Fjarðarfréttir - 01.12.1982, Side 15

Fjarðarfréttir
15
ALFHEIMA
á mánunum. Hún skar af vörtuna
og lét sér blæða út. En það er allt
annar handleggur og heyrir kannski
ekki beint þessari sögu til en frekar
en að sleppa því, læt ég það fljóta
með hér.
Langamma hvessti á mig augum
og sagði: í dag ertu sjö ára rýjan
mín og hvað getur nú kerling gert
til að gera þér daginn eftirminni-
legan? Jú, kerling getur sagt þér að
eftir tíu ár verðurðu sautján ára, og
þó þú haldir þig stóran kall nú þá
er það ekkert miðað við fyrirferðina
í þér þá. En tíu árum þaðan í frá
verðurðu farinn að efast um mikil-
vægi sjálfs þín og er það vel. Meir
vil ég ekki segja þér. En hvað getur
nú kerling gert til að stytta þér
stundir?
Ég átti eina ósk. Það var engin
ástæða að fara í grafgöturm með
það. Sjö ára karakkar vita hvað þau
vilja og segja það blátt áfram. Þau
eru ekkert að fela hugsanir sínar.
Svo ég bar fram ósk mína.
Ég held að þú sér ekki með öllum
mjalla strákur, sagði hún og dágóða
stund fölnaði augnaráð hennar.
Hún las sig innfyrir holdið og það
hýrnaði aftur yfir henni. Brosviprur
komu í munnvik, glettnisglampi í
augu.
Það þætti nú saga til næsta
bæjar, ef fréttist að kerling tæki
barnabörn sín í kletta. Það er langt
því frá að vera hættulaus leikur.
Ég var keikur. Óttaðist hvorki
tröll né álfa. Sjö ára og svo var ég
í fylgd langömmu. Hún bauðst til
að stytta mér stundir og þarna var
tækifærið. Að spássera með mig
yfir í álfheima og kynna mig fyrir
öðrum tilverustigum. Nýjum spenn-
andi raunveruleika. Já mannskepn-
an er glúrin þegar hún er sjö ára.
Hvernig sem á því stóð, ákvað lang-
amma að standa við orð sín. Fyrst
varð ég þó að leggja við allt sem
henni var heilagt, hraun, himin,
vatn og skepnur að halda kjafti um
klettaheimsókn mína, þar til ég
hafði gert þrjár tilraunir á þeirri
braut. Myndi mér ekki reynast erfitt
að halda heit mitt því jafnskjótt og
ég kæmi aftur úr klettinum væri
upplifunin af álfheimum þurrkuð
úr huga mér, en myndi þó skjóta
aftur upp kollinum er ég sist átti
von á.
Segir nú frá fyrstu klettaheim-
sókn minni.
Langamma leiddi mig inn í
þrönga klettagjá. Þó snáði væri
kokhraustur þegar hann bar fram
ósk sína, fóru að renna á hann tvær
grímur er séð varð að hún myndi
rætast. Myrkrið var skuggalegt og
þykkt, klístraðist utan á mig eins og
brennd sykureðja. Mín eina huggun
var að ég var í samfloti með lang-
ömmu. Ef einhversstaðar var öryggi
að finna var það við hlið hennar.
Hún virtist standa fastari fótum á
jörðinni en aðrir. Vaxin úr mold og
hrauni. Að vera í hennar umsjá var
eins og að vera í fylgd landvætt-
anna.
Við gengum dágóða stund og þá
tók að birta i klettinum. Sólargeislar
brutust inn í þrönga geilina. Lýstu
upp hraunið sem við stigum úr í.
Það var sama hraun og við höfðum
yfirgefið fyrir stundu síðan. Var
þetta þá allt?
Hvaða kvein eru þetta í kauða?
Kringum þig líttu og hættu að
nauða.
Ég horfði í kringum mig og sá
stúlku á mínu reki sitja i grasi
vöxnum gjótubotninum. Hún lék
sér og varð okkar ekki vör fyrr en
við stóðum yfir henni og langamma
ávarpaði hana.
Sæl Grímhildur min.
Sæl langamma, sagði stúlkan án
þess að líta upp frá iðju sinni.
Svo langamma var langamma í
álfheimum líka og viðbrögð telp-
unnar virtust bera þess merki að
kerling væri daglegur gestur á
þessum slóðum. Hún hélt áfram að
laga hleðsluna í garðinum kringum
litla býlið sitt. Sauðaleggir og
kjálkabein voru á beit í þýfðum
haganum.
Ég starði næstum úr mér augun.
Svo þetta var þá álfamær. Ég veit
ekki hverju ég bjóst við, en ekki átti
ég von á að sjá hana Möggu á horn-
inu. Nú var þetta ekki hún Magga
á horninu, en hefði allt eins getað
verið hún. Jú Grímhildur var með
grænan skýluklút yfir dökku hár-
inu, slíkt plagg gat ég ekki ímyndað
mér að Magga hnýtti á koll sinn.
Stelpan leit upp eins og hún yrði vör
við mænandi augnaráð mitt. Við
mældum hvort annað út. Lang-
amma stóð álengdar og virtist
finnast óþarfi að kynna okkur.
Þú sérð um strákinn á meðan ég
kíki í kaffi til mömmu þinnar, sagði
hún og hvarf inn í næsta klett.
Þannig atvikaðist það að ég sjö
ára gamall lék ég mér við álfamær.
Trúi hver sem trúa vill.
Eftir smá byrjunarörðugleika,
sem eðlilegir eru jafnt meðal barna
og þeirra sem þykjast vera komnir
til vits og ára, skemmtum við okkur
konunglega. Ef satt skal segja hef
ég hvorki fyrr né síðar haft jafn
gaman af samveru við nokkra veru
og Grímhildi. Það var sama hvort
við ærsluðumst eða vorum innileg.
Hugir okkar og tilfinning mynduðu
ómfagran samhljóm í hrauninu.
Við nýttum vel þá stuttu stund
sem við áttum saman. Grímhildur
þekkti hraunið betur en ég þekkti
planið fyrir utan Æskuskeið 18, þar
sem ég bjó með foreldrum mínum
og tveim bræðrum. Hún sagði mér
margt fróðlegt og skrýtið úr klun-
grunum, sem ég ætla ekki að hafa
eftir hér. Að reyna að endursegja
frásögn hennar að þetta mörgum
árum liðnum, væri að fara með hel-
bera lygi. Þið getið brigslað mér um
flest en lygara getiði aldrei kallað
mig.
Grímhildur var í góðum holdum.
Kinnaprúð og með glettin augu.
Hún virtist að öllu leyti eins sköpuð
og börn mannanna. Hláturmild var
hún og örlát á blíðuhót. Var hún
einmana og þvi óspör á sjálfa sig er
hún hitti jafnaldra sinn.
Það er skemmst frá því að segja
að samverustundir okkar Grím-
hildar í hrauninu flugu hjá. Áður
en við vissum af var farið að rökkva
og langamma birtist í klettagættinni
með Steingerði móður Grímhildar.
Það var mál að halda heim.
Við Grímhildur kvöddumst eins
og við værum viss um að hittast
næsta dag.
Ég fylgdi langömmu að gjánni og
áður en við stigum inn í klettinn
endurtók hún að nú hyrfi þessi
heimsókn úr minni mínu og endur-
minningin um veru mína í álf-
heimum skyti ekki upp kollinum
fyrr en löngu seinna er ég ætti síst
von á.
Þar sem það hefur nú gerst í tví-
veg, hef ég ákveðið að gera sjálfum
mér og ykkur grein fyrir aðdrag-
anda þess að ég leitaði aftur á þessar
slóðir i von um að finna kletta-
gjána.
Ég heiti Ágúst.
Æ
Bílastillingar
með fullkomnustu tækjum
Við yfirförum 15 atriði í vélastillingu
1. Skipt um kerti og platínur.
2. Mæld þjappa.
3. Stilltir ventlar.
4. Hreinsuð eða skipt um loftsíu.
5. Hreinsuð eða skipt um bensinsíu.
6. Hreinsuð geymasambönd.
7. Hreinsaður öndunarventill.
8. Athuguð og stillt viftureim.
9. Mældir kertaþræðir.
10. Mældur startari.
11. Mæld hleðsla.
12. Mældur rafgeymir.
13. Stilltur blöndungur og
kveikja.
14. Mæld nýtni á bensíni.
Gissur V. Kristjánsson
héraðsdómslögmaður
Reykjavíkurveg 62 Sími 52963,
S. 54266
S.54266
RAFVANGUR
Reykjavíkurvegi 62 bakatil
Hafið raflagn-
irnar í lagi fyrir
jólin.
Nýlagnir
Breytingar
Teikniþjónusta
Lagnir í báta.
Gleðileg jól og farsælt nýár!
Pökkum viðskiptin
JHJI
Guðjón Guönason, s. 50061
Þórður Krist jánsson, s. 54750