorsnám
Priyanka er 24 ára. Hún ólst upp í
Katmandú í Nepal, yngst fjögurra
systkina. Faðirinn yfirgaf fjöl-
skylduna þegar Priyanka var
tveggja ára en móðirin og elsti
bróðirinn unnu fyrir heimilinu en
bróðirinn lést af slysförum árið
2008. Faðir hennar er líka dáinn.
Þegar dvalarleyfi Priyönku rann
út hér á landi fyrir rúmu ári ótt-
aðist hún að verða neydd til að
giftast einhverjum karli sem gæti
séð fjölskyldunni farborða ef hún
færi aftur til heimalandsins. Þau
eru örlög margra kynsystra hennar
þar. Hún vildi umfram allt vera
áfram á Íslandi og það vill hún
enn. „Þetta er besti staðurinn sem
ég gæti óskað mér að vera á,“ segir
hún. „Ég hef sótt um ríkisborgara-
rétt og ef ég fengi hann væri það
upphaf nýs ferðalags.“
Priyanka talar ljómandi góða
íslensku þótt hún hafi ekki dval-
ið hér á landi nema rúm þrjú ár.
Hún kom upphaflega til landsins
sem barnfóstra til Þórólfs Gunn-
arssonar framkvæmdastjóra og
Önnu Láru Steingrímsdóttur lyfja-
fræðings og barna þeirra. Þau eru
hennar nýja fjölskylda. Meðfram
starfinu stundaði hún nám við verk-
og raunvísindadeild Háskólabrúar
Keilis. Þar sýndi hún og sannaði að
hún er mikil lærdómsmanneskja og
í nýafstöðnum jólaprófum í lyfja-
fræðinni kveðst hún hafa fengið
góðar einkunnir enda hafi hún lagt
mikið á sig. „Maður uppsker eins
og maður sáir,“ segir Priyanka,
sem kveðst búin með eitt og hálft
ár í lyfjafræðinni og annað eins sé
eftir af BS-náminu. Því næst taki
við tvö ár í MS-námi. „Svo stefni ég
á doktorsnám (Ph.D) að því loknu,“
tekur hún fram.
Spurð hvað hún geri í frí stundum
svarar Priyanka: „Yfirleitt hef ég
ekki mikinn frítíma því námið og
vinnan taka nær allan minn tíma.
En ég hef mjög gaman af því að
elda og prufa eitthvað nýtt í þeim
efnum. Mér þykir líka skemmti-
legt að skrifa sögur og ljóð.“ Síðast-
liðið sumar kveðst hún hafa ferðast
talsvert. „Ég fór til Akureyrar
og Mývatns, líka til London, Sví-
þjóðar og Danmerkur. Svo fór ég
í flúðasiglingu og gekk mikið um
í Reykjavík til að kynnast höfuð-
borginni betur.“
Sakna er ekki nógu sterkt orð
Öðru hverju kveðst Priyanka hafa
samband við fólkið sitt í Nepal,
þó sjaldan vegna þess hve dýrt
það er að hringja á milli landa.
„Systkini mín eru ekki með net-
samband en stundum fara þau
á netkaffihús og geta haft sam-
band við mig þannig,“ útskýrir
hún. „Fjölskyldan hefur það fínt
og ég vona að hún skilji nú hvað
ég vil gera við líf mitt. Upp á síð-
kastið hef ég sent henni smá pen-
inga og veit að hún er ánægð.“
Langar hana ekki í heimsókn?
„Jú, auð vitað, en ég er svo hrædd
um að mér yrði ekki hleypt aftur
hingað. Með nepölsku vegabréfi
er ekki öruggt að ég kæmist aftur
frá Nepal vegna vandamála þar í
landi.“
Priyanka segir orðið sakna ekki
nærri nógu sterkt til að lýsa því
hversu sárt hún sakni fólksins
síns. „Stundum hugsa ég hvað ég
sé ólánsöm að vera svona langt
frá mömmu og systkinum mínum
en aftur á móti gerir það mig
glaða að vera hér þegar ég lít á
það sem ég hef í dag og það sem
ég mun hafa í framtíðinni. Ég á
líka góða fjölskyldu á Íslandi, hér
er skólinn minn og vinir mínir.
Allir sem ég kynnist hvetja mig
til að ná því besta út úr lífinu og
líf mitt í dag er það besta sem ég
gæti óskað mér.“
Priyanka er enn í jólafríi og hún
og Guðjón ætla að nota tækifærið
þennan daginn og skreppa austur
á Selfoss að hitta nepalska stúlku
sem er nýflutt til landsins. Guð-
jón er á sérútbúnum bíl sem hann
ekur sjálfur og er sestur undir
stýri þegar Fréttablaðsfólk skreið-
ist aftur af stað út í hálkuna.
Besti staðurinn til að vera á
Hin nepalska Priyanka Thapa fékk tímabundið dvalarleyfi hér á landi á síðasta ári af mannúðarástæðum. Nú lærir hún
lyfjafræði við HÍ og brillerar á prófum, auk þess að sinna fötluðum samnemanda sínum sem einnig gengur vel í náminu.
PRIYANKA THAPA „Ég hef sótt um ríkisborgararétt og ef ég fengi hann væri það upphaf nýs ferðalags,“ segir hún. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
LÆRA SAMAN Guðjón og Priyanka fylgjast
að í lyfjafræðináminu og hjálpa hvort öðru.
Stundum hugsa ég
hvað ég sé ólánsöm að
vera svona langt frá
mömmu og systkinum
mínum en aftur á móti
gerir það mig glaða að
vera hér þegar ég lít á það
sem ég hef í dag