Morgunblaðið - 30.05.2020, Side 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. MAÍ 2020
áhugamál þeirra var fréttir af fjöl-
skyldunni, stórum og smáum. Og
ekki má gleyma hundinum þeirra,
Lukku, sem var gleðigjafi þeirra.
Mamma vann hjá Hraðfrysti-
húsi Ólafsvíkur í mörg ár og svo á
dvalarheimilinu Jaðri, þar eignað-
ist hún góðar vinkonur sem héldu
tryggð við hana alla tíð ásamt
æskuvinkonum, nágrönnum og
frændfólki. Þegar kom að því að
heilsan leyfði ekki lengur að búa
heima fluttu þau á dvalarheimilið
Jaðar. Það voru þung skref að yf-
irgefa húsið að Sandholti 38.
Pabbi þrotinn að kröftum með
langt gengið krabbamein, lifði
tæpan hálfan mánuð eftir flutn-
inginn á Jaðar. Má segja að
mamma hafi ekki náð áttum eftir
það, en allt var gert til að henni liði
sem best og vel hugsað um hana á
Jaðri.
Hún mamma var alltaf vel til
höfð, fædd skvísa má segja, hárið
rauða þykka og fallega mátti alls
ekki verða grásprengt, þá var allt
ómögulegt. Það var eins gott að
hún var nýlituð þegar kallið kom
svona óvænt. Sárt mun ég sakna
elsku mömmu minnar, guð og góð-
ir englar gæti hennar.
Þín dóttir
Jenný.
Elsku besta mamma mín. Þú
varst kletturinn minn. Alltaf gat
ég leitað til þín með hvað sem er.
Aldrei varstu dómhörð og ávallt
varstu boðin og búin að gera allt
fyrir mig og mína.
Ég var alltaf, í þínum augum,
litla barnið þitt, enda yngst af
systkinum. Ég man þegar ég fór
ásamt börnum mínum með ykkur
pabba í helgarferð til Akureyrar
eitt sumarið. Eitt kvöldið kíkti ég
út á lífið með vinum mínum og
þegar ég kom til baka um nóttina
varst þú á vappi um tjaldstæðið að
bíða eftir mér að ég kæmi til baka
heilu og höldnu. Þú náðir ekki ró
fyrr en þú vissir að ég væri komin
heim.
Þarna er þér vel lýst, elsku
mamma, ávallt með áhyggjur af
manni. Þegar Parkinsonsjúkdóm-
urinn ágerðist lét hann þig hafa
enn þá meiri áhyggjur af þínum
nánustu.
Alltaf var það svo gott að koma
heim til ykkar pabba á Sandholtið.
Þar var alltaf svo vel tekið á móti
manni og þú varst endalaust að
stjana við mann, í mat og öðru. Þú
varst alveg ótrúleg, elsku
mamma. Þrekið sem þú hafðir
þrátt fyrir þennan leiðinda sjúk-
dóm sem þú hafðir. Þrjóskan og
dugnaðurinn var þitt aðalsmerki.
Síðasta árið þitt á Dvalarheimilinu
Jaðri fannst þér eins og ég væri
alltaf í návist þinni, elsku mamma
mín, ég vildi að ég hefði getað ver-
ið oftar hjá þér í eigin persónu. En
ég er svo heppin að eiga svo marg-
ar góðar minningar um þig,
mamma mín, sem munu ylja
hjarta mínu um ókomna tíð.
Sofðu unga ástin mín,
úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar
nætur.
Það er margt, sem myrkrið veit,
minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit
svíða grænan engireit.
Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.
Sofðu lengi, sofðu rótt,
seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
Meðan hallar degi skjótt,
Að mennirnir elska, missa, gráta og
sakna.
(Jóhann Sigurjónsson)
Díana Harpa Ríkarðsdóttir.
Þegar ég minnist ömmu Baddý
þá hverfur hugur minn til Sand-
holts 38 í Ólafsvík. Amma mín bjó
alla ævi í Ólafsvík og bróðurpart-
inn af lífi sínu átti hún heima í áð-
urnefndri götu. Ég bjó sjálfur í
Ólafsvík bæði á barnsaldri og á
unglingsárum. Það var alltaf best
að vera heima hjá ömmu og afa.
Amma tók manni alltaf með
opnum örmum og þegar ég var í
heimsókn þá snerist allt um mína
vellíðan. Hún kallaði mig oft prins-
inn hennar ömmu sinnar. Það var
svo sannarlega nafn með rentu því
það var stjanað við prinsinn frá
morgni til kvölds. Prinsinn fékk
allt upp í hendurnar þegar hann
var í Sandholtinu góða. Ég get
ekki sagt að ég hafi verið heimtu-
frekt barn. Amma vildi bara að
mér liði sem best. Hún setti sig
aldrei í fyrsta sæti og það mátti
aldrei neinn vera að vesenast í
kringum hana. Hún tók það ekki í
mál. Börnin og barnabörnin voru
alltaf númer 1, 2 og 3.
Hundurinn á heimilinu, Lukka,
var líka eitt af börnunum hennar
ömmu og ég man eitt atvik eins og
það hafi gerst í gær. Lukka lenti í
því óhappi að verða undir bíl í
Sandholtinu. Hún slapp þó með
skrekkinn og endaði einungis með
ör undir auganu.
Það fyrsta sem Lukku datt í hug
eftir þetta óhapp var að hlaupa
beinustu leið til ömmu. Lukka vissi
að hjá ömmu myndi hún fá ást og
umhyggju. Þetta vissi hundurinn
og þetta vissum við sem stóðum
henni næst. Ef eitthvað bjátaði á þá
gat maður alltaf leitað til ömmu.
Hún var svo góður hlustandi og svo
ótrúlega stuðningsrík. Það var allt-
af hægt að treysta á hana og hún
stóð alltaf með manni.
Amma vann vel og lengi á elli-
heimilinu í Ólafsvík. Hún var alveg
sniðin í það umönnunarstarf. Það
er ekki langt síðan hún fór af vinnu-
markaðinum og man ég vel eftir því
að hafa sótt hana í vinnuna á að-
fangadagskvöldi fyrir rúmum 10
árum. Það voru því hröð og erfið
umskipti fyrir hana að leggjast inn
á sama elliheimili og hún áður vann
á. Konan sem vildi alla tíð hjálpa
öðrum var nú hjálparþurfi. Hún
fann sig aldrei í þessu hlutskipti og
það var henni erfitt.
Amma og afi voru mjög náin
hjón og kynntust þau þegar amma
var aðeins 15 ára gömul. Það er
ótrúlegt að hugsa til þess að hún
hafi fundið sinn lífsförunaut svona
ung. Þau áttu mjög fallegt sam-
band alla tíð og ég man ekki eftir
því að hafa séð þau rífast eða vera
í fýlu út í hvort annað.
Ef það kom upp ágreiningur á
milli þeirra þá horfðu þau hvort á
annað og flissuðu. Þau drápu alltaf
rifrildin í fæðingu, með hlátri og
bros á vör. Það var einstaklega fal-
legt að sjá. Þau voru heppin að
eiga hvort annað í öll þessi ár. Nú
eru þau sameinuð á ný og sé ég
þau fyrir mér á sólríkum sumar-
degi horfa friðsamlega yfir speg-
ilsléttan Breiðafjörð. Sátt með líf-
ið sem þau áttu saman.
Það er svo margt sem ég hef
lært af ömmu. Góðvild, hjálpsemi
og þolinmæði og svo mætti lengi
telja. Hún á stóran sess í hjarta
mínu og var mér sem önnur móðir.
Blessuð sé minning hennar.
Andri Freyr Ríkarðsson
Elsku fallega,
góða Gréta frænka
er látin. Við erum
svo þakklátar fyrir
að hafa haft hana
sem frænku okkar.
Hún var svo hamingjusöm með
Torfa sínum, en Gréta var ein-
staklega hlý og góð manneskja og
yndisleg móðir Nínu og Sigur-
jóns.
Við vorum alltaf velkomin inn
á glæsilegt heimili þeirra hjóna.
Svo sorglegt og ósanngjarnt að
Gréta hafi ekki fengið lengur að
njóta lífsins. Allt sem Gréta tók
sér fyrir hendur var alveg ein-
staklega glæsilegt, hún var sann-
ur höfðingi heim að sækja. Alltaf
fjör og gaman í kringum hana.
Gréta var mjög hjálpsöm og alltaf
reiðubúin að hlusta og gefa góð
ráð. Þegar ég bað hana að fylgja
Leu til Kanada var það sko ekk-
ert mál. Gréta flugfreyja var til
staðar. Hún var svo flott flug-
freyja sem virkilega elskaði vinn-
una sína. Gréta var líka einstak-
lega mikill dýravinur og sýndi
það hversu ljúf og góð manneskja
hún var hvernig hún hugsaði um
dýrin sín. Kærleikurinn skein frá
henni og man ég hversu mikið
hún dáði og elskaði meðal annars
Sesa, Bassa og hestana sína.
Elsku Gréta barðist við illvígan
sjúkdómi í eitt ár og var búin að
standa sig eins og hetja, hún ætl-
aði svo virkilega að klára þessa
baráttu. Að lokum varð hún að
láta undan. Nú hafa amma og afi
tekið á móti þér, elsku frænka.
Hennar verður sárt saknað.
Blessuð sé minning góðrar
konu. Elsku Torfi, Nína og Sig-
urjón, megi góður Guð blessa
ykkur og gefa ykkur styrk í sorg-
Gréta Garðarsdóttir
✝ Gréta Garð-arsdóttir fædd-
ist 26. júlí 1961. Hún
lést 13. maí 2020.
Útför Grétu fór
fram 25. maí 2020.
inni. Ykkar missir
er mikill.
Samúðarkveðj-
ur,
Lísa og Salome.
Ótalmargar
gleðistundir skjóta
upp kollinum þegar
við hugsum um
Grétu. Aldrei þurfti
sérstakt tilefni til
að gera sér glaðan dag og njóta
félagsskapar með þeim hjónum.
Bæði voru þau víðförul og höfðu
upplifað margt í gegnum atvinnu
sína og áhugamál. Gréta var
heimsborgari, hafði næmt auga
fyrir fallegum hlutum og kunni
ýmislegt fyrir sér í matargerð og
framreiðslu. Hún var því smekk-
kona og höfðingi heim að sækja.
Þau hjónin höfðu því frá mörgu
að segja og þess vegna var stutt í
skemmtilegar sögur og sögusvið-
ið gat verið framandi.
Alltaf hafði Gréta eitthvað á
prjónunum og margt var brallað í
gegnum tíðina. Fylgdumst við
með ýmsum áætlunum þeirra
hjóna verða að veruleika. Þær
gátu bæði varðað framkvæmdir í
bænum, í Borgarfirði og víðar og
tómstundir á fjórhjólum, flugvél-
um eða öðrum farartækjum.
Einu sinni bar þau að garði á vél-
fák einum miklum, en sem betur
fer var honum lagt skömmu síð-
ar. Það var sárt að fylgjast með
Grétu takast á við illvígan sjúk-
dóm og hún kvaddi þennan heim
alltof snemma en við varðveitum
minningarnar um góðar stundir
saman og erum þakklát fyrir
þær.
Nú á fjölskyldan um sárt að
binda og er hugur okkar fyrst og
fremst hjá Sigurjóni, Nínu og
Torfa á þessum erfiða tíma og
sendum við þeim og öðrum ást-
vinum innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Sigrún og Ólafur Briem.
Sálm. 9.11
biblian.is
Þeir sem þekkja
nafn þitt treysta
þér því að þú,
Drottinn, bregst
ekki þeim sem til
þín leita.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
tengdasonur, bróðir og mágur,
LÚÐVÍK LÚÐVÍKSSON,
Strandaseli 11,
lést á Landspítalanum í Fossvogi 22. maí.
Útförin fer fram frá Seljakirkju fimmtudaginn
4. júní klukkan 13.
Pála Kristín Bergsveinsdóttir
Ívar Örn Lúðvíksson Kristófer Páll Lúðvíksson
Lúðvík Lúðvíksson Steinunn J. Kristófersdóttir
Sigurlaug Pálsdóttir
Bergsveinn Þorkelsson Sigríður Jónatansdóttir
Valgarður V. Lúðvíksson Berit Willysdóttir Eide
G. Arna Lúðvíksdóttir
Guðbrandur Elí Lúðvíksson Fatima Fahmi
Lea Valdís Bergsveinsdóttir
Elskulegur faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
VALDIMAR JÓNSSON
frá Garðbæ, Stokkseyri,
lést á dvalarheimilinu Lundi
þriðjudaginn 26. maí.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju þriðjudaginn 2. júní klukkan 14.
Sigrún Helga Valdimarsd.
Guðrún Jóna Valdimarsd. Ole Olesen
Steinar Ingi Valdimarsson
Steingerður Katla Harðard. Óskar Þorsteinsson
Hildur Harðardóttir Bragi Birgisson
Haukur Harðarson Anna Baldvinsson
Sveinn Harðarson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÚN HARALDSDÓTTIR
Sella,
frá Seyðisfirði,
Borgarvegi 29, Njarðvík,
verður jarðsungin frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
þriðjudaginn 2. júní klukkan 14.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja fyrir góða umönnun undanfarið.
Ísleifur Guðleifsson
Arnbjörg Ísleifsdóttir
Sveinhildur Ísleifsdóttir
Mekkín Ísleifsdóttir Guðmundur Sæmundsson
Guðleifur Ísleifsson
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæra
HULDA KRISTÍN VATNSDAL
lést á Landspítalanum sunnudaginn
24. maí. Jarðsungið verður frá Seljakirkju
föstudaginn 5. júní klukkan 15.
Arnar Þór Vatnsdal
Sandra Dögg Vatnsdal
Karl Kristinn Júlíusson
Ragnheiður J. Gissurardóttir
Ásgerður S. Gissurardóttir
Þorvaldur H. Gissurarson
Hörn Gissurardóttir
Gunnlaug Gissurardóttir
Hrefna Guðbjörg Ásmundsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARGRÉT HELENA HÖGNADÓTTIR
Álfhólsvegi 103,
Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli
miðvikudaginn 27. maí.
Útför fer fram frá Áskirkju föstudaginn 5. júní klukkan 11.
Hallgrímur Sigurðsson
Elín S. Hallgrímsdóttir Sigurjón E. Einarsson
Anna Helga Hallgrímsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR INGI HJÁLMARSSON
Siggi á Ásfelli,
lést í faðmi fjölskyldunnar á Höfða,
hjúkrunar- og dvalarheimili, Akranesi,
27. maí. Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 5. júní
klukkan 13. Einnig verður streymt frá útförinni á akraneskirkja.is.
Sigríður Sigurðardóttir Jón Ágúst Þorsteinsson
Sæunn Ingibjörg Sigurðard. Björn Baldursson
Haraldur Sigurðsson Elín Heiða Þorsteinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
JÓN ÓLAFSSON
Fossvegi 6, Selfossi,
lést sunnudaginn 24. maí á
Heilbrigðisstofnun Suðurlands, Selfossi.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju fösudaginn
5. júní klukkan 14.
Ólafur Jónsson
Sigríður Jónsdóttir Ólafur Óskarsson
Vigdís Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn