Gríma - 01.09.1934, Blaðsíða 24

22
FEÁ SÉEA JÓNI LÆEÐA í MÖÐEUFELLI
Jón nokkur Bjarnason, sem síðar bjó á Grund og
Jarðbrú í Svarfaðardal, dvaldi um tíma i Möðru-
felli við gullsmíði. Um það leyti var þar til heimil-
is gamall karl, sem gefið hafði séra Jóni próventu
sína; var karl þessi forn í skapi, átti töluverða
peninga og geymdi þá á dyralofti frammi í bænum.
Var það siður hans að staulast fram á loftið á
hverju kvöldi um húslestrartíma, til þess að hand-
leika peningana. En svo bar við eitt kvöld um vet-
urinn, að karl komst ekki lengra en í loftsstigann
og varð þar bráðdauður. Jarðsöng séra Jón hann
á Grund og bar ekkert til tíðinda við þá athöfn.
Um kvöldið háttaði fólk í Möðrufelli eins og vant
var, en er séra Jón sat á rúmstokknum fyrir fram-
an konu sína og ætlaði að fara að smeygja sér úr
sokkunum, vatt próventukarlinn sér inn á gólfið
og var nokkuð gustmikill; sáu hann allir í baðstof-
unni, því að ljós hafði enn ekki verið slökkt. Þreif
karl til prests og kippti honum fram á pallinn, en
prestur byrsti sig og hrökklaðist þá karl aftur
fram í göngin. Ekki leið á löngu, að hann kæmi
aftur; gerði hann þrjár atlögur að presti og kippti
honum að lokum fram á mitt gólf, en þá rann
presti svo í skap, að hann réðist að karli, rak hann
fram öll göng og elti hann síðan — á nærfötunum
og sokkaleistunum — alla leið út og ofan í Grundar-
kirkjugarð. Hefur hann vafalaust lesið eitthvað
kröftugt yfir leiði karls, því að aldrei varð hans
vart framar. Síðan vakti séra Jón upp á Grund,
íekk lánuð föt og mann til fylgdar heim að Möðru-
felli. — Frásögn þessi er höfð eftir Jóni Bjarna-
syni, sem fyrr en nefndur.
Árið 1839 fékk séra Jón Möðruvallabrauð í Hörg-