Morgunblaðið - 05.12.2019, Blaðsíða 55

Morgunblaðið - 05.12.2019, Blaðsíða 55
MINNINGAR 55 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER 2019 ✝ HöskuldurBjarnason fæddist á Syðri- Haga 8. júní 1929. Hann lést á lyfja- deild SAK 26. nóv- ember 2019. Foreldrar hans voru Bjarni Pálsson, f. á Ytri-Reistará 27. janúar 1886, d. 10. mars 1957, bóndi í Hátúni á Ár- skógsströnd, og Guðrún Emilía Jónsdóttir húsmóðir, f. í Birnu- nesi 6. júní 1894, d. 10. ágúst 1979. Höskuldur var yngstur fjög- urra systkina. Hin voru Hjalti, f. 18. maí 1917, d. 13. júní 2010, kona hans var Gíslína Vigfús- dóttir og eignuðust þau sex börn; Steinunn, f. 8. júní 1920, d. 13. október 2001; Jón Reynir, f. 26. september 1925, d. 20. jan- úar 1996. Hinn 2. júlí 1959 kvæntist Höskuldur eftirlifandi eig- inkonu sinni Ingibjörgu Ólafs- dóttur húsmóður, f. 2. júlí 1933 á Ísafirði. Foreldrar hennar voru Ólafur Guðmundur Elí Sig- urðsson skipstjóri, f. 14. nóv- or Emil og Ísfold Marý. 6) Ólaf- ur Páll, f. 31. mars 1975, giftur Önnu Laugu Pálsdóttur og eiga þau þrjú börn, Ísadóru, Sól- björtu og Tindra Pál. Barnabörn Höskuldar og Ingibjargar eru 18 og barna- barnabörnin eru orðin 20. Höskuldur bjó alla sína tíð á Hátúni á Árskógsströnd, fyrst með foreldrum og systkinum og síðar með Ingibjörgu konu sinni og börnum þeirra. Höskuldur var til sjós bæði á Ísafirði og Kaldbak á Akureyri. Hann fór á vertíð í Njarðvík. Ungur að aldri fór hann með bræðrum sínum í vegavinnu upp á Lágheiði. Hann bjó með sauðfé í Hátúni ásamt annarri vinnu. Hann var atvinnubílstjóri mestallt sitt líf og mikill bíla- áhugamaður. Hans fyrsti vöru- bíll var Austin árg. 1946. Sá hann ásamt Hjalta bróður sínum um mjólkurflutninga á milli Ár- skógsstrandar og Akureyrar 1960-1974. Mörg ár var hann í vegavinnu hjá Vegagerðinni. Hann sá um skólaakstur á Ár- skógsströnd og til Dalvíkur. Eft- ir að Höskuldur hætti sjálfur í rekstri réð hann sig hjá Soffíu dóttur sinni og tengdasyni árið 2000 við hópferða- og skóla- akstur. Útför Höskuldar fer fram frá Stærri-Árskógskirkju í dag, 5. desember 2019, og hefst athöfn- in klukkan 14. ember 1907 á Nesi við Skutulsfjörð, d. 6. júní 1974, og Emma Ragnheiður Halldórsdóttir húsmóðir, f. 21. október 1915 á Minnibakka í Skálavík, d. 13. október 1989. Höskuldur og Ingibjörg bjuggu alla tíð í Hátúni á Árskógsströnd. Börn Höskuldar og Ingi- bjargar eru: 1) Bjarni Halldór, f. 3. október 1957, d. 25. febrúar 1996. Börn hans eru Steinunn, Elín Jóhanna og Höskuldur. 2) Elías Þór, f. 25. apríl 1959, kona hans er Elísabet Sigur- sveinsdóttir, börn þeirra eru Jó- hann Björgvin, Margrét Ósk og Birkir Páll. 3) Guðrún Emilía, f. 4. júní 1961, börn hennar Ásta Ingibjörg, Höskuldur Freyr og Bjarni Jón. 4) Soffía Kristín, f. 19. maí 1963, gift Bóasi Ævars- syni, börn þeirra: Freydís Inga, Hjördís Jóna, Ævar og Arnar Óli. 5) Ragnheiður Inga, f. 8. júlí 1971, gift Sigtryggi Sigtryggs- syni og eiga þau tvö börn, Vikt- Elsku heimsins besti pabbi er farinn frá okkur. Hann kvaddi á svo fallegum og björtum degi, sem var lýsandi eins og hann sjálfur var. Þakklæti er mér efst í huga. Þú gafst mér dásamlega æsku. Þú elskaðir svo fólkið þitt og vildir allt fyrir okkur gera. Pabba þótti svo vænt um sveitina og sveitunga sína. Sýndir afa og langafabörn- unum þínum svo mikla vænt- umþykju. Ég veit að það verður erfitt fyrir litla fólkið á efri hæðinni í Hátúni þegar enginn afi er niðri í holunni sinni og enginn afi til að kúra hjá. Ég var ekki há í loftinu þegar ég sóttist í að vera með pabba í bíl- unum og á tækjunum. Bílar var okkar sameiginlega áhugamál. Ung vann ég með pabba í Vega- gerðinni. Öll sumur var ég með honum í heyskapnum. Pabbi vann lengst af ævi sinnar við akstur og fyrsti vörubíllinn hans var Austin árg. 1946. Hann vann við vegagerð, keyrði mjólkinni úr sveitinni í mjólk- urbrúsum til Akureyrar. Á vet- urna þegar allt var á kafi í snjó gat það tekið alveg upp í sólar- hring að komast til Akureyrar. Hann keyrði í mörg ár skólabíl- inn á Árskógsströnd og þegar hann „hætti“ að vinna fór hann að keyra rútur hjá mér og Bóasi. Pabbi var húmoristi og gat alltaf séð spaugilegu hliðina á öllu. Oft erum við búin að gera grín hvort að öðru og hlæjum svo saman. Honum hlýnaði allt- af um hjartarætur þegar hann heyrði Hátúnshláturinn í okkur skellibjöllusystrunum. Ég var ekki nema 18 ára þegar ég eign- aðist tvíburana mína, sem voru fyrstu afabörnin hans. Ég bjó hjá mömmu og pabba í eitt og hálft ár með tvíburana í Hátúni. Ég er svo þakklát fyrir hvað pabbi var hjartahlýr og góður við okkur. Honum fannst alltaf að tvíburarnir væru dætur sínar frekar en barnabörn, því við vorum svo mikið í Hátúni. Eins voru synir mínir mikið með afa sínum, enda allir bílaáhuga- menn. Pabbi er mín fyrirmynd í líf- inu. Hann var alltaf hörkudug- legur, vandvirkur og ósérhlíf- inn. Svolítið sérvitur og með fullt fang af Hátúns-þráa, gafst ekki upp svo auðveldlega. Eftir vinnudaginn var legið í grasinu undir bílunum og heyvinnutækj- um, sá sjálfur um allar viðgerð- ir. Nú síðustu árin var hann að gera upp gamlan Willys-jeppa árgerð 1946 og er sá bíll eins og nýr. Bíllinn fékk skráningu núna 22. nóv. síðastliðinn. Vel gert af níræðum manni. Pabbi vildi alltaf hafa snyrtilegt í kringum sig, hann beygði sig eftir einu strái ef hann sá það í hlaðinu. Hann var gestrisinn maður og höfðingi heim að sækja, ef einhver kom í hlaðið þá dreif hann fólkið inn í mat eða kaffi, því enginn átti að vera svangur. Pabbi hafði gaman af því að aka upp á hálendið og var ég búin að fara margar æv- intýraferðir með honum. Ég veit að Bjarni bróðir tekur vel á móti þér. Þið voruð eins með það að birtast í kaffi hjá mér þegar enginn var á ferðinni vegna hríðarbyls, vel veður- barnir og brosandi út að eyrum. Ég sakna þín svo mikið elsku pabbi, takk fyrir öll símtölin og allar samverustundirnar sem voru margar. Ég mun ætíð sakna þín. Hvíl í friði elsku pabbi. Þín dóttir, Soffía Kristín. Pabbi minn, nú eru 29 lífin þín talin. Það eru forréttindi að eiga pabba eins og þig í 48 ár. Þú vannst þessa lotu með reisn. Ég er þakklát fyrir að nú hvílir þú í friði án allra verkja og van- líðunar. Þú hefur gert fjöl- skyldu þinni og samfélaginu svo mikið. Þið mamma eignuðust sex börn, 15 barnabörn og 17 barnabarnabörn. Þvílíkt ríki- dæmi, enda varstu stoltur af þínum fjölskyldumeðlimum. Logn eða ekki logn þegar hitt- ingur var, þá þótti þér alltaf mjög vænt um alla ólátabelgina, það var bara kókómjólk og kúl- ur á línuna. Einstök heppni þín í óheppn- inni var alveg takmarkalaus. Hvort sem það spólaði á þér traktor, þú fékkst felgu í haus- inn eða stórsjó uppi á dekki þá var þinn tími ekki kominn. Þér þótti vænt um systkini þín enda ólst ég upp hjá stórfölskyldu þar sem bróðir þinn byggði með þér Hátún og þar bjuggum við saman, þú og mamma með sex börn, bróðir þinn Jón, systir þín Steinunn og mamma þín Emilía. Hjalti var svo skammt undan. Ég er innilega þakklát fyrir að hafa fengið að alast upp við svona aðstæður þar sem allir hjálpuðust að við að láta hlutina ganga. Að öllum ólöstuðum þótti þér vænst um mömmu enda genguð þið hlið við hlið allt ykkar líf í 62 ár og það er mér mikil fyr- irmynd að hafa það að leiðar- ljósi. Minningar um allar há- lendisferðirnar standa sterkar. Þú kenndir mér að skilja hversu ómetanlegt hálendið var, sér- staklega á þessum tíma þar sem náttúran var algjörlega ósnortin og hvergi hræðu að sjá. Fjöl- skyldan, Axel með eða án gíra, nestið hennar mömmu og enda- laus ævintýri og allt þér að þakka. Með aldrinum myndaðist með okkur mikill vinskapur og trún- aður og það styrktist meir og meir allt til enda. Þú varst ein- staklega ljúfur og vel innrættur maður og varst mér alltaf hjálp- samur og félagi í senn. Ég er svo óendanlega þakklát fyrir að hafa notið þess heiðurs að vera dóttir foreldra minna og einnig þakklát fyrir þann tíma sem þið fenguð saman því bæði eruð þið mínir rúbínsteinar. Ég á eftir að sakna samræðnanna við þig pabbi minn um allt og ekkert og aðallega það sem við vorum sammála um að vera ósammála um. Tilfinningin að sjá ekki græna súbbann keyra upp að húsinu mínu og heyra „er ekki einhver heima“ sönglað glaðlega í forstofunni er einkennileg. Ég er þakklát fyrir að hafa fengið þessa síðustu viku með þér uppi á spítala og náð vonandi að létta aðeins til með þér síðasta spöl- inn. Það er stórt skarð sem myndast þegar svona sterkur einstaklingur eins og þú, pabbi, kveður. Þetta skarð verður mér áskorun að takast á við. Ég vona svo innilega að þér líði vel núna vegna þess að þú átt það svo skilið. Takk fyrir að hrósa ávallt börnunum mínum og manni, það gleður mitt hjarta. Ég veit að þér þótti mikið vænt um þau. Það gleður mig líka að þú fékkst ósk þína uppfyllta um að búa alltaf í Hátúni og halda bílprófinu allan þinn lífstíma. Elsku besti pabbi minn, ég elska þig óendanlega mikið og bið að heilsa Bjarna og öllu teyminu. Sjáumst síðar! Ragnheiður Inga Höskuldsdóttir. Nú hefur haft vistaskipti minn góði granni og vinur Höskuldur í Hátúni. Hann var kominn á 10. áratuginn þegar hann kvaddi, en samt er maður óviðbúinn umskiptunum. Hann hafði sýnt það á langri ævi að hann var fljótur í heimanbúnaði þegar á hann var kallað. Svo var og í þetta sinn. Við ólumst upp saman sitt hvoru megin við Kálfsskinnslækinn, sem liggur í alldjúpu gili og myndar að mörgu leyti umgjörð um æsku- minningar okkar til áratuga. Þetta gil notuðum við til að renna okkur á skíðum, niður öðrum megin og aðeins upp hin- um megin, því snjórinn í þá daga lokaði læknum svo okkur var óhætt. Aðeins um tvö og hálft ár skilja okkur að í aldri svo að við lékum okkur mikið saman á barnsárunum. Fyrir skömmu síðan er við dvöldum við gamlar minningar kom í ljós að við mundum mjög vel eftir sama atvikinu, sem tengdist Studebaker-vörubíl, sennilega árgerð 1929, 1 1/2 tonn að burð- argetu, grænn að lit. Það var að hausti 1934 að þessi bíll kom með Skandia miðstöðvareldavél í nýja viðbyggingu í Kálfsskinn. Var þetta mikill viðburður og mörg börn á bæjunum hópuðust saman til að fylgjast með þessu undratæki. Hraði bílsins ekki meiri en svo að við fylgdum honum fast eftir, enda farið eft- ir troðningum og yfir óbrúaða læki, en engir nothæfir vegir voru til á þessum tíma hér í sveit. Þessi atburður varð okkur minnisstæður og mótaði e.t.v. að einhverju leyti þá tækni og vélaöld sem fram undan var. Við urðum sjálfir að smíða okk- ar bíla og báta, sem notaðir voru til að byggja þorp við bæj- arlækinn. Þetta varð okkur óþrjótandi verkefni æskudag- anna. Þar voru fá boð og bönn og frelsið óheft til athafna, eng- um leiddist að vera til. Frá þessum tíma hafa orðið ótrúleg- ar breytingar, sem engan óraði fyrir. Áhyggjuleysi æskudag- anna breyttist síðar í alvöru at- hafnir. Eftir að Höskuldur tók bílpróf 18 ára, hefur starfsvett- vangur hans að miklu leyti snú- ist um bíla og viðhald þeirra. Hann hefur verið atvinnubíl- stjóri alla sína starfsævi. Hann hefur oftast ekið eigin bílum og átt farsælan feril í sinni útgerð. Hann ók mjólkurbílum um ára- tuga skeið. og ávann sér hylli allra sem umgengust hann. Þetta var óeigingjarnt starf, sem þurfti úthald og þolinmæði. Hann var hraustmenni og hafði mikið úthald sem kom oft sér vel. Hann ók hertrukkum, á ár- um sem virkilega innihéldu mikla snjóavetur. Mjólkurbíl- stjórarnir yrðu nútíma þjóð- sagnapersónur fyrir störf sín í þágu sveitafólksins. Ekki ein- göngu fyrir að halda úti akstri sólarhringum saman við ótrú- legar aðstæður, heldur einnig til að þjóna bændum við ýmislegt svo sem innkaup, bankaviðskipti og flutninga margs konar. Í mörg ár ók Höskuldur ferða- fólki í lengri og styttri ferðir og aldrei var það vandamál að tala við fólk frá öðrum löndum, þótt aldrei hefði hann farið í tungu- málanám. Hann var trúr yfir litlu og nýtti hlutina vel. Hann var skilvís í öllum okk- ar viðskiptum gegnum árin, þar var handsalið næg trygging og þannig vildi hann að aðrir væru. Hvíli hann í friði. Ingibjörgu, börnum þeirra og fjölskyldum öllum sendum við Ása innilegar samúðarkveðjur. Sveinn Elías Jónsson. Höskuldur Bjarnason Sálm. 6.3 biblian.is Líkna mér, Drottinn, því að ég er magnþrota, lækna mig, Drottinn, því að bein mín tærast af ótta. Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar okkar ástkæru HILDAR DAVÍÐSDÓTTUR, Háteigsvegi 6, Reykjavík. Hreinn Hafliðason Valborg Davíðsdóttir Ragnar Breiðfjörð Ragnarsson Kristrún Davíðsdóttir Ásgeir Eiríksson Jenný Davíðsdóttir Ólafur Einarsson Elsa María Davíðsdóttir Daníel Sveinsson Jónína B. Sigurðardóttir Hafliði Hjartarson Hjörtur Hafliðason Anna Bára Baldvinsdóttir og systkinabörn Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, MARÍU GÍSLADÓTTUR húsmóður frá Bjargi í Norðfirði. Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Ísafoldar í Garðabæ. Helga Heimisdóttir Pétur Heimisson Ólöf S. Ragnarsdóttir Fanný Kristín Heimisdóttir Breki Karlsson Þorgerður Ragnarsdóttir Birna Heimisdóttir Heimir Heimisson Elín S. Óladóttir María Heimisdóttir Ófeigur Tryggvi Þorgeirsson barnabörn og barnabarnabörn Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ÁGÚSTÍNA SVEINSDÓTTIR, Hrafnistu, Reykjavík, áður til heimilis í Bólstaðarhlíð 48, lést laugardaginn 16. nóvember. Útförin fór fram föstudaginn 29. nóvember í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug. Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki Hrafnistu fyrir góða umönnun. Svanlaug Ragna Þórðardóttir Halldór Þórðarson Guðrún Gísladóttir Sveinn Þórðarson Guðbjörg Áslaug Magnúsd. barnabörn og barnabarnabörn Elsku vinur minn og félagi, EÐVARÐ H. VILMUNDARSON, Flatahrauni 1, Hafnarfirði, er látinn. Útförin fer fram frá Garðakirkju mánudaginn 9. desember klukkan 13. Dýrley Sigurðardóttir Elskuleg mamma mín, tengdamamma, amma, langamma og langalangamma, PÁLÍNA BJARNADÓTTIR, áður til heimilis í Heiðargerði 49, lést 26. nóvember á hjúkrunarheimilinu Mörk. Útförin fer fram frá Kópavogskirkju mánudaginn 9. desember klukkan 13. Blóm og kransar afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð Einars Darra, kt. 510718-1510, rnr. 552-14-405040. Sigrún Einarsdóttir Kristján Sigurgeirsson Einar Páll Tómasson Sigrún Erla Valdimarsdóttir Bára Tómasdóttir Andrea Ýr Arnarsdóttir Pétur Freyr Jóhannesson Erla María Einarsdóttir Vilhjálmur Pétursson Aníta Rún Óskarsdóttir Árni Kristján Rögnvaldsson Valdimar Einarsson Kristín Erla Einarsdóttir Ísabella Rós Pétursdóttir Baltasar Aron Pétursson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.