Fréttablaðið - 21.03.2016, Qupperneq 20

Myndum af fermingarbarninu Elísabetu var raðað upp í E til heiðurs henni.
Kleinuhringir voru uppáhald Ingimars og átti vel við að nota
þá í skreytingar í fermingarveislunni hans.
Í veislu Ingimars Andra var bláum smarties dreift á borðin og
flögg hengd á veggina til að lífga upp á þá.
Til skreytingar í veislu Sigurðar Hrafns var notaður gamall gítar sem var mikið not-
aður af honum þegar hann var lítill og veiðistöng sem er uppáhald hjá honum í dag.
Guðbjörg keypti striga í metratali og klippti hann niður í renninga. Fékk sér svo hvítan blúndurenning, lagði yfir strigann og
fékk þannig fallega borðskreytingu.
Gamlir skór sem Ingimar lærði að ganga í voru skreyttir á
sama hátt og hafðir uppi á kökuborðinu í veislunni hans.
Algengt er að skreytingar í ferm­
ingarveislur séu í anda ferm­
ingar barnsins og oft eru hlutir
sem það á eða hefur notað nýttir
í skreytingarnar. Í veislum ferm­
ingarbarnanna Elísabetar Erlu
Birgisdóttur, Sigurðar Hrafns
Arasonar og Ingimars Andra
Ómarssonar sem öll voru fermd
á síðasta ári var raunin sú.
TiTill fyrir fjólubláa
Inga B. Jónsdóttir, móðir Elísa­
betar Erlu, segir tengdamóður
sína hafa átt heiðurinn af skreyt­
ingum í veislu Elísabetar Erlu.
„Hún gerði kertaskreytingarn­
ar og skreytti salinn ásamt mág­
konu minni. Efniviðinn í skreyt­
ingarnar keypti ég hér og þar,
kippti með mér pakka af hinu
og þessu ef ég sá eitthvað í takt
við þema veislunnar.“

Hrafnar alls sTaðar
„Þar sem sonur minn heitir Sig­
urður Hrafn langaði okkur að nota
hrafninn sem hluta af þemanu í
veislunni hans,“ segir Guðbjörg
Hulda Sigurðardóttir. „Við vorum
með krummaservíettur og svo sag­
aði ég út og málaði krumma sem
ég setti á borðin ásamt fjörustein­
um sem ég hafði stenslað hvíta
krumma á. Ég er mikið fyrir blúnd­
ur en líka grófa og náttúrulega
hluti og það er gaman að blanda
því saman.“ Guðbjörg segist hafa
gert flestar skreytingarnar með
góðum fyrirvara. „Það er sniðugt
að vera tímanlega í þessu og hafa
gaman af.“
KleinuHringjasKrauT
Ragnheiður Birgisdóttir, stjúp­
móðir Ingimars Andra, segir að
þau hafi viljað hafa skreytingarn­
ar öðruvísi, skemmtilegar, óhefð­
bundnar og að Ingimar væri sáttur
við þær. „Kleinuhringir voru upp­
áhaldið hans Ingimars og átti vel
við að nota þá í skreytingar. Skreyt­
ingarnar á borðum voru blómapott­
ar úr IKEA með þurrskreytingar­
svamp ofan í og álpappír utan um
hann. Svo þræddi ég litla kleinu­
hringi og vanillubollur á grill­
pinna og stakk ofan í. Ég tíndi strá
sem vaxa við sjóinn á Akureyri
og spreyjaði þau blá og stakk með
til þess að það stæði eitthvað eftir
þegar búið væri að borða úr skreyt­
ingunni.“
Ragnheiður segir skreyting­
ar alls ekki þurfa að kosta mikið
og það sé um að gera að hafa þær
skemmtilegar. „Og ekki er verra ef
hægt er að gæða sér á þeim. Ferm­
ingarveisla þarf ekki að kosta
mikið, aðalmálið er að gera daginn
eftirminnilegan og láta hugmynda­
flugið ráða för.“
Hugmyndaflugið
láTið ráða för
Nú er tími ferminga og margir sem halda veislur í tilefni þeirra þessa
dagana. Algengt er að salurinn sem veislan er haldin í eða heimilið séu
skreytt til heiðurs fermingarbarni. Skreytingar þurfa ekki að vera dýrar.
Elísabet Erla bjó gestabókina og pennann til sjálf í skólanum.
2 1 . m a r s 2 0 1 6 m Á N U D a G U r4 F ó l k ∙ k y N N i N G a r b l a ð ∙ h e i m i l i