Fóstra - 01.10.1931, Qupperneq 10

8
Fóstra. 1. hefti. I. ár.
líta upp úr bókinni, hvenær, sem einhver grein hefir
verið lesin, og spyrja sjálfan sig að þessu líkum spurn-
ingum: „Hvaða efni var í þessari grein? Hvert var aðal-
atriðið? Er það samkvæmt öðru, sem jeg hefi heyrt
og lesið? Er það satt og rjett? Hvað var fallegast í
greininni? o. s. frv. Lestur veldur engum þroska, nema
því aðeins, að hann valdi hugsun um lesefnið.
Varist að vinna fyrir börnin, hjálpið þeim til að
hjálpa sjer sjálf. Leggið snemma grundvöll að sjálf-
stæði, það verður lieilladrýgsti arfurinn.
Heilsan fyrst ætti að vera einkunnarorð foreldra.
Heilsan er grundvöllur að allri gæfu barnsins. Skorti
hana stoðar lítt auður, mentun og alt annað ágæti
Það eru því ill skifti, að selja heilsu barns fyrir bók-
vit. Hafi barnið sex stundir afgangs skólavist, svefni og
máltíðum, þá ætti það að verja fjórum þeirra til úti-
leikja með góðum fjelögum, en tveimur til náms, skifta
þeim í tvær námsstundir og sje leikstund á milli. Þetta
er ekki aðeins g'ott fyrir lieilsu barnsins, lieldur er það
og hagur fyrir námið. Því að fárra mínútna nám í
skerpingi eftir útiveru vei’ður að meira gagni en
margra stunda nauðungarnám.
Það er vaixdasamasta staða, sem til er, að vera móð-
ir og faðir.
Reynið að skilja barnið, konxast að hugsunum þess
og hvötuixx og orsökuixi að athöfnum þess, það er eina
ráðið, til þess að hjálpa þvi, án þess að gera því rangt
til.
Ef barnið á að læra að heiðra föður sinn og móður,
og sýna þeim trúnað, þá verða foreldrarnir að heiðra
barnið. Munið altaf, að það er mannleg vera, með mann-
legum tilfinningum. Særið þær ekki að óþörfu. Talið