Morgunblaðið - 02.05.2020, Blaðsíða 43

MENNING 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. MAÍ 2020
Eldar Ástþórsson, sérfræðingur á
sviði samfélagsmiðla og stafrænn-
ar markaðssetningar hjá CCP,
mælir með list, afþreyingu og
dægradvöl nú á
tímum kórónu-
veirufaraldurs
og samkomu-
banns.
„Á milli þess
sem ég leysi
reikningsþrautir
á Facebook og
fylgist með heil-
brigðisfólkinu
okkar dansa hef
ég tekið miklu
ástfóstri við ákveðna útvarpsþætti
síðustu vikurnar. Ég hlusta sjaldan
á útvarp í rauntíma, heldur næ mér
frekar í þætti í gegnum hlaðvarps-
veitur og tónlistarsíðuna Sound-
cloud þar sem má finna aragrúa af
lögum, DJ-syrpum og þáttum.
Á Soundcloud má einmitt finna
besta útvarpsþátt á Íslandi í dag,
Plútó. Ef þú vilt kynnast því nýj-
asta sem er að gerast í tónlist í
heiminum í dag, hérlendis sem er-
lendis, er gott að stilla á þennan
þátt og fá blýþungan bassann og
annað forvitni-
legt í eyrun.
Plútó er á dag-
skrá Útvarps 101
öll laugardags-
kvöld og læðast
svo líka inn á
Soundcloudið.
Fullkomið pró-
gramm til að
mála við eða
taka með sér út
í skokkið.
Í ljósi sögunnar á Rás 1 er annar
þáttur sem ég hef verið að sturta í
mig til að lifa af inniveruna og grá-
an hversdagsleikann. Þátturinn
um Abba Kovner og Gyðingana í
Vilnu er frábært start fyrir byrj-
endur.
Að lokum hef ég verið að heim-
sækja gamlan félaga, Fílalag, sem
verður að teljast eitt allra
skemmtilegasta hlaðvarp fyrr og
síðar. Nýir þættir koma inn viku-
lega og þótt efnistök þeirra líti út,
svona við fyrstu sýn, eins og hér
séu skemmtanastjórar Kringlu-
kráarinnar á ferð eru þeir hver
öðrum betri – og alveg óhætt að
hefja leikinn á fyrsta þætti.“
Mælt með í samkomubanni
Morgunblaðið/Eggert
Samherjar Bergur Ebbi og Snorri voru saman í hljómsveitinni Sprengju-
höllin og sjást hér á tónleikum árið 2007. Nú sjá þeir um hlaðvarpið Fílalag.
Gúmmelaði
í útvarpinu
Eldar
Ástþórsson
Merki hlað-
varpsins Plútó
TÓNLIST
Arnar Eggert Thoroddsen
arnareggert@arnareggert.is
Já, Veronique Vaka hefur verið
með eindæmum virk í íslensku tón-
listarlífi undanfarin ár og það væri
að æra óstöðugan ef ég ætlaði að
telja það allt upp hér. Hún fæddist
1986 í Kanada en kláraði svo
mastersgráðu í tónlist frá Listahá-
skóla Íslands.
Árið 2015 gaf hún út plötuna
Erlendis, „til að klára námið mitt í
klassík og elektró-akústík. Svo
hellti ég mér út í það að semja nú-
tímatónlist, algerlega“, sagði hún
blaðamanni í stuttu tölvupósts-
spjalli. Fljótlega fór hún að hugsa
um landslagið og náttúruna hér, og
það sem hún miðar að í tónlistar-
sköpuninni er að búa til ljóðræna/
tónræna tengingu á milli þess sem
hún sér og heyrir í óspilltri náttúru
og þess sem hún svo setur niður á
blað. Hún segir: „Það var alltaf á
áætlun að búa til afstrakt tónlist
undir áhrifum frá náttúrunni og
það vill bara svo til að ég bý á Ís-
landi. Ég viðurkenni að ég er enn
að kynnast náttúrunni hérna og
held ég verði aldrei búin að skoða
hana til hlítar.“
Blaðamaður stenst ekki mátið
að spyrja hana út í þær náttúru-
klisjur sem eru oft beintengdar
íslensku tónlistarlífi, hvort sem það
er popp, rokk eða skrifuð tónlist.
Er hún meðvituð um þetta? Er hún
jafnvel að sveigja frá slíku? „Ég er
sannarlega meðvituð um þær,“
segir hún og hlær í gegnum tölvu-
póstinn. Mér er mikið í mun þegar
ég sem að fjarlæga mig frá allri
rómantík eða væmni og fer þess í
stað beint í hreinar jarðfræðilegar
tengingar og staðreyndir sem ég
vinn svo inn í tónlistina. Náttúran
er kjarninn í vinnuferlinu, en eftir
að ég er búin að véla um þetta er
lítið af þráðbeinum tilvísunum í
náttúruna ef svo mætti segja.“
Það er fallegur tónn í tónlist
Veronique og höfundareinkenni
sterk. Maður heyrir að þetta er
Veit duftsins dóttir
nokkra dýrlegri sýn?
Ljósmynd/Silvia Gentili
Jarðbundin Veronique Vaka vinnur á nýstárlegan hátt með náttúruna.
hún, hvort heldur í styttri poppaðri
verkum (Erlendis) eða íburðar-
meiri. Næmt jafnvægi einhvern
veginn sem virkar og er smekk-
legt. Hörðu kaflarnir eru alltaf
mátulega harðir og þeir fallegu
mátulega fallegir! Verkin hafa
komið ört út síðastliðin fimm ár
eða svo. Tveir heimar (2013),
Umbra (2016), Rift (2017), Sceadu
(2018,19) og Lendh (2018) fyrir sin-
fóníuhljómsveit og var hún tilnefnd
til Íslensku tónlistarverðlaunanna
fyrir það síðastnefnda. Verk fyrir
minni sveitir eru mun fleiri, bera
nöfn eins og Flowen, Sciftan og
Perspicere, og hafa verið að ryðj-
ast út síðan 2016 eða svo.
Veronique er að semja sellóverk
fyrir Sæunni Þorsteinsdóttur eins
og er. Sum verka hennar má heyra
á Youtube eður Spotify. Bendi
áhugasömum líka á ansi greinar-
góða heimasíðu höfundar, veron-
iquevaka.com.
Ég spurði hana að lokum
hvernig það væri að lifa og starfa
hér; hvort hún og hæfileikar henn-
ar væru umföðmuð eða hvort hún
fyndi sig á milli þilja, sem á það til
að gerast þegar fólk af erlendu
bergi brotið flytur hingað og starf-
ar. Óþolandi t.d. þegar maður situr
í dómnefndum og alltaf er spurt
hvort menn eins og Ben Frost séu
gjaldgengir; Ástrali sem hefur búið
hér í tuttugu ár, talar lýtalausa
íslensku og hefur auðgað íslenskt
tónlistarlíf svo um munar. Ekkert
slíkt er að plaga Veronique, sem
betur fer. „Ég er heppin finnst
mér! Ég hef kynnst og starfað með
yndislegu fólki. Þau hafa farið út
fyrir öll mörk við að hjálpa mér við
að ná þeim þroska sem ég hef tekið
út undanfarin ár.“
» Það er fallegurtónn í tónlist Veron-
ique og höfundarein-
kenni sterk. Maður
heyrir að þetta er hún,
hvort heldur í styttri
poppaðri verkum
(Erlendis) eða íburðar-
meiri.
Veronique Vaka er frá
Kanada og hefur verið
búsett hér á landi um
nokkra hríð. Hún hefur
vakið verðskuldaða
athygli undanfarin
misseri fyrir tónlist
sína og skrifar um
þessar mundir selló-
konsert fyrir Sæunni
Þorsteinsdóttur.
Les inséparables, skáldsaga sem Simone de Beauvoir
skrifaði árið 1954 en var aldrei gefin út, verður nú
loksins gefin út. Bókin kemur út á seinni hluta þessa
árs en hún þótti of opinská til að hægt væri að gefa
hana út á meðan de Beauvoir var á lífi.
Í bókinni skrifar de Beauvoir um samband sitt við
unga stúlku, Elisabeth Zözu Lacoin, sem lést 21 árs
gömul úr heilabólgu. Frásögnin er í fyrstu persónu og
kallar de Beauvoir sig Sylvie og stúlkuna Andrée.
Sylvie verður hugfangin af Andrée sem er ný í bekkn-
um og gerir allt hvað hún getur til að fá ást sína end-
urgoldna. Þær verða óaðskiljanlegar allt fram að
hörmulegu andláti Andrée.
Útgefandi bókarinnar, forlagið Vintage, segir að dóttir de Beauvoir,
Sylvie Le Bon-de Beauvoir, hafi fundið hana nýverið og fór hún þess á leit
við forlagið að bókin yrði gefin út. Hún ritar formála hennar.
Bókin kemur út á ensku á næsta ári og hefur verið lýst sem hrífandi
þroskasögu um vinasamband kvenna og afstöðu þeirra til úreltra hug-
mynda um stöðu kvenna í samfélagi þess tíma sem bókin var skrifuð á.
Saga de Beauvoir loksins gefin út
Simone de
Beauvoir
Hamraborg 12
200 Kópavogur
416 0500
www.eignaborg.is
Björt og fallegt þriggja herbergja íbúð á 1. hæð með sérinngangi og stórum skjólgóðum sólríkum palli.
Rúmgóð svefnherbergi og gott skápapláss. Innihurðir og skápar eru úr ljósri eik eða sambærilegu. Ljóst
eikarparket á gólfum í stofu og herbergjum og flísar á eldhúsi og forstofu. Stofan er björt og rúmgóð
og er gengið úr stofu út á stóran nýjan pall. Herbergin eru rúmgóð og björt með góðu skápaplássi.
Eldhúsið er bjart með opnanlegum glugga, góðum borðkrók og hvítri innréttingu með borðplötu
úr eikarlímtré. Baðherbergið er með dökkum gólfflísum og hvítum veggflísum og er gert ráð fyrir
þvottavél og þurrkara inn í innréttingu. Mjög stutt í leikskóla og er Foldaskóli í 400 metra fjarlægð.
Tilvalin íbúð fyrir fjölskyldu með gæludýr. Sérmerkt bílastæði.
ÁRANGUR
Í SÖLU
FASTEIGNA
Frostafold 149, 112 Rvk.
Ekki verður opið hús en eignin verður sýnd eftir pöntun
Verð 42,5 m.
Stærð 97,5 m2
Upplýsingar gefur Óskar Bergsson, löggiltur fasteignasali
í síma 893 2499 og oskar@eignaborg.is