Skessuhorn - 08.01.2020, Blaðsíða 22
MIÐVIKUDAGUR 8. JANúAR 202022
Elínbjörg Katrín Þorvarðardóttir
í Stykkishólmi er mikið jólabarn,
svo ekki sé meira sagt. Eins og jóla-
barna er von og vísan þá skreytir
Elínbjörg allt hátt og lágt á heim-
ili sínu fyrir hátíðirnar, bæði inn-
an húss og utan. „Ég er mikið jóla-
barn, var það reyndar ekki þegar ég
var lítil en svo breyttist það. Mér
þykir mjög gaman að skreyta og
gera fínt í kringum mig, skreyti allt
um miðjan nóvember, bæði inni og
úti svo hér er allt uppljómað í sex
til sjö vikur,“ segir Elínbjörg í sam-
tali við Skessuhorn. „Mikið til eru
þetta heimagerðar skreytingar sem
ég hef útbúið sjálf, mér finnst það
skemmtilegra en að kaupa skraut-
ið,“ bætir hún við.
Skömmu fyrir jól, föstudag-
inn 20. desember, bauð Elínbjörg
leikskólabörnum í Stykkishólmi í
heimsókn til sín að skoða jólaljós-
in. „Þetta er í annað skiptið sem
ég geri þetta hérna í Stykkishólmi,
en ég gerði þetta líka á Flateyri þar
sem ég bjó áður,“ segir Elínbjörg.
„Ég hef haft jólasveinafætur sem
vísa upp í loft á skúr hér í bakgarð-
inum hjá mér, sem snýr einmitt að
leikskólanum. Þegar ég var búin að
setja fæturna upp núna fóru börn-
in að spyrja mig hvenær þau fengju
að koma í heimsókn. Þau biðu eftir
þessu núna og það fannst mér mjög
gaman,“ segir hún.
Börnin voru því að vonum ánægð
þegar þau fengu að líta við hjá Elín-
björgu og skoða sig um í jólahús-
inu hennar. „Það kom allur leik-
skólinn, um 70 börn. Yngsta deild-
in kom fyrst og svo koll af kolli.
Þau fengu svo bara að gera það sem
þau vildu heima hjá mér, skoða sig
um, leika við gæludýrin og svona.
Svo hafa börn líka bara gaman af
því að koma inn til annars fólks,“
segir hún og kveðst ætla að halda
áfram að bjóða leikskólabörnum
heim í aðdraganda jólanna. „Ég
reikna með að gera þetta áfram. Ef
ég hef heilsu til þá langar mig til
þess. Mér þykir alltaf voða gaman
að hafa börn í kringum mig,“ segir
Elínbjörg að endingu.
kgk Stærsti trefjaplastbátur landsins;
Bárður SH, kom í fyrsta sinn til
heimahafnar í Ólafsvík á Þorláks-
messu. Tók fjöldi manns á móti
bátnum og áhöfn hans og þeyttu
meðal annars bílflautur þegar siglt
var inn til hafnar. Var almenningi
boðið að skoða bátinn og þiggja
veitingar um borð.
Að sögn Péturs Péturssonar skip-
stjóra og útgerðarmanns var fyrir-
hugað að leggja netin á milli jóla og
nýárs og svo verður tekið á því eftir
áramót.
af
Nú liggur fyrir að ríflega hundað
hross fórust í hamfaraveðrinu sem
gekk yfir Norðurland vestra dagana
10.-12. desember sl. Í samantekt
Matvælastofnunar um áhrif veðurs-
ins kemur fram að þetta eru mestu
afföll á hrossum í áratugi og svar-
ar til um 0,5% þeirra 20.000 hrossa
sem ætla má að hafi verið á útigangi
á þessu landssvæði. Hross fórust á
alls 46 bæjum, þar af 29 í Austur-
Húnavatnssýslu (61 hross), 9 í Vest-
ur-Húnavatnssýslu (20 hross) og á
8 bæjum í Skagafirði (22 hross).
Oftast var um að ræða eitt til fjög-
ur hross á hverjum bæ, sem gerir
að meðaltali tvö hross á bæ. Dreif-
ingin endurspeglar að afföllin verða
ekki rakin til óviðunandi aðbúnaðar
eða undirbúnings á einstaka bæjum
en ljóst má vera að veðrið kom mis-
hart niður á svæðum innan lands-
hlutans. Hross á öllum aldri fórust í
óverðinu; 29 folöld, 34 trippi og 30
hryssur, en einnig drápust 15 hest-
ar, flestir fullorðnir. Hryssurnar
voru sömuleiðis í flestum tilfellum
í eldri kantinum og því má segja að
elstu og yngstu aldurshóparnir hafi
orðið verst úti í óveðrinu.
Algengast var að hross hefði
hrakið undan veðri í skurði, girð-
ingar eða aðrar hættur en einn-
ig fennti hross sem stóðu í skjóli,
þ.m.t. hross sem rekin höfðu ver-
ið sérstaklega í skjól og gefið þar.
Dæmi voru um tveggja metra snjó-
dýpt niður á hræin, en gríðar-
legir skaflar mynduðust hvar sem
skjól var að finna. Almennt séð var
harðara á hrossum á jörðum nærri
ströndinni á meðan hross sem
stóðu hærra í landinu sluppu mun
betur, líklega vegna þess að þar var
kaldara og ekki hlóðst á þau ís með
sama hætti.
Afar óvenjulegt er að saman fari
svo hart norðan áhlaup með mik-
illi úrkomu og hitastigi við frost-
mark. Veðurskilyrðin leiddu til þess
að slydda lagðist á hrossin og fraus
þar. Hrossin urðu klömbruð og
þung sem gerði þeim erfiðara fyrir
að standa af sér þá langvarandi stór-
hríð sem á eftir fylgdi þar sem veð-
urhæðin náði styrk fellibyls á köfl-
um. Skjól kom ekki að gagni þar
sem aðstæður voru verstar og átti
það jafnt við um manngerða skjól-
veggi og náttúrulegt skjól. Hross
voru alla jafna í góðu standi fyrir
áhlaupið enda hafði haustið verið
hagfellt hrossum á útigangi. mm
Selma Pétursdóttir, Lovísa
Sævarsdóttir, Pétur Pétursson og Pétur
Pétursson yngri.
Björn Arnaldsson hafnarstjóri, Kristinn
Jónasson bæjarstjóri og sonur hans,
Kristinn Jökull, bíða þess að fara um
borð færandi hendi.
Fögnuður þegar Bárður SH
kom til heimahafnar
Bárður siglir inn í Ólafsvíkurhöfn.
Elínbjörg Katrín Þorvarðardóttir ásamt hópi nemenda Leikskólans í Stykkishólmi
og hluta starfsmanna skólans, fyrir framan fagurlega skreytt heimili Elínborgar.
Ljósm. sá.
Bauð leikskólabörnum
að skoða jólaljósin
Ríflega hundrað hross drápust í fárviðrinu
MT: Björgunarsveitafólk víða af landinu kom að leit og björgun hrossa og komu bændum til aðstoðar.
Meðfylgjandi mynd er úr safni Landsbjargar.