Samtökin '78 - Samtakafréttir - 01.12.1999, Síða 21

Hómóeros
um allan
heim - ísland
eftir H. Dehn
Þrátt fyrir góðar ferðabækur hef-
ur fátt vitnast um höfuðatriði
lífshátta og réttarfars hjá þess-
ari litlu þjóð á fjarlaegri heimskauta-
eyju. Hvað siðarétt varðar eru íslensk
lög oftast samkvæm þeim sem gilda í
skandinavísku löndunum. En þetta
ytra form segir þó mjög lítið. Dómur
um siðina ræðst einungis af raun-
verulegum lifnaðarháttum þessarar
þjóðar.
í landi þessu vekja hómóerótar
ekki umtal um sig. Þess vegna er að-
eins hægt að meta lagalega og fé-
lagslega stöðu þeirra með tilliti til
kynhegðunar allrar þjóðarinnar.
Hómósexúalitet er að meginreglu
ekki refsivert, þó er hægt að hegna
fyrir brot gegn unglingum innan 18
ára. En þessi lög segja heldur ekkert.
Því ísland er líklega eina landið í Evr-
ópu þar sem kynferðislegt frelsi
mannsins er næstum án nokkurra
takmarkana þegjandi viðurkennt og
virt sem lífslögmál.
Hagstæð lífskjör svo sem ríkuleg
næring, góð klæði og gott húsnæði,
mikil íþróttaiðkun og menntunartæki-
færi fyrir alla valda því að fólkið
þroskast snemma. Almennt hleypi-
dómaleysi og víðsýni gagnvart nauð-
synjum lífsins girða fyrir alla hræsni
og aðfinningasemi. í augum íslend-
inga hefur hið kynferðislega ekkert
óhreint við sig - þvert á móti, það er
með fullri vitund viðurkennt sem tján-
ing lífsgleðinnar. Þannig hafa aldrei
fallið dómar í þessu landi vegna hór-
mangs eða vændis. Þar eru hvorki til
vændiskonur né vændispiltar. íslend-
ingurinn er gæddur fágætri einlægni
hjartans og hreinleika sálarinnar.
Þannig verður skiljanlegt að þessi
þjóð þekkir nánast ekki siðferðisbrot.
Mikið er leyft, enn meira er látið óá-
talið. íslendingum er líka óljúft að
Við djúkboxið - vinsælasta
leikfang vestrænna ungl-
inga á sjötta áratug aldar-
innar, um það bil sem höf-
undur kynntist „heillandi
lífsþrótti" piltanna hér á
bera fram ákæru vegna
hugsanlegra kynferðis-
brota. Gerist það samt er
málið oftast látið niður
falla. Og sé ekki hægt að
komast hjá dómsúrskurði
er hann ávallt vægur, en
þó þarf næstum aldrei að
afplána refsinguna. Þess
vegna eru greinar um sið-
ferðisafbrot í íslenskum
blöðum afar sjaldgæfar.
Brot vegna hómó-
sexúalitets eru afar sjald-
an kærð. Það er langt síðan að af-
plána þurfti refsingu því viðvíkjandi
í fangelsi landsins. Ófáir kunnir ís-
lendingar hafa hómóerótískar til-
hneigingar. En um það hefur aldrei
neitt verið skrifað. Það er í hæsta
lagi skrafað um það í hljóði. Þótt al-
menningur sé ekki alveg að öllu
leyti sáttur við hómósexúalitet eru
þó engin dæmi þess að manni hafi
verið útskúfað félagslega ef hann
hefur bara lag á því að viðhalda til-
teknu ytra formi til málamynda. - Þá
gerir einkum æskan með sitt eðlis-
læga yndi af holdsins lystisemdum
oft engan mun á kynjunum - án
þess að hómóerótísk reynsla hafi
nokkurn tíma varanleg áhrif á fram-
vindu þroskans.
íslenska þjóðin er því líka gædd
heillandi lífsþrótti sem helst langt
fram á efri ár - sem gildir víst um
fáar aðrar þjóðir. Fæðingartalan er
há, og í því sambandi er athygli vert
að rúmlega 25 prósent allra barna
fæðast utan hjónabands. En þar
sem fólk er afar barngott eru þessi
börn að sjálfsögðu ættleidd og mun-
aðarleysingjahæli eru óþekkt fyrir-
brigði. Og náttúrlega gera hvorki
lögin né almenningsálitið mun á
skilgetnum og óskilgetnum börnum.
Eftirtektarverð er hin mikla lík-
amlega fegurð Islendinga, einkum
ungu kynslóðarinnar. Hún er mjög
gefin fyrir glaðværð, augun eru
björt og raddirnar óþvingaðar,
hreyfingarnar þokkafullar og einarð-
legar. Það er mikið hlegið, gjarna
sungið og ort, mjög mikið dansað.
Bakkusi er því miður þjónað heldur
ríkulega. íslendingar verða snemma
kynþroska, en snemma koma einnig
í Ijós frábærar listrænar og andlegar
gáfur.
Bræðralagsandinn er áberandi.
Varla er til nokkur önnur þjóð sem
er álíka gestrisin og hjálpfús. Af öll-
um þjóðum heims hefur hið litla ís-
land hIutfalIslega veitt hinum stríðs-
hrjáðu þjóðum mesta hjálp. Sérstak-
lega rausnarlegar voru vinargjafirn-
ar sem íslendingar sendu Þjóðverj-
um að stríðinu loknu.
Vissulega hefur lífið á þessari
suðurhafseyju við heimskautsbaug
einnig sínar skuggahliðar, sem evr-
ópskum áhorfanda hljóta þó að virð-
ast smávægilegar miðað við frjáls-
ræðið í lifnaðarháttum þessarar
þjóðar. Svo farið sé frjálslega með
orð Goethes má því með réttu segja:
Þar ertu maður,
þar máttu vera til.
SAMTAKAFRÉTTIR 21