Fréttablaðið - 03.06.2020, Side 10

Frá degi til dags
Halldór
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Jóhanna Helga Viðarsdóttir RITSTJÓRI: Jón Þórisson jon@frettabladid.is, FRÉTTASTJÓRAR: Ari Brynjólfsson arib@frettabladid.is,
Garðar Örn Úlfarsson gar@frettabladid.is MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ.IS: Kristjón Kormákur Guðjónsson kristjon@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 80.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Björk Eiðsdóttir bjork@frettabladid.is MENNING: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is
LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is

Við eigum
hreinlega
ekki nógu
mikið af
brúnu fólki
til að níðast
á.

Græna
planið er
víðtæk
áætlun um
fjárfesting-
ar, fram-
kvæmdir og
atvinnu-
sköpun í
Reykjavík.
Aðalheiður
Ámundadóttir
adalheidur @frettabladid.is
Me-gas
Marga rak í rogastans við lestur
fréttar hér í blaðinu í gær þar
sem kunnáttumaður á sviði
bílgreina sagði að bílaframleið-
endur hefðu hætt að þróa bíla
sem ganga fyrir metani. Þetta
er smááfall því Sorpa er einmitt
að leggja lokahönd á gas- og
jarðgerðarstöð sem útlit er fyrir
að kosti milljarða og reyndar
einn mann forstjórastólinn líka.
Stöðin var sérstaklega ætluð
til framleiðslu á metani fyrir
bifreiðar. Hvað gerum við þá við
allt þetta metan frá Sorpu? Það
blasir ekki við en fram að þessu
hefur það verið brennt. Ætli
hefði ekki verið betra að sleppa
byggingu þessarar stöðvar
og nota gasið til að brenna
peningana sem þetta ævintýri
hefur kostað? Reikningsdæmið
um gasframleiðslu Sorpu virðist
ekki ætla ganga upp.
Loksins ferðamenn
Fyrsti hópur erlendra ferða-
manna er væntanlegur til lands-
ins í mánuðinum. Þetta eru ekki
dæmigerðir ferðamenn heldur
135 liðsmenn ítalska f lughersins
og hingað komnir til að sinna
loftrýmisgæslu. Þeir hefja gæslu-
störfin í fjórtán daga sóttkví
erlendis áður en þeir leggja
í‘ann hingað og svo fara þeir í
fjórtán daga sóttkví við komu
til landsins. Gert er ráð fyrir að
verkefninu ljúki eftir miðjan júlí
þannig að að verulegu leyti fer
það fram í sóttkví, eða þannig.
Reykjavík er tilbúin að hafa forystu um græna endur-reisn eftir Covid. Í gær samþykkti borgarstjórn Græna planið sem snýst um að setja loftslagsmál í
forgrunn allrar ákvarðanatöku hjá borginni. Græna plan-
ið er víðtæk áætlun sem gerir ráð fyrir að Reykjavík taki
forystu í aðgerðum til að bregðast við efnahagssamdrætti
og vaxandi atvinnuleysi og tryggi að þær verði í samræmi
við framtíðarsýn um kolefnishlutlaust borgarsamfélag og
metnaðarfull loftslagsmarkmið borgarinnar.
Græna planið – sem tekur til þrettán þátta – er hið
fyrsta sinnar tegundar á landinu um að leiðin út úr
kreppunni verði græn – með því að veðja á þróttmikið og
fjölbreytt borgarhagkerfi sem hvílir á stoðum traustra
grænna innviða. Á næstu vikum munum við halda
samráðsfundi með hagsmunaaðilum, aðilum vinnu-
markaðarins, háskólunum, fyrirtækjunum í borginni
og öðrum mikilvægum samstarfsaðilum til þess að eiga
samtal um spennandi grænt efnahagsplan til næsta ára-
tugar, um loftslag, loftgæði og lífsgæði. Þetta ár og næsta
vetur þarf að takast á við alvarlega stöðu atvinnuleysis
og annarra afleiðinga kórónaveirunnar. Því þarf að mæta
með fjárfestingum og fjölgun starfa. Næsti áratugur þarf
að vera áratugur aðgerða í loftslagsmálum. Þær þarf að
hefja strax og í samvinnu margra.
Reykjavík var lánsöm að pólitísk samstaða náðist
um þrettán skýrar aðgerðir sem fyrstu viðbrögð við
kórónaveirunni. Starfsfólk og kjörnir fulltrúar stóðu
þétt saman að neyðarstjórn og við að halda nauðsynlegri
þjónustu gangandi gegnum þennan erfiða tíma í vetur.
Nú er komið að næsta skrefi og það verður grænt.
Það er ljóst að borgarstjórn gengur í þessu efni í takt
við hug borgarbúa og landsmanna. Könnun sem Frétta-
blaðið birti á forsíðu í gær sýnir skýrt að mikill meirihluti
þjóðarinnar – og yfirgnæfandi meirihluti borgarbúa –
telur að það eigi að taka loftslagsbreytingar jafn föstum
tökum og stjórnvöld tókust á við Covid-19.
Það er mikilvægt að hlusta ekki aðeins á þetta sterka
ákall um grænna samfélag eftir kreppuna. Það er skylda
okkar að hlusta á þessar raddir, ekki bara gagnvart þeim
sem núna byggja samfélagið, heldur fyrir komandi kyn-
slóðir.
Græna planið
Dagur B.
Eggertsson
borgarstjóri
Reykjavíkur
Ástandið á götum flestra borga Banda-ríkjanna er kannski framandi mörgum Íslendingum sem hafa hvorki þurft að þola né verða vitni að kerfisbundinni kynþáttamismunun. Fáir Íslendingar hafa þurft að lifa við stöðuga mismunun og í
stöðugum ótta við misbeitingu og ofbeldi böðla í ein-
kennisbúningum. Líklega búum við flest við forréttindi
og erum notalega blind á þau.
En við getum því miður ekki skýlt okkur á bak við
neitt annað en að við eigum hreinlega ekki nógu mikið
af brúnu fólki til að níðast á. Ekkert í íslensku samfélagi
bendir til að staðan hér væri til minnsta sóma ef hér fengi
að búa fleira fólk af fjölbreyttari uppruna. Við þykjumst
vera einsleit þjóð, við teljum okkur það til tekna og við
viljum ekki breyta því.
Á árunum 2017 til 2019 bárust tæplega 400 kvartanir
til nefndar um eftirlit með lögreglu. Það sem af er yfir-
standandi ári hafa nefndinni borist 37 kvartanir. Ekki
liggur fyrir hvernig þeir sem kvarta undan lögreglunni á
Íslandi eru á litinn. En það liggur sannarlega fyrir að allt of
mörg þessara mála enda í ferli sem einkennist af áhuga-
leysi og djúpri sannfæringu um að yfirvaldið eigi ávallt að
njóta vafans.
Þær stofnanir samfélagsins sem eiga að þjónusta þau
okkar sem minnst hafa bakland, völd og fjárráð hafa alltof
margar af einhverjum ástæðum áunnið sér hatur og fyrir-
litningu skjólstæðinga sinna.
Öryrkjar hata Tryggingastofnun ríkisins, sjúkir hata
Sjúkratryggingar Íslands, atvinnulausir hata Vinnumála-
stofnun og allir sem hafa mannlegar tilfinningar hata
Útlendingastofnun.
Hverju ætli þetta sæti?
Fyrirlitning á fólki og heilu þjóðfélagshópunum verður
ekki til í tómarúmi. Stofnanamenning er raunverulegt
fyrirbæri sem mótast á löngum tíma. Slík menning er til
staðar innan allra opinberra stofnana og er ýmist jákvæð
í garð borgaranna eða neikvæð. Sumar stofnanir líta
á sig sem þjónustustofnanir en aðrar ekki. Samfélagið
umhverfis þessar stofnanir hefur áhrif á þessa menningu.
Ef alþingismenn fá að þrástagast á áhyggjum sínum af
kostnaði samfélagsins af meintu bótasvindli óprúttinna
letingja, hljóta stofnanir sem afgreiða bætur að hugsa sinn
gang og reyna að sýna viðleitni til að uppræta slíka glæpi.
Það er afhjúpandi að þegar búið er að brjóta allt að því
kerfisbundið gegn lögum um persónuvernd í baráttu gegn
bótasvindli einstaklinga beitir sama stofnun og sömu
stjórnendur nákvæmlega sömu lögum um persónuvernd
til að vernda þau fyrirtæki sem nýta sér hlutabótaleiðina.
Í Bandaríkjunum hefur svart fólk og brúnt búið við
mismunun og ótta frá því hvíta fólkið nam þar land.
Frelsi þeirra er skert á hverjum degi á ótal vegu. Þau eru
fátækari, fá lélegri menntun og færri tækifæri, og þeim
stafar stöðug hætta af lögreglu sem í orði kveðnu tileinkar
sér slagorðið að vernda og þjóna.
Við eigum að styðja baráttu Bandaríkjamanna fyrir
aukinni mannréttindavernd í sínu heimalandi. Gerum
það á auðmjúkan hátt og án þeirrar hræsni að okkar eigin
bakgarður sé einhver lystigarður jafnræðis, réttinda og
virðingar fyrir fólki.
Íslenska hatrið
3 . J Ú N Í 2 0 2 0 M I Ð V I K U D A G U R10 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN