Fréttablaðið - 17.12.2002, Blaðsíða 32
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Í upphæðum...
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
E
D
D
1
97
30
12
/2
00
2
edda.is
„Frábær stílgáfa“
„Allt sem á›ur hefur veri› sagt um stílsnilld,
ljó›rænan sagnaskáldskap og samfléttun
fljó›arsögu og sögu einstaklinganna á jafnt
vi› um Nafnlausa vegi og a›rar bækur
bálksins .... Skáldleg saga tuttugustu
aldarinnar ritu› af yfirs‡n, skilningi og
frábærri stílgáfu.“
Jón Yngvi Jóhannsson, DV
„fia› er fullkomlega fless vir›i a› breg›a sér
í fer›alag eftir Nafnlausum vegum.“
Úlfhildur Dagsdóttir, Kastljósi›
„Einari Má bregst ekki bogalistin frekar
en vanalega. Alveg dásamleg bók.“
Súsanna Svavarsdóttir, Ísland í bíti›
„Forvitnileg, frumleg og
hnitmi›u›“
„Ef fla› sem „á eftir a› ver›a“ í flessari skáldsögu
Péturs reynist jafn forvitnilegt, frumlegt og
hnitmi›a› og fla› sem flegar er or›i›, má ætla
a› Skáldsaga Íslands ver›i eitt af stórvirkjum
íslenskra bókmennta. Sú mynd sem Pétur er a›
framkalla me› flessum skáldskap er einmitt myndin
af sjálfum okkur - íslensku fljó›inni - flví vegurinn
til Rómar er raun vegurinn heim.“
Frí›a Björk Ingvarsdóttir, Mbl.
„Ótrúleg frásagnargle›i“
„Rosalega skemmtileg, mjög fyndin og frumleg hugsun.
Ég haf›i mikla ánægju af flví a› lesa flessa bók.“
Súsanna Svavarsdóttir, Ísland í bíti›
„Stórskemmtileg og hörkuspennandi saga sem
kemur ímyndunaraflinu á fljúgandi fer›.“
fiorger›ur E. Sigur›ardóttir, Kastljósi›
Ótrúlegar, frábærar
og frumlegar
Andri Snær
Magnason
Einar Már Gu›mundsson
Pétur Gunnarsson
3.
Mbl. skáldverk
3. – 9. des.
SÆTI
5.
Mbl. skáldverk
3. – 9. des.
SÆTI
2.
Bókabúðir MM
skáldverk
3. – 9. des.
SÆTI
Fyrsta prentun uppseld
Önnur prentun komin í v
erslanir
Fyrsta prentun á þrotum
Önnur prentun væntanleg
Fyrsta prentun á þrotum
Önnur prentun væntanleg
Bakþankar
Kristínar Helgu Gunnarsdóttur
Dýrð sé guði í upphæðum, tautaðilítil manneskja og skreytti pipar-
kökur við eldhúsborðið. Hvað eru
það háar upphæðir, mamma? Eru
það upphæðirnar sem fara í jólin?
spurði hún, hætti að skreyta og
horfði hugsandi á móður sína. Ha?
já, ætli það ekki, sagði mamman. Ég
hef aldrei hugsað þetta þannig.
Skyldu jólaskuldirnar hrannast upp
almættinu til dýrðar? Þeir sem hafa
ekki einu sinni svigrúm til að safna
skuldaupphæðum standa í langri bið-
röð hjá Mæðrastyrksnefnd. Þar er að
finna ungar mæður og eldri borgara.
Um alla eyju búa líka börn við óvið-
unandi aðstæður. Mannafli og fjár-
skortur veldur því að ekki er hægt
að liðsinna þeim fyrr en seinna.
Hvern varðar um það hvort gefa eigi
börnum brauð, kertaljós og klæðin
rauð?
LEPPUR, SKREPPUR, eyðslukló,
skuldafíkill og skemmdarvargur
koma til byggða fyrir jól með poka-
skjatta troðfullan af áli, ergelsi og
firru handa vesælum landa sem trúir
því að allt gull glói. Álgerður tekur
upp úr skjóðunni af áfergju. Það
skiptir ekki máli hvort við töpum eða
græðum. Það er einkamál Lands-
virkjunar. Það minnsta sem höfuð-
borgarbúar geta gert er að skuld-
setja sig fyrir svimandi upphæðum.
Opnum bara pakkann, dönsum dátt
og syngjum. Guð mun ráða hvar við
dönsum næstu jól. Upphæðirnar
þurfa ekki að vera himneskar, en
þær verða umfram allt að vera
stjarnfræðilegar.
JÓN, GUNNA, Pétur og Páll kæra
sig kollótt. Það er best að hafa þá
skoðun sem er tilskipuð – skoðun
sem flestir hafa. Af því skapast
minnst áreiti. Það líður að helgum
tíðum og mikils virði að gleyma sér
yfir hinu smáa. Hamingjan er í
smárahöllum og kringluköstulum
þar sem jólin hafa hreiðrað um sig.
Sveinkarnir kunna líka vel við sig
þar, enda lítill friður á fjöllum fyrir
skurðgröfum og jarðýtum.
SMÁFÓLK um eyjar og sker reynir
nú að halda sig á mottunni og vera til
friðs. Það getur reynst óbærilega
erfitt. Til dæmis ofbauð sveinka
háttatími hjá smáskottu og gaf eina
ofurlitla rúsínu í skóinn. Stubban út-
húðaði jóla með svo mögnuðum reiði-
lestri að svipaði til þess þegar draug-
ar eru kveðnir niður. Ef hann ætti til
ögn af stolti sendi hann bræður sína
með heilu kartöflusekkina til að hella
ofan í þennan litla inniskó, en líklega
er hann nú bara ljúfur, lætur sig
hafa skítkastið hljóðalaust og sendir
bræður sína með sæta mola. ■