Víkurfréttir


Víkurfréttir - 11.11.2020, Blaðsíða 9

Víkurfréttir - 11.11.2020, Blaðsíða 9
Viðskipti á veirutímum hafa aukist í matvöruversluninni Kosti í Njarðvík. Hjónin Arna Hrönn og Gunnar Felix hafa staðið vaktina í fjórtán ár. Sextíu ára verslunarsaga á sama stað. „Þetta hefur gengið vel og það hefur verið aukning hjá okkur að undanförnu,“ segja þau Arna Hrönn Sigurðardóttir og Gunnar Rúnarsson, eigendur hverfisverslunarinnar Kosts í Njarðvík. Þau segja að margir nýir viðskiptavinir hafi haft það á orði að það væri betra að koma í minni verslun vegna Covid-19 og það megi rekja aukninguna til veirunnar. „Þetta hefur gengið mjög vel en aukið atvinnleysi er áhyggjuefni og veturinn framundan sömu- leiðis,“ segir Gunnar. Í húsnæði Kosts er löng hefð fyrir matvöruverslun en Fíabúð opnaði á sama stað árið 1960 þegar Friðjón Jónsson hóf rekstur í Njarðvík. Þau segja að það séu margir fastir við- skiptavinir og það sé misjafnt hvað þeir koma oft. „Nágrannar okkar hérna í hverfinu segja að við séum eiginlega framhald af eldhúsinu,“ segir Arna og hlær. Hverfisverslanir eru þekktar fyrir að vera með langan opnunartíma en Kostur opnar eld- snemma og er með opið til klukkan tíu á kvöldin. Gunnar segir að þau reyni að hafa vöruverð eins lágt og mögulegt er en innkaup þeirra eru eins og gefur að skilja minni hjá birgjum en stór- verslanir gera og því fái þau vörurnar ekki á eins lágu verði. „Við fáum samt að heyra að við séum með hagstætt vöruverð og stundum meira að segja lægra en í stórverslunum á svæðinu. Sumir gera hér stórinnkaup hjá okkur,“ segir Gunnar. Kostur hefur verið þekktur fyrir að vera með ótrúlega mikið vöru- úrval miðað við stærð verslunar- innar. Séu viðskiptavinir með óskir um eitthvað sem sé ekki til í búðinni þá sé hægt að útvega vöruna fljótt og vel. Hjónin segja að þetta sé mikil vinna. „Maður er vakandi og sofandi yfir þessu. Þetta gengur þannig. Við erum á fullu í þessu og okkar fólk,“ segja þau og margir nýta sér að fá ferskar vörur eins og nýjan fisk og kjötvörur í hverfisversluninni en auðvitað er allt það helsta á boð- stólum í Kosti. Þau hjón hafa rekið Kost frá árinu 2006 en þau tóku við rekstrinum af Rúnari Lúðvíkssyni, föður Gunnars, sem byrjaði í verslunarrekstri 1994 í Keflavík en rak einnig Kost í nokkur ár. Í viðtali við þau hjón í Víkurf- réttum árið 2012 segir fyrirsögnin margt um þessa skemmtilegu hverf- isverslun: „Vinalegt andrúmsloft og þjónusta og vöruúrval með besta móti.“ Og það stendur enn. Framlenging á eldhúsinu 10 FIMMTUdagUrInn 5. janúar 2012 • VÍKURFRÉTTIR Flestir þekkja verslunina undir nafninu Fíabúð, en hún virðist blómstra ágætlega í núverandi árferði og mitt á milli tveggja stórverslana. Margir íbúar Reykja- nesbæjar hafa á orði að þarna sé vinalegt andrúmsloft og þjónusta og vöruúrval með besta móti. Hver sem skýringin er á velgengni Kosts þá kíkti blaðamaður í heimsókn til Gunnars þar sem hann sat á afar litlum lager verslunarinnar. Faðir hans Guðmann Rúnar Lúðvíks- son, sem nýlega er kominn á eftir- laun sat innar í enn minna rými og grúskaði í pappírsvinnu. „Hann kemur enn hingað karlinn, enda hefur hann aldrei verið vanur að sitja kyrr í langan tíma í einu,“ segir Gunnar en faðir hans, sem alltaf er kallaður Rúnar rak verslunina um tíma áður en Gunnar tók við keflinu. „Þegar ég kaupi Hólmgarð árið 1994 þá eru flestir kaupmennirnir á horninu að hætta. Þá fór maður að leita hugmynda út fyrir land- steinana. Maður heyrði af dönskum kaupmönnum sem voru að rífa sig upp aftur og voru að sérhæfa sig svolítið og reyna að gera hlutina svolítið öðruvísi,“ segir Rúnar en hann mætir enn á skrifstofuna eins og áður kom fram og börn þeirra hjóna hjálpa einnig til í litla fjöl- skyldufyrirtækinu. Kostur er hluti af Þín verslun sem er innkaupakeðja fjögurra verslana: Melabúðarinnar í Vesturbæ, Kass- ans í Ólafsvík, Miðbúðarinnar við Seljabraut í Reykjavík og Kostar. Fyrir u.þ.b. tuttugu árum voru 20 verslanir inni í keðjunni en nú standa fjórar eftir. Keðjan sér um innkaupasamninga við framleið- endur og stórkaupmenn og sam- eiginlega markaðssetningu verslan- anna að hluta til. Gunnar segir að Melabúðin sé kannski ekki bein fyrirmynd að verslun þeirra hjóna en það sé frábær búð sem ekki sé slæmt að vera líkt við, sannarlega megi taka hana til fyrirmyndar. Erfitt að keppa við risana Gunnar segir samkeppnina við risana allt í kring vera djöfullega, bilið milli búðanna er að hans mati allt of mikið þegar kemur að verði en hins vegar séu þau að rembast eins og rjúpan við staurinn við að keppa við stærri búðirnar. Það segir Gunnar takast ágætlega. „Við erum ánægð á meðan við ›› Matvöruverslunin Kostur í Njarðvík gengur vel í erfiðri samkeppni við matvörurisana. ›› Hálfrar aldar saga matvöruverslunar á sama stað: Vinalegt andrúmsloft og þjónusta og vöruúrval með besta móti „Við fundum mikið fyrir því hjá Njarðvíkingunum að það hafi vantað svona búð, sérstaklega þegar við fórum af stað með þetta,“ segir Gunnar Felix Rúnarsson sem rekur verslunina kost við Holtsgötu í Njarðvík ásamt Örnu Hrönn Sigurðardóttur, konu sinni. Þau hafa rekið verslunina allar götur síðan 2006 en húsnæðið er fyrir löngu orðið samofið sögu Njarðvíkur enda staðið verslun þar frá árinu 1960. Fíabúð eins og verslunin er gjarnan kölluð í daglegu tali Njarðvíkinga, hefur verið einn af hornsteinum Njarðvíkur allt frá því á fyrri hluta 20. aldar. Þeir Friðjón Jónsson og Sigurður Guð- mundsson komu fyrst verslun í Njarðvík á tryggan grunn árið 1939 þegar þeir reistu lítið verslunarhús á Þórukotslóðinni. Friðjón og Karl Oddgeirsson uppeldissonur hans réðust í það að reisa húsnæðið á horni Borgarvegs og Holtsgötu árið 1959 þar sem það hefur staðið síðan og hýsir nú verslunina Kost. Þegar Friðjón hætti með búðina upp úr 1970 hafa ýmsir aðilar komið að rekstri búðarinnar. höfum laun út úr þessu en þetta er engin peningavél,“ segir Gunnar og hlær við. Hann segir þetta vera skemmtilegt og gefandi starf þar sem þau hjónin hitti mikið af fólki og hafi kynnst sumum þeirra vel. Hann segir hvern dag jafnframt vera skemmtilegan og fjölbreyttan. Þeir feðgar segja reksturin hafa gengið bærilega en til þess að þetta geti gengið þá þurfi að vera til vörur og smá sérstaða. „Fólk þarf að finna fyrir því að við séum að vinna okkar vinnu og maður þarf að ver stöð- ugt á tánum, segir Gunnar. Rúnar bætir svo við: „Það er nú þannig að þú kemur tvisvar og biður um einhvern hlut og h nn er ekki til, þá eru allar líkur á því að þú farir eitthvert annað,“ segir Rúnar. „Hjá okkur er það líka þannig að einhver Jón Jónsson úti í bæ kemur til okkar af því að við eigum til einhverja ákveðna vöru, þá þurfum við að passa upp á að sú vara sé alltaf til, jafnvel þó að þetta sé eini einstak- lingurinn sem kaupir þessa vöru. Það gerir okkar verslu sérstaka.“ Miðað við f rmetrafjölda þá er vöruúrvalið gott í e sluninni en Gunnar segir að oft hafi hann langað í meira pláss. Búðin er þó ágætlega stór að hans sögn en að- staðan mætti vera betri. Lager- pláss er takmarkað og aðstaða fyrir starfsfólk alls ekki stór. „Það er samt ekkert samasemmerki milli góðrar afkomu og stærðar búðarinnar,“ bætir Rúnar við. Sárvantar kjötborð á Suðurnesjum Oft hefur verið rætt um að koma upp kjötborði í Kosti en umstangið í kringum það yrði töluvert. „Þar kemur inn gríðarleg reglugerð og við þyrftum líklega að byggja við húsið,“ segir Gunnar. Faðir hans man tímana tvenna þegar kemur að verslun og hann rifjar upp þegar hann var að hefja rekstur í Hólmgarði árið 1994. „Ég get nú sag þé það að þegar ég var að byrja þar þá var þ r kjötborð eins og í flest ver lunum á þeim tíma. Ég var einungis búinn að reka búðina í rúma tvo mánuði þegar ég ákvað að hætta með kjötborðið og fór að forpakka öllu kjöti. Þá sögðu aðrir sem voru tengdir verslunarrekstri að ég yrði nú snöggur að fara á hausinn eftir þetta. Það voru hins vegar ekki liðin nema 2-3 ár þangað til að allir nema Samkaup voru búnir að henda út kjötborðinu, svo hentu þeir því út á endanum,“ segir Rúnar og hlær við. Hann segir það vera dýrt að vera með kjötborð. „Þar þarftu að vera með eina manneskju fyrir innan öllum stundum á meðan búðin er opin. Það er líka óhemju vinna að gera allt klárt á morgnana. Síðan þarf að vera með aðstöðu til að hantera kjöt, helst þarf fagmann í því. Til þess að það gangi að vera með kjötborð þarf töluvert mikla verslun, þess vegna skildi ég aldrei þá ákvörðun að taka kjötborðið úr Samkaupshúsinu á sínum tíma.“ Hann er þeirrar skoðunar að þá hefðu þeir hjá Samkaupum átt að fara meira í áttina að því sem er í gangi hjá Fjarðarkaup í Hafnarfirði en að fara að keppast við Bónus, það sé afar erfitt. Þeir feðgar eru sammála um það að það sé skömm af því að ekki sé kjötborð á Suður- n sjum. Eru ekki í v rðst íði Varðandi samkeppnina þá er Gunnar ekki mikið að eltast við verðstríðið. „Um leið og maður er farinn að velta því of mikið fyrir sér hvort að þú sért á sama róli og hinir hvað verðið varðar þá held ég að maður gleymi því að hugsa um gæðin. Það er t.d. orðið þannig hjá þessum stóru verslunum að þeir eru með starfsfólk sem gerir ekkert annað en að kanna verðið hjá keppinautunum. Þannig er það nú ekkert hjá okkur smærri búðunum og það sést bara best á því að fólk kemur mikið hingað því við reynum að hafa þetta persónulegt og vinalegt. Þó eru stórmarkaðirnir Kostsfjölskyldan, Gunnar Felix Rúnarsson, Arna Hrönn Sigurðardóttir og Kamilla Sól Gunnarsdóttir. Verslunarhúsið hefur ekki breyst mikið í áranna rás. Hér er verslunin undir merkjum Fíabúðar og eins og sjá má hefur oft verið fjör á bílastæðinu. Myndirnar eru yfir 20 ára gamlar. Verslunarhúsið h f i r yst ikið í áran a rás. Hér er verslunin undir merkjum Fíabúðar og eins hefur oft verið fjör á bílastæðinu. My dirnar eru yfir tuttugu ára gamlar nema sú efsta sem var tekin í vikunni. Einn af hornsteinum Njarðvíkur. Verslun í 60 ár: Fíabúð, eins og verslunin er jafnvel en svo kölluð í daglegu tali Njarðvíkinga, hefur verið einn af hornsteinum Njarðvíkur allt frá því á fyrri hluta 20. aldar. Þeir Friðjón Jónsson og Sigurður Guðmundsson komu fyrst verslun í Njarðvík á tryggan grunn árið 1939 þegar þeir reistu lítið verslunarhús á Þórukotslóðinni. Friðjón og Karl Oddgeirsson, uppeldissonur hans, réðust í það að reisa húsnæðið á horni Borgarvegs og Holtsgötu árið 1959 þar sem það hefur staðið síðan og hýsir nú verslunina Kost. Eftir að Friðjón hætti með búðina upp úr 1970 hafa ýmsi aðilar komið að rekstri búðarinnar. Me Friðjóni á myndinni til vinstri er dóttir hans, Sigríður Friðjónsdóttir, og au vitað býr hún rétt hjá versluninni. 10 FIMMTUdagUrInn 5. janúar 2012 • VÍKURFRÉTTIR Flest r þekkja versluni a undir nafninu Fíabúð, en hún virðist blómstra ágæ lega í núverandi árferði og mitt á milli tv ggja stórverslana. Margir íbúar Reykja- nesbæjar hafa á orði að ar a sé vinalegt andrúmsloft og þjónusta og vöruúrval með besta mót . Hver sem skýringin er á velgengni Kosts þá kíkti blaðamaður í heimsókn til Gunnars þar sem h n s t á fa litlum lager verslunarinnar. Faðir ha s Guðmann Rúnar Lúðvíks son, sem ýlega er ko i n á eftir- laun sat innar í enn minna rými og grúskaði í pappírsvinnu. „Hann k mur e hingað karlinn, enda hefur hann aldrei verið vanur að sitja kyrr í langan tíma í einu,“ segir Gunnar en faðir hans, s m alltaf er kallaður Rúnar rak ve slunina um tíma áður en Gunnar tók við keflinu. „Þegar ég kaupi Hólmgarð árið 1994 þá eru flestir kaupmennirni á horninu að hætt . Þá fór m ður að leita hugmynda út fyrir land- steinana. Maður heyrði af dönskum kaupmönnum sem voru að rí upp aftur og voru að sérhæfa sig og reyna að gera hlutina svolítið öðruvísi,“ segir Rúnar en hann mætir enn á skrifstofuna eins og áður kom fram og börn þeirra hjóna hjálpa e nig til í litla fjöl- skyldufyrirtæk nu. Kostur er hluti f Þín verslun sem er innkaupakeðja fjögurra verslana: Melabúðarinnar í Vesturbæ, Kass- ans í Ólafsvík, Miðbúðarinnar við Seljabraut í Reykjavík og Kostar. Fy ir u.þ.b. tuttugu ár m voru 20 verslanir inni í keðjun i en nú standa fjór r eftir. Keðjan sér um innkaupasamninga við framleið ndur og stórkaupme n og sam eiginlega markaðssetni gu v rslan- anna að hluta til. Gunnar segir að Melabúðin sé kannski ekki bein fyrirmynd að ve slun þ irra hjóna en það sé frábær búð sem ekki sé slæmt að vera líkt við, sa n lega megi taka hana til fyrirmyndar. Erfitt að keppa við risana Gunnar segi samkeppnina við risana allt í kring vera djöfullega, bilið milli búðanna er að hans mati allt of mikið þegar kemur að verði e hins vegar séu þau að rembast ins og rjúpan v ð staurinn við að keppa við stærri búðirnar. Það segir Gunnar takast ágætlega. „Við erum ánægð á meðan við ›› Matvöruverslunin Kostur í Njarðvík gengur vel í erfiðri samkeppni við matvörurisana. ›› Hálfrar aldar saga matvöruverslunar á sama stað: Vinalegt andrú sloft og þjónusta og vöruúrval eð besta óti „Við fundum mikið fyrir því hjá Njarðvíkingunum að það hafi vantað svona búð, sérstaklega þegar við fórum af stað með þetta,“ segir Gunnar Felix Rúnarsson sem rekur verslunina kost við Holtsgötu í Njarðvík ásamt Örnu Hrönn Sigurðardóttur, konu sinni. Þau hafa rekið verslunina allar götur síðan 2006 en húsnæðið er fyrir löngu orðið samofið sögu Njarðvíkur enda staðið verslun þar frá árinu 1960. Fíabúð eins og verslunin er gjarnan kölluð í daglegu tali Njarðvíkinga, hefur verið einn af hornsteinum Njar víkur allt frá því á fyrri hl ta 20. aldar. Þeir Friðjón Jónsson og Sigurðu Guð- m ds on komu fyrst v rslun í Nj r ík á trygga grunn árið 1939 þegar þeir reistu lítið verslunarhús á Þórukotslóðinni. Friðjón og Karl Oddgeirsson uppeldiss nur hans réðust í það að reisa húsnæðið á horni Borgarvegs og Holtsgötu árið 1959 þ r sem það hefur staðið síðan og hýsir nú verslunina Kost. Þega Friðjón hætti með búðina upp ú 1970 hafa ýmsir aðilar komið að rekstri búðarinnar. höfum laun út úr þes u en þetta e engin peningavél,“ segir Gunnar og hlær við. Hann segir þetta vera kemmtilegt og gefandi st rf þar sem þau hjó in hitti ikið af fólki og hafi kynnst sumum þeirra vel. Hann segir hver dag jafnframt vera skemmtil an og fjölbreyttan. Þ ir feðgar segja reksturinn haf ngið bærilega en til þ ss að þetta geti gengið þá þurfi að vera til vörur og smá sérsta a. „Fólk þarf að finna fyrir því að vi séum að vinna okkar vinnu og maður þarf að vera stöð- ugt á tánum, segir Gun ar. Rú ar bætir svo við: „Það er nú þannig að þú kemur tvisvar og biður um einhvern hlut og hann er ekki til, þá eru allar líkur á því að þú farir eitthvert annað,“ segir Rúnar. „Hjá okkur er það líka þannig að einhve Jón Jónsson úti í bæ kemur til okkar af því að við eigum til einhverja ákveðna vöru, þá þurfum við að passa upp á að sú vara sé alltaf til, jafnvel þó að þetta sé eini einstak- li gurinn sem kaupir þes a vöru. Það gerir okka verslun sérstaka.“ Miðað ið fermetr fj lda þá er vöruúrv lið ott í v rslunin i en Gunnar segir að oft hafi hann langað í meir pláss. Búðin er þó ágætlega stór að hans sögn en að staðan mætti vera betri. Lager- pláss er takmarkað og aðstaða fyrir starfsfólk alls ekki stór. „Það er samt ek ert samasemmerki milli góðrar afkomu og stærðar búðarinnar,“ bætir Rúnar við. Sárvanta kjötborð á Suðu nesju Oft hefur verið ræ t um að koma upp kjötborði í Kosti en ums angið í kringum það y ði töluvert. „Þar kemur inn gr ðarleg reglu erð og við þyrftum líklega að byggja við húsið,“ segir Gu ar. Faðir hans man tímana tvenna þegar kemur að verslu og hann rifjar upp þegar hann var að hefja rekstur í Hólmgarði árið 1994. „Ég get nú sagt ér þ ð að þeg r ég var að byrja þar þá var þar kjötborð eins og í flestum verslunum á þeim tíma. Ég var einungis búinn að reka búðina í rúma tvo mánuði þegar é ákv að hætta með borðið og fór að forpakka öllu kjöti. Þá sögðu aðrir sem voru te gdir verslunarrekstri að ég yrði nú snöggur að fara á hausinn eftir þetta. Það voru hins veg r ekki liðin nema 2-3 ár þangað til að allir ema Samkaup voru bú ir að henda út kjötborðinu, svo hentu þeir því út á endanum,“ segir Rú ar og hlær við. Hann segir það ve a dýrt a kjötborð. „Þar þarftu að vera með eina manneskju fyrir in an öllum stundum á m ðan búðin er opin. Það er líka óhemju vinna að gera llt klárt á morgnana. Síð n þ rf að vera með aðstöðu til að hantera kjöt, helst þarf fagmann í því. Til þess að það gangi að ver með kjötborð þarf töluvert mikla verslun, þess vegna skildi ég aldrei þá ákvörðun að taka kjötborðið úr Samkaupshúsinu á sínum tíma.“ Hann er þeirrar skoðunar að þá hefðu þeir hjá Samkaupum átt að fara meira í áttina að því sem e í gangi hjá Fj rðarkaup í Hafnarfirði en að f r að keppast við Bónus, þ ð sé afar erfitt. Þeir feðgar eru sa mála um það að það sé skömm af því að ekki sé kjötborð á Suður- nesjum. Eru kki í verðstríði Varðandi sa keppnina þá er Gunnar ekki ikið að elt st við ve ðstríðið. „Um leið og ma ur e fa inn að velta því of mikið fyrir sér hvort að þú sért á sama ró i o hinir hvað verðið varð r þá held ég að maður gl ymi því a hugsa um gæðin. Það er t.d. orðið þannig hjá þessum ó u verslunum að þ ir eru með starfsfólk sem gerir ekkert annað en að kan a verðið hjá keppinautunum. Þannig er það nú ekkert hjá okkur smærri búðunum og það sést bara best á a fólk kemur mikið hingað því við reynum að hafa þet a persónulegt og vinalegt. Þó eru stórmarkaðirnir Kostsfjölskyldan, Gunnar Felix Rúnarsson, Arna Hrönn Sigurðardóttir og Kamilla Sól Gunnarsdóttir. Verslunarhúsið hefur ekki breyst mikið í áranna rás. Hér er verslunin undir merkjum Fíabúðar og ins og sjá má hefur oft verið fjör á bílastæðinu. Myndirnar eru yfir 20 ára gamlar. Páll Ketilsson pket@vf.is Gunnar og Ar a með grímur í Kosti á veirutímum. „Vi fáum samt að heyra að við sé m með hagstætt vöruverð og s undum meira að segja lægra en í stórverslunum á svæðinu. Sumir g ra hér stórinnka p hjá okkur,“ vÍKurFrÉttir á SuðurneSJuM Í 40 ár // 9

x

Víkurfréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.