Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.12.2020, Blaðsíða 11

hafði þá fallið og var á leið í meðferð
en úthaldið brást.“
Fram kemur í bókinni að Einar
Þór hafi sjálfur farið einu sinni í
áfengismeðferð. Á tíunda áratugn-
um. „Ég tengi við þennan flótta bróð-
ur míns; að leita í deyfingu og hug-
breytandi efni. Ég gerði það á sínum
tíma. Ég hef hins vegar sloppið mun
betur. Er gamall djammari en hef
ekki legið í áfengi til lengri tíma. Hef
náð að stíga ölduna. Þess utan á ég
auðveldara með að hleypa fólki að
mér en Ásgeir og taka þátt í verk-
efnum. Hann var lokaðri.“
Enn eitt áfallið reið yfir árið 2015
þegar fyrsta barnabarn Einars Þórs,
Rökkvi Þór, dó aðeins nokkurra
vikna gamall en hann fæddist með
hjartagalla sem þó greindist ekki
strax. „Þarna flaut hreinlega yfir.
Þetta var ofboðslega sorglegt og hún
Kolbrún mín og maðurinn hennar,
Sigurður Trausti, buguð af sorg.
Ekkert er erfiðara í þessu lífi en að
missa barn.“
Fljótlega eftir þetta lést faðir Ein-
ars, 84 ára að aldri.
Kolbrún og Sigurður hafa síðan
eignast Urði Ýr 2017 og Dag Þór
2020 sem bæði eru heilbrigð.
Sjálfstæðiskarla-
rótaríheimur
Einar Þór viðurkennir að hann komi
sjaldan til Bolungarvíkur í seinni tíð
og tengi ekki mikið við staðinn. Það
sé fortíðin. Hann er í ágætu sam-
bandi við frændgarð sinn sem upp til
hópa hefur farið hefðbundnari leið í
lífinu en hann. „Ég veit að sumum
finnst ég of beinskeyttur, óbilgjarn
og jafnvel dónalegur enda hika ég
ekki við að láta frændur mína í sjálf-
stæðiskarlarótaríheiminum heyra
það þyki mér ástæða til,“ segir hann
hlæjandi. „Íhaldssemin er svo sterk í
blóðinu. Lífið er svarthvítt, jakkaföt
og bindi. Að því sögðu er þetta
hjartahlýtt og velviljað fólk sem mér
þykir vænt um. Við Stig höfum alltaf
verið samþykktir og hluti af hópn-
um.“
Það er sem fyrr segir Gunnhildur
Arna Gunnarsdóttir blaðamaður
sem skrifar Berskjaldaður. Einar
Þór segir þau hafa kynnst fyrir
nokkrum árum vegna samskipta
HIV Íslands og Læknablaðsins, þar
sem Gunnhildur starfar. „Upp-
haflega pælingin var að skrifa sögu
með HIV og alnæmi í forgrunni en
smám saman varð þetta líka mín
persónulega saga. Ferlið tók tæp
tvö ár. Við Gunnhildur náum ofboðs-
lega vel saman og erum orðin mjög
góðir vinir. Hún gæti verið dóttir
mín og við erum um margt ólík; ég
hommi í miðbænum en hún móðir í
úthverfunum. Þannig lýsir Gunn-
hildur sér en það er samt ekkert
hversdagslegt við hana. Hún er
mjög hæfileikarík og frjó og með
rætur á landsbyggðinni eins og ég.
Ættuð frá Hólmavík þar sem pabbi
hennar er í útgerð. Það var mjög
ánægjulegt að vinna þetta með
Gunnhildi en tilgangurinn var aldrei
að græða peninga á útgáfunni, held-
ur segja þessa sögu. Í því er fólgin
ákveðin hreinsun.“
Erfitt en skemmtilegt
Ríflega sextugur lítur Einar Þór
stoltur yfir farinn veg.
„Pabbi hafði á sínum tíma alveg
rétt fyrir sér þegar hann óttaðist að
líf mitt yrði erfitt. Það hefur verið
það, sérstaklega á köflum. En um leið
hefur það verið mjög skemmtilegt;
fjölbreytt, litríkt og innihaldsríkt. Ég
hef kynnst ótrúlega mörgu fólki og
upplifað meira en líklega flestir. Fyr-
ir það er ég ákaflega þakklátur.“
Hann er ekki síður ánægður með
þá gríðarlegu viðhorfsbreytingu sem
orðið hefur til samkynhneigðar á Ís-
landi frá því að hann kom sjálfur út
úr skápnum fyrir 35 árum. „Óhætt er
að tala um byltingu í þeim efnum og
það er æðislega gaman að hafa tekið
þátt í henni. Það er tvennt ólíkt að
vera samkynhneigður á Íslandi 1985
og 2020 og í raun ekki hægt að bera
þetta saman. Í dag er það algjör und-
antekning ef einhver upplifir erfið-
leika eða höfnun við að koma út úr
skápnum.“
Spurður um framtíðarplön kveðst
Einar Þór alltaf vera með verkefni á
prjónunum. Hann þrífist ekki öðru-
vísi. „Áföll geta veikt okkur en þau
geta líka styrkt okkur. Mín reynsla
er sú að maður geti átt gott líf þó sorg
búi innra með manni og fylgi manni
alla tíð. Þess vegna er ég staðráðinn í
því hér eftir sem hingað til að reyna
að hafa gaman af lífinu. Maður veit
aldrei hvenær það er búið. Og mikið
verður nú gaman hjá okkur þegar
þessum faraldri loksins lýkur. Þetta
hefur reynt á okkur öll en mín trú er
sú að við verðum fljót að gleyma
þessu ástandi og fara að njóta okkar
á ný. Við höfum svo margt að vera
þakklát fyrir, ekki síst þessa hvers-
dagslegu hluti sem við vitum nú að
eru ekkert endilega sjálfsagðir; svo
sem að fara í leikhús eða ræktina. Nú
eða bara knúsast.“
Allt snýst um ástina
Við endum þar sem við byrjuðum – á
ástinni. „Þegar upp er staðið snýst
lífið allt um ástina. Ég leitaði og ég
fann. Sem er alls ekki sjálfgefið. Fyr-
ir það er ég ofboðslega þakklátur. Ég
var heppinn að finna Stig og líf okkar
saman hefur verið ákaflega inni-
haldsríkt. Nú er hann óðum að hverfa
inn í heim gleymskunnar en ég stend
sem fyrr með honum. Stoltur af mín-
um manni. Hann er eldri og veikur en
samt hefur reynslan kennt mér að ég
gæti alveg eins farið á undan honum.
Fari hann á undan trúi ég því að lífs-
viljinn og lífskrafturinn verði áfram
til staðar og ég haldi áfram að lifa líf-
inu, þó ég sjái ekki fyrir mér að ég
muni leita mér að nýjum karli.
Ég á yndislega dóttur og barna-
börn sem ég elska að hitta og góða
fjölskyldu og fullt af vinum. Ég er
ekki farinn að huga að starfslokum;
finnst ég enn hafa nóg að gefa af mér
og er tilbúinn í næstu ævintýri í leik
og starfi.“
Já, Holly Johnson hitti án efa nagl-
ann á höfuðið. Ef eitthvað er þess
umkomið að breyta svörtu myrkri í
skínandi ljós þá er það máttur ást-
arinnar. Aflið að ofan.
20.12. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11
  

 
  

 
  


  

 
  

 
  

 
  


  

! "
  
#


  

 
  



  

 
  



  

 
  
$


  

 
% 
!&'()     

! "
*+ ,

     

! "
!-      

! "
!-      

! "
*+ ,

 .    

! "
Kringlan - jens.is - Smáralind
!-    $  

 
*+ ,


    

 
!-  .    

 
!&'()     

 
!&'()
    



/)' -
 0(
1   

.  
  
 2)(  
  3 , 3 ' ( ' #0 #
*- '-  ) 2 
 0    

  4 5  -
.  
 
 2)(  
  3 3
' ( ' 0 


   
 
 2)(  
 

   
  ,  
 2)(