Málfríður - 15.05.2003, Qupperneq 19

Gamalt vín á gömlum og nýjum belgjum
Undanfarin ár hefur mikið borið á þeirri
umræðu að kennarar ættu að taka tölvu-
tæknina í sína þjónustu í kennslustundum.
Kennurum hefur verið boðið upp á ýmis
námskeið og innan skólanna hefur margt
breyst, nú eru til sérstakar tölvustofur og
kennarar sem ýta þungum tölvuvögnum á
undan sér í frímínútum verða æ algengari
sjón. Fáir efast um að tölvurnar auki fjöl-
breytni í kennslu og nreð margs konar
kennsluforritum verður námið meira lif-
andi og jafnvel skilvirkara en fýrr. Þó meg-
um við ekki gleyma hvernig kennt var
áður, því þölbreytni er það sem nemend-
ur óska helst eftir og kennarar vita að vilji
þeir halda athygli nemenda er best að
bjóða upp á mismunandi kennsluaðferðir.
Hér á eftir langar mig að segja annars veg-
ar frá því hvernig netið hefur nýst mér í
kennslu og svo hins vegar hvernig einfald-
ari og ódýrari tæki gagnast einnig.
Eg hef, eins og svo margir aðrir, reynt
að nýta mér aðgengi nemenda að tölvum
til að auka á fjölbreytruna með þokkaleg-
um árangri.
I síðasta kafla frönskukennslubókar-
innar Café Créme i sem kenndur er í upp-
hafi FRA403, er nokkurs konar glæpasaga
og er hún notuð til að nfja upp hvernig
segja eigi sögu. Einnig er þar riþaður upp
munurinn á „passé composé“ og „impar-
fait“ (tvær mismunandi þátíðir). Að auki
er fjallað um persónu- og staðarlýsingar.
Ég hafði einu sinni kennt þessa sögu á
„hefðbundinn hátt“ og þótti það ágætt en
eins og kennarar vita, langar mann alltaf að
gera hlutina öðru vísi, reyna eitthvað nýtt.
Áður en ég kenndi söguna í annað sinn,
rakst ég á vef sem heitir: http://www.pol-
arfle.ff
Á þessum vef fann ég ýmislegt sem gat
leitt mig áfram við að kenna glæpasögur
og notað til þess tölvur.Vefurinn er þannig
upp byggður að í byrjun er sagt frá glæp
sem framinn er. Síðan eru hinir grunuðu
kynntir og yfirheyrslur settar á svið. Að
lokum eiga nemendur að finna út hver
hinn seki er. Ef hljóðkort eru í tölvunum
geta nemendur að auki hlustað á söguna. I
tengslum við söguna eru skemmtileg
verkefni og geta nemendur valið sér
þyngdarstig.
Á polafle.fr geta nemendur riþað upp
sagnir, spurnarform eða persónulýsingar
um leið og þeir skemmta sér yfir glæpa-
sögunni og pæla í hver sé hinn seki.
Þegar nemendur eru búnir að kynna
sér orðaforða sem notaður er í sakamála-
sögum, eru þeir tilbúnir til að skrifa sína
eigin sögu.
Þeir vinna þá í hópum, ákveða eitthvað
„plott“ og lýsa síðan persónunum og að-
stæðunum. Oftast myndast góð stemning í
hópunum, nemendurnir vinna vel, leið-
rétta hver hjá öðrum og hugsa upp hinar
ótrúlegustu sögur. Þegar þeir telja sig vera
búna, skila þeir nrér afrakstrinum í tölvu-
pósti sem ég síðan geri athugasemdir við
og læt þau breyta til betri vegar og leið-
rétta villur. I lok áfangans lesa þau svo upp
sína sögu og þurfa þá að vanda framburð-
inn. Á síðustu önn tóku tveir strákar sig
m.a. til og sömdu leikrit upp úr „Les tro-
is Mousquetaires“ (Skytturnar þrjár) á
einfaldri slangurfrönsku og léku það fyrir
hópinn. Og ekki nóg með það, að auki
höfðu þeir samið lítið lag sem þeir fluttu í
lokin!
Krökkunum flnnst skemmtilegt að
verkefni þeirra séu gerð sýnileg. Því hef ég
sagt þeim í upphafi verkefnavinnunnar að
bestu sögurnar verði settar inn á vef MH.
Það hvetur þau til að vanda sig og leggja
enn meiri vinnu í verkefnið.
Það er ekki á hverjum degi sem mað-
ur dettur niður á vef sem er eins sniðinn
að áfanga og polafle.fr, en úr því að ég
fann hann fannst mér alveg tilvalið að nota
hann. Afrakstur verkefnisins getið þið svo
séð á eftir farandi slóð :
http: //www. mh. is /~siag/verkefni. htm
Ekki þurfum við þó afltaf tölvur til að fá
nemendur til að vinna vel saman í hóp eða
einir.
Stundum langar mann að ljúka tínran-
um á einhvequ nýju eða að brjóta upp
tímann áður en nýtt atriði er tekið fýrir.
Þá er gott að geta gripið í leiki sem taka
frekar stutta stund og hressa nemendur
SigríðurAnna Guðbrandsdóttir.