Morgunblaðið - 23.09.2019, Síða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 23. SEPTEMBER 2019
✝ Ólöf Elín fædd-ist á Siglufirði 6.
ágúst 1930. Hún lést
11. september 2019.
Foreldrar Ólafar
voru hjónin Krist-
jana Margrét Árna-
dóttir, f. 22. janúar
1908, d. 1970, og
Davíð Guðjónsson
húsasmíðameistari,
f. 16. september
1902, d. 12. maí
1984. Móðursystir Ólafar var
Pála Sigríður Árnadóttir, f. 7.
febrúar 1912, d. 7. janúar 1995.
Eiginmaður Ólafar var Egill
Skúli Ingibergsson, f. 23. mars
1926, verkfræðingur og síðar
borgarstjóri. Börn þeirra eru: 1)
Kristjana, f. 27. júní 1955, maki
Þórólfur Óskarsson. Börn: Egill
Skúli, Elín, maki Guðjón Ágústs-
on, Margrét og Bryndís. 2) Val-
eru Ásdís Sigurðardóttir og Ás-
geir Sigurðsson. Alls eru barna-
barnabörnin orðin 18.
Eftir fæðingu Ólafar lá leiðin
til Reykjavíkur í Skerjafjörðinn.
Ólöf gekk í skóla þar, fór svo í
gagnfræðaskóla og í Húsmæðra-
skóla. 1952 giftist Ólöf manni sín-
um Agli Skúla og fluttist til Dan-
merkur með honum þar sem þau
dvöldu meðan hann var í verk-
fræðinámi. Eftir komuna heim
settust þau að í Skerjafirðinum
með tvö yngstu börnin. Frá 1960-
78 fluttist fjölskyldan reglulega
frá Mjólkárvirkjun til Flateyrar
og svo til Búrfells- og Sigöldu-
virkjana og börnunum fjölgaði í
fjögur. Enn urðu breytingar
1978 þegar Egill Skúli var ráðinn
borgarstjóri Reykjavíkur. Með
því kom meira álag og ábyrgð
bæði heima fyrir og opinberlega.
Ólöf var alltaf félagslynd og vin-
föst og vinmörg. Hún vann sjálf-
boðaliðastörf með Rauða kross-
inum og Hringnum og vann um
skeið í verslun.
Útförin fer fram frá Neskirkju
í dag, 23. september 2019, klukk-
an 15.
gerður, f. 30. júní
1956, maki Gunnar
Helgi Sigurðsson.
Börn: Hildur Pála,
maki Guðjón Guð-
jónsson, Inga Rán,
maki Theodór Jóns-
son, Atli Freyr, maki
Lára Hjörleifsdóttir,
og Illugi Þór, maki
Valgerður Fjóla Ein-
arsdóttir. 3) Inga
Margrét, f. 12. desem-
ber 1960, maki Ólafur Björnsson.
Börn: Ólöf Sif, maki Kristófer Ari
Te Mai Haroa, Andri Björn,
Ágústa Margrét, maki Guðjón
Örn Sigurðsson, og Skúli Geir,
maki Bertha María Arnarsdóttir.
4) Davíð, f. 22. janúar 1964, fv.
kona var Shannon M. Sears. Börn
þeirra Sóley Alexandra og Soffía
Elín. Maki er Fanney Dóra
Hrafnkelsdóttir og hennar börn
Elsku mamma.
Kveðja til þín og þakklæti fyrir
að vera þú.
Hrein og bein og alltaf tilbúin
að hjálpa. Þú sem varst einkabarn
foreldra þinna og Pálu ert nú orð-
in stolt ættmóðir 14 barnabarna
og 17 bráðum 18 langömmubarna.
Þú varst með alla afmælisdaga á
hreinu, elskaðir að gefa gjafir og
fylgjast með okkur vaxa og dafna
og voru fjölskylduveislurnar ófáar
og margar hefðir sem þú komst á.
Við áttum það sameiginlegt að
hafa gaman af fötum og að hafa
fínt í kringum okkur – og varst þú
alltaf flott og vel tilhöfð.
Elsku mamma, þín verður sárt
saknað af okkur öllum.
Saknaðarkveðja,
Valgerður (Gerða).
Það að mamma sé farin er eig-
inlega óskiljanlegt. Hún hefur
alltaf verið til staðar fyrir okkur
öll í fjölskyldunni. Það er vægast
sagt risastórt skarð höggvið í hóp-
inn. Þó að hægst hafi á henni hin
síðari ár var hún alltaf jákvæð og
hafði gaman af lífinu. Hennar
yndi var að sjálfsögðu alltaf að fá
fólk í heimsókn. Það fór enginn
svangari úr Kringlunni en hann
kom. Þar var alltaf til kaffi á
könnunni, eða te eða kók eða hvað
sem hver og einn vildi. Og alltaf
var til eitthvert góðgæti í ísskápn-
um eða inni í skáp sem birtist svo
töfrum líkast bara á augnabliki.
Nú eða það var skellt í pönnukök-
ur eða vöfflur til að gleðja þá sem
komu. Það voru góðar ástæður
fyrir því að það var alltaf góð hug-
mynd að stoppa við hjá ömmu. Öll
börnin, barnabörnin og meira að
segja barnabarnabörnin vissu að
það var gott að komast til ömmu.
En það var ekki bara maturinn
sem heillaði, heldur var það hlýj-
an og þessi góða tilfinning sem
maður fær þegar maður er virki-
lega og hjartanlega velkominn.
Mamma, eða Olla eins og hún
var alltaf kölluð, var ákveðin í sín-
um skoðunum og ekkert feimin að
setja þær fram. Nú bjó ég í mörg
ár í Bandaríkjunum og í hvert
sinn sem ég hringdi heim eða kom
heim þá fékk maður alltaf spurn-
inguna: „Er nú ekki komið nóg af
þessu? Viltu nú ekki bara hætta
þessari vitleysu og koma heim?“
Svo maður tali nú ekki um ef eitt-
hvert óveður var að skella á eða
einhver skotárásin var í fréttum.
Þá kom símtalið og maður fékk
pistilinn um klikkuðu Kanana.
Það tók hana 30 ár, en að lokum
fékk hún vilja sínum framgengt
og ég flutti aftur heim. Litli strák-
urinn hennar mömmu (þá orðinn
rúmlega fimmtugur) kominn
heim. Og svona eftir á að hyggja
gæti ég ekki verið ánægðari með
þá ákvörðun. Ég náði um það bil
fjórum góðum árum með mömmu
sem verða mér ævinlega afar kær.
Þessa litlu, skemmtilegu, fallegu
og hressu konu var sko gott að
eiga að. Hún var alltaf tilbúin að
styðja við mann þegar á þurfti að
halda. Og það held ég að allir viti
sem til hennar þekkja því hún
gerði það ekki bara fyrir mig
heldur fyrir alla vini og alla fjöl-
skylduna hvenær sem þess var
þörf. Hún gat verið hvöss og hörð
þegar þess þurfti með en það var
aldrei spurning um að hún meinti
vel.
Elsku mamma, þín verður sárt
saknað af svo mörgum og minn-
ingarnar sem hafa verið að hrúg-
ast upp í huganum að undanförnu
eru svo margar og margvíslegar
að þær gætu fyllt heilu bækurnar.
En það sem ég mun alltaf hafa frá
þér er að njóta lífsins og þess sem
það býður upp á á hverjum tíma.
Megi Guð geyma þig elsku
mamma. (Þetta sagðir þú svo oft
við mig.)
Davíð.
Elskuleg tengdamóðir mín,
Ólöf Elín Davíðsdóttir, Olla, lést á
Landspítalanum hinn 11. septem-
ber síðastliðinn á áttugasta og ní-
unda aldursári. Hún hlaut hægt
andlát í faðmi fjölskyldunnar.
Það er svo einkennilegt að þó
að dauðans sé vænst kemur hann
alltaf á óvart og söknuður læðist
að okkur og upp rifjast svo ótal
minningar.
Meðal þeirra minninga sem
fyrst koma upp í hugann er hve
vel var tekið á móti og vel hugsað
um okkur þegar við Gerða flutt-
um inn á tengdaforeldra mína í
Kringluna með börnin okkar fjög-
ur. Ekki man ég eftir öðru en
skilningi og umburðarlyndi þó svo
börnin væru hoppandi og skopp-
andi upp um húsgögn og veggi.
Það þrátt fyrir að Olla legði mik-
inn metnað í að halda heimilinu
hreinu og snyrtilegu. En það var
eitt af hennar áhugamálum að
eiga glæsilegt en jafnframt nota-
legt heimili þar sem alltaf var gott
að koma og öllum leið vel.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Ég kveð Ollu með miklum
söknuði en er um leið svo þakk-
látur fyrir allt sem ég og mín fjöl-
skylda áttum með henni.
Gunnar Helgi Sigurðsson.
Eftir sólríkt sumar er komið
haust. Á dimmum haustdegi
kvaddi tengdamóðir mín Ólöf Elín
Davíðsdóttir þetta jarðlíf, en hún
lést 11. september síðastliðinn á
90. aldursári. Kynni okkar hófust
árið 1985 er ég kynntist dóttur
hennar, Ingu Margréti. Sveita-
strákur úr Biskupstungum kveið
fyrir að hitta þau Ólöfu og Skúla í
fyrsta sinn, en það var ástæðu-
laust, mér var strax vel tekið. Við
Inga hófum fljótlega búskap í
þeirra skjóli. Það var góður tími
og börnin áttu athvarf hjá ömmu
þegar foreldarnir brugðu sér af
bæ. Ólöf var fædd 1930 og bjó í
Skerjafirði í Reykjavík mestalla
ævi, þar sem foreldar hennar
Davíð Guðjónsson trésmíðameist-
ari og Kristjana Árnadóttir
bjuggu. Við Fáfnisnes 8 reistu
þau Skúli sér svo hús árið 1960
ásamt foreldrum Ólafar.
Ólöf var mikil fjölskyldumann-
eskja, ung kynntist hún eftirlif-
andi eiginmanni sínum sínum,
Agli Skúla Ingibergssyni verk-
fræðingi, og saman fóru þau til
náms til Danmerkur. Heim komin
1954 tók að fjölga í fjölskyldunni
og á 10 árum fæddust þeim fjögur
börn; Kristjana, Valgerður, Inga
Margrét og Davíð. Ólöf sá um
heimilið á þessum árum, en Skúli
vann þá oft langt að heiman, enda
staðarverkfræðingur við margar
stórvirkjanir hér á landi. Raunar
var Ólöf þá einnig oft með honum
úti á landi og sá um margvísleg
störf í kringum uppbyggingu
virkjananna, t.d. í Mjólkárvirkjun
á Vestfjörðum, þar sem þau voru
með marga menn í vinnu. Þá
bjuggu þau mörg sumur á Búrfelli
þegar verið var að byggja Búr-
fellsvirkjun. Seinna tóku við önn-
ur verkefni, m.a. að standa við hlið
eiginmanns síns er hann var
borgarstjóri í Reykjavík árin 1978
til 1982, en því starfi fylgdi nokk-
ur erill og ferðalög er Ólöf sinnti
með prýði eins og öllu öðru sem
hún tók sér fyrir hendur. Eftir að
börnin voru farin að heiman hóf
hún verslunarstörf í fataverslun-
um, eða allt þar til hún fór á eftir-
laun. Áttu þau störf vel við hana
enda mannblendin smekkmann-
eskja. Síðustu 25 árin bjuggu þau
í Kringlunni 43, þar sem þau Skúli
undu hag sínum vel og sinntu fjöl-
skyldunni, en afkomendur þeirra
eru nú 33.
Ólöf hafði gaman af ferðalög-
um. Var afar gott að vera með
Ólöfu í slíkum ferðum, enda jafn-
an glatt á hjalla. Einnig fórum við
í einstaka veiðiferðir saman, en
Ólöf og Skúli stunduðu laxveiði
með góðum vinum, einkum Pálínu
frænku sinni og Andrési hennar
manni. Voru það góðar stundir,
enda var hún lunkinn veiðimaður
og hafði gaman af því að skáka
öðrum á þessu sviði sem töldu sig
mikla veiðimenn. Fjölskyldan fór
einnig saman til veiða í Laxá í
Hrútafirði um árabil.
Eftir að við Inga fluttum á Sel-
foss áttum við jafnan athvarf hjá
þeim Ólöfu og Skúla. Alltaf var
gaman að koma til Ollu, eins og
hún var jafnan kölluð af fjölskyld-
unni, og vel tekið á móti manni
með góðum veitingum. Spjallað
var um heima og geima og kom
maður aldrei að tómum kofunum
hjá henni, hún var víðlesin og
fylgdist vel með öllu og öllum,
ekki síst fjölskyldunni. Ég þakka
Ólöfu fyrir samfylgdina öll þessi
ár og fyrir okkar góðu vináttu
sem aldrei bar skugga á. Hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Ólafur Björnsson.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku besta amma mín, hjart-
ans þakkir fyrir hátt í hálfa öld af
endalausri ást og gleði. Hafandi
haft þig ekki lengra frá en hinum
megin við götuna framan af, og
svo ekki nema ögn lengra frá við
flutning ykkar í Kringluna um
aldamótin, þá er hægt að telja til
ótalmargar stundir saman og er
ekki síst þér að þakka hversu
óhemju samheldin þessi stóra
fjölskylda þín hefur alla tíð verið.
Fyrstu minningar mínar eru
frá heimsóknum ykkar afa til okk-
ar í Horsens og svo jólum og ára-
mótum sem við nutum hjá ykkur í
Skerjó með allri fjölskyldunni
þegar við komum hingað í frí þau
dönsku ár. Eftir að við urðum svo
aftur grannar er mér afar minnis-
stæður áhugi þinn á „góðum“ bíó-
myndum sem ég var óhemju
ánægður með að geta deilt með
þér á bestu árum vídeóleigunnar,
alltaf tvær á kvöldi, og svo að
sjálfsögðu allt íþróttagláp og sá
íþróttaáhugi sem hefur alltaf ver-
ið til staðar og hefur heldur betur
skilað sér til afkomenda ykkar
afa. Ég man bara ekki eftir þér
öðruvísi en í góðu skapi með ynd-
islega og afslappaða nærveru sem
gott var að sækja í hvort sem það
var til að láta troða í sig heljar
veislumat, „fáðu þér meira“ eru
orð sem öll fjölskyldan kannast
við með einstakri hlýju, nú eða þá
bara til að kíkja í eins og einn
kaffi, og að sjálfsögðu eitthvað
með því, og geta svo setið að
spjalli um hin ýmsu málefni í þó
nokkrar drykklangar stundir.
Þín verður sárt saknað, elsku
amma.
Þinn
Egill Skúli (yngri).
Elsku amma, það er svo margt
sem ég hugsa hlýlega til þegar ég
lít til baka á allt það sem við höf-
um gert saman sem fjölskylda í
gegnum tíðina. Það voru forrétt-
indi að fá að alast upp og hafa
ykkur afa hinum megin við göt-
una alveg þar til þið fluttuð í
Kringluna en þá var ég orðin
fimmtán ára. Yndislegt að geta
hvenær sem er kíkt á ömmu og
afa og alltaf þegar ég kom í heim-
sókn þá var hlýlegt spjall og gott
að borða, en þú varst alla tíð svo
dugleg að gera góðan mat, kökur
og prufa nýjar uppskriftir. Nokk-
uð sem flestir í fjölskyldunni hafa
tekið sér til fyrirmyndar og er því
alltaf gott að borða þegar við hitt-
umst. Í húsinu ykkar var líka fín-
Ólöf Elín
Davíðsdóttir
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og systir,
KARITAS JENSDÓTTIR
bókasafnsfræðingur,
sem lést 16. september, verður jarðsungin
frá Áskirkju í Reykjavík þriðjudaginn
24. september klukkan 13.
Axel Viðar Egilsson Katherine Anne Brenner
Pétur Már Egilsson Guðrún Helga Guðmundsd.
Ingólfur Ari Pétursson
Gréta Sól Pétursdóttir
Heiða Ósk Pétursdóttir
Jón Valur Jensson
Kolbrún Jensdóttir
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓNATAN ÓLAFSSON,
Lindasíðu 2, Akureyri,
lést sunnudaginn 15. september.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju
þriðjudaginn 24. september klukkan 13.30. Blóm og kransar eru
afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast hans er bent á minningar-
sjóð Björns Rúnarssonar: Banki 0354-13-200686,
kt. 141251-3259.
Sigrún Halldórsdóttir
Rögnvaldur Jónatansson Ásdís R. Jónsdóttir
Ólafía Jónatansdóttir Haukur Konráðsson
Sigurdríf Jónatansdóttir Björn J. Sighvatz
Brynjar Bragason Anna Þ. Ingólfsdóttir
Kristján Hálfdánarson Jóhanna S. Hansen
Rúnar Hálfdánarson Inga Helga Björnsdóttir
Daði Hálfdánsson Ráðhildur Stefánsdóttir
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
ÓSKARS JÓHANNESSONAR
Sóleyjarima 19, Reykjavík
Bergþóra Sigurbjörnsdóttir
Björg Óskarsdóttir
Jóhannes Óskarsson
Kristín Óskarsdóttir Einar Birgir Hauksson
Guðrún Jóhannesdóttir Skúli Þór Magnússon
og afabörn
Yndislega dóttir okkar og systir,
BIRTA HRUND INGADÓTTIR
lést á Landspítalanum þann 17. september.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 27. september kl. 15.
Áslaug María Gunnarsdóttir Sigurður Ingi Sigurðsson
Iða Brá Ingadóttir Ann Sigurðsson
Harpa Lind Ingadóttir Hrólfur Sigurðsson
Nora Sigurðsson
Einar Sigurðsson
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ANNA JÓNASDÓTTIR
Hlíf 1, áður Urðarvegi 11, Ísafirði,
lést á hjúkurnarheimilinu Eyri, Ísafirði,
mánudaginn 16. september.
Útförin fer fram frá Ísafjarðarkirkju
laugardaginn 28. september kl. 11.00.
Guðfinnur E. Jakobsson
Svanberg K. Jakobsson Ásta Baldursdóttir
Guðrún K. Sveinbjörnsdóttir
Guðmundur J.
Svanbergsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
TRAUSTI PÁLSSON
frá Laufskálum,
Hásæti 11a,
Sauðárkróki,
lést á Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki
föstudaginn 20. september.
Útför hans fer fram frá Sauðárkrókskirkju föstudaginn 4.
október kl. 14.
Linda Traustadóttir Hjalti Vésteinsson
Edda Traustadóttir Björn Jóhann Björnsson
Páll Rúnar Traustason
Aron Trausti, Tinna Birna, Erna og Atli