Fréttablaðið - 30.11.2002, Side 30

Fyrrverandi eiginmaður Elínar
er frá Bandaríkjunum og kynntist
hún honum á Íslandi þar sem hann
starfaði. Féll hún strax fyrir þess-
um mikla sjarma eins og hún orð-
ar það sjálf. Elín ákvað að flytja
með honum til Bandaríkjanna.
Hún segir þessa ákvörðun
stærstu mistök í lífi sínu.
Lifði í stöðugum
ótta um líf sitt
Fljótlega kom í ljós að maður-
inn á við geðræn vandamál stríða.
Hann beitti hana ofbeldi og lokaði
hana frá umheiminum. „Ég óttað-
ist stöðugt um líf mitt og var föst
milli steins og sleggju. Ég komst
ekki heim aftur af því að ég átti
ekki fyrir fargjaldinu og þurfti að
bíða eftir atvinnuleyfi í heilt ár. Á
meðan lifði ég stöðugum ótta.“
Elín var einstæð móðir þegar hún
kynntist fyrrverandi manni sín-
um. Fluttist dóttir hennar með
henni til Bandaríkjanna. Fljótlega
sá Elín að maðurinn var farinn að
snúa sér að dótturinni. Í mikilli
skelfingu ákvað hún að koma
barninu heim til Íslands og eina
leiðin til þess var að gefa hana frá
sér í fóstur. „Ég varð að setja vel-
ferð dóttur minnar á oddinn. Þetta
var ekki auðveld ákvörðun en sú
eina sem ég gat gert í stöðunni.
Dóttir mín varð óhult.“
Elín fór frá manninum um leið
og hún var komin með atvinnu-
leyfi í hendurnar. Hann hélt
áfram að ofsækja hana og tveim-
ur árum eftir skilnaðinn gekk
hann skrefinu lengra og nauðgaði
henni. Í kjölfarið varð hún ólétt og
eignaðist son árið 1992. „Ofsóknir
mannsins míns fyrrverandi héldu
áfram. Ég sá að ekkert lát yrði á
og vissi að ég varð að komast
heim eða enda í kistu.“ Á ákveðn-
um tímapunkti þegar ofsóknirnar
stóðu sem hæst ákvað Elín að
koma heim í snatri. Það var í nóv-
ember árið 1998.
Endar ná ekki saman
Eftir að Elín kom heim tók við
erfitt tímabil að hennar sögn. Frá
Bandaríkjunum kom hún með ít-
arleg sjúkragögn sem sýndu m.a.
lömun í hægri fæti eftir umferð-
arslys sem hún lenti í árið 1987
Þá var hún greind með gigt og
sjaldgæfan hjartasjúkdóm.
Þurfti hún að fara í endurmat hér
heima og það tók tíma. Elín var
úrskurðuð 75% öryrki. „Eftir að
ég kom heim og fór á öryrkja-
bætur hrundi efnahagurinn. Ég
bjó áður við þokkaleg kjör en í
dag skrimti ég ekki.“ Í yfirliti
sem Elín hefur í fórum sínum
kemur í ljós að heildartekjur
hennar eru rúmlega 119.000
krónur á mánuði. Af því greiðir
hún 77.000 krónur í greiðsluþjón-
ustu auk þess að greiða 13.400
krónur vegna skuldabréfaláns.
Til viðbótar við þetta dregur hún
fram álagningarseðil sem sýnir
að hún eigi að borga 12.291 krón-
ur til skattstjóra til áramóta
vegna húsaleigubóta og búið sé
að taka af henni barnabæturnar.
Eftir standa rúmar sextán þús-
und krónur. „Þá á ég eftir að
kaupa mat út mánuðinn, bensín á
bílinn og greiða lyfjakostnað.“
Máli sínu til stuðnings sýnir hún
gögn sem sýna að lyfjakostnaður
það sem af er þessu ári nemur
rúmum 50.000 krónum.
Hefur flúið undan
syni sínum
Sonur Elínar greindist með
geðhvarfasýki sem m.a. brýst út í
miklu ofbeldi. „Ég er að berjast
við það að koma honum í grein-
ingu á ný því stór hluti vanda-
málsins er að hann fékk ekki rétta
greiningu og þar af leiðandi ekki
rétt lyf. Ég hef ekki komist að því
biðlistar eru langir. Á meðan þjá-
ist hann.“ Elín segir drenginn ekki
þekkja muninn á réttu og röngu.
Hún hafi kallað til lögreglu út af
honum og þurft að flýja heimilið.
„Þegar bræðin svo rennur af hon-
um og hann horfir yfir eyðilegg-
inguna sekkur hann í þunglyndi
og vill binda enda á líf sitt.“ Elín
hefur leitað eftir aðstoð til að fá
stuðningsfjölskyldu fyrir son
sinn. Hún hefur verð á biðlista í
þrjú og hálft ár og er henni sagt
að ástæðan sé veikindi drengsins.
Hún segist vera komin að því að
gefast upp og biður góðhjartað
fólk að veita sér aðstoð með
drenginn.
Elín ræðir um hina misjöfnu
afstöðu sem fólk hefur til öryrkja
og það álit að öryrkjar séu ekki
eins og annað fólk og forsendur
þeirra til lífsins eigi að vera aðrar.
„Ég veit sjálf að ég stend mig vel
miðað við aðstæður og geri aðrir
betur. Ég gefst aldrei upp og í dag
berst ég fyrir tilverurétti mín-
um.“
kolbrun@frettabladid.is
30 30. nóvember 2002 LAUGARDAGUR
Ómar Ragnarsson
Eitt sinn var Ómar að lýsa knatt-
spyrnuleik í sjónvarpi og varð þá fóta-
skortur á tungunni undir lok viðureignar-
innar. Hann sagði: "Leiktíminn er alveg
að renna út. Dómarinn er kominn með
klukkuna upp í sig."
Hörður Magnússon
Gamli markahrókurinn úr FH, Hörður
Magnússon, gegnir nú starf i íþrótta-
fréttamanns á Stöð 2 og Sýn og á hann
stundum athyglisverða málfarsspretti í
knattspyrnulýsingum. Hér koma nokkrir
þeirra:
"Þarna sjáum við Houllier. Hann er
glaður á bragðið."
"Veron með fræga sendingu."
"Það er mikil barátta um samkeppni í
liðinu." Sagt um Liverpool.
"Við gerum nú örstutt hlé og komum svo
með síðari hálfleikinn fyrir handan."
"Helmingur leikmanna félagsins eru
uppaldir leikmenn." Um FH-liðið í knatt-
spyrnu.
Mismæli í beinni
Heimir Már Pétursson:
"Heilbrigðisráðherra tók ákvörðunina að
höfðu samræði við lækna."
Edda Andrésdóttir:
"Og talandi um snáka, hingað er mættur
Halldór Runólfsson, yfirdýralæknir, til
að ræða um hrossasóttina."
Kolfinna Baldvinsdóttir:
"Lögreglan lagðist til atlögu seinni
partinn í gær."
Auðun Georg Ólafsson:
"Kvennalistinn heldur áfram engum
þingmanni."
Steingrímur Ólafsson:
"Á köldum klaka hefur fengið mjög góða
dóna, afsakið ... dóma, í Noregi og
Svíþjóð."
Opnun Smáralindar
Það var við opnun verslunarmiðstöðvar-
innar Smáralindar á síðasta ári. Jóhanna
Vilhjálmsdóttir, annar af umsjónar-
mönnum þáttarins Ísland í bítið, var þarna
viðstödd og varla hafði fyrstu gestunum
verið hleypt inn í geimaldið þegar hún
stökk á einn þeirra, vopnuð hljóðnema
frá Stöð 2, og spurði - að sjálfsögðu í
beinni útsendingu: "Ertu að koma hingað
í fyrsta skipti?"
Hauslausir Kóreumenn
Jörundur Áki Sveinsson, knattspyrnu-
þjálfari, var einn af fjölmörgum fótbolta-
spekingum sem íþróttafréttamenn
Stöðvar 2 og Sýnar höfðu sér til halds
og trausts í lýsingum frá síðustu heims-
meistarakeppni í knattspyrnu. Hafði hann
vitaskuld margt til málanna að leggja,
eins og þetta, sem skaust út úr honum í
viðureign Suður-Kóreu og Póllands: "Þótt
Kóreumennirnir séu höfðinu styttri þá
eru þeir að vinna alla skallaboltana."
JK
Byrjandi í blaðamennsku, en nú þekkt
sjónvarpspersóna, fékk það verkefni á
Vísi að annast lesendabréf in. Dag
nokkurn barst bréf frá manni sem hafði
uppi skammir um Jónas Kristjánsson rit-
stjóra vegna leiðaraskrifa. Blaðamaðurinn
fór með bréfið inn til Jónasar og spurði
hvort hann vildi hnýta einhverju svari
aftan við bréfið. Jónas lofaði að athuga
málið og láta blaðamanninn vita. Svo
þegar Jónas komst í að lesa bréfið fannst
honum ekki ástæða til að svara því í
neinu, hripaði niður athugasemd þess
efnis á lappann og lagði á borð blaða-
mannsins. Þegar bréfið birtist í Vísi
daginn eftir stóð undir því: "Þetta er tómt
bull og ekki svaravert. JK"
Augnaðgerðin
Það var óhemju mikið að gera á Vísi í
tengslum við alþingiskosningarnar 1979.
Birtar voru myndir af öllum helstu fram-
bjóðendum flokkanna um allt land og
annaðist Jens úrvinnslu myndanna fyrir
blaðið. Þurfti hann vitaskuld að lagfæra
eitt og annað, svo að prentgæði þeirra
yrðu sem best, og dó þá aldrei ráðalaus.
Mitt í þessu kosningaamstri fékk Jens
Alexandersson, ljósmyndari blaðsins, í
hendur andlitsmynd af frambjóðanda úti
á landi, sem virtist alls ekki nægilega
vakandi yfir framboði sínu að mati ljós-
myndarans, enda var annað auga hans
lokað. Jens tók sig því til og "opnaði"
það, vitaskuld með tækni þessa tíma.
Skemmst er frá því að segja, að "upp-
skurðurinn" tókst vel, en daginn sem
þessi mynd birtist í Vísi voru símalínurnar
hins vegar rauðglóandi á skrifstofu blaðs-
ins. Umræddur frambjóðandi var
nefnilega eineygður.
Margrét Þóra um Ingimar Eydal
Mörgum þótti Margrét Þóra Þórsdóttir,
blaðamaður Moggans á Akureyri, hafa
komist einkennilega að orði í frétt sem
birtist 22. janúar 2002 í tilefni af því að
tónlistarhúsið Laugaborg í Eyjafjarðar-
sveit var tekið í notkun eftir viðamiklar
breytingar. Þar var einnig undirritaður
samningur um að flygill sem keyptur var
í minningu Ingimars Eydal skyldi
varðveittur þar næstu fimm ár. Fréttin
endaði svona: "Loks léku félagar úr
Hjómsveit Ingimars Eydal frá árinu 1993,
en Ingimar lést það ár, fyrir troðfullu
húsinu við góðar undirtektir."
Svín og mjólk
Ævar Kjartansson, þulur og dagskrár-
gerðarmaður hjá Ríkisútvarpinu til
margra ára, átti einhverju sinni að lesa
auglýsingu frá Kjötbúð Tómasar, þess
eðlis, að þar fengjust ný svínarif. Ævari
urðu hins vegar á smávægileg mistök við
lesturinn og hljómaði auglýsingin svo:
"Nýtt svínarí! Kjötbúð Tómasar."
Skemmst er frá því að segja, að kjötbúðin
fylltist á augabragði af fólki á öllum
aldri, enda vildi enginn missa af svínarí-
inu og ekki harmaði starfsfólk búðarinnar
þennan mislestur Ævars - sem vonlegt
var, miðað við athyglina sem þessi
auglýsing vakti.
Prentvillupúkinn
Sæmundur Guðvinsson var lengi blaða-
maður og síðar fréttastjóri á Vísi
og svo á DV eftir sameiningu síðdegis-
blaðanna. Eitt sinn hringdi hann
í Stefán Valgeirsson alþingismann til að
afla frétta af ákveðnu hitamáli í þinginu.
Stefán var tortrygginn í upphafi sam-
talsins og taldi hættu á að málflutningur
hans yrði affluttur í þessu "íhalds-
málgagni." Sæmundur kvaðst geta
fullvissað hann um að svo yrði ekki og
fyllsta hlutleysis gætt, enda væri Vísir
ekki flokksmálgagn. Stefáni varð
rórra og hafði á orði að helst væri blaða-
mönnum ættuðum að norðan treystandi.
Ummælum Stefáns var slegið upp á
forsíðu Vísis. Blaðið var nýkomið á
götuna þegar Stefán hringir í Sæmund
og var þungt í honum. Hann hefði mátt
vita betur. Auðvitað hefði íhaldsnepillinn
notað tækifærið til að reyna að niðurlægja
hann. Sæmundur kom af fjöllum og sagði
rétt eftir Stefáni haft í einu og öllu. "Það
má vel vera," svaraði Stefán ævareiður,
"en hér stendur í blaðinu: sagði Stefán
Valgeirsson alþingismaur í samtali við
Vísi." Bókstafurinn ð hafði óvart fallið
niður.
Agnes hrellir Jónas
Nafnaruglingur getur verið afar
hættulegur í blaða- og fréttamennsku.
Þegar óljósar sögur af yfirvofandi sam-
einingu Vísis og Dagblaðsins kvisuðust
út á sínum tíma, fór valkyrjan Agnes
Bragadóttir á stúfana til að fá sögurnar
staðfestar. Hún hringdi í menn út og
suður en hafði ekki erindi sem erfiði;
hver maðurinn á fætur öðrum neitaði
öllu og sagðist ekkert kannast við
sannleiksgildi þessa. Loks kom þó
að því að einn kannaðist við að hafa
heyrt eitthvað en sagði blaðakonunni að
hafa samband við Jónas Haralds; hann
vissi örugglega eitthvað um þetta. Og
þar átti maðurinn við Jónas Haraldsson
þáverandi fréttastjóra DB, og núverandi
aðstoðarritstjóra DV. Blaðakonan góða
hringdi hins vegar í Jónas Haralz
þáverandi bankastjóra Landsbankans
strax um kvöldið og þrefaði lengi vel við
hann um vitneskju hans á sameiningu
Vísis og Dagblaðsins.
Og það er Sigmundur Ernir Rúnars-
son sem slær botninn í þetta að sinni
með eftirfarandi áminningu:
"Við minnum á ellefu fréttir sem hefjast
stundvíslega klukkan 22:30."
Í fréttum er þetta helst
A U G L Ý S I N G
Bókaútgáfan Hólar hefur gefið út
bókina Í fréttum er þetta helst -
gamansögur af íslenskum fjöl-
miðlamönnum. Ritstjórar eru
Guðjón Ingi Eiríksson og Jón
Hjaltason og er þetta áttunda
bókin í þessum vinsæla gaman-
sagnaflokki. Skal nú gripið niður
í bókina Í fréttum er þetta helst:
Bókaútgáfan Hólar
ELÍN MAGNÚSDÓTTIR
Elín leitar stuðnings Hjálparstofnunar kirkjunnar og Mæðrastyrksnefndar Reykjavíkur. Hún
segist afar þakklát þessum stofnunum, án þeirra hefði hún ekki haft það af.
Elín Magnúsdóttir býr
við bág kjör ásamt
tíu ára syni sínum sem
á við geðræn vandamál að
stríða. Hún á að baki ofbeld-
isfullt hjónaband sem m.a.
knúði hana til að gefa frá
sér dóttur sína.
,,Berst fyrir
tilverurétti
mínum
Líf Elínar Magnúsdóttur hefur verið stormasamt.
Að baki á hún hjónaband þar sem hún þurfti að þola
bæði líkamlega og andlega valdbeitingu og hún gaf
dóttur sína frá sér til að forða henni frá svipuðum ör-
lögum. Í dag er hún fertug og býr við fátækt. Hún
elur önn fyrir tíu ára syni sínum sem á við geðrask-
anir að stríða.