Skessuhorn - 11.12.2019, Blaðsíða 26

MIÐVIKUDAGUR 11. DeseMbeR 201926
Pstiill - Geir Konráð Theódórsson
Vetrarstarf Félags kvenna í atvinnu-
lífinu á Vesturlandi (FKA) hófst ný-
verið með vel heppnaðri haustferð
sem jafnframt var vinkonuferð.
Félagskonur af Vesturlandi og úr
höfuðborginni áttu saman nota-
lega stund, funduðu og skemmtu
sér vel á Hvanneyri og í böðunum
í Krauma. Fundað var um starfið
innan FKA og jólainnkaupin nán-
ast kláruð á einu bretti á Matar-
handverkshátíðinni á Hvanneyri.
Íslandsmeistarakeppni í matar-
handverki, Askurinn 2019, fór fram
þennan dag. Það vakti mikla gleði
í hópnum þegar úrslit keppninn-
ar voru tilkynnt því meðal verð-
launahafa á sviðinu var FKA-kon-
an berglind Häsler sem tók á móti
verðlaunum úr höndum annarrar
FKA-konu þegar Havarí hlaut í Ís-
landsmeistaratitilinn í nýsköpun
fyrir bopp. Það var Anna Melsteð
félagskona í FKA og samskipta-
tengill FKA Vesturlands sem sá um
að afhenda berglindi verðlaunin en
á meðan var Prins Póló, maðurinn
hennar berglindar, sem stóð vakt-
ina fyrir austan og boppaði í beru-
firði til að anna eftirspurn.
Konur á Vesturlandi sem vilja
stórefla tengslanetið sitt, styrkja
sig og hafa áhrif til eflingar íslensks
atvinnulífs eru hvattar til að taka
þátt í starfi FKA og sækja um aðild.
FKA eru félagasamtök fyrir konur
sem eru stjórnendur og leiðtogar í
íslensku atvinnulífi. Hvort sem þú
ert stjórnandi, leiðtogi, átt eða rek-
ur þitt fyrirtæki - þá áttu heima í
FKA.
Það er ekkert betra en að fjár-
festa í sjálfri sér og sækja um að-
ild og taka árið 2020 með trompi
í góðum félagsskap. Umsókn í Fé-
lag kvenna í atvinnulífinu og nánari
upplýsingar um nefndir og deild-
ir má finna á heimasíðunni fka.is;
https://www.fka.is/umsokn.
Núverandi stjórn FKA
Vesturland:
Formaður: sandra Margrét sigur-
jónsdóttir.
Gjaldkeri: Gyða steinsdóttir.
samskiptatengill: Anna Melsteð.
Ritari: björg Ágústsdóttir.
Ingibjörg Valdimarsdóttir.
Þórhalla baldursdóttir.
Ingibjörg Valdimarsdóttir
Það gleður mig mikið að heyra
hvað skessuhornið hefur verið vel
lesið og ég hef haft alveg sérstak-
lega gaman af því að svara spurn-
ingunum frá hinum og þessum sem
ég hef rekist á síðan ég kom heim
frá Níger. Lesning pistlana hefur
greinilega vakið upp smá forvitni
um lífið í svona fjarlægu og fram-
andi landi og hvernig vitleysing-
ur frá borgarnesi nær að pluma sig
þarna úti. Algengustu svör mín hafa
verið eftirfarandi: „Nei, ég hef ekki
verið rændur“. „Jú, það er mjög
heitt þarna, en það venst“. „Tja, ég
efast um að samherjamenn hafi ver-
ið að vesenast í Níger, það er eng-
inn fiskur þar enda er þetta land-
lukt land og í eyðimörkinni.“
Það er þó ein spurning sem borið
hefur á góma oftar en ég átti von
á, og það spurningin um það hvort
hægt sé að kaupa eitthvað áfengt
þarna úti.
Þetta er góð spurning því lang-
flestir þeirra sem búa í Níger eru
múslimar og í íslamstrú er áfeng-
isdrykkja oftast bönnuð, sem og
að borða svínakjöt og annað sem
telst haram eða forboðið. Það eru í
kringum tveir milljarðar mannfólks
í heiminum sem iðka íslamstrú en
auðvitað er fjölbreytni í venjum
og siðum þessa fólks, alveg eins og
fjölbreytnin milli þeirra sem mæta
í jólamessu á Íslandi og þeirra sem
mæta í jólamessu í biblíubeltinu í
bandaríkjunum. Í Níger eru lang-
flestir súnní-múslimar af svokall-
aðri Maliki-túlkun sem útbreidd
er í Norður-Afríku, en einnig má
finna fólk sem iðkar aðra tegund
af íslam, eða kristna trú eða iðk-
ar afríska anda- og fjölgyðistrú.
stundum er gamla andatrúin iðkuð
í bland við önnur trúarbrögð, sem
kannski líkist því þegar íslending-
ar blótuðu á laun eftir kristnitöku.
stjórnarskráin í Níger inniheldur
klausu um trúfrelsi og þó það frelsi
sé ekki virt á átakasvæðum þar sem
Isis eða boko haram ráða ríkjum,
þá er þetta frelsi að minnsta kosti
virt í höfðuðborginni Niamey. Þar
eru moskur og bænaherbergi víða,
en einnig er hægt að finna kirkjur
og staði til annars konar trúariðk-
unnar.
Mér þykir ótrúlega áhugavert að
fræðast um siði og trú annarra, og
oft hef ég upplifað stundir þarna
úti þar sem ég hef verið alveg heill-
aður. Til dæmis eins og þegar ég
beygði fyrir horn á leiðinni í bak-
aríið og sá þúsundir manna koma
sér fyrir á götunni fyrir gríðarstóra
bænastund á Mawlid, afmælisdegi
spámannsins. eða þegar ég sá inn-
lendan vin minn, sem er Votti Je-
hóva, gjörsamlega brosa út að eyr-
um þegar hann frétti að trúarsöfn-
uðurinn hans væri líka til heima á
Íslandi og ég hefði oft fengið bækl-
inga frá þeim. en magnaðast fannst
mér að upplifa óvænt kvöld þar sem
andarnir voru dýrkaðir með dansi
og tónlist. Það er eitthvað sérstak-
lega kröftugt sem vaknar innra með
manni við að hlusta á trommutakt-
inn, sjá sandinn kastast til þegar
andinn kemur yfir berfættu dans-
arana og fólkið í kring klappar og
syngur með.
stundum óska ég þess að ég væri
trú- eða mannfræðingur til að geta
lært meira og greint betur frá líf-
inu í Níger. Það er heilmargt sem
ég hef líklegast misskilið vegna fá-
fræði og tungumálaleysis, en fyrir
fólk sem vill vita meira þá gleður
það mig að segja að ég frétti að al-
vöru íslenskur fræðimaður hefur
verið í Níger. Fyrir einhverjum
árum bjó Kristín nokkur Lofts-
dóttir á meðal WoDaabe-fólks-
ins í eyðimörkinni og skrifað um
þá reynslu bókina Konan sem
fékk spjót í höfuðið. Ég á eftir að
lesa þá bók en ég hef heyrt margt
gott um hana og hlakka til að lesa
hana.
en ég á enn eftir að svara spurn-
ingunni um áfengið. Fyrir marg-
an Íslendinginn er áfengi hálfgert
trúarbragð, sérstaklega þá sem
halda 1. mars hátíðlegan með bjór
og fara í pílagrímsferðir erlendis
á vínekrur og míkróbrugghús. sú
hegðun er kannski ekkert óvenju-
leg enda má finna í mannkynssög-
unni í kringum 33 guði, anda eða
dýrlinga sem tileinkaðir eru áfengi.
Fyrir ykkur sem hafið þessa spurn-
ingu í höfði þá gleður mig að segja
að í borginni Niamey eru margar
verslanir og veitingastaðir með alls
konar áfengi til sölu. Þar er öll-
um frjálst að tilbiðja þessa áfeng-
isvætti. en þarna úti, sem og hér
heima, tel ég þó vera best að dýrka
þennan andskota í hófi.
Geir Konráð Theodórsson
Get ég dýrkað andskotann í Afríku?
Pennagrein
Hamingjan eltir FKA konur á röndum um land allt
Björg Ágústsdóttir á matarmark-
aðnum.
Félagskonur sitja að snæðingi í Krauma við Deildartunguhver.
Ingibjörg Valdimarsdóttir og Sandra Margrét Sigurjónsdóttir.