Kvöldvaka - 01.02.1934, Qupperneq 7

KVÖLDVAKA
5
»Litla flónið«.
Leynilögreglusaga eftir A. Yilly.
Sannarlega var þjófurinn í
góðu skapi þe3sa októbernótt.
Hann var ekki einn af þessum
venjulegu þjófum, sem hima
tötrum búnir á götuhornunum
og biða þess að fá tækifæri til
að skríða inn um glugga, sem
skilinn er eftir opinn af vangá.
Hann sat í einkabifreið, sem
jaut með miklum hraða eftir
þráðbeinum götum Parísar. Hann
1 afði verið á dansleik hjá mark-
greifafrú d’Hoche í hinni skraut-
legu höll hennar ,við AUé des
Neuves og var nú á leiðinni
heim til sin. Hann bjó í skraut-
legri íbúð við Saint Dominque-
götuna, ásamt þjóni sínum, sem
hjet Jean.
Alt ljek í lyndi. Hann dró
úr hraðanum, til þess betur að
geta gefið sig á vald hinum á-
nægjulegu hugsunum sínum.
Nú hafði hann í hyggju að
leggja árar í bát. Sannarlega
var hann heppinn þetta kvöld.
Kú var hann orðinn vel fjáður
og þurfti ekki að hafa áhyggj-
ur fyrir komandi tímum. Þjófn-
aðirnir voru bæði framdir með
djörfung og karlmensku i öll-
um stórborgum Evrópu. Og þeír
voru góð tekjulind. Nei, hann
þurfti ekki að bera ahyggjur
fyrir morgundeginum. Að vísu
var lögreglan á hælunum á
honum bæði hjerna og hinu-
megin Atlantshafsins, en hann
hufði góða von um, að hún
myndi ekkert hafa upp úr
krafsinu.
I kvöld framdi hann þjófnað,
og hann skyldi vera hinn síð-
asti. Og þessi þjófnaður hafði
hepnast vel og gefið honum
drjúgan skilding. 0g enginn gat
grunað hann, alt var þannig í
pottinn búið. Síðustu þrjá mán-
uðina hafði hann dvalið í Signu
hverfinu. Honum hat'ði tekist að
koma sjer í kynni við burgeis-
ana með hinni frábæru fram-
komu sinni og meðfæddum
hæfileika til þ-ss að hafa áhrif
á Parísarbúa. Ennfremur hafði
hann í fórum sínum fölsk skjöS,
sem voru hinn mesti búhnykk-
ur. Hann var velmetinn gestur
hjá markgreifafrúnni, sem hafði
verið ekkja um mörg ár, og
dóttir hennar leit hann hýru
auga, og auðvitað ljet hann ekki
á sjer standa að endurgjalda
henni í sömu mynt. Frúin je