Hvöt - 01.02.1948, Blaðsíða 23

H V Ö T
21
ingar. Eg hef nú skýrt frá útslitum
mótsins og minnst að öðru lítillega
á einstök lið.
Það dylst engiun, sem fylgdist með
gangi þessa móts, að þarna komn
fram margir mjög góðir einstakling-
ar, og að skólarnir hafa innan sinna
vébanda meginþorra þessa fólks, sem
byggir upp bezlu liðin hjá íþrótta-
félögunum. Það mun líka óhætt að
fullyrÖa, að handknattleikurinn sé
nú langsamlega útbreiddasta og vin-
sælasta íþróttagreinin, sem iðkuð er
meðal skólafólks", og því ekki að
undra, þó að hinir stærri skólar a.
m. k. hafi góðu liandholtafólki á
að skipa. Það kom einnig greinilega
í ljós, að allur þorri nemendanna í
þeim skólum, sem kepptu á mótinu,
fylgdist með leikjunum frá byrjun
til enda, og taldi ekki eftir sér það
erfiði, að komast inn á Hálogaland,-
J)ótt það sé hinn mesti galli við
þessi mót, að enginn nothæfur keppn-
issalur skuli vera til í Reykjavík,
og enginn nær en á Hálogalandi.
Eg er ekki í nokkrum vafa um það,
að þessi handknattleiksmót sam-
bandsins hafa á margan hátt mjög
mikla þýðingu.
I fyrsta lagi hafa þau íþróltalegt
gildi fyrir þá einstaklinga, sem taka
þált í þeim, og sluðla auk þess að
því, að nemendur almennt í skól-
unum æfi handknattleik.
I öðru lagi eru þau vettvangur,
þar sem nemendur úr hinum ýmsu
skólum kynnast hver öðrum, og
þrátt fyrir það, þótt máltækið segi,
að enginn sé annars bróðir í leik, er
fátt, sem gefur meiri þroska og
skapar heilbrigðari dómgrcind, en i-
þróttakeppni, sem liáð er af dreng-
skap og með fullri virðingu fyrir
keppinautum sínum og þeim leik-
reglum, sem farið er eftir. Það er
hinn rétti íþróttaandi.
Síðast, en ekki sízt, eru svo þessi
mót til eflingar S. B. S. og gefa
því betra tækifæri að vinna að bind-
indismálum, með því að gera starf-
semina fjölbreyttari og skemmtilegri.
Verðlaunaafhending mótsins fór
fram í hófi, sem S. B. S. gekkst fyr-
ir í Sjálfstæðishúsinu í Reykjavík í
tilefni 15 ára starfsafmælis síns 16.
marz. Þangað var boðið öllum sig-
urvegurunum, og þeim afhent verð-
laun, sem allt eru farandgripir,
bikarar, sem vinnast til eignar, séu
þeir unnir þrisvar í röð eða fimm
sinnum alls.
Eg vil svo að lokum þakka öli-
um, sem störfuðu að þessu móti,
og þá sérstaklega dómurunum, þeim
Baldri Kristjánssyni og Grímari
Jónssyni, sem dæmdu alla leikina
af hinni mestu snilld.
Kristján H. Benediktsson,
Kennaraskólanum.
jEskan,
Æskan er til í allt
með ólgandi lífsins þrá,
og hræðist ei heitt né kalt,
en hugsvölun kýs að ná.
Æskan er lélt i lund
með lífsglaðan, lireinan söng.
Já, hugljúf er hennar stund
og hver ein því tæpast löng.
A. B. S.