Íþróttablaðið - 01.10.1993, Blaðsíða 52

íþróttaparið:
Jónína Víglundsdóttir og Haraldur Ingólfsson
Hún er í fótbolta og hann er í fót-
bolta. Þau eru af Skaganum þar sem
allt snýst um fótbolta. jónína var kjör-
in besta knattspyrnukona landsins af
stöllum sínum Í1. deildinni í haust og
Haraldurerburðarás ísínu liði. Bæði
eru þau í landsliðinu. ÍÞRÓTTA-
BLAÐIÐ spjallaði stuttlega við þau
um fótboltann og sambúðina.
Hvar og hvenær kynntust þau
fyrst? Hvernig gengur að halda uppi
sambúð þar sem báðir aðilarnir eru á
fullu í íþróttum? Eru þau nokkurn
tímann samtímis heima? Fara þau
einhvern tímann saman í fótbolta?
Hvort þeirra er betra í fótbolta? Væri
betra fyrir sambúðina að aðeins ann-
að þeirra stundaði fótboltann?
Jónína: „Við kynntumst fyrir átta
árum en þá byrjuðum við að vera
saman. Fyrir þremur árum byrjuðum
við síðan að búa saman. Þegar viljinn
er fyrir hendi er allt í lagi þótt bæði
séu á fullu í íþróttum. Stundum væri
að vísu gott að eiga tvo bíla. þetta
verður svolítið pússluspil þegar við
erum hvort á sínum stað og þurfum
að mæta á æfingar. Við fylgjumst
auðvitað hvort með öðru og hvetjum
hvort annað. Við förum mjög sjaldan
saman í fótbolta. Það er þá helst í
sumarfríum, t.d. ef við förum eitt-
hvert í sumarbústað og þess háttar.
Þóttviðséum bæði áfullu ífótboltan-
um finnst mér við oft fá góðan tíma
saman á kvöldin, t.d. eftiræfingar. Ég
held að það skipti ekki máli hvort
báðir aðilarnir stunda íþróttir eða
bara annar svo framarlega sem sá,
semekki stundar fþróttir, hefuráhuga
á því sem hinn er að gera."
Haraldur: „Mérfinnst mjög spenn-
andi að við skulum vera bæði í fót-
bolta. Við höfum auðvitað bæði lagt
okkur fram en tökum tillit hvort til
annars, t.d. þegar um leiki er að
ræða. Við fylgjumst auðvitað hvort
með öðru í keppni. Hún er besta
knattspyrnukona landsins en ég get
víst ekki státað af slíku; sennilega
verð ég aldrei besta knattspyrnukona
landsins! Samt held ég að ég vinni
hana oftast þegar við förum f fótbolta
en hún lætur mig vita öðru hvoru að
hún sé best. Mér finnst erfitt að dæma
um það hvort æskilegt sé að báðir
aðilarnir stundi íþróttir. Ég hef ekki
prófað neitt annað. Við styðjum
hvort annað mjög vel og það er fyrir
öllu."
naa/mcyna/n a/m
Aánm
f/A.ym/nrii
Unnur Sigurðardóttir
frjálsíþróttakona og
sterkasta kona
íslands:
„Þjónninn vekur mig og Kevin
Costner með því að færa okkur
myndbandið „The Bodyguard" á silf-
urbakka ... nei, nei, bara létt spaug!
Ég vakna í 15 stiga hita, smeygi
mér í Nike-gallann minn og hlaupa-
skóna og fer út að skokka í Borgar-
garðinum okkar íslendinga. Klukkan
átta er ég mætt í vinnuna og heyri
eftirfarandi fréttir óma í viðtækinu:
Friður hefur komist á um heim allan,
atvinnuleysi á íslandi erO%, nógtil af
þorski á miðunum, Marel hefur varla
við að flytja út vigtar, Rússarnir vilja
kaupa afokkurógrynni af ullarvörum
og síðast en ekki síst, lambakjöt á
lágmarksverði. — Veljum íslenskt.
Um hádegisbilið liggur leiðin nið-
ur í World Class í eróbikk með vin-
konum mínum og þar fæ ég toppút-
rás. Síðan er skundað í „lunch" á
Hard Rock Café, borðuð kolvetnisrík
fæða og drukkið mikið vatn.
Eftir vinnu er ég mætt á Laugar-
dalsvöllinn í 20 stiga hita (enginn
kappklæðnaður), ásamtfleiri FH-ing-
um í frjálsum og þjálfarinn setur okk-
ur fyrir upphitun. Undur og stór-
merki: Það má kasta spjóti á vellin-
um! Þvílíkur lukkudagur! Eftir
upphitun meðgóðri leiðsögn þjálfara
tók við langþráð spjótkastsæfing á
hinum heilaga Laugardalsvelli (úps,
hann gæti nú skemmst!). Kannski var
þetta eini dagurinn sem leyft yrði að
kasta spjóti á vellinum svo um mið-
nættið er ég borin út af leikvangin-
um.
Komin eru nokkuð mörg skilaboð
frá „magastjóranum" um að hann
vilji fá eitthvað til að vinna úr svo ég
leik mér fimlega við pasta og alls
konar meðlæti. Bragðlaukarnir fara
að öskra af tilhlökkun. Ég sest að
snæðingi ásamt æfingaprógramminu
og skrái aðgerðir dagsins.