Íþróttablaðið - 01.08.1983, Síða 75

ótrúlega góða þjálfun. Og því
sem meira er, leiðirnar sem
börnin hlaupa eða skokka eru oft
mjög erfiðar yfirferðar og það
eykur þol þeirra og hæfni.
En auðvitað er þetta aðeins ein
af skýringunum. Sagt er að
hlaupin séu raunar eina afþrey-
ing unglinga á þessum stöðum.
Aðrar íþróttir glepja þar ekki
fyrir, t.d. eins og knattleikir, sem
þekkjast ekki og fyrir langa löngu
vaknaði mikill metnaður og
samkeppni milli ættbálka að eiga
góða hlaupara. Það varð svo
aftur til þess að reynt var að
skapa þeim hlaupurum sem
sköruðu fram úr aðstöðu til þess
að æfa sig í hlaupum og séð var í
gegnum fingur við þá þótt þeir
stunduðu vinnu ekki eins reglu-
lega og aðrir.
Á síðari árum hefur enn annað
orðið til þess að unglingar í þess-
um löndum leggja mikið á sig við
æfingar. íþróttaframi er vísasti
vegurinn til þess að fá að ferðast
og jafnvel til þess að komast í
skóla. Stundum er góður íþrótta-
árangur eini möguleikinn sem
unglingarnir hafa til þess að
komast áfram. Þeir sjá fyrir sér að
þeir sem náð hafa langt í íþrótt-
um hafa það tiltölulega betra en
flestir aðrir landar þeirra, og því
verður það eftirsóknarvert að ná
góðum árangri. íþróttaafrekin
verða því lykill að því að brjótast
út úr hinni sáru fátækt sem er á
mörgum þessara staða og einnig
lykillinn að því að fá möguleika á
því að dvelja í öðrum löndum,
sent mörgum Afríkubúum þykir
mjög eftirsóknarvert.
En það þykir sameiginlegt með
öllum stórhlaupurunum frá
Afríku, að þótt þeim bjóðist gull
og grænir skógar víða annars
staðar en í heimalandi sínu, þá
eru þeir jafnan með hugann
heima og vilja helst setjast þar að.
Sannast þar hið fornkveðna að
þangað leitar klárinn sem hann
er kvaldastur.
Sem dæmi má nefna hinn
fræga stórhlaupara Henry Rono.
íþróttir opnuðu honum leið til
náms í íþróttasálarfræði við
Washington State University og
dvaldist hann þar um hríð.
Bandaríkjamenn buðu honum
allskonar námstyrki og aðstoð,
sérstaklega eftir að hann var far-
inn að setja heimsmet í lang-
hlaupunt og gerðu sér jafnvel
vonir um að hann myndi setjast
að í Bandaríkjunum og keppa
undir þeirra merkjum. En Rono
kærði sig ekkert um slíkt. Hann
lauk námi í skólanum, en féllst
aldrei á að keppa nema undir
merkjum heimalands síns,
Kenía. Sl. sumar var Rono leið-
togi nokkurra afrískra hlaupara
sem voru við æfingar í Sviss.
Gerðu nokkrir þeir bestu í hópn-
um samninga um keppni á meiri
háttar frjálsíþróttamótum í
Evrópu og fengu góðar greiðslur
fyrir — það góðar að þeir gátu
lifað þægilegu lífi og átt peninga
afgangs til þess að senda fjöl-
75