Morgunblaðið - 12.11.2020, Qupperneq 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 2020
✝ AðalbjörgVagnsdóttir
(Abba) fæddist á
Sauðárkróki 21.
nóvember 1951.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Sauðárkróks 28.
október 2020. For-
eldrar Öbbu voru
Vagn Gíslason, f. 6.
nóvember 1901, d.
4. október 1986, og
Fjóla Stefánsdóttir, f. 9. október
1914, d. 14. maí 2004. Systkini
Öbbu voru Stefán Ingi, f. 7.
október 1937, d. 27. október
2011, giftur Sigurlaugu Jóns-
dóttur, f. 20. júlí 1941; Guðrún
Þrúður, f. 16. janúar 1939, d. 23.
maí 2007, gift Hreini Þorvalds-
syni, f. 5. júní 1937, d. 17. febr-
úar 2006; Hjörtína Dóra, f. 11.
apríl 1943, d. 23. janúar 2018,
eiginmaður Ólafur Sigmar Páls-
son, f. 25. maí 1938.
Abba eignaðist stúlku, Sæ-
rúnu Aðalbjargardóttur, f. 7.
tryggsson, f. 11. maí 1980.
Börn sem Kristján átti fyrir:
1) Ingi Björgvin, f. 18. sept-
ember 1976, eiginkona Bryn-
hildur Jóhannsdóttir, f. 31. des-
ember 1978, börn þeirra eru
Klara Sólveig, f. 29. september
2006, og Ásthildur Una, f. 17.
júlí 2010. Fyrir átti Ingi Björg-
vin tvö börn; Alexöndru Lilju, f.
18. ágúst 1995, eiginmaður
Baldur Matthías Þóroddsson,
synir þeirra eru Sævar Berg og
Tómas Ari, og Tómas Þórð, f.
16. september 1996, dóttir hans
er Harpa Lind. 2) Hrafnhildur
Sonja, f. 17. júní 1980, sambýlis-
maður Kári Marísson, f. 20. nóv-
ember 1951, börn þeirra eru
Bjarklind Ingibjörg, f. 10. maí
2013, og Marís, f. 13. júní 2016.
Abba ólst upp hjá foreldrum
sínum Vagni og Fjólu á Minni-
Ökrum. Hún flutti ung á Krók-
inn, 14 ára, og fór þá að sjá um
heimili. Hún vann í fiski og
haustið 1971 hóf hún störf á
Heilbrigðisstofnun Sauðár-
króks.
Árið 2005 fór hún austur á
Reyðarfjörð að vinna í álverinu.
Jarðarför Öbbu fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 12.
nóvember 2020, og hefst athöfn-
in klukkan 14.
maí 1969, d. 7. maí
1969.
Abba giftist 31.
desember 1973
Svani Fannbergi
Jóhannssyni, f. 17.
júlí 1937, d. 11. maí
2001, þau slitu sam-
vistum. Börn Öbbu
og Svans eru: 1) Jó-
hanna Harpa, f. 3.
júlí 1974, eiginmað-
ur Jón Símon Fre-
deriksson, f. 9. janúar 1971,
börn þeirra eru Karen Ösp, f. 8.
febrúar 1999, og Stefán Snær, f.
5. janúar 2007. 2) Stefán Ingi, f.
27. apríl 1977, eiginkona Eva
Dögg Pétursdóttir, f. 17. mars
1979, börn þeirra eru Svanur
Jóhann, f. 21. janúar 2009, Matt-
hías Ernir, f. 2. júlí 2014, og
Sunneva Líf, f. 31. október 2015.
Seinni maður Öbbu heitir
Stefán Kristján Alexandersson,
f. 23. maí 1956. Dóttir þeirra er
Fjóla Sigríður, f. 18. júlí 1989,
sambýlismaður Heiðar Logi Sig-
Elsku ástkæra Abba mín, takk
fyrir öll þessi dýrmætu og
skemmtilegu ár sem við áttum
saman. Lífið verður aldrei eins án
þín. Þú verður alltaf minn besti
vinur. Ég mun geyma allar okkar
minningar í hjartanu.
Ég elska þig.
Þinn
Kristján Alexandersson
(Kiddi).
Elsku hjartans mamma mín,
hjarta mitt er í mörgum molum, ég
vil ekki trúa því að þú sért farin.
Ég sit við eldhúsborðið þitt og rifja
upp svo magnaðar minningar um
þig. Það er svo fast í minningunni
þegar ég var lítil þegar þú vildir
alltaf greiða á mér hárið þegar ég
var búin í baði, ég man ennþá til-
finninguna, þú varst svo mjúkhent
og blíð. Oft þegar ég gat ekki sofn-
að komstu til mín og straukst mér
með fingrunum í kringum augun
og ennið og klappaðir mér á bak-
inu þangað til ég sofnaði, ég mun
alltaf muna þessar stundir.
Við vorum ekki bestu vinkonur
á mínum yngri árum (ég veit ég
var erfitt barn) en eftir því sem
tíminn leið náðum við að mynda
ótrúlega dýrmætt og sterkt
mæðgnasamband. Ég er svo rosa-
lega þakklát fyrir þig elsku
mamma mín, ég veit ekki hvernig
ég mun fara að án þín, að geta ekki
leitað til þín og fengið ráð eða
fundið hlýja faðmlagið þitt aftur,
það er svo óraunverulegt og sárt.
Það er ómetanlegt að hafa getað
sagt þér allt sem ég vildi segja og
þakkað þér fyrir hversu mögnuð
og frábær mamma og vinkona þú
varst áður en þú kvaddir.
Þú varst ein af þeim sem fengu
mjög erfið spil á hendi en ég held
að enginn hefði komist í gegnum
allan spilabunkann með svona
miklu æðruleysi og þrautseigju, þú
ert hetjan mín og fyrirmynd. Við
gengum í gegnum ótrúlegustu
hluti saman og vorum alltaf klettur
hvor annarrar. Við gátum alltaf
spjallað og sögðum hvor annarri
allt. Þú varst alltaf svo góð og til
staðar fyrir alla, og allir töluðu um
það hversu frábær þú værir, enda
líkaði aldrei neinum illa við þig. Að
þú skyldir flytja aftur í Skaga-
fjörðinn fyrir ári er ég svo þakklát
fyrir, ég gat komið hvenær sem er
til þín og ég var alltaf til staðar
fyrir þig og þú mig. Ég er líka svo
þakklát fyrir að hafa gengið í
gegnum allt þetta ferli með þér frá
a-ö. Ég sagði við þig á hverjum
degi hvað þú værir búin að standa
þig vel og enginn hefði roð við þér
hvað varðar dugnað og hversu
mikið þú barðist í öll þessi ár og
alltaf stóðstu í lappirnar. Við náð-
um að gleyma og njóta og þær
voru margar gleðistundirnar.
Það er allt rosalega tómlegt án
þín og mun alltaf vera en ég veit
að þér líður betur og ert á góðum
stað með fólkinu þínu sem við höf-
um misst. Ég mun alltaf geyma
þig í hjarta mínu elsku mamma,
ég mun sakna þín mikið, ég óska
þess svo heitt að þú komir til baka
og sért læknuð af þínum sjúk-
dómi. Þú reyndist mér sú allra
besta og mótaðir mig að þeirri
persónu sem ég er í dag, ég mun
reyna að standa mig og gera þig
stolta af mér. Þú ert hetja, og þú
veist hversu heppin ég er með þig
sem móður, ég elska þig til tungls-
ins og til baka. Ég veit að þú ert
búin að opna þitt eigið kaffihús
með öllum þínum góðu kræsing-
um og mat og ert sennilega alveg
á haus í undirbúningi. Hvíldu í
friði elsku hjartans mamma mín,
það verður erfitt lífið án þín.
Þín dóttir,
Fjóla Sigríður Stefánsdóttir.
Elsku Abba mín, það er komið
að leiðarlokum. Eftir hetjulega
baráttu við íllvígan sjúkdóm í
mörg ár hlaut að koma að því að
hann sigraði þig. Eins sárt og það
er að kveðja þig vona ég að þér líði
vel á þeim stað sem þú ert á núna.
Þú komst inn í líf mitt þegar ég
var 8 ára og átt alltaf eftir að eiga
stað í mínu hjarta!
Vinátta okkar var góð og þó að
við værum ekki alltaf sammála
fannst þér það bara allt í lagi.
Það var alltaf hægt að eiga gott
spjall og þú dæmdir aldrei þótt
maður gerði mistök.
Heimili ykkar pabba hefur
alltaf verið fallegt og hreint og
þrátt fyrir veikindin breyttist það
ekkert. Það lýsir því best, að þeg-
ar ég kom til þín síðast spurði ég
hvort það væri ekki eitthvað sem
ég gæti gert fyrir þig. Þú hugs-
aðir þig um smá stund og sagðir
svo, að þig langaði mikið að láta
þurrka af. Auðvitað gerði ég það
fyrir þig, en þó að ég hafi nú ekki
fundið mikið ryk fannst þér þetta
mikill munur. Mig grunaði ekki
að þetta yrði okkar síðasta spjall.
Ég á margar góðar minningar
sem ég er þakklát fyrir.
Ég elska þig.
Þín
Hrafnhildur Sonja.
Mig langar að minnast vinkonu
minnar hennar Öbbu með þess-
um fallegu ljóðum sem segja svo
margt um okkar vináttu sem
spannar yfir 40 ár:
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Hver minning dýrmæt perla,
að liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni
af alhug þakka hér,
þinn kærleikur í verki
er gjöf sem gleymist eigi
og gæfa var það öllum
er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Takk elsku Abba mín fyrir all-
ar stundirnar sem við áttum sam-
an, þær eru mér ómetanlegar
minningar nú.
Elsku Kiddi, Fjóla, Jóhanna,
Stebbi, Björgvin, Hrafnhildur og
fjölskyldur, innilegar samúðar-
kveðjur til ykkar allra, minningin
um góða konu lifir í hjarta okkar
allra.
Sigríður Kristjánsdóttir
(Didda).
Aðalbjörg
Vagnsdóttir
✝ Már fæddist21. febrúar
1945 á Patreksfirði
og ólst þar upp
fyrstu þrjú árin.
Hann lést 12. októ-
ber 2020 á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans. Frá
Patreksfirði flutti
hann til Reykjavík-
ur þar sem hann
átti heima á
Kirkjuteig, næst í Barmahlíð
og að síðustu við Laugaveg.
Hann flutti á Seltjarnarnesið
1976 og bjó þar alla tíð síðan.
Foreldrar hans voru Gunnar B.
Þórarinsson, skipstjóri og út-
gerðarmaður, f. 1914, d. 1989,
og Lilja Kristdórsdóttir hús-
móðir, f. 1912, d. 1993.
Systkini Más eru Sigurþór
B., f. 1936, d. 1986, Rósamunda
B., f. 1938, d. 2013, Indíana B.,
f. 1946, Stefán B., f. 1951. Hálf-
bróðir Más, samfeðra, er Ólaf-
ur Þorri, f. 1958.
Már kvæntist 1976 Guðrúnu
Einarsdóttur, f. 1951, hjúkr-
unarfræðingi. Þau skildu árið
1996 en gott var á milli þeirra
alla tíð.
Már lauk landsprófi 1961,
farmannaprófi frá Stýrimanna-
skóla Íslands 1967, lauk prófi
sem útgerðarfræðingur frá
Tækniskóla Íslands 1979 og
sótti fjölda námskeiða sem
tengjast útgerð og rekstri.
Már var til sjós í sumaraf-
leysingum á bátum og togurum
1959-64, var háseti, stýrimaður
og afleysingaskipstjóri hjá Haf-
skip hf. 1964-78.
Már starfaði sem flutninga-
stjóri hjá Nesskip hf. frá 1979
þar til hann fór á eftirlaun
2017.
Már sat í stjórn handknatt-
leiksdeildar Vals 1976-80, sat í
heilbrigðisnefnd Seltjarnarness
1978-88, var varaformaður
heilbrigðisnefndar Kjós-
arsvæðis 1988-90 og formaður
sömu nefndar 1990-94. Hann
sat í stjórn Sjálfstæðisfélags
Seltjarnarness 1989-94, sat í
fulltrúaráði og var virkur með-
limur flokksins alla tíð. Hann
var í aðalstjórn SÁÁ frá 1988-
98. Hann sat í stjórn Trivium
auk ýmissar annarrar nefndar-
og stjórnarsetu um skemmri
tíma. Þá starfaði hann í Odd-
fellowreglunni frá 1984 og sat í
stúku Leifs heppna.
Streymt verður frá útför-
inni:
https://tinyurl.com/y6shswlk
Virkan hlekk á slóð má nálg-
ast á
https://www.mbl.is/andlat
Dætur Más og
Guðrúnar eru: 1)
Vigdís, f. 1978,
maki Bergsteinn
Sigurðsson, f. 1979.
Dóttir þeirra er Ið-
unn, f. 2011 en
Bergsteinn á fyrir
Sigurð Elí, f. 2000.
2) Helga Rósa, f.
1979, maki Rögn-
valdur Ólafsson, f.
1972. Börn þeirra
eru Már, f. 2013, Ari, f. 2015 og
Bjartur, f. 2017. Rögnvaldur á
fyrir Örnu Halldóru, f. 1994, og
Hrefnu Fanneyju, f. 1996. 3)
Anna Lilja, f. 1983, maki Viðar
Reynisson, f. 1981. Börn þeirra
eru Guðrún, f. 2011, Þuríður, f.
2014, og Katla, f. 2017. Stjúp-
dóttir Más er Heiðrún Anna
Björnsdóttir, f. 1973, maki Ja-
mie Lawson, f. 1970. Börn
þeirra eru Ralph, f. 2009, An-
nie, f. 2013, og Johnny, f. 2014.
Jamie á fyrir James, f. 2001, og
Georgie, f. 2004.
Már byrjaði að sækja sjóinn
snemma, hans fyrsta launaða
starf var á Herðubreið sem
messagutti en þá var hann að-
eins 12 ára.
Tengdafaðir okkar, Már Gunn-
arsson, er fallinn frá.
Við svilarnir komum inn í líf
dætra hans með tiltölulega stuttu
millibili. Már tók okkur öllum vel
frá fyrstu kynnum og af þeirri
hlýju og örlæti sem einkenndi
hann.
Það fyrsta sem við tókum eftir
í fari Más var hversu mikil fé-
lagsvera hann var. Hann var
virkur þátttakandi í samfélaginu
og lifði ríkulegu félagslífi. Hann
hafði yndi af vinnu sinni hjá Nes-
skipum, átti marga og góða vini
sem hann hitti nær daglega á
Kaffivagninum, fór á fundi með
félagasamtökum og var fasta-
gestur á vellinum að Hlíðarenda,
enda Valsari af lífi og sál. Á sumr-
in renndi hann fyrir lax og á vet-
urna fór hann á tónleika, leiksýn-
ingar eða í bíó, auk þess að lesa
mikið. Þótt hann byggi einn feng-
um við aldrei á tilfinninguna að
hann væri einmana.
Már var náinn dætrum sínum.
Það fór ekki á milli mála hversu
hreykinn hann var af þeim og
hann studdi þær með ráðum og
dáð. Hann var ýmist í heimsókn-
um hjá þeim eða við öll hjá hon-
um. Þessar samverustundir gáfu
Má greinilega mikið, ekki síst eft-
ir að barnabörnin komu til sög-
unnar. Þótt hann væri ógjarn á
að flíka tilfinningum sínum varð
hann sífellt meyrari með árunum
og ekki óalgengt að sjá tár á
hvarmi þegar hann fylgdist með
ungviðinu að leik.
Már var ættrækinn og fylgdist
vel með frændgarði sínum. Hann
var í essinu sínu í árlegum fjöl-
skylduboðum þeirra systkinanna
og afkomenda þeirra. Hann var
mikill selskapsmaður og hafði
þann eiginleika að geta verið
hrókur alls fagnaðar án þess að
trana sér fram, hæglátur í fasi
með djúpa rödd, sem lá oftast
lágt.
Hann kom víða við í störfum
og félagslífi og það leið varla sá
fréttatími þar sem hann þekkti
ekki einhvern sem þar kom við
sögu. Það varð honum jafnan til-
efni til að rifja upp græskulausar
gamansögur eða spaugileg atvik
tengd viðkomandi, því hann var
mikill húmoristi. Hann talaði
jafnan vel um annað fólk, mat það
að verðleikum og var laus við
rætni.
Heilsu Más fór hrakandi síð-
ustu árin og skerti það lífsgæði
hans nokkuð. Þótt hann barmaði
sér aldrei lék enginn vafi á því að
heilsubresturinn tók sinn toll af
honum andlega. Hann var ekki
jafn virkur í félagsstörfum og áð-
ur en samgangur hans við fjöl-
skylduna var áfram mikill. Sam-
bandið við barnabörnin var
honum greinilegur gleðigjafi og
létti lund hans og geð.
Í byrjun ágúst var Már lagður
inn á spítala. Þótt við gerðum
okkur öll grein fyrir því að veik-
indi hans væru alvarleg vonuð-
umst við til að hann gæti snúið
heim áður en langt um liði, kæm-
ist jafnvel á hjúkrunarheimili þar
sem hann var áður í dagvistun og
hafði notið lífsins innan um annað
fólk. Illu heilli fór það ekki svo.
Það hefði verið óskandi að Már
hefði fengið tíma til að sjá barna-
börn sín vaxa úr grasi og verða að
ungu fólki.
Á hinn bóginn hughreystum
við okkur við þá tilhugsun að
hann átti góða ævi. Már lifði líf-
inu vel og gekk veginn til góðs.
Hann ræktaði samband sitt við
annað fólk, gaf af sér og byggði
upp. Hans verður sárt saknað.
Blessuð sé minning Más Gunn-
arssonar.
Jamie, Rögnvaldur,
Bergsteinn og Viðar.
Elsku bróðir, þegar ég kvaddi
þig í lok september þá varst þú
harðákveðinn að vera kominn á
fætur í desember og við myndum
halda jólin saman.
Hittast hjá okkur Elsu með
tengdó á jóladag eins og við höf-
um gert í langan tíma. En það fór
á annan veg. Það er margs að
minnast. Umhyggja þín fyrir mér
birtist með ýmsum hætti, t.d.
þegar þú hélst mér að skólagöng-
unni með því að snúa upp á eyrað
á mér. Æska okkar mótaðist af
mikilli hlýju og umhyggju for-
eldra okkar og ekki var sparað
við okkur smurða brauðið. Seinna
áttir þú eftir að verða foreldrum
okkar stoð og stytta í erfiðleikum
þeirra. Þú fékkst þinn skerf af
erfiðleikum sjálfur á lífsleiðinni
líka en áttir líka þínar hamingju-
stundir, glæstan starfsferil og
mikið barnalán. Söknuðurinn við
fráfall þitt er mikill en sælt er að
minnast margra ánægjustunda
með mat og drykk þar sem
íþróttir og stjórnmál voru efst á
baugi. Vorum við þar bræðurnir
sammála í einu og öllu, þ.e. um að
íþróttirnar væru rauðar og
stjórnmálin blá.
Ég kveð þig með söknuði, en
hugur minn verður ávallt hjá þér
og ég veit að þér líður vel núna
hjá mömmu, pabba og Vigdísi
(Pinko).
Elsku Heiðrún Anna, Vigdís,
Helga Rósa og Anna Lilja, við
Elsa sendum ykkur og fjölskyld-
um ykkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Stefán B. Gunnarsson.
Þegar austrið og vestrið kem-
ur saman verður úr því sterkur
stofn. Það sannaðist hjá frænda
okkar, Má, sem nú er kvaddur.
Föðurættin breiðfirsk og móður-
ættin frá Sævarlandi í Þistilfirði.
Snáðinn var ekki hár í loftinu
þegar hann einn lagði af stað frá
Reykjavík með Esjunni vestur á
Patreksfjörð til að dvelja um tíma
hjá sameiginlegri ömmu okkar og
afa. Til gamans má geta að flest
börnin á Patró töldu hann afa
okkar líka sinn afa og svo sem
ekkert skrítið enda var eftir tals-
verðu að slægjast. Afi afgreiddi
nefnilega í einu sjoppunni í pláss-
inu, Kaupfélagssjoppunni, og þar
fengust 5 aura kúlur alla vega á
litinn sem afi var óspar að gauka
að smáum verum. Einn vormorg-
uninn stóð kotroskinn drengur
fyrir framan afa og spurði,
ábyggilega mannalega: „Heyrðu,
geturðu sagt mér hvar afi minn
og amma eiga heima, þau heita
Sigurrós og Þórarinn?“ Við erum
þess fullvissar að með vasann
fullan af 5 aura kúlum rölti
frændi okkar með afa heim til
ömmu enda þótt sá endir fylgi
ekki sögunni.
Þegar við tvær eldri systurnar
förum suður varð bernskuheimili
Más frænda, Barmahlíð 28, fast-
ur viðkomustaður okkar. Sagt er
að þar sem er hjartarúm sé ávallt
rúm fyrir alla og það sannaðist
vel hjá húsráðendum, móður-
bróður okkar og konu hans.
Gunnar frændi var skipstjóri og
þegar í land var komið var oft líf
og fjör þegar spilað var í innri
stofunni. En utanumhald á barn-
mörgu heimilinu sáu þær um
systurnar, Lilja, eiginkona
frænda, og Día sem var Má eins
og besta móðir.
Minningarnar streyma fram
hjá okkur systrum: Már dansandi
Charleston eins og enginn væri
morgundagurinn á árshátíð
Hjúkrunarskóla Íslands í Súlna-
sal, alltaf flottasti kavalerinn.
Fjörið og galsinn á Laugavegi 65
þar sem Gunni og Lilja bjuggu
eftir að börnin voru flutt að heim-
an. Barnaafmælin þegar frænd-
systkinin voru búin að festa ráð
sitt og alvara lífsins tók við.
Þorrablótin sem við héldum
hvert hjá öðru og Már fór á flug í
hvers kyns undirbúinni dagskrá
eða óvæntum uppákomum – og
reyndar við öll í ærslagangi!
Már B.
Gunnarsson