Skessuhorn - 05.02.2020, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 16. OKTÓBER 2019 15
Dalabyggð - hjúkrunarframkvæmdastjóri
Nánari upplýsingar:
Ari Eyberg (ari@intellecta.is)
Thelma kristín Kvaran (thelma@intellecta.is)
Umsóknarfrestur: 10. febrúar 2020.
Umsókn óskast fyllt út á www.intellecta.is.
Launakjör eru samkvæmt kjarasamningi Sambands íslenskra sveitarfélaga og viðkomandi stéttarfélags. Við hvetjum
áhugasama til að sækja um, óháð kyni og uppruna. Gengið er út frá því að starfsmaðurinn verði búsettur í Dalabyggð.
Umsókn þarf að fylgja starfsferilskrá og kynningarbréf.
Dalabyggð óskar að ráða drífandi einstakling í starf hjúkrunarframkvæmdastjóra Dvalar- og hjúkrunarheimilisins
Silfurtúns í Búðardal. Leitað er að kraftmiklum og metnaðarfullum einstaklingi með faglega sýn. Á Dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Silfurtúni eru 10 hjúkrunarrými og 2 dvalarrými. Þar starfa um 15 starfsmenn. Um 100%
starfshlutfall er að ræða.
• Háskólagráða í hjúkrunarfræði er nauðsynleg,
framhaldsmenntun og reynsla er kostur
• Brennandi áhugi á þróun þjónustu og uppbyggingu
heimilisins
• Hæfni í mannlegum samskiptum og góður samstarfsvilji
• Frumkvæði, áreiðanleiki, drifkraftur, þrautseigja
• Reynsla og/eða þekking af rekstri. Þekking á RAI-mati
er æskileg
• Fagleg ábyrgð og forysta um hjúkrun og
þjónustu við íbúa
• Yfirsýn og mótun skipulags fyrir heimilið
• Stefnumótun, markmiðasetning og
árangursmælingar
• Uppbygging mannauðs og liðsheildar ásamt
ábyrgð á starfsmannamálum
• Umsjón með og ábyrgð á rekstri og stjórnun
heimilisins
Í Dalabyggð búa tæplega 700 manns, þar
af um 40% í Búðardal. Sveitarfélagið nær
frá Álftafirði á Snæfellsnesi til Gilsfjarðar á
mörkum Vestfjarða og býr yfir mikilli friðsæld
og náttúrufegurð.
Vel er búið að íbúum Dalabyggðar, öflugt
tómstundastarf fyrir börn, leik- og grunnskóli.
Meðal annarrar þjónustu má nefna matvöru-
verslun, heilsugæslu, banka, pósthús,
bifreiðaverkstæði, snyrtistofu, vínbúð,
veitingastaði og fjölbreytta ferðaþjónustu.
Nánari upplýsingar um þjónustu sveitar-
félagsins er að finna á www.dalir.is
Hæfnikröfur: Helstu viðfangsefni og ábyrgð:
Sjálfsmynd úr vinnunni.
lágmarki fyrir Evrópumeistaramót
sem haldið var örfáum vikum síð-
ar. „Á þessum tíma var ég ekki tilbú-
in að fara erlendis á stórmót,“ segir
Kristín sem sleppti Evrópumeistara-
mótinu það árið. Aðspurð segist hún
þó stefna á að keppa á HM í sumar
fái hún það. „Ég er allavega búin að
ná lágmarkinu en Kraftlyftingasam-
band Íslands hefur vissulega loka-
orðið um það hverjir fara á Heims-
meistaramót. Ég held að það séu
meiri líkur en minni á því að ég sé
að fara til Hvíta Rússlands í sumar,“
segir Kristín og brosir.
Æfingar
kraftlyftingakonu
Hvernig æfir kraftlyftingakona? „Ég
æfi vissulega mest þessar lyftur sem
ég er að keppa í, hnébeygju, bekk-
pressu og réttstöðulyftu. En ég er
ekki alltaf að lyfta eins þungt og ég
get heldur geri ég margar útgáfur
af þessum æfingum. Ég tek alls-
konar sett með minni þyngdum og
fleiri endurtekningar. Svo er mikil-
vægt að gera allskonar hliðaræfingar
til að styrkja vöðvana í kring svo ég
geti betur gert þessar lyftur sem ég
er að taka. Ég er að gera axlapress-
ur, niðurtog, róður og alls konar, en
vissulega er þetta eiginlega allt æf-
ingar með þyngdir. Það er lítið um
spretti eða hraða þó vissulega þurfi
líka að vera með sprengikraft í kraft-
lyftingum. Allt hreysti er gott og
þegar langt er í mót tek ég alveg þo-
læfingar, smá spretti og svoleiðis þó
að lyftingar séu alltaf stærsti partur-
inn af æfingunni, það er bara gott
að hafa hitt með. Svo þegar líður að
móti fer fókusinn alveg á lyfturnar
mínar,“ svarar Kristín. Spurð hvort
mataræði skipti ekki líka miklu máli
til að ná árangri segir hún það vissu-
lega hafa mikið að segja. „Ég byrj-
aði á ketó áður en ég fór að lyfta að-
allega því ég vildi léttast. Ég hafði
bætt töluvert á mig á meðgöngunni
og einnig á þessum erfiða tíma þeg-
ar Hinrik var í rannsóknunum og
fyrst þegar hann fékk greininguna.
Ég hélt svo áfram á ketó og hef ver-
ið ánægð með það mataræði. Það
virkar vel fyrir mig og mér líður vel
á því. En ég hef svona aðeins verið
að prófa mig áfram með kolvetni. Ég
veit að ketó er ekki sagt vera besta
mataræðið fyrir svona íþróttagrein
eins og kraftlyftingar. Margir geta
ekki hugsað sér að sleppa kolvetnum
og vera að æfa svona en þetta virkar
vel fyrir mig,“ segir Kristín.
Eldist vel
í kraftlyftingum
Kristín æfir fimm daga í viku og
fer einu sinni eða tvisvar í viku út
á Akranes til að taka æfingu með
Kraftlyftingafélagi Akraness. „Það
er virkilega gaman að koma þang-
að á æfingu. Hér heima er ég bara
ein að æfa en þegar ég fer út á Skaga
hef ég aðra með mér sem geta leið-
beint mér og aðstoðað mig með
þyngri lyftur. Þau eru öll svo æðisleg
á Skaganum og svo finn ég hvað þau
hafa mikinn metnað fyrir mína hönd
og það gefur mér auka styrk og hvet-
ur mig áfram.“ En hvernig nær mað-
ur svona góðum árangri í íþrótt sem
maður byrjar ekki að æfa fyrr en eftir
þrítugt? „Ég hef grunninn úr frjáls-
um. Ég var mikið að keppa í frjáls-
um en hætti því svo upp úr tvítugu
og stóð í þeirri trú að ég væri búin
með þennan kafla í lífinu, að stunda
keppnisíþróttir. En kraftlyftingarn-
ar eru bara þannig íþrótt að mað-
ur eldist vel í þeim. Það kom mér
mjög á óvart að ég er alls ekki neinn
aldursforseti. Vissulega eru marg-
ir yngri en ég en það eru líka marg-
ir eldri. Ég hef séð konur sem eru
tíu árum eldri en ég og eru enn að
bæta sig,“ segir Kristín og bætir því
við að kraftlyftingarnar séu að vaxa.
„Það er að fjölga ört í þessari íþrótt
og ég held að vinsældir crossfits hafi
þar mikil áhrif. Eftir að crossfit varð
vinsælla er ekki lengur tabú að kon-
ur séu hraustar með vöðva. Svo eru
sumir sem byrja í crossfit og fá þar
aðeins að máta sig við lyftingarn-
ar og færa sig svo yfir,“ segir Krist-
ín. Spurð hversu mikið hún hafi bætt
sig frá fyrsta móti segist Kristín hafa
bætt heildarþyngdina um 62,5 kg.
„Á fyrsta mótinu mínu lyfti ég 150
kg í bæði hnébeygju og réttstöðu-
lyftu og 75 kg í bekkpressu. En það
er eðlilegt að fyrst séu bætingarnar
mjög hraðar en með tímanum verð-
ur bætingarlínan aðeins flatari. Mað-
ur getur ekki verið stöðugt að taka
svona stökk upp,“ segir Kristín.
Vildi alltaf flytja
heim aftur
Auk kraftlyftinganna er Kristín
dýralæknir og rekur dýralæknastofu
á Laugalandi. Hún bjó í Danmörku
í sex ár þar sem hún var í dýralækn-
anámi. Eftir útskrift árið 2013 flutti
hún aftur til Íslands og vann um tíma
á dýralæknastofu í Reykajvík. Þá fór
hún á Hellu og vann sem dýralækn-
ir í nokkur ár og kynntist þar mann-
inum sínum, Helga Guðmundssyni.
Í byrjun árs 2016 þegar þau eignuð-
ust fyrsta barnið sitt saman, en fyr-
ir átti Helgi einn son, fluttu þau að
Laugalandi þar sem Kristín er upp-
alin. Í lok sama árs byrjaði hún með
eigin dýralæknarekstur á stofu heima
hjá sér. „Mér hafði liðið mjög vel á
Hellu svo þetta var mikil ákvörðun
að koma hingað aftur. Á Hellu var ég
bara launamanneskja sem þurfti ekki
að hafa neinar áhyggjur af rekstri en
svo kom ég hingað og byrjaði í raun
með tvær hendur tómar. En draum-
urinn var alltaf að starfa hér í minni
sveit svo ég varð að láta verða af því,“
segir Kristín. Stofan hennar hef-
ur síðan verið að byggjast upp hægt
og rólega. Þegar Hinrik fæddist fór
Kristín í fæðingarorlof og í apríl á
síðasta ári, þegar orlofinu lauk, segir
hún að reksturinn hafi heldur betur
farið almennilega af stað. „Það var í
raun bara sprengja þegar ég kom úr
orlofi og síðan þá hefur verið alveg
nóg að gera,“ segir hún ánægð.
Ánægð með Ugluklett
Bræðurnir eru á leikskólanum Uglu-
kletti í Borgarnesi á meðan Krist-
ín vinnur sem dýralæknir og Helgi,
sem er húsasmiður, sinnir smíðum
og er í fjarnámi, en hann er að læra
skógfræði við Landbúnaðarháskól-
ann á Hvanneyri. „Hinrik þarf tölu-
verðan stuðning og er með mann-
eskju með sér á leikskólanum. Það
er mikið fagfólk á Uglukletti og þau
eru öll svo metnaðarfull fyrir hon-
um og hugsa mjög vel um hann svo
hann plummar sig bara mjög vel.
Hann fer einu sinni í viku í sjúkra-
þjálfun á leikskólanum og svo för-
um við sjálf með hann einu sinni í
viku. Svo eru margar læknaferðir til
Reykjavíkur en hann er með marga
sérfræðinga sem hann þarf að hitta
reglulega,“ segir Kristín. Hinrik er
20 mánaða og er bundinn við stuðn-
ingsstól þar sem hann hefur lága
vöðvaspennu og getur illa haldið sér
sjálfum uppi. „Hann er allur frek-
ar linur og getur því ekki staðið né
gengið. Hann er nýlega farinn að
geta setið og voru það miklar fram-
farir. Hann getur þó ekki enn kom-
ið sér í sitjandi stöðu sjálfur en ef
við setjum hann í sitjandi stöðu get-
ur hann haldið sér svoleiðis,“ seg-
ir Kristín og brosir. Hinrik skortir
samhæfingu og vöðvastyrk og koma
hreyfingar og annar líkamlegur og
andlegur þroski ekki alveg sjálfkrafa
hjá honum eins og öðrum börnum.
„Það þarf að kenna honum og þjálfa
í að gera allar hreyfingar, alla sam-
hæfingu og allt. Hann er líka frek-
ar seinþroska vitsmunalega og er
því ekki farinn að geta talað neitt.
Við getum samt skilið hann á um-
linu í honum,“ segir Kristín og bæt-
ir því við að þrátt fyrir að vera skil-
greindur sem langveikt barn sé Hin-
rik mjög hraustur drengur. Hann er
ekki með bælt ónæmiskerfi og verð-
ur ekki mikið veikur.
Lífsglaður drengur
Beðin um að lýsa persónuleika Hin-
riks brosir Kristín og segir hann
vera lífsglaðann, ákveðinn, sérvitr-
an og glaðan strák sem elskar at-
hygli. „Hann þekkir okkur alveg
og hann elskar þegar það er leikið
við hann. Það er alltaf mikið fjör í
honum og gleðin alltaf mikil. Ég er
mjög þakklát fyrir hversu lífsglaður
hann er því ég er viss um að þetta
væri allt svo mikið erfiðara ef hann
væri líka óvær,“ segir Kristín. „Hann
er samt mjög sérvitur og til dæmis
þegar hann er að borða vill hann alls
ekki neitt nýtt og öll rútína í kring-
um hann þarf að vera eins alltaf. Ef
við erum að kynna hann fyrir nýrri
fæðu, nýju bragði eða nýrri áferð
sem hann er ekki hrifnn af er matar-
tíminn ónýtur og hann borðar ekki
meira. En við mætum honum bara
alltaf þar sem hann er og þá gengur
rosalega vel,“ segir Kristín brosandi.
„Fyrst og fremst er hann bara yndis-
legur drengur sem á auðvelt með að
gleðja,“ bætir hún við að endingu.
arg/ Ljósm. úr einkasafni
Sem dýralæknir fer Kristín á milli bæja í sveitinni. Hér er hún að hjálpa kú við burð.