Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.01.2020, Síða 16

16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26.1. 2020
U
m helgina lýkur eftirtektar-
verðri sýningu Ólafar Nordal á
Kjarvalsstöðum. Verk hennar
eru vel þekkt, til að mynda
Þúfan í gömlu höfninni sem
hefur mikið aðdráttarafl eða
Geirfuglinn í fjörunni við göngustíginn í Skerja-
firði, en það listaverk er síbreytilegt því flóð og
fjara spila snilldarlega með því.
Ekki missa af henni
Og sýningin á Kjarvalsstöðum er með sama hætti
allt öðruvísi en þær sýningar sem verið hafa í því
góða húsi. Þar koma geirfuglar reyndar einnig við
sögu, raunverulegur og þekkt ímyndarverk sem
varð til áður en Finnur fuglafræðingur startaði
þjóðarátaki til að fá fágætt eintak af hinum út-
dauða fugli hingað heim, til þjóðarinnar sem hafði
lengi haft samviskubit yfir því hvernig fór fyrir
honum. En það er ekki síst verið að draga athygl-
ina að því á þessari sýningu hvernig sérkennileg,
óvenjuleg og söguleg eintök eru varðveitt af okkar
hálfu og vekur spurningar um hvort það sé gert
með boðlegum hætti. Þar er rætt um dánargrímur
tvær, önnur Einars Benediktssonar, og um heila
hans. Níels Dungal læknaprófessor og rektor Há-
skóla Íslands með meiru, í þessu tilviki helsti
krufningasérfræðingur landsins, tók upp á sitt
eindæmi ákvörðun um að geyma þessi minni
skáldjöfursins og síðari tíma menn hafa ekki endi-
lega haldið þeim til haga með þeim hætti sem
mætti ætla.
Þá eru vaxmyndunum góðu, sem Íslandsbersi
gaf þjóðinni til minningar um son sinn, einnig
gerð skil og eru þær tengdar afkomendum fyr-
irmyndarinnar með merkilegum hætti og á það
rót í sannri sögu um það þegar maður gekk fram
á vel varðveitt lík sem hopandi jökull hafði skilað.
Sá sem fann líkið áttaði sig á því eftir stundar-
korn að líkið væri af föður hans sem horfið hafði í
jökulsprungu á meðan sonurinn var enn í móður-
kviði. Þarna var faðir hans lifandi kominn fyrir
augum hans, miklu yngri en sonurinn sem stóð
yfir honum á þessum einstæðu „endurfundum“
manna sem höfðu aldrei sést.
Það er full ástæða til að hvetja fólk til að nota
þessa tvo síðustu daga til að berja sýninguna aug-
um áður en það verður um seinan.
Annars konar sýningar
En það eru sýningar víða um veröld núna eins og
endranær, ólíkar þessari og sumar fjarri því að
vera eftirsóknarverðar.
Það fer hrollur um heimsbyggðina yfir fréttum
um illviðráðanlegan kórónavírus sem í orðanna
fyllstu merkingu er dauðans alvara og enn óljóst
hvaðan hann kom og hvernig megi hemja hann.
Enn erum við minnt á hversu risastór veröld Kína
er. Borgin Wuhan, sem vírusinn er tengdur í
fréttum, hefur nú verið einangruð og alríkis-
stjórnin í Peking sett ferðabann á íbúa hennar.
Tiltölulega fáir höfðu heyrt þessarar borgar getið
áður en vírusinn lét vita af sér og kom því veru-
lega á óvart að íbúar hennar eru sagðir vera 20
milljónir og þaðan er beint flug oft í viku til stórra
flugstöðva á borð við Heathrow í Lundúnum. Í
fréttum eru sýndar myndir af því að heilbrigðis-
starfsmenn taka á móti ferðafólki frá sýktum
svæðum og mæla hvort farþegar eru með hita,
sem gæti sýnt fyrstu merki um vírusinn. Leik-
mönnum sýnist heldur lítið öryggi í slíkum vörn-
um, en sjálfsagt þó betri en engar.
Farsinn heldur áfram
Í Bandaríkjunum eru beinar útsendingar frá svið-
setningu á leikriti demókrata í þinginu sem fjallar
um tilraunir þeirra til að bola forsetanum úr emb-
ætti níu mánuðum áður en kjósendur fá sérstakt
tækifæri til að ákveða hvort þeir vilji hafa hann
áfram í Hvíta húsinu. Það er ekki það eina sem er
skrítið við þessa uppsetningu. Demókratar höfðu
fullyrt á fjórða ár að heljar samsæri forsetans og
Pútíns eilífa í Moskvu, stórglæpsamlegt athæfi
sem gerði Nixon að saklausu barni í samanburð-
inum, myndi leiða til þess að bola mætti forset-
anum frá. Tugir saksóknara og alríkislögreglan
komu svo algjörlega tómhent úr sínum langa leið-
angri sem kostað hafði milljarða í krónum talið og
fyllt alla fréttatíma í tvö ár.
Og þá, eins og hendi væri veifað, var dregið upp
leynilegt símtal úr allt öðrum hatti demókrata.
Það var á milli forsetans og hins nýja forseta
Úkraínu og var þó ekki leynilegra en svo að á
þriðja tug bandaríkjamanna hafði fengið að hlusta
á það „í beinni“ og sjálfsagt allmarkir Kiev-megin
samtalsins.
Og þegar Trump heyrði um ásakanirnar lét
hann samstundis skrifa samtalið upp og senda það
demókrötum á þinginu og var það ekki góð send-
ing fyrir þá. Því það reyndist vera allt annað sam-
tal en Adam Schiff samsæriskenningamaður hafði
Vito Crimi
mættur og fleira
er fréttnæmt
Reykjavíkurbréf24.01.20