Fjölrit RALA - 15.04.1988, Page 10

-4-
Meðalhiti á Hveravöllum tímabilið júní - september 1987 var 0,8 °C hærri en
meðalhiti þessa tímabils á árunum 1971 - 1986. Munar þar mestu um júní og
ágúst, sem voru rúmlega einni gráðu yfir meðaltali áranna 1971 - 1986.
Úrkoma á Hveravöllum var langt undir meðallagi í júní og ágúst, miðað við
meðaltal áranna 1971 - 1986, en var aftur á móti nálægt meðallagi í júlí. í
september var úrkoman nokkuð yfir meðallagi.
✓
A tímabilinu júní - ágúst voru sólskinsstundir á Hveravöllum 534, og er það 64
stundum meira en meðaltal áranna 1971 - 1980 (Trausti Jónsson
persónulegar upplýsingar). Júní og ágúst voru talsvert yfir meðallagi hvað
varðar fjölda sólskinsstunda, en júlí var aftur á móti undir meðallagi. Þegar á
heildina er litið má telja, að sumarið 1987 hafi verið óvenju þurrt, sólríkt og
hlýtt.
2 Uppgræðslusvæðin.
Til þess að forðast misskilning skal tekið fram, að með hugtakinu
uppgræðslusvæði er hér átt við þau stóru svæði, sem hafa verið grædd upp
síðan 1981. Með áburðartilraunum er átt við tilraunir á afmörkuðum spildum,
sem voru hafnar innan uppgræðslusvæðanna 1985. Um þær er fjallað síðar í
þessari skýrslu.
2.1 Yfirlit yfir uppgræðslusvæðin.
Frá því að uppgræðsla hófst á heiðunum fyrir sjö árum eru uppgræðslusvæðin
orðin svo mörg, að rétt þykir að gefa yfirlit yfir þau. Þetta er gert með korti
(3. mynd) og í 2. töflu, þar sem er sýnd staðsetning svæðanna, númer, hæð
þeirra yfir sjávarmáli, upphafsár uppgræðslunnar og heildarstærð hvers
svæðis. I 3. töflu er sýnt árlegt áburðarmagn á hektara, tegundir áburðar,
sem notaðar hafa verið og á hvem hátt fræi og áburði hefur verið dreift.
Heildarflatarmál uppgræðslusvæðanna er nú talið vera um 1250 hektarar, en
sú tala er ekki byggð á mælingum. Um 830 hektarar em á Auðkúluheiði, en
um 420 hektarar á Eyvindarstaðaheiði. Uppgræðslusvæðin hafa að langmestu
leyti verið opin fyrir beit frá upphafi, nema um 182 hektara afgirt svæði á Lurk
á Auðkúluheiði auk fjögurra minni girðinga, sem settar vom upp á heiðunum
vegna rannsókna á áhrifum friðunar og mismunandi áburðargjafar.
Uppgræðslusvæðin eru flest í um það bil 500 m hæð, nema svæðið á
Gíslaskálabungu, sem er í rúmlega 400 m hæð og svæðin við Seyðisá og
Helgufell, sem em að jafnaði í um 600 m hæð. Uppgræðslusvæðin eru þannig
flest við og ofan efri marka samfelldrar gróðurhulu þessara heiða, en þau
mörk hafa verið að færast neðar vegna gróðureyðingar.