Gríma - 01.09.1934, Blaðsíða 82
80 HEYENIR RÓSU Á GEITEYJARSTRÖND
Rósa hefði heyrt umganginn og lætin í eldhúsinu um
sama leyti, sem Jóhannes hefði dottið niður.
öðru sinni, að vetrarlagi, var Rósa stödd ásamt
fleira fólki á hlaðinu á Geiteyjarströnd. Heyrði hún
þá glöggt, að kirkjuklukkum var hringt á Skútu-
stöðum. Hafði hún orð á því við hitt fólkið, en það
þóttist ekki heyra neitt, enda er svo langt á milli
Geiteyjarstrandar og Skútustaða, að varla er hugs-
anlegt, að klukkuhljómur heyrist svo langt. Heyrði
Rósa til klukknanna æðistund, en fór svo inn í bæ.
— Morguninn eftir kom maður frá Skútustöðum og
sagði þá sorgarfregn, að Jón Jónsson, bróðir síra
Árna prófasts á Skútustöðum, hefði drukknað þar
á engjunum daginn áður.
Sögur þessar eru hafðar eftir Guðnýju Helgadótt-
ur, systurdóttur Rósu.
32.
Skðtutjörn.
(Handrit Harmesar Jónssonar í Hleiðargarði).
Skammt frá bænum Leyningi í Eyjafirði er tjöm,
sem kölluð er Skötutjörn. Hún er mjög djúp og hol-
bekkt, og vill það oft til að skepnur drepa sig í
henni. Nafn sitt hefur tjörnin fengið af því, að
nokkrum sinnum hafa menn þótzt sjá í henni kvik-
indi nokkurt, er þeir hafa ekki borið kennsl á. Hafa
þeir sagt, er séð hafa, að líkast væri það skötu að
skapnaði. Hafa menn orðið mjög hræddir við
skepnu þessa, en þó hefur það aldrei borið við, að
hún hafi gert neitt illt af sér. — Mun nú vera orðið
langt síðan hún sást síðast.