Samtökin '78 - 40 ára afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2020, Síða 37

meira fundum við að gullið, kjarninn í verkinu, væri
þar. Leikritið yddaðist og varð um leið einlægara og
persónulegra. Við ætluðum að gera þetta að einhverju rosa
showi, byrja á söngleik með dragtussu sem er sjúklega
fabjúlös og í bullandi vörn, en síðan var stemningin á
lestrunum þannig að þetta varð bara að sögustund með
Bjarna. Bara ég að segja söguna mína í gegnum leikhúsið.
Og þannig færðist verkið nær kjarnanum.
Huernig hefði fortíðar-Bjarni brugðist uið
þessu? Að framtíðar Bjarni œtlaði að bera allar
þessar uiðkuœmu stundir úr fortíðinni á torg?
Eg held að hann hefði treyst honum. Fortíðar-Bjarni
hefði ekki meikað það sjálfur en hann hefði treyst mér.